Με αφορμή την κατά «Πουπουλένιο» λογική των εισιτηρίων… Άρθρο της Πίτσας Στασινοπούλου

Με αφορμή την κατά «Πουπουλένιο» λογική των εισιτηρίων… Άρθρο της Πίτσας Στασινοπούλου.

Το θέμα που έφερε η «Κ» στο προσκήνιο και αφορά στις αυξημένες τιμές εισιτηρίων της παράστασης «Πουπουλένιος» στη Θεσσαλονίκη σε σχέση με αυτές της Αθήνας, προκάλεσε αίσθηση και συζητήθηκε έντονα, ιδιαίτερα μετά τις βιντεοσκοπημένες απαντήσεις των συντελεστών στην συνέντευξη τύπου. Απαντήσεις που, ανεξαρτήτως «ύφους», δίνουν αφορμή για μπόλικες σκέψεις όσον αφορά στην πολιτική των εισιτηρίων, όμως πριν τις εκθέσουμε, οφείλουμε να διαχωρίσουμε το ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ από το ΕΜΠΟΡΙΚΟ κομμάτι της παράστασης, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη από καλλιτεχνικής άποψης ήδη υμνήθηκε από την «Κ» όπως της άξιζε! Ένας διαχωρισμός αυτονόητος αλλά απαραίτητος προς αποφυγή παρεξηγήσεων ή καταλογισμού προθέσεων/ εμπάθειας/ σκοπιμότητας που… μακριά από την «Κ», όπως έχει αποδείξει έμπρακτα χρόνια τώρα!

Οι εν λόγω αυξήσεις που αφορούν σε ποσοστό 50% στο εισιτήριο των ΑΝΕΡΓΩΝ (10 ευρώ στην Αθήνα, 15 στη Θεσσαλονίκη) και 1 ευρώ επιπλέον στο φοιτητικό εισιτήριο, ως κατά τη γνώμη μας προκλητικές, δεν μπορούσαν να μείνουν ασχολίαστες και να μη θιγούν στη συνέντευξη τύπου, έχοντας απέναντι τους συντελεστές. Οι οποίοι, όπως είδαμε και ακούσαμε, απάντησαν… Παραβλέπουμε το αδικαιολόγητα θιγμένο έως εριστικό ύφος, ιδιαίτερα του σκηνοθέτη και καλού ηθοποιού Κ. Μαρκουλάκη και μένουμε στην ουσία των απαντήσεων. Η οποία εν ολίγοις λέει ότι τα έξοδα μετακίνησης για μια παράσταση που δεν κάνει εκπτώσεις στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, επιβαρύνουν το κόστος της και οι συγκεκριμένοι επέλεξαν να χρεώσουν αυτήν την επιβάρυνση στο εισιτήριο των ανέργων με αύξηση 50%, διότι αποτελούν το ελάχιστο ποσοστό 5% του συνόλου, αφήνοντας άθικτο το εισιτήριο της πλειοψηφίας του 95%…

Κατόπιν όσων ακούσαμε, εκφράζουμε κάποιες εύλογες απορίες και σκέψεις:

– Κατ’ αρχήν, μιλώντας γενικά και καθαρά εμπορικά, είναι δεδομένο ότι τα έξοδα μεταφοράς ή παραμονής εκτός έδρας, επιβαρύνουν το κόστος σε οτιδήποτε. Όμως το να χρεωθεί αυτήν την επιβάρυνση ο καταναλωτής με αύξηση της τιμής, είναι καθαρά θέμα εμπορικής πολιτικής και επιλογή του όποιου υπευθύνου, καθώς έχει εναλλακτικές λύσεις να την «απορροφήσει» έμμεσα ή κόβοντας από αλλού, επειδή κρίνει ότι η δίκαιη, ισότιμη αντιμετώπιση όλων και η αξιοπιστία είναι ΠΙΟ σημαντικά μακροπρόθεσμα από τη βολική λύση «βγάζω τα σπασμένα εδώ και τώρα».

