Είδαμε το ΚΑΜΠΑΡΕ πριν από ΕΣΑΣ για ΕΣΑΣ. Πρεμιέρα σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Γνώμη Κουλτουρόσουπας.
Κατάφορη η νίκη των Τσανακλίδου και Λιγνάδη στο παγωμένο «Καμπαρέ»…
Δημοσιεύτηκε 14 October 2013 Από Aριάδνη Καναβάκη
Είδαμε και σχολιάζουμε.
Γνώμη Κουλτουρόσουπας για την παράσταση.
Βρεθήκαμε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Αλεξάνδρας Τριάντη) για την πολυδιαφημισμένη παράσταση του ιστορικού μιούζικαλ Καμπαρέ μαζί με πλήθος ετερόκλητου κόσμου (μας άρεσε αυτό). Το Καμπαρέ των Fred Ebb (στίχοι ) και John Kander (μουσική ) ανεβαίνει στην Αθήνα με τη σκηνοθετική επιμέλεια (σκηνοθεσία, χορογραφία και σκηνογραφία) του Κωνστ. Ρήγου και πρωταγωνιστές ένα σύνολο ηθοποιών, με κορυφαία του χορού -όπως θα λέγαμε- την Τάνια Τσανακλίδου.
Το θρυλικό Καμπαρέ που απέκτησε τη φήμη του εξαιτίας της αριστουργηματικής ταινίας του Μπόμπ Φος (1972) με πρωταγωνίστρια τη Λάιζα Μινέλλι και απέσπασε 8 Όσκαρ, ενώ ήδη είχε προηγηθεί η βράβευσή του στο θεατρικό σανίδι του Μπρόντγουέï (1966), εξακολουθεί δυστυχώς να παραμένει επίκαιρο τουλάχιστον στον Ευρωπαϊκό χώρο και τελευταίως και στο δικό μας τόπο. Η υπόγεια άνοδος του Ναζισμού σε μια χώρα που απλώς ωχ-αδελφίζετε (Γερμανία) και διασκεδάζει, παραμένει παροιμιώδης ενώ συγχρόνως εμείς πλανόμαστε όπως ακριβώς και οι ήρωες/ ρόλοι ,με δύο εξελισσόμενα και ετερόκλητα ειδύλλια (αυτό της νεαρής περφόρμερ Σάλλυς Μπόουλς με τον αμερικανό εκκολαπτόμενο συγγραφέα Κλίφορντ Μπράντσο και αυτό της Φροιλάιν Σνάιτερ με τον γερμανό-εβραίο μπακάλη Χερ Σούλτζ ).
Ο σεναριακός άξονας είναι η βουτιά στην προσωπική ζωή παράλληλα με τη διαφθορά και τη δίψα για εξουσία που υποβόσκει και ανενόχλητα κερδίζει έδαφος, σε μια απλή πραγματικότητα ,σε μια καθημερινότητα ενός ακόμα λαού. Η δραματουργία του έργου, που χαρακτηρίζεται από τις καλύτερες στην ιστορία των μιούζικαλ (εκτός των υπέροχων τραγουδιών και μουσικής), εξελίσσεται τοπικά σε δύο επίπεδα, εκείνο του αντεργκράουντ KIT KAT KLUB και σε εκείνο των ενοικιαζόμενων δωματίων της Φρόιλαντ Σνάιτερ όπου όλα μπορούν να συμβούν…
Και σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι με δυσαρέσκεια παγώσαμε, γιατί η εν λόγω διττότητα του κειμένου μετατράπηκε σε διπολικότητα, καταρχήν εκ φύσεως και θέσεως.
Τι θα μπορούσε να προσφέρει το πολυτελές Μέγαρο Αθηνών σε μια παράσταση που όφειλε να είναι καθαρά ατμοσφαιρική και underground τοποθετημένη;
Με ποιό σκεπτικό τα πληθωρικά σκηνικά κάλυπταν παρά αγκάλιαζαν τους ερμηνευτές; πού διαφάνηκε η πολυσυζητημένη δραματουργία του Καμπαρέ, η πλοκή της πλάνης μας μέσα από τη διαδικασία μιας ερωτικής ελευθερίας ή ελευθεριότητας αν θέλετε, που μας «στραβώνει» ως προς το επικείμενο κοινωνικό κακό-τον Ναζισμό.
