Διάβασε η Λουκοβίτου Μαρία και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα
Λοιπόν…
Το «Ραγισμένη Γη» είναι σαν εκείνο το μπαρ που βλέπεις από έξω και λες «κάτι ενδιαφέρον κρύβεται εδώ». Μπαίνεις μέσα, έχει χαμηλό φωτισμό, ιδιαίτερη μουσική και μια μυρωδιά που δεν ξέρεις αν είναι σανταλόξυλο ή φρεσκοψημένο ψωμί — και κάπως έτσι, πριν το καταλάβεις, έχεις ήδη πιάσει θέση στη γωνία και κοιτάς τι θα γίνει.
Τα Θετικά (αυτά που θα σε κάνουν να πεις “ναι ρε Κλάρ Λέσλι Χαλλ!”):
- Ατμόσφαιρα που μαγεύει – Η Χαλλ στήνει σκηνικά με τόσο πλούσια περιγραφή που σχεδόν μυρίζεις το χώμα και ακούς το θρόισμα των φύλλων.
- Χαρακτήρες με βάθος – Κανείς δεν είναι «τέλειος». Όλοι έχουν αδυναμίες, μυστικά και προσωπικά δράματα που τους κάνουν αληθινούς.
- Κρυφή ένταση – Ακόμα και στις ήσυχες σελίδες, υπάρχει μια αίσθηση ότι κάτι σημαντικό πλησιάζει.
- Θεματική ουσία – Αγγίζει κοινωνικά και οικολογικά ζητήματα με ευαισθησία, χωρίς να σου κουνάει το δάχτυλο.
Τα Αρνητικά (αυτά που θα σε κάνουν να σηκώσεις φρύδι):
- – Ρυθμός με σκαμπανεβάσματα – Μερικές φορές η πλοκή παγώνει σε μακροσκελείς περιγραφές.
- Αργή εκκίνηση – Θέλει υπομονή μέχρι να «δέσει» η ιστορία και να σε ρουφήξει.
- Λίγη προβλεψιμότητα – Κάποια γεγονότα τα βλέπεις να έρχονται από μακριά, ακόμη κι αν απολαμβάνεις τη διαδρομή.
Η Τελική Στιγμή Ειλικρίνειας:
Το «Ραγισμένη Γη» είναι σαν εκείνον τον φίλο που στην αρχή κάθεται ήσυχα στη γωνία, αλλά όταν αρχίσει να μιλάει, θέλεις να τον ακούς όλο το βράδυ. Έχει τις ρωγμές του, αλλά είναι αυτές που τον κάνουν γοητευτικό. Αν αγαπάς ιστορίες που είναι λίγο αργές στο ξεκίνημα, αλλά μετά σου κερδίζουν την καρδιά με ατμόσφαιρα και ουσία, δώσ’ του μια ευκαιρία — και μην πεις ότι δεν σε προειδοποίησα.
Βαθμολογία:
⭐⭐⭐⭐,5☆ (4,5/5)
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο εδώ
