«Εικόνων Λέξεις»
– Κάθε Κυριακή στο Kulturosupa.gr
.
.
Μια ιστορία του σκηνοθέτη και ηθοποιού Σταύρου Παρχαρίδη* εμπνευσμένη από μια φωτογραφία που απέστειλε ο ηθοποιός Νίκος Κορεξιανός και ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις της στήλης «Εικόνων Λέξεις» (για συμμετοχή, δείτε παρακάτω).
.
Επεισόδιο δέκατο τρίτο : «Αποκάλυψη»
Αφιερωμένο σε όλους τους λάτρες των Μεγάλων Αποκριών και των πολύχρωμων κομφετί.
.
Το βεβαρημένο ιστορικό της οικογένειας του, δεν του έδωσε την ευκαιρία να έχει μια δουλειά, στο πρώτο επίπεδο της εργασιακής δομής του πλανήτη του. Δεν παραπονιόταν όμως, οι αποθήκες φύλαξης αντικειμένων παρελθόντων ετών μπορεί να βρισκόταν στο τελευταίο επίπεδο της εργασιακής δομής, δεκάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια αλλά ήταν μια αξιοπρεπής εργασία, που πρόσφερε αρκετά, ώστε να ζει κανείς ευπρεπώς. Να έχει τροφή, προσωπικό κουβούκλιο για να μένει και το σημαντικότερο, διατηρούσε το δικαίωμα να συμμετέχει σε αρκετές εκδηλώσεις συνάθροισης κοινού. Επίσης ο κωδικός του περνούσε μέχρι και το δεύτερο επίπεδο και μια φορά τον χρόνο κατά την διάρκεια των εορτών της «Μεγάλης Αποκάλυψης» μπορούσε να ανέβει στην επιφάνεια και κει να μείνει για τρεις ολόκληρες στιγμές, χρόνος που αντιστοιχούσε σε εικοσιτέσσερις «ώρες» του αρχέγονου ημερολογίου.
Του άρεσε πολύ η δουλειά του, ήταν από τους λίγους Κωδικούς που είχε πρόσβαση σε ότι αφορούσε το παρελθόν του πλανήτη του και δεν ήταν λίγες οι φορές που μέχρι και ο ίδιος εντυπωσιαζόταν, με κάτι ακόμη που ανακάλυπτε στις «κρύπτες». Πρόσφατα είχε δει για πρώτη φορά μεταλλική συσκευασία φύλαξης πρωτόγονου αναψυκτικού και ένα δοχείο με ειδικό υγρό περιποίησης μαλλιών. Φυσικά υπήρχαν και «κρύπτες» στις οποίες δεν είχε πρόσβαση, αλλά είχε ακούσει από παλαιότερους πως υπήρχαν ατόφια συραμμένα συγγράμματα, που κατά την προ-ίασης περίοδο τα αποκαλούσαν με τον Κωδικό «βιβλίο», την εποχή που ο Κωδικός του καθένα είχε την αλαζονική διάθεση να ξεχωρίζει μέσω από το «όνομά» του για παράδειγμα. Σε αυτή την κατηγορία Κωδικών, ανήκαν και κάποιοι πρόγονοί του οι οποίοι μέχρι τέλους υποστήριξαν αυτή την αλαζονική θέση, με αποτέλεσμα σήμερα ο Κωδικός 181920171518 να χάσει μια σειρά από προνόμια, όπως το να μπορεί να συμμετέχει σε κοινοπολιτειακού χαρακτήρα επετείους, όπως αυτή της «Μεγάλης καύσης των βιβλίων» ή την παν-κοινοπολιτειακή μέρα «Λογοκρισίας» στην οποία μικρός στο εκπαιδευτήριο, πίστης και υπακοής, κάποτε έπαιξε τον «μεγάλο Λογοκριτή».
