Όταν οι κούκλες αποκτούν ψυχή, μέγεθος, και τη δύναμη να μιλούν για τη διαφορετικότητα, τη φιλία και τη συλλογικότητα, τότε ξέρεις ότι βρίσκεσαι στον μαγικό κόσμο του Θεάτρου Κούκλας Redicolo. Η ομάδα, που έχει καθιερωθεί για τις χειροποίητες, μεγάλες κούκλες της και τις ιδιαίτερες μικτές θεατρικές τεχνικές της, επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και στο αγαπημένο Θέατρο Αμαλία με έναν κύκλο παραστάσεων που περιλαμβάνει τις πιο αγαπημένες της δημιουργίες.
Με αφορμή αυτή την εορταστική σεζόν, όπου μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν τη μαγεία του σύγχρονου κουκλοθεάτρου μέσα από έργα όπως ο «Πινόκιο, ένα διαφορετικό αγόρι» και ο «Μικρός Πρίγκιπας», είχαμε την χαρά να συνομιλήσουμε με τα μέλη της ομάδας.
Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, η Δέσποινα Καλπενίδου, η ψυχή των Redicolo, μιλά στον Γιάννη Τσιρόγλου για την Κουλτουρόσουπα, για την τέχνη του κουκλοθεάτρου, την αλληλεπίδραση με το παιδικό κοινό, τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν, αλλά και για το τι κάνει τις κούκλες τους τόσο «μεγάλες» στη σκηνή και στις καρδιές των θεατών.
Η Ομάδα και η Φιλοσοφία της
- Πώς προέκυψε το όνομα της ομάδας και ποια φιλοσοφία ή διάθεση θέλει να εκφράζει;
Επιλέξαμε το όνομα Redicolo, που έχει τις ρίζες του στο λατινικό ridiculus και σημαίνει «κωμικός» ή «γελοίος» και που κουβαλάει διεθνώς τη σημασία του γέλιου, της ειρωνείας και του παιχνιδιού. Μας γοητεύει αυτή η έννοια, γιατί το θέατρο της κούκλας έχει κάτι βαθιά απελευθερωτικό: το δικαίωμα να γελοιοποιείς τα πράγματα, να τα βλέπεις αλλιώς, να γελάς με ό,τι πονάει. Δεν μας αρέσει η σοβαροφάνεια, προτιμάμε την ειλικρίνεια, το χιούμορ, τη χαρά του παιχνιδιού και όλα αυτάείναι απόλυτα συνδεδεμένα με την τέχνη του κουκλοθεάτρου που προσπαθούμε να υπηρετήσουμε.
- Πώς έχει εξελιχθεί η καλλιτεχνική σας ταυτότητα από την ίδρυση της ομάδας (περίπου 2011) μέχρι σήμερα;
Από την αρχή της πορείας μας στο χώρο του κουκλοθεάτρου, χρησιμοποιούμε στις παραστάσεις μας μεγάλες κούκλες σε ανθρώπινο ή μεγαλύτερο μέγεθος, οι οποίες αλληλεπιδρούν με τους ηθοποιούς και το κοινό. Στην πορεία, μέσα από την συνεχή επαφή μας μετο Ελληνικό Κέντρο Κουκλοθεάτρου Unima Hellas και πολλούς διαφορετικούς καλλιτέχνες κουκλοθεάτρου, προσπαθούμε να εξελίσσουμε διαρκώς την τεχνική μας, να ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερο αυτήν την υπέροχη τέχνη και να μαθαίνουμε νέους τρόπους σκηνικής αφήγησης.
Κάθε παράσταση είναι για εμάς μια ευκαιρία να πάμε ένα βήμα πιο πέρα, να γίνει πιο πλούσια, πιο άρτια και πιο αληθινή από την προηγούμενη, χωρίς να χάνουμε το χιούμορ, τη φαντασία και την δημιουργικότητά μας.
- Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στο σύγχρονο θέατρο κούκλας και, ειδικά, στη χρήση των μεγάλων, χειροποίητων κουκλών (γιγαντόκουκλες) σε αντίθεση με άλλες τεχνικές κουκλοθεάτρου;
Μας γοητεύει το θέατρο κούκλας γιατί συνδυάζει την απλότητα με τη μαγεία. Από λίγα υλικά γεννιέται κάτι ζωντανό, που μπορεί να εκφράσει συναισθήματα πιο ελεύθερα κι από έναν ηθοποιό.Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συνύπαρξη των κουκλών με τους ανθρώπους στη σκηνή, η στιγμή που ο ηθοποιός και η κούκλα συνδιαλέγονται ισότιμα, σαν δύο διαφορετικές εκδοχές του ίδιου πλάσματος.Το μεγάλο μέγεθος των κουκλών νιώθουμε ότι κάνει αυτή τη συνδιαλλαγή ορατή και ουσιαστική, φέρνει την κούκλα και τον άνθρωπο κοντά και δημιουργεί έναν κοινό θεατρικό χώρο, όπου το πραγματικό και το φανταστικό συναντιούνται με τρόπο μαγικό.
- Ποιος είναι ο κύριος στόχος σας όταν δημιουργείτε παραστάσεις για παιδιά; Ποια μηνύματα ή συναισθήματα θέλετε να αγγίξετε τόσο στους μικρούς όσο και στους ενήλικες θεατές;
Ο βασικός μας στόχος είναι να δημιουργούμε παραστάσεις που μιλούν στα παιδιά με ειλικρίνεια και σεβασμό, χωρίς διδακτισμό, αλλά με φαντασία, χιούμορ και συγκίνηση.Θέλουμε να τους δώσουμε χώρο να σκεφτούν, να νιώσουν, να γελάσουν, να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους μέσα στις ιστορίες μας.Ταυτόχρονα, μας ενδιαφέρει εξίσου να αγγίξουμε και τους ενήλικες θεατές, να τους θυμίσουμε τη δική τους παιδικότητα, την ικανότητα να συγκινούνται, να απορούν και να χαίρονται με απλά πράγματα.Κάθε μας έργο έχει έναν πυρήνα αλήθειας, μιλάει για την αποδοχή, τη διαφορετικότητα, τη φιλία, τη δικαιοσύνη, τη συλλογικότητα, αξίες για κάθε ηλικία. Αν φεύγοντας από την παράσταση κάποιος, μικρός ή μεγάλος, νιώθει λίγο πιο ανοιχτός απέναντι στον κόσμο, τότε έχουμε πετύχει τον σκοπό μας.
Η Νέα Θεατρική Σεζόν στο Θέατρο Αμαλία
- Τι σημαίνει για την ομάδα η απόφαση να παρουσιάσετε όλες τις παραστάσεις σας σε συνεχή ροή στο Θέατρο Αμαλία καθ’ όλη τη σεζόν; Ήταν μια συνειδητή επιλογή για τη Θεσσαλονίκη;
Καθώς οι παραστάσεις μας ταξιδεύουν συνεχώς όλα αυτά τα χρόνια σε διάφορα θέατρα, σχολεία και φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα, νιώσαμε από το κοινό της Θεσσαλονίκης την επιθυμία να έχει την ευκαιρία να δει κάποια παράσταση που έχασε ή να ξαναδεί κάποια που έχει αγαπήσει. Έτσι αποφασίσαμε φέτος για πρώτη φορά να παρουσιάσουμε όλες τις παραστάσεις μας σε ροή σε ένα σταθερό θέατρο της πόλης. Και χαιρόμαστε πολύ που αυτό το θέατρο είναι το Θέατρο Αμαλία, που μας υποδέχτηκε με χαρά στο νέο του ξεκίνημα.
