Κάποιες «Παγκόσμιες Ημέρες» μπορούν να σε στείλουν στον ψυχίατρο! Από τη γεωπόνο Πίτσα Στασινοπούλου –«ΟΙΚΟ…νική Πραγματικότητα».
Εντάξει, συμφωνώ… Είναι άπειροι οι λόγοι στην τρέχουσα ελληνική πραγματικότητα που μπορούν να σε οδηγήσουν χαλαρά στην συγκεκριμένη ιατρική ειδικότητα. Και πολύ σοβαρότεροι, δεν το συζητώ! Ας υποθέσουμε όμως αναγνώστη μου, ότι έχεις γερή κράση, ατσάλινο νευρικό σύστημα και μέχρι στιγμής (για το μέλλον ουδείς εγγυάται) κατάφερες, έστω με νύχια και με δόντια, να αποφύγεις τη μοιραία επίσκεψη, σαν ελόγου μου. Όπου περιδιαβαίνοντας ανύποπτη στο διαδίκτυο, ψάχνοντας κάτι συγκεκριμένο, πέφτω εντελώς τυχαία, πάνω στην «Παγκόσμια Ημέρα» της 6ης Νοεμβρίου και διαβάζω: «Παγκόσμια Ημέρα για την Παρεμπόδιση της Εκμετάλλευσης του Περιβάλλοντος στον Πόλεμο και τις Ένοπλες Συγκρούσεις»!!!
Το διάβασα μια, δυο, τρεις, δεκατρείς φορές… φώναξα και δυο-τρεις από δίπλα, να διασταυρώσω ότι διαβάσαμε την ΙΔΙΑ φράση… έκανα συντακτική και ετυμολογική ανάλυση λέξη-λέξη, να βεβαιωθώ για το περιεχόμενο… Δηλώνω δε υπευθύνως ότι κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης ή προ αυτής, ΔΕΝ κατανάλωσα ούτε σταγόνα αλκοόλ, ΔΕΝ κάπνισα τίποτα ύποπτο και τα εγκεφαλικά μου κύτταρα, παρότι καταπονημένα σε βαθμό αυτανάφλεξης, ουδέποτε υπέστησαν εγκεφαλικό επεισόδιο, τουλάχιστον ιατρικά πιστοποιημένο. Οπότε, αποκλείοντας όλους τους επιβαρυντικούς παράγοντες που ίσως οδηγούσαν σε λανθασμένη κατανόηση, απεφάνθην μετά σοκαρίσματος, ότι αυτό που διάβασα ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ! Άλλωστε αναγνώστη μου, δεν έχεις παρά να το τσεκάρεις και ειλικρινά ανυπομονώ να δω τις δικές σου αντιδράσεις. Η άτιμη η μοναξιά δεν αντέχεται… εκεί στο ίδρυμα.
Όχι βέβαια ότι έχω κάτι με τις Παγκόσμιες Ημέρες (Π. Η.), κάθε άλλο! Δίνουν την ευκαιρία, έστω για μια μέρα το χρόνο, το σημαντικό θέμα στο οποίο είναι αφιερωμένες, να έρθει παγκόσμια στο προσκήνιο, να συζητηθεί και να αναλυθεί ευρέως, να προκαλέσει την ζητούμενη ευαισθητοποίηση, να κινητοποιήσει την κοινή γνώμη. Πολλά κορυφαία ζητήματα, σχετιζόμενα με τα ανθρώπινα δικαιώματα, την υγεία, την μόρφωση, την τέχνη, το περιβάλλον, τις μειονότητες κλπ., με αφορμή τις «παγκόσμιες ημέρες» τους και μέσα από διεθνείς καμπάνιες και ποικίλες δράσεις, καταφέρνουν να ενημερώσουν και να περάσουν σημαντικά μηνύματα. Υποθέτω δε, ότι οι εν λόγω Π.Η. θεσπίζονται με σοβαρά κριτήρια, από σοβαρούς παγκόσμιους οργανισμούς σαν τον ΟΗΕ, με προτάσεις και γνωμοδότηση σοβαρών επιτροπών. Η αλήθεια όμως είναι ότι το αντικείμενο κάποιων Π.Η., μου δημιουργεί έντονες αμφιβολίες για την γενικότερη «σοβαρότητα» του πράγματος.
Διότι μετά το σοκ της 6ης Νοέμβρη, μπήκα στον πειρασμό για μια πρόχειρη περιήγηση και σταχυολογώ: «Π.Η. Δημόσιας Τουαλέτας», «Π.Η. Αυγού», «Π.Η. Πλυσίματος Χεριών», «Π.Η. Οργασμού», «Π.Η. κατά των Κουνουπιών», «Π.Η. Ανέμου», «Π.Η. Σκαραβαίου», «Π.Η. Χελώνας», «Π.Η. Ζυμαρικών», «Π.Η. Γάμου», «Π.Η. Φωνής» και πάει λέγοντας, γιατί οι φαιδρότητες δεν τελειώνουν εδώ… Ομολογώ ότι οι περιορισμένες δυνατότητες του φτωχού μυαλού μου, αδυνατούν να συλλάβουν τις ανωτέρω εμπνεύσεις και την σκοπιμότητα καθιέρωσης παρόμοιων Π.Η. Δηλαδή τί; Να ευαισθητοποιηθώ, ας πούμε, στη βρώση αυγών ή ζυμαρικών; Να μη ξεχνάω να πλένω τα χέρια μου; Να τιμώ δια της ουρήσεως τις δημόσιες τουαλέτες; Να εκπαιδευτώ μαζικά στην εξολόθρευση κουνουπιών ή στην κατάκτηση οργασμού; Να μάθω όσα δεν ξέρω για τον… Σκαραβαίο, τη Χελώνα, τον Άνεμο, το Γάμο; Δεν φτάνει ο συνωστισμός άχρηστων στην αποθήκη του μυαλού; Προσέχεις βέβαια τα κεφαλαία στην τιτλοδοσία, είναι θέμα κύρους: άλλο «δημόσια τουαλέτα» κι άλλο «Δημόσια Τουαλέτα»… Είστε με τα καλά σας ή να βάλω τις φωνές, στην (όντως!) χρησιμότατη «Π.Η. Φωνής»;;;;;
Αν όμως δεχθώ ότι κάποια αφιερώματα σαν τα προηγηθέντα, κινούνται απλά στη σφαίρα της γραφικότητας – φαιδρότητας και τη γλυτώνω με μερικά χάχανα ή στη χειρότερη με αυξημένη πίεση, πώς να αντιμετωπίσω την «Π.Η. για τη Παρεμπόδιση της Εκμετάλλευσης του Περιβάλλοντος στον Πόλεμο και τις Ένοπλες Συγκρούσεις»; Μπορεί να έπεσα τυχαία πάνω στη συγκεκριμένη, αλλά μόνο τυχαία δεν καταπιάνομαι μαζί της. Όχι μόνο γιατί άπτεται άμεσα του ενδιαφέροντος μιας οικολογικής στήλης, αλλά γιατί επιπλέον, το σκηνικό των πολέμων τελευταία οργιάζει. Παλεύω δε με κόπο και φιλότιμη προσπάθεια να μπω στο σκεπτικό των εμπνευστών και να αποκωδικοποιήσω αυτό που «θέλει να πει ο ποιητής». Ο οποίος αντίθετα από μένα, ΚΑΙ μπεκρούλιασε κι έγινε τύφλα, ΚΑΙ ντουμάνιασε με περίεργα χαρμάνια, ΚΑΙ η εγκεφαλική του κατάσταση ελέγχεται! Εκτός κι αν τίποτα από τα προηγούμενα δεν ισχύει και απλά κάποιοι τύποι, εντελώς νηφάλιοι, παίζουν με τη νοημοσύνη μας κάνοντας χοντρές πλάκες ή ανήθικα κινούμενοι, για φτηνό ξεκάρφωμα, ρίχνουν στάχτη στα μάτια. Να θολώνουν για να μη βλέπουν καθαρά την αθλιότητα και υποκρισία.
Απευθυνόμενη στους φωτισμένους θεσμοθέτες – μεθυσμένους, νηφάλιους ή ψυχρούς εκτελεστές – ζητώ κάποιες στοιχειώδεις διευκρινίσεις που ίσως με γλυτώσουν από την ψυχιατρική εξέταση… αν και χλωμό. Όταν καθιερώσατε τη συγκεκριμένη Π.Η. τί ακριβώς είχατε κατά νου; Πώς εννοείτε τον όρο «εκμετάλλευση του περιβάλλοντος»; Σε ποιο «περιβάλλον στον πόλεμο» αναφέρεστε, το κατεστραμένο – νεκρωμένο; Και βασικά, σε ΠΟΙΟΥΣ απευθύνεστε; Μήπως στα εμπόλεμα μέρη, ως άμεσα εμπλεκόμενα, ενημερώνοντάς τα ότι… δεν πρέπει να εκμεταλλεύονται το περιβάλλον στις περιοχές που πολεμούν; Αν αυτό εσείς το λέτε «σοβαρότητα», εγώ λέω ότι η λέξη έχασε παντελώς το νόημά της και επίσης ότι, ακόμη και το δούλεμα, έχει όρια. Διότι εσείς οι φωστήρες του «ΟΗΕ & ΣΙΑ» γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα ότι οι απανταχού πόλεμοι, αν ψάξουμε στο βάθος των αιτιών και όχι των αφορμών τους, έγιναν, γίνονται και θα γίνονται για μία και μόνη, κυρίαρχη αιτία: την «ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ του ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ»!
