Γράφει η Ζωή Ταυλαρίδου για τον Σωφέρ Θεάτρου.
Είμαι μια Στρίγγλα. Στον βωμό των ενοχών σου θυσιάζω την ελευθερία μου. Απαίσια είμαι. Συμπεριφέρομαι απαίσια. Συμπεριφέρομαι παιδιάστικα. Συμπεριφέρομαι- πώς το ΄πες; Εγωιστικά… Θέλω να σε τρέχω. Συνέχεια. Θέλω να σε αναστατώνω. Θέλω να μην μπορείς να ηρεμήσεις, να τρελαίνεσαι με την αδυναμία σου να με νιώσεις, να χτυπά συνεχώς η καρδιά σου, να κουράζεις συνεχώς το μυαλό σου. Παιχνίδια του μυαλού σου.. Είναι ωστόσο ωραίο να μη με νιώθεις, να μη με καταλαβαίνεις. Είναι παρήγορο να μην εμβαθύνεις στην ψυχή μου, να μην κατανοείς το μυαλό μου. Αυτή είναι και η μεγάλη μου νίκη σε βάρος σου, να μην καταλαβαίνεις αυτό που Εγώ αδυνατώ και δε θέλω να καταλάβω. Εμένα.
Είμαι ανώτερο ον, σχεδόν δεν υπάρχω. Αυτός που σκέφτεται, υπάρχει. Αυτός που νιώθει, έχει και λόγο ύπαρξης. Όχι εγώ. Εγώ δε θέλω να υπάρχω. Είναι πολύ λίγος ο κόσμος γύρω μου, για να με καταλάβει, πολύ μικρός, πολύ αληθινός και συνάμα παράξενος. Είναι παράξενος ο κόσμος που χωράει στη μικροσκοπική και φρούδα λογική μου. Είναι ο δήθεν κόσμος τους, που θέλει να γίνει και δικός μου. Μάταια, γιατί ο δικός μου κόσμος δεν έχει λογική. Ο κόσμος μου είναι συναίσθημα, ένα θέλω, δύο θέλω, τρία θέλω. Πρόκειται για έναν κόσμο γεμάτο θέλω, γεμάτο όχι, γεμάτο μη. Είναι ωστόσο γεμάτος, σχεδόν ολόκληρος. Και μην τολμήσεις να μπεις. Θα σε πάρει ο διάολος και μόνο που χτύπησες την πόρτα.
Θέλεις να μου τραβάς τα μαλλιά και να με φιλάς γλυκά στο μέτωπο; Θέλεις να με κλειδώνεις μέσα, να κρύβεις τα κλειδιά, να καθαρίζεις για πάρτυ μου το χρυσό σου κλουβί, το γεμάτο βρωμιά, υποκρισία, ανυπαρξία και μάσκες. Οι μάσκες σου βρίσκονται στα μισόκλειστα συρτάρια και στις σκόνες των μαύρων ντελικάτων δήθεν επίπλων σου. Ένας δήθεν κόσμος φτιαγμένος από εσένα για εσένα, ολόκληρος ο δήθεν κόσμος σου … με στήνει στον τοίχο για όλα όσα έζησα κι επέλεξα να ζήσω. Παρόλη τη χρυσή φυλακή μου, συνεχίζω να ζω, να αναπνέω, να γελάω και να ταξιδεύω στα τραύματα και τα λουλούδια του παρελθόντος μου, στα φαντάσματα και στις θάλασσες που με ταξιδεύουν ακόμη. Κι ας θες τη στρίγγλα να την κάνεις αρνάκι.
Θέλεις να με υποτάξεις, να με κάνεις δική σου, να με ενσωματώσεις στα δικά σου φαντάσματα, να με κάνεις να ξύσω τις δικές σου πληγές, να σε μεγαλώσω, να σε ανδρώσω, να αποδείξω ότι κάνεις λάθος, να φωτίσω τους σκοτεινούς λαβύρινθους του μυαλού σου; Τα λόγια σου χαράσσουν την πορεία της δικής σου ζωής. Με τις κατηγορίες και τις διδαχές σου στρώνεις το σάβανο της δικής σου ψυχής. Δε θα μπορέσεις να εισέλθεις στο άβατον των δικών μου σημείων… Δυστυχώς για Εσένα, το Είναι μου δε θα αλωθεί από Εσένα. Εσύ έχεις ακόμη να διανύσεις τον δικό σου δρόμο, εκείνη την ανηφόρα με τα ταμπούρλα που πολύ τραγουδήθηκε, όχι από τη δική σου φωνή.
Οι φωνές μας απομακρύνονται σαν συρματοπλέγματα διαφορετικών στρατών που έκαναν ανακωχή, μια επισφαλή ειρήνη του τρόμου, μία ψυχρή σύμβαση αλληλοκατανόησης κι ελπίδας. Δε σου κάνω, δε μου κάνεις. Έχουμε τα ίδια τραύματα, την ίδια εγωκεντρική στόφα, είμαστε από την ίδια πάστα εραστές. Η φωνή σου, βραχνή και βαθιά, τραγουδά πάθη κι ελπίζει ότι θα φθάσει κάπου. Δε φθάνει πουθενά. Έχει μείνει απαγκιστρωμένη στο σχοινί της μοναξιάς σου. Η δική μου φωνή, οξεία και διαπεραστική σαν στριγγλιά, προσπαθεί να ξυπνήσει εμένα, εσένα, τον κόσμο μας. Μάταια. Τη στρίγγλα κανείς δεν την αγαπά. Κανένας δεν την ακούει. Κανένας δεν την αποδέχεται τη στρίγγλα.