Το ρεπερτόριό σας περιλαμβάνει “Πινόκιο”, “Ρομπέν των Δασών”, “Ο Μικρός Πρίγκιπας” και “Ο Κύκλος με την Κούκλα”. Με ποια κριτήρια επιλέξατε αυτά τα έργα και πώς συνδέονται μεταξύ τους θεματικά;
Κάθε έργο που επιλέγουμε έχει έναν κοινό πυρήνα: μιλάει με αλήθεια για όσα μας απασχολούν και θέλουμε να μοιραστούμε, με έναν τρόπο που μπορεί να επικοινωνήσει με τον κόσμο των παιδιών.Ο «Πινόκιο» μιλάει για τη διαφορετικότητα και την αποδοχή, ο «Ρομπέν των Δασών» για την έννοια της συλλογικότητας, ο «Μικρός Πρίγκιπας» για τη φιλία, την αγάπη και το παιδικό βλέμμα, ενώ «Ο Κύκλος με την Κούκλα» θέτει με απλό τρόπο το ερώτημα του τι είναι δίκαιο.Κάθε μας παράσταση επιδιώκουμε να μιλάει για όλα αυτά τα σημαντικά ζητήματα μέσα από το βλέμμα του παιδιού. Τα παιδιά έχουν ακόμα καθαρή ματιά, μπορούν να αναγνωρίσουν αυτές τις αξίες, διατηρούν την ευαισθησία τους και δεν έχουν παραιτηθεί από όλα εκείνα που θα θέλαμε κι εμείς ως ενήλικες να κρατάμε ζωντανά, αλλά συχνά στην πορεία τα ξεχνάμε ή τα χάνουμε.
Πώς καταφέρνετε να δώσετε μια σύγχρονη και φρέσκια ματιά σε κλασικά έργα όπως ο “Πινόκιο” ή ο “Μικρός Πρίγκιπας”, διατηρώντας ταυτόχρονα την ουσία τους;
Κάθε φορά που προσεγγίζουμε ένα κλασικό έργο, ξεκινάμε από την ανάγκη να το ξαναδιηγηθούμε με ειλικρίνεια και φρέσκια ματιά, χωρίς να προδώσουμε την ουσία του. Δεν μας ενδιαφέρει να εκσυγχρονίσουμε τις ιστορίες, αλλά να τις φωτίσουμε με έναν τρόπο που να επικοινωνεί με το κοινό του σήμερα. Στον «Πινόκιο», για παράδειγμα, δίνουμε έμφαση στη διαφορετικότητα και την αποδοχή, κρατώντας ζωντανό τον πυρήνα της ιστορίας μέσα από το χιούμορ και τη συγκίνηση.
Στον «Μικρό Πρίγκιπα», η σύγχρονη ματιά εκφράζεται μέσα από τα ψηφιακά ζωγραφικά έργα της Εύας Δανιήλ που συνομιλούν με τα σκίτσα του Εξυπερύ και καθορίζουν την αισθητική της παράστασης, καθώς και από το πρωτότυπο μουσικό έργο για συμφωνική ορχήστρα του Μανώλη Καλπενίδη, που αποδίδει συναισθηματικά με έναν υπέροχο τρόπο το ταξίδι του Μικρού Πρίγκιπα. Ο συνδυασμός τεχνικών κουκλοθεάτρου και θεάτρου μάς επιτρέπει να δώσουμε νέα ζωή σε αυτές τις ιστορίες, με τρόπο που τιμά την παράδοσή τους αλλά και μιλάει τη γλώσσα του σήμερα.
Παρατηρούμε ότι οι παραστάσεις σας θίγουν σημαντικά θέματα όπως η διαφορετικότητα (“Πινόκιο”) και η δικαιοσύνη (“Ο Κύκλος με την Κούκλα”). Πόσο σημαντικό είναι να εντάσσετε τέτοιες κοινωνικές και εκπαιδευτικές θεματικές στο παιδικό θέατρο;
Για εμάς το παιδικό θέατρο δεν είναι μόνο ψυχαγωγία, είναι ένας χώρος συνάντησης και σκέψης. Τα παιδιά κατανοούν πολύ περισσότερα απ’ ό,τι νομίζουμε, και έχουν την ικανότητα να νιώθουν βαθιά, να αναγνωρίζουν την αδικία, να συμπονούν και να σκέφτονται. Όταν μιλάμε για τη διαφορετικότητα στον «Πινόκιο» ή για τη δικαιοσύνη στον «Κύκλο με την Κούκλα», δεν το κάνουμε για να διδάξουμε, αλλά για να ανοίξουμε έναν διάλογο μέσα από την τέχνη με τρόπο βιωματικό, τρυφερό και ειλικρινή. Πιστεύουμε ότι το θέατρο μπορεί να καλλιεργεί ενσυναίσθηση, αποδοχή και ελευθερία σκέψης, αξίες που χρειάζεται όσο ποτέ και ο κόσμος των ενηλίκων. Αν ένα παιδί φύγει από την παράσταση σκεπτόμενο κάτι λίγο πιο ανοιχτά, τότε ελπίζουμε ότι ίσως να έχουμε βάλει κι εμείς ένα λιθαράκι στο να γίνει λίγο καλύτερος αυτός ο κόσμος.