Αναλυτικότερα η παράσταση χαρακτηρίζεται ως υπερπαραγωγή.
Τα σκηνικά του Κων. Ρήγου τραβούν την προσοχή, δύο κύρια σκηνικά, ενώ πίσω και υπερυψωμένα μας καθοδηγεί η εφταμελής μπάντα. Η εισαγωγή των θεατών στο θέαμα και στην είσοδο του κλαμπ γίνετε από το Δ. Λιγνάδη ως κομπέρ, με την συνεπικουρία ενός τεράστιου καθρέφτη (ευφυές τέχνασμα) που μας καθρεπτίζει, σαν να είμαστε και εμείς σε πραγματικό κλαμπ θαμώνες, σαν να περιμένουμε και εμείς μια φυγή από την πραγματικότητα μέσω διαθέσιμων θηλυκών και αρσενικών κορμιών.
Και η δράση ξεκινά…
Το σύνολο των ηθοποιών και χορευτών, αγωνίστηκαν επί δύο σχεδόν ώρες να κρατήσουν την προσοχή μας και να μεταδώσουν το “χαμαιλεοντικό” αίσθημα ενός καμπαρέ, μα χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Οι κακές και αμήχανες ερμηνείες ήταν πολλές και οι σανίδες σωτηρίας ελάχιστες και μετρημένες∙ η Τσανακλίδου, ο Λιγνάδης, η μουσική και το μπαλέτο.
Ο Γιώργος Νανούρης δεν ανταποκρίθηκε στο ελάχιστο στον αθώο/σκανδαλώδη και κομβικό ρόλο του παρά περιορίστηκε σε μια στοιχειώδη/ξύλινη ερμηνεία.
Η Μαρία Ναυπλιώτου ήταν ότι πιο ακατάλληλο για το ρόλο της Σάλλυς, ένα ρόλο που απαιτεί οριακότητα, τσαχπινιά και πουτανιά… ωστόσο προσπάθησε πολύ και ήταν συγκινητική και ειλικρινής η αγωνία της να συσχετιστεί με το κοινό. Μονολεκτικά τίμια.
Ο Παναγιώτης Μπουγιούρης δε μας έκανε διαφορά, ενώ πολύ καλοί ήταν ο Μιχάλης Μητρούσης και η Νάντια Μπουλέ.
Κορυφαίοι για την παράσταση υπήρξαν οι Τάνια Τσανακλίδου και ο Δημήτρης Λιγνάδης.
Η Τάνια Τσανακλίδου έμοιαζε και ήταν ιδανική με φυσικά προσόντα και όπλα! Το θες φωνή, το θες φυσικότητα στη σκηνή, το θες συναίσθημα πολύ κοντά στην πλατεία (το απαραίτητο γκελ) ή το θες απλά ταλαντούχα Τάνια Τσανακλίδου. Για μας υπήρξε αριστουργηματική, σύνδεσμος ουσιαστικός στη σχέση σκηνής και θεατών και κατά τη γνώμη μας άργησε πολύ να εμφανιστεί σε μιούζικαλ.
Ο Δημήτρης Λιγνάδης άξιος κομπέρ και ενεργητικότατος καθ΄ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Η ερμηνεία του είναι πέρα πάσας προσδοκίας, μιας και ο συγκεκριμένος ρόλος είναι αυτός που κρατά τα πάντα, στην εξιστόρηση, στα γεγονότα και στα όποια ακόλουθα συναισθήματα. Λαμπερός όπου έπρεπε, κυνικός όπου απαιτούνταν, χλιδάτος στα σημεία και σωστός στην απόδοση των μουσικών κομματιών.
Σημειώνουμε δυνατά ότι σκηνοθετικά ο Κωνσταντίνος Ρήγος παραμένει επαναλήψιμος χωρίς εκείνη την έμπνευση που θα διαχωρίζει το είδος η και το αίμα ξεχωριστών θεατρικών η κινηματογραφικών κειμένων, ωστόσο παραδεχόμαστε ότι είναι επιδέξιος…
Στα συν της παράστασης η μουσική εκτέλεση των κομματιών από την ορχήστρα, η στιχουργική επιμέλεια του Μωραΐτη, τα καταπληκτικά κοστούμια και μετρημένη η χορογραφία.