Παραμένει μόνη κι έρημη σαν καλαμιά στον κάμπο, μέσα στον γάμο, έξω από τον γάμο, μέσα και έξω από σπίτια, μέσα κι έξω από εκκλησίες, μέσα κι έξω από τη ζωή. Περιμένει να ζήσει. Περιμένει να αγαπήσει. Αλλά η καρδιά της, κλειδωμένη σε τέσσερις τοίχους, μαντρωμένη στην ασάφεια μιας κατ΄επίφαση σχέσης, μιας αγάπης-να-την-κάνει-ο-θεός, ενός γάμου αόριστα συμβατικού κι ελάχιστα αξιοπρεπή, θα τινάξει τα περήφανα φτερά της μακριά από μάσκες αγαπημένων και μη εξαιρετέων ανθρώπων.
Μη φοβάστε τις στριγγλιές. Είναι φωνές απόγνωσης ανθρώπων μοναχικών. Να φοβάστε την ήρεμη φωνή της μάσκας, εκείνη που φλερτάρει με την υποκρισία των ενοχών για μια ζωή χαμένη.
Το θεατρικό έργο String Λα σε σκηνοθεσία της Λένας Πετροπούλου στο Θέατρο Αυλαία παρουσιάζει τη μοναξιά της γυναίκας που δε συμβιβάζεται με τα θέλω των άλλων, γιατί απλούστατα έχει τα δικά της. Τα θέλω της αγωνίζονται να εκφραστούν, αλλά καταπιέζονται από τον κοινωνικό φορμαλισμό της εποχής της, από την οικογένειά της, από τον περίγυρό της, από το μέσα της, όπως έχει γαλουχηθεί εξ απαλών ονύχων. Η Στρίγγλα θέλει ωστόσο να υποταχθεί. Ποθεί να ανήκει κάπου, ακόμη κι αν αυτό έρχεται σε αντιπαράθεση με την κατεύθυνση που θέλει η ίδια να δώσει στη ζωή της. Κακοφημισμένη κι αναμαλλιασμένη μετακινεί τον εαυτό της έντεχνα στη σκηνή υπό την εξουσιαστική δύναμη του συζύγου της, ο οποίος έχει βάλει στόχο να την υποτάξει. Και εν μέρει το πετυχαίνει, όχι λόγω της δικής του ρώμης κι εγωισμού βέβαια, αλλά λόγω της βούλησης της γυναίκας αυτής να αποδεχτεί επιτέλους τις κοινωνικές συμβάσεις της εποχής της και να αμβλύνει την κακή κριτική που έχει δεχτεί. Η γυναίκα η παραγκωνισμένη, η αλλοτριωμένη, η σιωπηλή και η κακοχαρακτηρισμένη συνεχίζει να αποτελεί ίδιον και της σύγχρονης κοινωνίας. Η γυναίκα που γίνεται αρνάκι είναι και αυτή που τελικά επιβιώνει ως κυρία επί των τιμών, ως αξιοπρεπής και έντιμη σύζυγος του κυρίου Τάδε της διπλανής πόρτας. Η πάλη της Στρίγγλας με τη μοναξιά της, η χειραγώγησή της και ο εμπαιγμός της δραματοποιούνται με εξαιρετική μουσική και θεατρική μαεστρία από τους/τις ηθοποιούς και μουσικούς της παράστασης, με κύριο γνώμονα το ευφυές και εύγλωττο χιούμορ.
Μουσική Πρόταση:
Μάρκος Βαμβακάρης, Σκύλα μ’ έκανες και λιώνω.
Σκύλα μ έκανες και λιώνω μες στη σκοτεινιά με πόνο.
Σκύλα μ έκανες κομμάτια με τα δυό σου μαύρα μάτια.
Σκύλα μ έκανες ρεζίλι στον πασά και στο βεζίρη.
‘
—————————-
H παράσταση στα 7α Θεατρικά (Κουλτουρο) Βραβεία Θεσσαλονίκης 2017 κατέκτησε 2 βραβεία:
ΚΑΛΥΤΕΡΩΝ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΩΝ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2017
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΟΛΑΛΑΣ «STRINGΛΑ»
.
.
‘
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2017
ΧΑΡΗΣ ΓKΑΤΖΟΦΛΙΑΣ «STRINGΛΑ»
/
==========================
Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα.
Πρόγραμμα παραστάσεων ΚΛΙΚ ΕΔΩ
=========================
ΕΙΔΑΜΕ & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ
===========================
Θεατρικά Κουλτουροβραβεία Θεσσαλονίκης [σελίδα ανακοινώσεων] ΕΔΩ
Facebook page ΕΔΩ
==============================
Kάντε like στη σελίδα του Kulturosupa.gr στο facebook και ακολουθήστε μας στο twitter για να βλέπετε πρώτοι όλη την ροή πληροφοριών και να μαθαίνετε όλους τους νέους διαγωνισμούς προσκλήσεων.
Φωτογραφικό υλικό