Μεταφραζόμενη σε εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών μιας περιοχής, σε εκμετάλλευση των πόρων ή της ενέργειας της από αυτόν που θα κερδίσει τον ρόλο του μεγάλου αφεντικού. Οι κατασκευασμένες αφορμές- άλλοθι πολέμου, εθνικιστικού, τρομοκρατικού, θρησκευτικού ή άλλου περιεχομένου, είναι εύκολο να σκηνοθετηθούν – ακόμη κι αν χρειαστεί να επιστρατευθεί μια… ωραία Ελένη- οι αιτίες όμως παραμένουν σταθερές, αιώνες τώρα: Ποιος θα έχει στα χέρια του με την ισχύ των όπλων, την τύχη των ασθενέστερων, ελέγχοντας κατά την ιδιοτελή του κρίση, την ενέργεια, το νερό, τον υπόγειο πλούτο, τα λιμάνια, την παραγωγή… Που βεβαίως, μέχρι την επίτευξη του πολυπόθητου στόχου και καθώς ο ήδη κάτοχος δεν παραδίδεται αμαχητί, θα μεσολαβήσουν κάποιοι «αναγκαίοι» βομβαρδισμοί, χρήση πυρηνικών και χημικών, μετατρέποντας γόνιμες εκτάσεις σε κρανίου τόπο δια παντός, δηλητηριάζοντας ποτάμια και υπόγεια νερά εφ’ όρου ζωής, καταστρέφοντας βασικές υποδομές, σπέρνοντας αρρώστιες, πείνα, προσφυγιά και θάνατο. Θάνατο αποτρόπαιο, φέρνοντας στο μυαλό και τις πρόσφατες εικόνες από τα αντίποινα των τζιχαντιστών… αλλά δεν είναι της παρούσης στήλης. Και σε ΑΥΤΟ, το ολέθριο σκηνικό, σύμφυτο με την έννοια του πολέμου ανέκαθεν, έρχεστε να μιλήσετε υποκριτικά κι ακατανόητα για «παρεμπόδιση της εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος»! Όταν η συγκεκριμένη εκμετάλλευση είναι ταυτόχρονα ΣΤΟΧΟΣ και ΜΕΣΟ!
Ή μήπως απευθύνεστε γενικώς και αορίστως στην κοινή γνώμη; Στον απλό πολίτη, στις οργανωμένες «κοινωνίες πολιτών», στις περιβαλλοντικές οργανώσεις; Όσον αφορά στις τελευταίες, λυπάμαι, θα σας απογοητεύσω. Παρόλο που το ξέρετε καλά, θα υποδυθώ την αφελή και θα επισημάνω για λογαριασμό τους: «μη μου τους κύκλους τάραττε!» Καθώς, οι πιο… σταρ από αυτές, είναι σοβαρά απασχολημένες, ταγμένες σωστότερα, στην υπόθεση της κλιματικής αλλαγής και δεν προκάμουν για τίποτα άλλο! Αν δεν πουληθούν ΟΛΕΣ οι πράσινες τεχνολογίες, δεν πρόκειται να «παρεμποδίσουν καμιά εκμετάλλευση περιβάλλοντος» σε εμπόλεμες ζώνες. Εκτός αν τους παρέχετε ενδιαφέροντα «κίνητρα» κι έξτρα «μπόνους» βεβαίως, λόγω επικινδυνότητας. Τότε, κάπου θα βρουν λίγο ελεύθερο χρόνο στην υπερφορτωμένη αντζέντα τους για κάποια γραφική κινητοποίηση «αφύπνισης». Αν πάλι απευθύνεστε σε μένα, τον απλό ή οργανωμένο ενεργό πολίτη, τί περιμένετε να κάνω; Να προτάξω γενναία τα στήθη μου απέναντι στις χημικές βόμβες σε Γάζα, Συρία, Αφγανιστάν, Ουκρανία κλπ. και να παρεμποδίσω με αυτοθυσία τους πολεμοκάπηλους από τη επιχειρούμενη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος; Να στήσω οδοφράγματα, οχυρά, τάγματα εφόδου για να προστατέψω τις φλεγόμενες αγροτικές εκτάσεις και δάση, τις πολύτιμες πετρελαιοπηγές και ορυχεία, τις πηγές νερού ή τα λιμάνια; Όχι ειλικρινά… Διευκρινείστε μου ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ εννοείτε και τί περιμένετε από μένα τον πολίτη, ώστε να τιμήσω αποτελεσματικά την «παγκόσμια ημέρα» σας, κι εγώ συζητώ μέχρι και το ενδεχόμενο για καμικάζι αυτοκτονίας…
Γιατί προς το παρόν, διαβάζω τις υποκριτικές ασυναρτησίες σας και είμαι με το πιεσόμετρο στο χέρι. Χώρια που κάθε λίγο τσεκάρω τις «φρένες» μου κι ανησυχώ σοβαρά. Και δεν θα είχα αντίρρηση για μια επίσκεψη στον ψυχίατρο, όλο και κάπου θα μου χρησίμευε, αλλά μου λείπουν τα αναγκαία «καύσιμα» και ζορίζομαι. Στο μεταξύ όμως, βασανίζουν το μυαλό μου τρελές ιδέες για ευφάνταστες «παγκόσμιες ημέρες», όπως ας πούμε, «Παγκόσμια Ημέρα Προστασίας από τις Ασυναρτησίες των Ανεγκέφαλων και τις Ανηθικότητες των Υποκριτών»… Εκεί να δεις γιορτές και πανηγύρια.. από ΣΥΣΣΩΜΗ την κοινή γνώμη, όχι αστεία!
Φωτογραφικό υλικό
