,
Είδε και σχολιάζει ο Γιάννης Τσιρόγλου.
Σε ένα φεστιβάλ που θέλει να λέγεται πολυθεματικό, πολυσυλλεκτικό και άλλα πολύ… και με ανοιχτές κεραίες σε όλες τις μορφές της τέχνης οφείλει να περιλαμβάνει στο πρόγραμμά του και «ασυνήθιστες» παραστάσεις. Τέτοιες που οι δύστυχοι κουλτουριάρηδες θεσσαλονικείς δεν έχουν την ευκαιρία να βλέπουν συχνά για να μην πούμε σχεδόν ποτέ.
.
Τα 53α Δημήτρια, ο μοναδικός αυτός πολιτιστικός θεσμός της πόλης, που ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα, έχει αυτή την δυνατότητα και μπορεί στα τόσα χρόνια της ύπαρξης του σπάνια να μας εξέπληξε με εναλλακτικές –καλλιτεχνικές- επιλογές, ωστόσο κάποιες παραστάσεις από την αλλοδαπή ευτυχώς υπήρξαν στο πρόγραμμα του.
.
Χωρίς να θεωρείται «μην το χάσετε», μια από αυτές, τις «ιδιαίτερες», παρακολουθήσαμε χθες βράδυ στο θέατρο Αυλαία. Η ομάδα λέγεται «Sew Flunk Fury Wit» και μας ήρθε από την Δανία για μόλις μια παράσταση.
Όπου με θέμα την αναζήτηση της ελπίδας έπειτα από κλιματικό αφανισμό, μεταφερόμαστε σε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου ο πολιτισμός και το ανθρώπινο είδος έχουν υποκύψει στην ίδια τους την απληστία.
.
Το αξιοθαύμαστο με αυτούς τους θιάσους που συνδυάζουν θέατρο μαριονέτας, ένα είδους περφόρμανς art, αξιοζήλευτη χορογραφία, εξαιρετική λεπτομέρεια στις κινήσεις και οπωσδήποτε μουσική τοποθέτηση ή εμβληματικούς ήχους, καθώς τα λόγια είναι ελάχιστα, τις περισσότερες φορές το θέαμα είναι «ονειρικό» τόσο που συνεπαίρνει το κοινό, ασχέτως ακόμα και της θεματολογίας, που στην προκειμένη ήταν μαύρο και άραχνο…
.
Το ακόμα πιο συναρπαστικό στην συγκεκριμένη παράσταση ήταν η παρουσία της πρωταγωνίστριας, Nina Sveistrup Clausen. Μιας αέρινης (μπαλαρινέ) κοπέλας που διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην ιστορία, η οποία ως σοπράνο με τις φωνητικές της ικανότητες κυριολεκτικά μας κατέπληξε.
.
Δίπλα της ένας «μαέστρος», ο Svend E. Kristensen, που έδινε ζωή στις ανθρώπινου μεγέθους μαριονέτες του, επιβάλλοντας μέσω αυτών αλλά και με την δική του καταλυτική παρουσία μια επιτακτική μυσταγωγική παρακολούθηση.
.
Οι εξαίρετοι φωτισμοί, η θεσπέσια οπερετική μουσική και τραγούδια και ένα «σκοτεινό» σκηνικό περιβαλλοντικής καταστροφής που προκαλούσε βαθιά ανησυχία (και τρόμο), πρωταγωνιστούσαν στα θετικά της μιας ώρας προσεγμένης παράστασης.
.
Ωστόσο, και παρά του ότι γενικώς άρεσε, η παράσταση «Støv/Dust» δεν μας ενθουσίασε συνολικά, αφήνοντας μια γεύση ανικανοποίητου…
Αυτά συνοπτικά.
Δείτε μικρά τυχαία βιντεοαποσπάσματα από την παράσταση, επιπλέον τρεις δυνατές υποκλίσεις από τους πρωταγωνιστές.
Δείτε & αυτά:
-53α Δημήτρια 2018–Ολο το πρόγραμμα-Θέατρο, χορός, μουσική, performances, εικαστικά, δράσεις ΕΔΩ
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη ΤΩΡΑ ΕΔΩ
-Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη ΤΩΡΑ ΕΔΩ
-ΕΙΔΑΜΕ θεατρικές παραστάσεις & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ
-ΕΙΔΑΜΕ μουσικές συναυλίες & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ
-ΕΙΔΑΜΕ κιν/κές ταινίες & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ
.
Φωτογραφικό υλικό