Η Τεχνική και η Πρακτική
Ποια είναι η διαδικασία σχεδιασμού και κατασκευής των μεγάλων κουκλών σας; Υπάρχει κάποια κούκλα που θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη τεχνική πρόκληση που έχετε αντιμετωπίσει;
Οι μεγάλες κούκλες μας είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής δημιουργικής διαδικασίας που ξεκινάει από τη δραματουργία και φτάνει μέχρι το τελευταίο κομμάτι υφάσματος. Συνήθως, ο σχεδιασμός ξεκινά από τη σκηνοθετική ανάγκη, τι ρόλο έχει η κούκλα, πώς καλείται να κινηθεί, ποια σχέση έχει με τον ηθοποιό και το κοινό. Από εκεί αρχίζει η έρευνα των τεχνικών, των υλικών, των μηχανισμών και των αναλογιών. Πειραματιζόμαστε με ελαφριά και ανθεκτικά υλικά, ώστε οι κούκλες να είναι λειτουργικές αλλά και εκφραστικές. Κάθε κούκλα είναι ένα μηχανικό σώμα που καλείται να αποδώσει συναίσθημα μέσα από την κίνηση. Από τεχνικής πλευράς, η κούκλα του Μικρού Πρίγκιπα ήταν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχουμε αντιμετωπίσει, κυρίως σε σχέση με τους μηχανισμούς σε αυτό το μέγεθος, γιατί έπρεπε να συνδυάζει σταθερότητα, εκφραστικότητα και ευκολία χειρισμού στη σκηνή από έναν κουκλοπαίκτη. Κάθε τέτοια δημιουργία είναι για εμάς μια νέα ανακάλυψη, μια αφορμή να εξερευνούμε συνεχώς νέους τρόπους κατασκευής και εμψύχωσης.
Οι κουκλοπαίκτες είναι ορατοί στις παραστάσεις. Πώς ορίζετε τη σχέση μεταξύ του κουκλοπαίκτη (ηθοποιού/αφηγητή) και της κούκλας στη σκηνή, και τι προσφέρει αυτή η τεχνική στο κοινό;
Για εμάς, η σχέση ανάμεσα στον κουκλοπαίκτη και την κούκλα είναι σχέση συνεργασίας και εμπιστοσύνης. Δεν προσπαθούμε να κρύψουμε τον κουκλοπαίκτη, αντίθετα, τον κρατάμε ορατό, γιατί πιστεύουμε ότι η μαγεία δεν χάνεται όταν φαίνεται το πώς, αλλά εμφανίζεται όταν υπάρχει αλήθεια στη στιγμή. Ο κουκλοπαίκτης λειτουργεί σαν συμπαίκτης και αφηγητής. Είναι αυτός που δανείζει στην κούκλα τη φωνή, την ανάσα, την πρόθεση, αλλά ταυτόχρονα παραμένει παρών ως άνθρωπος, μοιράζοντας το βλέμμα και τη συγκίνηση με το κοινό. Αυτή η συνύπαρξη δημιουργεί μια ιδιαίτερη θεατρική ένταση, το κοινό βλέπει ταυτόχρονα το πραγματικό και το φανταστικό, τον άνθρωπο και την κούκλα, και καλείται να συμμετέχει συνειδητά στη θεατρική εμπειρία που γεννιέται μπροστά του. Είναι ένας τρόπος να υπενθυμίζουμε ότι η μαγεία του θεάτρου δεν είναι ψευδαίσθηση, αλλά ένα υπέροχο συλλογικό παιχνίδι που παίζουμε επί σκηνής για να αφηγηθούμε ιστορίες με τρόπο παραστατικό, βιωματικό και διαδραστικό.