Εν κατακλείδι[=]
Η παράσταση Καμπαρέ είναι για τις ερμηνείες της Τ. Τσανακλίδου και του Δ. Λιγνάδη και για το απαραίτητο φως στα όσα επίκαιρα ζούμε.
Βαθμολογία
6 στα 10
Μιλούν σε συνέντευξη τύπου για την παράσταση ΚΑΜΑΠΑΡΕ.
Στοιχεία της παράστασης:
Βασισμένο στο βιβλίο του Joe Masteroff, το έργο του John van Druten και τις ιστορίες του Christopher Isherwood
Στίχοι: Fred Ebb
Μουσική: John Kander
Σκηνοθεσία – Χορογραφία – Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Μετάφραση: Έρι Κύργια
Απόδοση στίχων: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική διεύθυνση – ενορχήστρωση: Δημοσθένης Γρίβας
Φωνητική Διδασκαλία: Λία Βίσση
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης
Συνεργάτης-Σκηνογράφος: Μαίρη Τσαγκάρη
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Άγγελος Παναγόπουλος, Έλενα Σκουλά
Βοηθός χορογράφου: Νίκος Μαριάνος
Πρωταγωνιστούν:
Emcee / Κομπέρ Δημήτρης Λιγνάδης
Sally Bowles /Σάλλυ Μπόουλς Μαρία Ναυπλιώτου
Fräulein Snhneider / Φροϊλάιν Σνάιντερ Τάνια Τσανακλίδου
Herr Schultz / Χερ Σουλτζ Μιχάλης Μητρούσης
Ernst Ludwig / Ερνστ Λούντβιχ Παναγιώτης Μπουγιούρης
Clifford Bradshaw /Κλίφορντ Μπράντσο Γιώργος Νανούρης
Fräulein Kost / Φροϊλάιν Κοστ Νάντια Μπουλέ
Συμμετέχουν:
Χρήστος Τανταλάκης (Max/ Μαξ),
Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης (Bobby/ Μπόμπυ)
Ομάδα Χορευτών:
Πάνος Αθανασόπουλος
Ελίζα Γεροντάκη
Αλεξάνδρα Γρηγορίου
Άννα Μάγκου
Ραφαήλ Σωτήρης Μποβολανέας
Ιώβη Φραγκάτου
Φανή Φωκά
Αναστάσιος Ξιαρχογιαννόπουλος
Χρήστος Ξυραφάκης
Wiveca Hartmann
Μουσικοί:
Δημοσθένης Γρίβας (διεύθυνση ορχήστρας, μπάσο)
Κώστας Γιαξόγλου (πιάνο)
Άγγελος Τζαμαρίας (τρομπόνι)
Στέλιος Χατζηκαλέας (τρομπέτα)
Χρήστος Κωνσταντινίδης (ντραμς)
Γιώργος Κάστανος (τενόρο σαξόφωνο, κλαρινέτο)
Γιώργος Κοντομιχάλης (άλτο σαξόφωνο, φλάουτο)
ΜΕΡΕΣ, ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙΜΕΣ
17 Ιανουαρίου 2014
Παρ 21:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
18 Ιανουαρίου 2014
Σαβ 17:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
18 Ιανουαρίου 2014
Σαβ 21:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
19 Ιανουαρίου 2014
Κυρ 17:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
19 Ιανουαρίου 2014
Κυρ 21:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
24 Ιανουαρίου 2014
Παρ 21:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
25 Ιανουαρίου 2014
Σαβ 17:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
25 Ιανουαρίου 2014
Σαβ 21:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
26 Ιανουαρίου 2014
Κυρ 17:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
26 Ιανουαρίου 2014
Κυρ 21:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)
Τιμές εισιτηρίων:
35€, 30€, 25€, 20€, 15€, 10€ (φοιτητικά – κάτοχοι κάρτας ανεργίας – ΑΜΕΑ)
Φωτογραφικό υλικό
