.
Αν και ρομαντική ψυχή, μια από τις απολαύσεις που με συντροφεύουν τα τελευταία χρόνια είναι η παρακολούθηση true crime σειρών και ντοκιμαντέρ.
.
Όταν δε, βρίσκω και βιβλία με το περιεχόμενο αυτό τρέχω να τα προλάβω.
.
Όπως υποδηλώνει άλλωστε και το όνομα πρόκειται για αληθινά εγκλήματα, τα οποία εξερευνώνται σε βάθος και ξεδιψούν την ανθρώπινη περιέργεια για το σκοτεινό και ψυχοπαθές.
Πάμε λοιπόν!
Στο συγκεκριμένο βιβλίο δύο αδελφές, η δεκάχρονη Λόρελ και η εξάχρονη Ρόζι παρέσυραν από την παιδική χαρά ένα δίχρονο κοριτσάκι στο μέρος όπου συνήθιζαν να παίζουν τα δικά τους ιδιαίτερα παιχνίδια και το αποτέλεσμα ήταν το μωρό να βρεθεί νεκρό και άγρια κακοποιημένο.
.
.
Όλοι πίστεψαν ότι η μεγαλύτερη αδελφή το είχε σκοτώσει, άλλωστε τα στοιχεία ήταν αδιάσειστα, ενώ η μικρότερη αδελφή δεν θυμόταν απολύτως τίποτε από το γεγονός και λόγω του νεαρού της ηλικίας φυσικά, δεν μπορούσε να δικαστεί.
Όλοι πίστεψαν ότι η μεγαλύτερη αδελφή το είχε σκοτώσει, άλλωστε τα στοιχεία ήταν αδιάσειστα, ενώ η μικρότερη αδελφή δεν θυμόταν απολύτως τίποτε από το γεγονός και λόγω του νεαρού της ηλικίας φυσικά, δεν μπορούσε να δικαστεί.
Η Λορέλ παρέμεινε στις φυλακές ανηλίκων και μόλις ενηλικιώθηκε μεταφέρθηκε στις γυναικείες φυλακές, χωρίς ποτέ όλα αυτά τα χρόνια να δει τους γονείς και την αδελφή της, καθώς όλοι της γύρισαν την πλάτη. Για να προστατευτεί το μικρότερο παιδί, αλλά και οι γονείς, άλλαξαν ταυτότητα και άφησαν πίσω το βαρύ τους παρελθόν.
«Σου αρέσουν οι καραμελίτσες;» είπε η Λόρελ. «Έχω να σου δώσω αν θέλεις». Η Ρόζι ένιωσε το πάνω χείλος της να μυρμηγκιάζει. Δεν είπε όμως τίποτα. Περίμενε.
Το κοριτσάκι αναδεύτηκε στη θέση του στο μπροστινό μέρος του αλόγου. Φορούσε μια κίτρινη μπλούζα με μια μαργαρίτα. Γαλάζιο σορτσάκι. Είχε ένα πιαστράκι στα μαλλιά, ροζ και αστραφτερό. Η Ρόζι άπλωσε το χέρι της να το αγγίξει. Ήταν πανέμορφο. Όπως και τα χρυσά μαλλιά του κοριτσιού.
Το κοριτσάκι αναδεύτηκε στη θέση του στο μπροστινό μέρος του αλόγου. Φορούσε μια κίτρινη μπλούζα με μια μαργαρίτα. Γαλάζιο σορτσάκι. Είχε ένα πιαστράκι στα μαλλιά, ροζ και αστραφτερό. Η Ρόζι άπλωσε το χέρι της να το αγγίξει. Ήταν πανέμορφο. Όπως και τα χρυσά μαλλιά του κοριτσιού.
Η Λόρελ και η Ρόζι. Τα Κορίτσια των Λουλουδιών. Έτσι τις βάφτισαν οι δημοσιογράφοι. Είπαν πως πήραν το μικρότερο παιδάκι για να παίξουν. Δεν ήθελαν να του κάνουν κακό.
Η μία καταδικάστηκε για φόνο. Η άλλη συνέχισε τη ζωή της με άλλο όνομα. Τώρα, δεκαεννιά χρόνια μετά, ένα άλλο παιδί εξαφανίζεται. Και τα Κορίτσια των Λουλουδιών θα ξαναγίνουν πρωτοσέλιδο.
Γιατί μου άρεσε: Αδιαμφισβήτητα για το θέμα του. Δεν είναι συνηθισμένο να διαβάζει κανείς θρίλερ όπου θύτες είναι τα παιδιά.Οι δολοφονίες ανέκαθεν συγκλονίζουν τους αναγνώστες για ευνόητους λόγους. Στο συγκεκριμένο όμως βιβλίο θύτες και θύμα βρίσκονται στην φαινομενικά πιο αγνή και τρυφερή ηλικία της ζωής τους, γεγονός που είναι αρκετό ώστε το βιβλίο να αφήσει το στίγμα του στον αναγνώστη.
Για το ηθικό του πράγματος. Διαβάζοντας για την ζωή της μίας από τις δύο ηρωίδες στην φυλακή επί 19 χρόνια, σκέφτεσαι το κατά πόσο θα έπρεπε τα παιδιά να κρίνονται, να δικάζονται και να τιμωρούνται ως ανήλικοι. Θα μπορέσει αργότερα να ενταχθεί στην κοινωνία;
Αυτό που σε λυπεί διαβάζοντας είναι η στάση της οικογένειας της δολοφόνου, η οποία την ξέγραψε ολοκληρωτικά και σε μια τόσο μικρή ηλικία, αλήθεια αναρωτιέται πολλές φορές η συγγραφέας, πως ξεγράφεις κανείς το παιδί του; Και από την άλλη στον πυρήνα του βιβλίου η οικογένεια του θύματος, μια οικογένεια που αυτοκαταστρέφεται και δεν ξεπερνά ποτέ τον χαμό μιας και το αισθάνεται ως προδοσία.
Άφησε το στην άκρη γιατί θα προβληματιστείς βαθειά, σκληρό ηθικά βιβλίο από την αρχή, όσο για το τέλος δυστυχώς ούτε αυτό θα σε λυτρώσει.
Μια ιστορία εξαιρετικά σκληρή στον πυρήνα της από την Άλις Κλάρκ, δομημένη σε μικρά κεφάλαια και με μια ήπια περιγραφή, μιας και τα γεγονότα από μόνα τους σοκάρουν. Προκαλεί τον αναγνώστη να θέσει πολύ σημαντικά ερωτήματα στον εαυτό του, αλλά και στους γύρω του σχετικά με το πως αντιμετωπίζεται ένα παιδί. Η συγγραφέας προσπάθησε να σκιαγραφήσει ένα πολύπλοκο και τραυματικό οικογενειακό υπόβαθρο για να αιτιολογήσει τις πράξεις που ώθησαν δύο νεαρά παιδιά στη δολοφονία ενός ακόμη μικρότερου. Αλλά την τελευταία λέξη έχει ο αναγνώστης.
Βαθμολογία:
3,9/5
Εκδοτικός Οίκος: ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Συγγραφέας: Alice KlarkPlatts
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία/ crime
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο ΕΔΩ
.
Φωτογραφικό υλικό