- Η ενεργή συμμετοχή των παιδιών είναι χαρακτηριστικό σας. Πώς επιτυγχάνετε αυτή την αλληλεπίδραση και πώς την ενσωματώνετε στη ροή της παράστασης χωρίς να διαταράσσεται η δράση;
Η αλληλεπίδραση με τα παιδιά είναι για εμάς οργανικό κομμάτι της παράστασης. Από τη φάση του κειμένου και της δραματουργίας σκεφτόμαστε πώς και πότε το κοινό θα συμμετάσχει, είτε μέσα από τη δράση, είτε μέσα από το βλέμμα, τη φωνή, ή τη σκέψη. Οι παραστάσεις μας είναι δομημένες έτσι ώστε να έχουν συγκεκριμένα σημεία ανοιχτά στο απρόβλεπτο, στιγμές όπου η ενέργεια των παιδιών μπορεί να μπει δημιουργικά χωρίς να χαθεί η ροή της ιστορίας. Ο ηθοποιός-κουκλοπαίκτης λειτουργεί σαν οδηγός αυτής της επικοινωνίας, κρατά την ισορροπία ανάμεσα στο παιχνίδι και στην αφήγηση, ώστε κάθε παιδί να νιώθει ότι συμμετέχει πραγματικά, αλλά και ότι η ιστορία προχωρά. Αυτή η ζωντανή επικοινωνία είναι ο λόγος που κάθε παράσταση είναι διαφορετική, γεννιέται κάθε φορά από την ενέργεια των παιδιών και την εμπιστοσύνη της στιγμής.
- Η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι των παραστάσεων σας. Γράφετε πρωτότυπη μουσική; Πώς επιλέγετε τη μουσική ατμόσφαιρα για κάθε έργο;
Η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι των παραστάσεών μας, δεν τη χρησιμοποιούμε απλά ως υπόκρουση αλλά ως δραματουργικό εργαλείο. Από τη ρυθμική δομή μιας σκηνής μέχρι την ψυχολογία ενός ήρωα, η μουσική μάς βοηθά να αφηγηθούμε χωρίς λόγια. Σε όλες τις παραστάσεις μας υπάρχει πρωτότυπη μουσική, συνθέσεις του Γιάννη Μόμτσιου στις περισσότερες και του Μανώλη Καλπενίδη στον «Μικρό Πρίγκιπα», που γράφτηκαν ειδικά για το κάθε έργο, σε στενό διάλογο με τη σκηνοθεσία και τη δραματουργία. Το τραγούδι είναι ζωντανό σε όλες τις παραστάσεις μας, στοιχείο που οι θεατές μάς αναφέρουν συχνά ως κάτι που λειτουργεί συναισθηματικά και συγκινεί. Στον «Μικρό Πρίγκιπα» η μουσική έχει τη φόρμα έργου για συμφωνική ορχήστρα, συνοδεύει συναισθηματικά ολόκληρο το ταξίδι του ήρωα και είναι καθοριστική στη δραματουργία της παράστασης. Σε άλλες παραστάσεις, όπως «ο Κύκλος με την Κούκλα» και «ο Ρομπέν των Δασών», η μουσική είναι ζωντανή και εντάσσεται στις στιγμές που χρειάζεται, δίνοντας συμμετοχικό χαρακτήρα και μια αίσθηση κοινής εμπειρίας ανάμεσα στη σκηνή και το κοινό.