– Επειδή στο βίντεο έγινε λόγος για πρόστιμα, οικονομικές ζημιές κλπ, όπως συμβαίνει σε κάθε εμπορική δραστηριότητα… Δεδομένου ότι ΚΑΙ όλα αυτά τα «απρόβλεπτα» παράλληλα με τα πάγια έξοδα, επίσης επιβαρύνουν το κόστος, θα μπορούσαν άραγε βάσει της παραπάνω λογικής να χρεωθούν ομοίως στην τιμή του εισιτηρίου;

– Πέραν τούτων, η επιλογή να χρεωθούν την επιβάρυνση των εξόδων κυρίως οι ΑΝΕΡΓΟΙ, ειλικρινά αφορά στη λογική του παραλόγου! Διότι να αφήνεις άθικτους τους (υποθετικά) «κατέχοντες» που αποτελούν το 95% του κοινού σου και να χαρατσώνεις προκλητικά τους «μη έχοντες μία!» επειδή αποτελούν την πενιχρή μειοψηφία του 5%… ΠΟΣΗ λογική και κυρίως ηθική μπορεί να έχει;;;; Μα υπό αυτές τις συνθήκες το 5% θα γίνει 0%. οπότε πώς θα καλυφθούν τα επιπλέον έξοδα που παράλογα φορτώθηκαν εκεί;

– Η φράση του Κ. Μαρκουλάκη «αφήσαμε το 95% και ασχολούμαστε με το 5%! Το θέμα έχει κλείσει!», ομολογούμε μας σόκαρε! Δεν περιμέναμε από έναν αυθεντικό καλλιτέχνη, τόση απαξίωση για την ευάλωτη κατηγορία των ανέργων. Να αντιμετωπίζει τη δραματική τάξη τους μαθηματικά και ψυχρά ως νούμερο και να κρίνει ότι το μικρό- ασήμαντο ποσοστό τους ως θεατρικό κοινό, όχι μόνο δεν αξίζει ιδιαίτερης ευαισθησίας ή συζήτησης, αλλά αντίθετα «βολεύει» να σηκώσει – αυτό μόνο του – το βάρος των επιπλέον εξόδων!

– Ακούγοντας για ψυχρά ποσοστά, χωρίς ίχνος συναισθηματικής/ ποιοτικής διάκρισης, αναρωτιέται κανείς: Απασχόλησε τους συντελεστές το προφανές «γιατί» το ποσοστό των ανέργων στην Αθήνα των 10 ευρώ, ήταν 5% και στην –φτωχότερη- Θεσσαλονίκη με τα 15 θα γίνει 0%; Επειδή άραγε σνομπάρουν μια εξαιρετική παράσταση ή γιατί όταν ακόμα και το ψωμί σου είναι λειψό, το θέατρο – όσο κι αν σου τρέχουν τα σάλια για πνευματική τροφή- είναι μια πολυτέλεια ανέφικτη, ακόμη κι αν κοστίζει 5 πολύτιμα, δυσεύρετα ευρώ… Οπότε με 10, το ποσοστό 5% είναι ήδη άθλος και υπέρβαση τιμητική, άξια συγκίνησης και όχι απαξίωσης!

– Επιπλέον πάμπολλες αθηναϊκές παραστάσεις περιοδεύουν και παρουσιάζονται άρτιες ανά την Ελλάδα, επίσης ΧΩΡΙΣ καλλιτεχνικές εκπτώσεις, όμως δεν εντοπίσαμε αυξήσεις τέτοιας τάξης και μάλιστα σε εισιτήρια ανέργων!Για όλους αυτούς δεν ισχύουν οι επιβαρύνσεις των εξόδων μετακίνησης ή μήπως εργάζονται με μόνιμη ζημιά, κρατώντας ενιαίες τιμές;

– Όσο για τα δωρεάν εισιτήρια που ακούσαμε ότι παρέχετε βάσει νόμου αλλά δεν θέλετε να το κοινοποιείτε για να μη θεωρηθεί «διαφήμιση», από τη στιγμή που το αναφέρετε δημόσια, ποιος ο λόγος να μην το κάνετε και στο δελτίο τύπου; Με ποια λογική κάποιος θα σας «κατηγορήσει» γι αυτό και πώς θα ενημερωθούν οι ενδιαφερόμενοι;

Είναι πολύ κρίμα μια παράσταση καθ ‘όλα εξαιρετική να αμαυρώνεται από τόσο άστοχες κινήσεις που πλήττουν το πιο ευάλωτο οικονομικά κομμάτι του κοινού και μάλιστα σε μια πόλη – ανέκαθεν «φτωχομάνα», πόσο μάλλον σε καιρούς χαλεπούς.

Αυτό το «απαξιωμένο» 5% που φορτώθηκε την παράλογη/ ανήθικη αύξηση του 50%, διψά εξίσου για μια καλή παράσταση αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ! Πού είναι η ευαισθησία του καλλιτέχνη για να το καταλάβει;

-ΔΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩΝