«Όσα μετανιώνουμε στο τέλος»: Η καλύτερη επιλογή για να ξεκινήσεις τη χρονιά σου!

Η Μιλάντα Σαρικιαχίδου διαβάζει και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.

Πόσο όμορφα μπορούν να γίνουν τα βιβλία, να σε καθοδηγήσουν ήρεμα κι όχι βίαια, να σε αφήσουν να ανακαλύψεις τον κόσμο σου και να ερμηνεύσεις τους γύρω σου. Δε μπορώ να σκεφτώ καλύτερο βιβλίο για να ξεκινήσεις τη νέα χρονιά και είμαι ευγνώμων που μου το έστειλε η ζωή.

Το ¨’Οσα μετανιώνουμε στο τέλος¨ είναι ένα βιβλίο που πραγματεύεται το θάνατο μέσα σε ένα πλαίσιο φωτεινό.

Πάμε λοιπόν! Η τριανταεξάχρονη Κλόβερ κάνει την πιο ιδιαίτερη δουλειά, άγνωστη στη χώρα μας. Συμπαραστέκεται στους ανθρώπους στις τελευταίες τους στιγμές και τους βοηθά να διευθετήσουν τις τελευταίες τους εκκρεμότητες. Ζειμια ζωή μοναχική, με την ίδια να μην έχει φίλους, ερωτικές σχέσεις ή χόμπι, πέραν του να παρακολουθεί ταινίες και να πηγαίνει σε καφέ όπου συζητούν για τον θάνατο. Ο περίγυρος της για χρόνια απαρτίζεται από τον φίλο του εκλιπόντα παππού της και τα ζωάκια της. Τουλάχιστον, μέχρι τη στιγμή που στη ζωή της μπαίνει μια γυναίκα, οι τελευταίες επιθυμίες της οποίας θα την ωθήσουν να βγει από τη ζώνη ασφαλείας της και να κάνει πράγματα που δεν είχε κάνει ποτέ έως τώρα, βλέποντας τον κόσμο μέσα από μια ματιά που δεν είχε φανταστεί. Παράλληλα εισβάλουν στη ζωή της μια φίλη κι ένας έρωτας. Τρομοκρατημένη δεν έχει άλλη επιλογή από το να…. ζήσει.

Από που να αρχίσω, η Μίκι Μπράμερ κάνει το ντεμπούτο της στη συγγραφή με μια ηρωίδα ιδιαίτερη που θα λατρέψεις. Δε πρόκειται μόνο για μια μοναχική ύπαρξη που προσπαθεί να ξεπεράσει τις πληγές του παρελθόντος αλλά για μια γυναίκα γεμάτη καλοσύνη που η ζωή δε της έδωσε την ευκαιρία να ζήσει ευτυχισμένη. Που οι άνθρωποι, όσο κι αν εκείνη προσπαθούσε, την απομάκρυναν και την πλήγωναν ώσπου έμαθε να ζει χωρίς αυτούς. Μια ντροπαλή δεσποινίδα στη Νέα Υόρκη που περνά τον χρόνο της παρακολουθώντας αισθηματικές ταινίες του ’90 και διαθέτει μια οπτική αθώα, αφελή για τα σημερινά δεδομένα. Την αγάπησα.

Θα βρεθείς στη Νέα Υόρκη, σε μια κεντρική γειτονιά, ακολουθώντας τους ήρωες σε καφέ, λέσχες, βιβλιοπωλεία, πάρκα έχοντας την αίσθηση ότι ταξίδεψες μέχρι εκεί. Ο μικρόκοσμος μιας πολυκατοικίας με τις διάφορες δραστηριότητες των ενοίκων, ένα οδικό ταξίδι με τα διαλείμματα του θα σε μεταφέρουν στην αμερικάνικη κουλτούρα.

Αυτό όμως που θα σε κερδίσει θα είναι οι άνθρωποι, ένα βαθιά κοινωνικό μυθιστόρημα σου συστήνει τους ήρωες και τις επιλογές τους. Μια γηραιά κυρία που μετανιώνει για τον έρωτα που άφησε να φύγει, μια κοπέλα με πρακτικό μυαλό, χωρίς ταμπού που αποφασίζει να γίνει φίλη με τη μυστηριώδη γειτόνισσα της, ένας νέος άντρας με ανασφάλειες και κόμπλεξ που προσπαθεί να βρει αυτή που του ταιριάζει και τον ενοχλεί λιγότερο, ένας ηλικιωμένος καθηγητής που προσπαθεί να φτιάξει μια όμορφη καθημερινότητα για την εγγονή του.

Ένα βιβλίο γεμάτο νόημα! Μέσα από το σημειωματάριο της Κλόβερ όπου σημειώνει όσα οι πελάτες της μετάνιωσαν που δεν έκαναν. Και νομίζω πως αυτή είναι και η κεντρική ιδέα του βιβλίου. Με το θάνατο ως θεματική του, σου δείχνει τη μοναδική αξία αυτής. Σε ωθεί να σπας που και που τη ρουτίνα για να πραγματοποιείς όνειρα. Να έχεις την υπομονή να περιμένεις αυτό που σε κουμπώνει, να συμβιβάζεσαι όλο και λιγότερο.

Βαθμολογία: 4,6/5

Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο εδώ