Η ημέρα της «Μεγάλης Αποκάλυψης» είχε τις ρίζες της σε ένα πανάρχαιο έθιμο της προ-ίασης περιόδου, με το κωδικό όνομα «Αποκριές», όταν όλοι εμφανιζόταν σε συναθροίσεις κοινού με μάσκες, σύμφωνα με την ενημέρωση που βρήκε ο 181920171518 στην κοινοπολιτειακή ψηφιακή βιβλιοθήκη. Ένα πρωτόγονο έθιμο, που συνέβαλε τα μέγιστα στην εξάπλωση του μεγάλου εχθρού της κοινοπολιτείας γνωστός με τον κωδικό «ιός-Τ». Όταν ο κίνδυνος έδειχνε να καραδοκεί, η αρχική εξ ανάγκης επιβολή της μάσκας προστασίας εξελίχθηκε σε βασική υποχρέωση κάθε αριθμημένου μέλους. Ο χρόνος απέδειξε την χρησιμότητα της, γι αυτό και η μέρα που το παιδί φορούσε την πρώτη του μάσκα, γιορταζόταν με μεγάλη χαρά στον οικογενειακό κύκλο. Η κοινοπολιτεία μάλιστα είχε φροντίσει να ανανεώνει χωρίς καμία χρέωση την μάσκα του κάθε κωδικού, καθώς αυτός μεγάλωνε. Η τεχνολογία για τις μάσκες είχε φτάσει σε τόσο υψηλό επίπεδο, που βοηθούσε τον Κωδικό να μπορεί να αναγνωρίσει τους άλλους Κωδικούς. Μάλιστα αν καταλάβαινε πως ένας από τους άλλους κωδικούς είχε παραβεί κάποιον από τους κοινοπολιτειακούς κανόνες, με ένα απλό άγγιγμα μπορούσε να ενημερώσει την επιτροπή τάξης και ασφάλειας, έτσι ώστε ο παραβάτης να συλληφθεί από τα όργανα Επιβολής Ηρεμίας.
Σήμερα ήταν η μεγάλη στιγμή, ο χώρος συνάθροισης για τον εορτασμό της «Μεγάλης αποκάλυψης» είχε ελεγχθεί και ενισχυθεί με τα τελειότερα μέσα παρακολούθησης για να αποφευχθούν τυχόν παρατράγουδα. Σήμερα μπορούσαν όλοι να μην φορέσουν τις μάσκες τους. Ήταν τόσο διασκεδαστικό να μην φοράει κανείς μάσκα. Κοιτούσε ό ένας τον άλλον με προσοχή στα μάτια, προσπαθώντας να καταλάβει ποιος είναι. Η μεγαλύτερη τιμή ήταν να γίνεις ο «πρωτοαποκαλυφθής ». Τελευταία στιγμή, αφού πρώτα είχες δηλώσει συμμετοχή στον εορτασμό και σε πιο «πολυκουβούκλιο» θα μείνεις, σου ερχόταν ένα μήνυμα που σου έλεγε πως για αυτή την περίοδο εσύ θα είσαι ο τυχερός Κωδικός που θα κάνει πρώτος την «Αποκάλυψη» του προσώπου του και θα κηρύξει την έναρξη των εορτασμών της «Μεγάλης αποκάλυψης». Στον λόγο σου μάλιστα είχες το δικαίωμα να χρησιμοποιήσεις κατ’ εξαίρεση φράσεις και λέξεις που θα βοηθούσαν να καταλάβουν οι άλλοι πως διασώθηκε και τροποποιήθηκε η συγκεκριμένη γιορτή και πως από «Μεγάλη Αποκριά» έγιναν «Μεγάλη Αποκάλυψη». Υπήρχε μόνο έναν μικρός όρος. Στην ομιλία συγκεκριμένοι όροι, αν αναφερόταν, θα έπρεπε να γίνουν και οι απαραίτητες διευκρινίσεις για το τι ακριβώς σημαίνουν, έτσι όπως όρισε την ερμηνεία τους το ανώτατο συμβούλιο της κοινοπολιτείας.
Ο Κωδικός 181920171518 έκανε τον καθιερωμένο έλεγχο για να δει αν οι «κρύπτες» ήταν ασφαλισμένες. Βρισκόταν στα σαράντα μέτρα από το πάτωμα όταν το μάτι του έπεσε σε μια «κρύπτη». Στη μεταλλική πλάκα αναγνώρισης έγραφε το περιεχόμενό της : «ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ». Δεν άντεξε στον πειρασμό και άνοιξε την «κρύπτη». Ένα πολύχρωμο προσωπείο που κατέληγε σε ένα μακρύ ράμφος έκανε την εμφάνισή του. Ο Κωδικός 181920171518 πήρε στα χέρια του την μάσκα τη φόρεσε πάνω από την κανονική του μάσκα, έβγαλε από την τσέπη του ένα μικρό κομμάτι γυαλί που του έδινε την δυνατότητα να δει τον εαυτό του. Κοίταξε, τρόμαξε τόσο με τα πολλά χρώματα που έχασε την ισορροπία του και παραλίγο να πέσει από την ιπτάμενη συσκευή, που του επέτρεπε να κινείται με άνεση στον αχανή τομέα του. Εκείνη την ώρα, του ήρθε ένα μήνυμα, που τον ενημέρωνε πως ήταν ο τυχερός που θα είχε την τιμή να κηρύξει την έναρξη της «Μεγάλης αποκάλυψης».
