Θλίψη προκάλεσε στον καλλιτεχνικό και όχι μόνο κόσμο η είδηση του θανάτου της αγαπημένης ηθοποιού, Μαίρης Χρονοπούλου. Η σταρ του κινηματογράφου τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στον “Ευαγγελισμό” βαριά τραυματισμένη μετά από πτώση στο σπίτι της.
Η Μεγάλη Κυρία του ελληνικού κινηματογράφου άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμα της στην τηλεόραση, το θέατρο, αλλά και στο τραγούδι.
Η Μαίρη Χρονοπούλου μεσουράνησε τις δεκαετίες του 1960 και 1970 και διακρίθηκε ως μία από τις πιο δημοφιλείς και σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς τη χρυσή εκείνη εποχή.
![Μαίρη Χρονοπούλου: Οι ρόλοι που απογείωσαν τη μεγάλη κυρία της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου [βίντεο]](https://files.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/45/45183a21dc4c4e488086b4cd7c3f3bfb.jpg?v=1&maxwidth=2000& "45183a21dc4c4e488086b4cd7c3f3bfb")
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε σαν κομπάρσος στο “Χαρούμενο ξεκίνημα” του Ντίνου Δημόπουλου, παραγωγής Φίνος Φιλμ το 1954, όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια.
Το 1958 πήρε ένα μικρό ρόλο στο “Τελευταίο ψέμα” του Μιχάλη Κακογιάννη, πάλι στη Φίνος Φιλμ.
Από το 1963 και μετά πρωταγωνιστεί σε πλειάδα δραματικών ταινιών της Φίνος Φιλμ, και όχι μόνο, σε ρόλους ντάμας και μοιραίας γυναίκας, δίπλα σε όλους τους άντρες πρωταγωνιστές της εποχής, όπως οι Νίκος Κούρκουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γιώργος Φούντας και Αλέκος Αλεξανδράκης.
Οι ρόλοι που την καθιέρωσαν
Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στις ταινίες:
-
Τα κόκκινα φανάρια (1963) του Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 36η απονομή των βραβείων το 1964 σε παραγωγή της Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης, Χωρίς ταυτότητα, (1963, Φίνος Φιλμ),
-
Το χώμα βάφτηκε κόκκινο, δραματική ταινία του 1966 σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 38η απονομή των βραβείων το 1966,
-
Πολύ αργά για δάκρυα του Γιάννη Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ),
-
Όταν η πόλις πεθαίνει σε σενάριο Νίκου Φώσκολου και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη (1969, Φίνος Φιλμ),
-
Οι αδίστακτοι του Ντίνου Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ),
-
Κοινωνία ώρα μηδέν του Ντίνου Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ),
-
Η λεωφόρος του μίσους (1968, Φίνος Φιλμ) και
-
Ορατότης μηδέν του Νίκου Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).
Ανάμεσα σε αυτές τις κοινωνικές και δραματικές ταινίες εμφανίστηκε σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής Φίνος Φιλμ, στα οποία θα κάνει θραύση: “Οι θαλασσιές οι χάντρες”, “Μια κυρία στα μπουζούκια” και “Γοργόνες και μάγκες”.
Ιδιαίτερα στο “Μια κυρία στα μπουζούκια” σαγήνευσε το κοινό με το ακαταμάχητο στυλ και ταμπεραμέντο της, τόσο υποκριτικά όσο και ερμηνεύοντας δύο από τις μυθικές επιτυχίες των τραγουδιών του ελληνικού κινηματογράφου, το “Είμαι γυναίκα του γλεντιού” και το “Του αγοριού απέναντι”.
Την περίοδο 1967-68 υπήρξε η καλύτερη πρωταγωνίστρια του κινηματογράφου και κέρδισε το βραβείο της ενώσεως κριτικών.
Έχει στο ενεργητικό της σημαντικές ερμηνείες και στον νέο ελληνικό κινηματογράφο, όπως στις εξαίρετες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου” Οι κυνηγοί” και “Ταξίδι στα Κύθηρα”, ενώ κέρδισε βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία Τα παιδιά της χελιδόνας του Κώστα Βρεττάκου, το 1987.
Στις 16 Ιουνίου 2021 η Μαίρη Χρονοπούλου τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Το βραβείο παρέδωσε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, μαζί με τον πρόεδρο της Ακαδημίας, Γιώργο Τσεμπερόπουλο, στην ηθοποιό που με την “ρώμη της παρουσίας της σφράγισε μια σειρά κινηματογραφικών ειδών”, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Φωτογραφικό υλικό