Μελλοντικά Σχέδια και Προκλήσεις
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα μια ομάδα κουκλοθεάτρου στην Ελλάδα, ιδίως εκτός Αθηνών;
Η μεγαλύτερη πρόκληση για μια ομάδα κουκλοθεάτρου σήμερα, ειδικά εκτός Αθηνών, είναι να διατηρήσει τη βιωσιμότητά της χωρίς να χάσει την καλλιτεχνική της ταυτότητα. Το κουκλοθέατρο είναι ένα είδος με τεράστιες δυνατότητες, αλλά συχνά αντιμετωπίζεται ακόμα ως κάτι “δευτερεύον” ή αποκλειστικά για πολύ μικρές ηλικίες. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται διαρκής προσπάθεια για να εξασφαλιστούν πόροι, χώροι, και κυρίως σταθερή σχέση με το κοινό. Για εμάς στη Θεσσαλονίκη, που λειτουργούμε ανεξάρτητα, η πρόκληση είναι διπλή: από τη μία να παράγουμε επαγγελματικό θέατρο υψηλής αισθητικής, και από την άλλη να το κάνουμε προσβάσιμο σε σχολεία, φεστιβάλ και κοινότητες σε όλη την Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύουμε ότι ακριβώς αυτή η δυσκολία μάς κρατά ζωντανούς, μας ωθεί να γινόμαστε πιο δημιουργικοί, πιο ευέλικτοι και πιο ειλικρινείς απέναντι στο κοινό και στην τέχνη μας.
Υπάρχουν στα σχέδιά σας νέες παραστάσεις ή συνεργασίες μετά το τέλος της τρέχουσας σεζόν στη Θεσσαλονίκη;
Κάθε χρονιά για εμάς είναι ένα σημείο μετάβασης, τελειώνει μια περίοδος παραστάσεων και ξεκινά μια νέα δημιουργική φάση. Μετά το τέλος της φετινής σεζόν, σχεδιάζουμε την νέα μας παραγωγή που θα συνεχίσει να εξερευνά τη σχέση ανθρώπου και κούκλας μέσα από μια πιο ποιητική και εικαστική φόρμα, καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα που θα απευθύνονται σε σχολεία και φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα. Παράλληλα αναζητούμε νέες συνεργασίες με δημιουργούς από τον χώρο του κουκλοθεάτρου, του θεάτρου, της μουσικής και των εικαστικών, με στόχο να διευρύνουμε τη γλώσσα μας και να βιώσουμε νέες μορφές θεατρικής εμπειρίας. Για εμάς, κάθε νέα παράσταση είναι μια ευκαιρία να ξαναβρούμε τον ενθουσιασμό του πρώτου μας βήματος και να συνεχίσουμε να μοιραζόμαστε ιστορίες με παιδιά και ενήλικες που πιστεύουν ακόμα στη δύναμη της φαντασίας.
Τι θα θέλατε να μείνει ως αποτύπωμα στον κόσμο του παιδικού θεάτρου της Θεσσαλονίκης από τη συνολική σας παρουσία στο Θέατρο Αμαλία αυτή τη χρονιά;
Θα θέλαμε να μείνει η αίσθηση ότι το θέατρο της κούκλας μπορεί να έχει μια ζωντανή, σταθερή και ουσιαστική θέση στην πολιτιστική ζωή της Θεσσαλονίκης. Να θυμούνται μικροί και μεγάλοι πως μέσα από την κούκλα μπορείς να μιλήσεις για τα πιο σοβαρά πράγματα με τον πιο απλό και αληθινό τρόπο και πως το κουκλοθέατρο είναι μια τέχνη με δύναμη, ευαισθησία και συνέπεια. Ελπίζουμε ότι αυτή η χρονιά στο Θέατρο Αμαλία θα αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς για το κοινό και μια παρακαταθήκη συνέχειας για εμάς, ώστε να συνεχίσουμε να δημιουργούμε παραστάσεις που ενώνουν, συγκινούν και εμπνέουν.
Παράλληλα, όλες οι παραστάσεις μας είναι διαθέσιμες και για σχολεία, καθώς θεωρούμε πάρα πολύ σημαντικό όλα τα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να βιώνουν το θέατρο και αυτό μπορεί να γίνει πιο εύκολα εφικτό μέσα από τις εκπαιδευτικές εκδρομές που οργανώνονται στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Αν στο τέλος αυτής της διαδρομής ένα παιδί θυμάται μια κούκλα που το έκανε να νιώσει κάτι αληθινό, αυτό είναι το μεγαλύτερο αποτύπωμα που θα μπορούσαμε να αφήσουμε.
Θέατρο Κούκλας με όλες τις παραστάσεις της ομάδας Redicolo στο Θέατρο Αμαλία!









.jpg)