Η επιφάνεια, γνωστή και σαν πρώτο επίπεδο, ήταν κάτι το ονειρικό. Δικαίως έπρεπε να την απολαμβάνουν μόνο οι Εκλεκτοί, έτσι όπως τους όρισε οι κοινοπολιτεία του πλανήτη. Παντού δέσποζαν στιλιστικά αριστουργήματα σε μονόχρωμο ύφος. Ο θόλος της μεγάλης συνάθροισης ήταν έτοιμος. Κωδικοί από όλα τα επίπεδα περίμεναν την έναρξη της.
Ο Κωδικός 181920171518 στάθηκε μπροστά στο μικρόφωνο. Πιο ψηλά από όλους, ένας τεράστιος προβολέας φώτιζε τον άνθρωπο που θα έδινε το πρόσταγμα για την έναρξη της γιορτής. Όλοι ήξεραν την διαδικασία. Πρώτα ό λόγος της έναρξης, ύστερα απόλυτο σκοτάδι για λίγο, στη συνέχεια το πλήθος ανακατευόταν και μέσα στο σκοτάδι έκανε την «Αποκάλυψη», μέσα σε απόλυτη ησυχία έβγαζε την μάσκα του και όταν ο θόλος φωτιζόταν ξανά, χωρίς μιλιά, ο ένας προσπαθούσε να αναγνωρίσει τον άλλον κοιτώντας τον στα μάτια.
Ο 181920171518 έχοντας μεγάλη αγωνία για την υπέρτατη αυτή τιμή, άρχισε να διαβάζει τον εναρκτήριό του λόγο.
«Σήμερα είναι μια μέρα ξεχωριστή. Είμαστε όλοι μαζί, ίσοι απέναντι ο ένας στον άλλον. Χωρίς την αλαζονεία της διαφορετικότητας όλοι ίδιοι, με τιμημένο αριθμό, αντί για την απαρχή της αλαζονείας το «όνομα». Προστατευμένοι από την κοινοπολιτεία όπου δίκαια ο καθένας είναι εκεί που του είπανε να είναι έτσι ώστε να τηρηθεί η τάξη. Και έχοντας πάντοτε την ευκαιρία μια μέρα να αξιολογηθεί και να σταθεί μόνιμα στο πρώτο επίπεδο. Ας μην ξεχνάμε πως έννοιες όπως «Δημοκρατία», «Ελευθερία», «Δικαίωμα» κι άλλες που αρνούμαι να κατονομάσω, μόνο πόνο, διχόνοια, διακρίσεις, τον ακατονόμαστο «ιό» και ανασφάλεια έφεραν. Ντρεπόταν τόσο πολύ ο ένας τον άλλον στην προ-ίαση εποχή, που σε μέρες σαν την σημερινή έκρυβαν, αντί να αποκαλύψουν τα πρόσωπά τους. Με την ευκαιρία που μου δίνει η ιερή και δίκαιη κοινοπολιτεία σας παρουσιάζω ένα πειστήριο του παρελθόντος. Απόδειξη της δυσαρμονίας μιας εποχής που έφυγε ανεπίστρεπτή.» Σήκωσε την πολύχρωμη μάσκα και την πέταξε στο πλήθος. Ο φόβος των χρωμάτων όπλισε την οργή των Κωδικών, σαν έφτασε στα χέρια τους την κομμάτιασαν. Ο ήχος επαναφοράς στην ορθότητα ακούστηκε. «Αποκάλυψη τώρα.» είπε υψώνοντας πέρα του κανονικού αλλά στα επιτρεπτά όρια την φωνή του ο 181920171518. Μέσα στο σκοτάδι έβγαλαν όλοι τις μάσκες τους, σε λίγο ο θόλος γέμισε φως. Κοίταζαν για ώρα βουβοί ο ένας στον άλλον. Όλοι ίδιοι, ίσοι και όμοιοι. Η «Μεγάλη αποκάλυψη» είχε ξεκινήσει. Τη συνόδευε ένας συνεχόμενος και μονότονος έντονος διασκεδαστικός ήχος.
