Η βασική ιστορίες της ταινίας αφορά έναν φτωχό καθηγητή Αγγλικών που κάνει φροντιστήριο στην κόρη μιας οικογένειας νεόπλουτων και φλερτάρει τόσο με την κόρη όσο και με τημάνα της. Οι εσωτερικές συγκρούσεις του ήρωα, η μικροαστικήπικρία, η συντριβή των ονείρων της νιότης και οι συμβιβασμοίστην υποκρισία του μεγαλοαστικού περιβάλλοντος αποδίδονταιμε μια οξεία αίσθηση του χιούμορ στους διάλογους.
Ο Ροβήρος Μανθούλης, με το καινοτόμο σκηνοθετικό ύφος του καυτηριάζει την προδικτατορική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, σατιρίζει την ανερχόμενη τάξη των νεόπλουτων και στιγματίζει την πολεοδομική καταστροφή της Αθήνας την δεκαετία του 1960.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι: Κώστας Μεσάρης, Ελένη Σταυροπούλου, Θεανώ Ιωαννίδου, Λάμπρος Κοτσίρης, Αλέξης Γεωργίου και Μαίρη Γκότση.
Το Πρόσωπο με πρόσωπο του Ροβήρου Μανθούλη γυρίστηκε λίγο πριν τη Δικτατορία και αποτελεί μια διεισδυτική ματιά στην Αθήνα της πολεοδομικής ανάπτυξης και στα αδιέξοδα της νέας γενιάς.
Σενάριο δεν υποβλήθηκε στη Λογοκρισία και το γύρισμα άρχισε με την άδεια για ένα προηγούμενο ντοκιμαντέρ. Η κόπια πρόλαβε να βγει από το εργαστήριο για να πάρει μέρος στο θρυλικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1966. Εκεί ξεσήκωσε τη φοιτητική νεολαία, εντυπωσίασε τους ξένους κριτικούς και πήρε το Βραβείο Σκηνοθεσίας. Τη κριτική επιτροπή απάρτιζαν οι: Γιάννης Τσαρούχης, Μάνος Χατζιδάκις, Έλλη Λαμπέτη, Φιλοποίμην Φίνος, Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, Γρηγόρης Γρηγορίου.
Το κοινό περίμενε τον σκηνοθέτη στην έξοδο, τον σήκωσε στους ώμους, σαν ολυμπιονίκη, και τον πήγε στους έκπληκτους Γάλλους κριτικούς που τον περίμεναν στο καφενείο για να του πάρουν συνέντευξη.
Τον επόμενο χρόνο, το Πρόσωπο με πρόσωπο κλήθηκε να πάρει μέρος σε διάφορα φεστιβάλ, αρχής γενομένης από το Διεθνές Φεστιβάλ Νέου Κινηματογράφου στην πόλη Υέρ της νότιας Γαλλίας. Το Φεστιβάλ έκανε έναρξη με το Πρόσωπο με πρόσωπο την 21η Απριλίου 1967, ημέρα που έγινε το χουντικό πραξικόπημα στην Ελλάδα. Η ταινία βέβαια ήταν προφητική, αλλά τέτοια σύμπτωση δεν μπορούσε να την περιμένει κανείς. Πιθανότατα υπήρξε η πρώτη αντιχουντική εκδήλωση που έγινε στο εξωτερικό, με δεκάδες δημοσιογράφους, κάμερες , μικρόφωνα και με τις συνεντεύξεις του Μανθούλη να μεταδίδονται το ίδιο βράδυ από πολλά ευρωπαϊκά ραδιόφωνα.
Την επόμενη εβδομάδα το Φεστιβάλ Κανών οργάνωσε μια ειδική προβολή, αδιαφορώντας για τις διαμαρτυρίες της χούντας. Η ταινία απαγορεύτηκε στην Ελλάδα «καθ’ άπασαν την επικράτειαν, δια λόγους γενικοτέρας θέσεως», το διαβατήριο του σκηνοθέτη ακυρώθηκε, η αστυνομία επισκέφτηκε το σπίτι του, το όνομά του μπήκε στη μαύρη λίστα που δεν έπρεπε να αναφέρει ο τύπος.
Αυτοεξόριστος πια στο Παρίσι, ο Ροβήρος Μανθούλης ξεκινά μια μακρόχρονη και δημιουργική συνεργασία με την Γαλλική Τηλεόραση και αναδεικνύεται ως ένας από τους σημαντικότερους έλληνες σκηνοθέτες της διασποράς.
Ο σπουδαίος έλληνας δημιουργός Ροβήρος Μανθούλης, πρωτοπόρος της ανανέωσης τουελληνικού κινηματογράφου και πρωτεργάτης του ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα, υπήρξε μια σπάνια περίπτωση δημιουργού καιανθρώπου που συνδύαζε ταλέντο και ήθος.Ήταν ένας από τους τελευταίους «μεγάλους» της γενιάς του.
Σκηνοθεσία Ροβήρος Μανθούλης
Παραγωγή Ροβήρος Μανθούλης
Σενάριο Κώστας Μουρσελάς
Ροβήρος Μανθούλης
Πρωταγωνιστές Κώστας Μεσσάρης, Δημήτρης Εμμανουήλ Ελένη Σταυροπούλου, Βαρβάρα Θεανώ Ιωαννίδου, μητέρα Λάμπρος Κοτσίρης, πατέρας Μαίρη Γκότση, υπηρέτρια Σάιμον Χίνκλι Ζωζώ Παπαδημητρίου Πάρης Πάπης Μιχάλης Μάστορης Ευτυχία Παρθενιάδου Αλέξης Γεωργίου
Μουσική Νίκος Μαμαγκάκης
Τραγούδι Ρίτα Χριστοπούλου
Μαριάνα Δημοτάκη
Φωτογραφία Σταμάτης Τρύπος
Μοντάζ Πάνος Παπακυριακόπουλος
Σκηνογραφία Γιάννης Μιγάδης
Εταιρεία παραγωγής Alter Ego Productions
Πρώτη προβολή Σεπτέμβριος 1966 (Ελλάδα)
Διάρκεια 84΄
Προέλευση Ελλάδα
Γλώσσα Ελληνική