«Ο ιδρώτας έσταζε από το πρόσωπό του καθώς πετάχτηκε από τον ταραγμένο του ύπνο, το μονότονο κουδούνισμα από το ξυπνητήρι τον επανάφερε στην πραγματικότητα. Τελευταία δεν κοιμόταν καλά. Ετοιμάστηκε στα γρήγορα. Ήταν οι μεγάλες Απόκριες αυτό το Σαββατοκύριακο και του άρεσαν οι αποκριές από παιδί. Στα λευκά μαξιλάρια που στόλιζαν τον μαύρο καναπέ είχε τοποθετήσει μια πολύχρωμη αποκριάτικη μάσκα, ένα προσωπείο με μεγάλοράμφος. Παρατήρησε πως έτσι όπως ήταν τοποθετημένη, το ένα μάτι ήταν λευκό και το άλλο μαύρο του άρεσε αυτό, έφυγε χαρούμενος για την δουλειά του.
Η πόλη σήμερα δεν κοιμόταν.
Ήταν μια ταραγμένη περίοδο.
Ο χρόνος είχε χάσει την αξία του.
Η εντολή δόθηκε, ο ιδιοκτήτης της πολύχρωμης μάσκας φόρεσε την μαύρη μάσκα με τα διαφανή τζαμάκια που του επέτρεπαν να βλέπει και το φίλτρο που του επέτρεπε να αναπνέει. Το ίδιο έκαναν και οι συνάδερφοί του, τώρα ήταν όλοι ίδιοι. Η «γιορτή» φέτος δεν θα ήταν πολύχρωμη τα χρώματα κάλυπτε ένα γκρίζο σύννεφο, που έκοβε την ανάσα και έκαιγε το βλέμμα. Ένα χέρι σηκώθηκε, όταν κατέβηκε με δύναμη και βία μια σταλαγματιά κόκκινου, αυτού του αίματος, έδωσε «χρώμα» στην φετινή αποκριά. Κάπου στο βάθος ακουγόταν μια γυναικεία φωνή «Δημοκρατία, Ελευθερία.» Στο μυαλό του ιδιοκτήτη της πολύχρωμης μάσκας ήρθε το άσπρο και μαύρο στο βλέμμα της. Στάθηκε ακίνητος άκουγε πλέον μόνο την ανάσα του, μέσα από την μαύρη του μάσκα είδε ένα νεαρό κορίτσι φορούσε μια πολύχρωμη αποκριάτικη μάσκα με μακριό ράμφος, μπόρεσε να διακρίνει το γαλαζοπράσινο των ματιών της πνιγμένο στα δάκρυα. Αυτήν την μεγάλη αποκριά δεν θα την ξεχνούσε ποτέ.»
Ο 181920171518 έκλεισε το σύγγραμμα με τον Κωδικό «Βιβλίο -προσωπικό ημερολόγιο», ήξερε πως δεν έπρεπε να πλησιάσει τις απαγορευμένες «κρύπτες». Το γεγονός όμως ότι η απαγόρευση ανέφερε μόνο τον κωδικό του, του προξένησε το ενδιαφέρον. Έκανε αυτό που έκαναν οι πρόγονοί του. Τώρα ήξερε.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΧΑΡΙΔΗΣ (14-3-2021)
Νίκο Κορεξιανέ σε ευχαριστώ για την φωτογραφία και την εμπιστοσύνη.
Αφιερωμένο σε όλους τους λάτρες των Μεγάλων Αποκριών και των πολύχρωμων κομφετί.
Δείτε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες των «Εικόνων Λέξεις» με μια ματιά, εδώ—
«Εικόνων Λέξεις»:
Η εβδομαδιαία (κάθε Κυριακή) στήλη του Kulturosupa.gr και Σταύρου Παρχαρίδη προκαλεί και προσκαλεί καλλιτέχνες & αναγνώστες.
.
Απαθανατίστε στέλνοντας μας μια ή περισσότερες εικόνες και με αφορμή την φωτογραφία σας θα γραφτεί μια ιστορία στην “Κ” από τον Σταύρο Παρχαρίδη που αργότερα θα εκδοθεί σε ένα βιβλίο, έτσι οι «κρυφές ιστορίες αδάμαστων εικόνων» θα γίνουν ο σιωπηλός μάρτυς των λέξεων που κρύβουν οι εικόνες. Δείτε σχετικά εδώ.
*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος άρθρου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..