Η Μιλάντα Σαρικιαχίδου διαβάζει και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Αν μου ζητούσαν να συστήσω ένα βιβλίο που να θυμίζει λιγάκι την ταινία που όλοι λατρέψαμε «Amelie», χωρίς δισταγμό θα τους παρέπεμπα στο βιβλίο τούτο. Ο Ζιλ Λεγκαρντινιέ (Gilles Legardinnier) με γοήτευσε και για την εβδομάδα αυτή μου χάρισε και μια φίλη, την Ζυλί. Θα με θυμηθείτε, όλοι θα θέλαμε μια φίλη σαν τη Ζυλί κι ένα έρωτα σαν τον δικό της.
Πάμε λοιπόν!
Το βιβλίο ξεκινά με μια μικρή γιορτή, όπου τι παράδοξο οι καλεσμένοι γιορτάζουν τις αποτυχίες τους, τις πιο ντροπιαστικές πράξεις τους. Ανάμεσα τους η Ζυλί, μια συνηθισμένη κοπελίτσα στο σύγχρονο Παρίσι, διηγείται χωρίς αιδώόσα ανόητα έκανε για εβδομάδες για να γνωρίσει τον νεοφερμένο της γείτονα, από μια παρόρμηση ότι είναι ίσως ο έρωτας της ζωής της, καιροφυλακτούσε πίσω από την πόρτα της για να πέσει τυχαία πάνω του. Κι όταν το καταφέρνει δε διστάζει να φέρει τα πάνω κάτω για να μάθει το μυστικό του.
Η ιστορία ίσως σου φαίνεται χαζή αλλά σφάλλεις. Ναι το βιβλίο φλυαρεί σαν την ηρωίδα του, σε πρώτο πρόσωπο η Ζυλί σου μεταφέρει όλη τη πορεία της προς την μικρή ερωτική της ιστορία. Θα γελάσεις με τις περιγραφές της γειτονιάς της, τον κινέζο εστιάτορα, την φουρνάρισσα που καβγαδίζει με τον μανάβη, τον γείτονα που κατασκευάζει όλη του τη ζωή ένααυτοκίνητο, τον προϊστάμενο της στην τράπεζα που την εκνευρίζει.
Ο συγγραφέας είναι άσσος στις περιγραφές και σίγουρα στις γυναίκες. Μας τοποθετεί σε αυτές τις συναντήσεις της Ζυλί με τις φιλενάδες της που μου θυμίζουν τόσο έντονα τις δικές μου, κάποια θα κλαίει χαμένο αγαπητικό ενώ άλλη μόλις γνώρισε ακόμη έναν, κάποια ετοιμάζει διακοπές κι άλλη σιχαίνεται τη δουλεία της και φυσικά υπάρχει και κάποια που πίνει λίγο παραπάνω και έχει εμμονή με ένστολους. Αλλά πάνω από όλα τόσο εύστοχα σου δίνει την ηρωίδα του ατόφια, με τις δεύτερες σκέψεις της, τα μικρά δράματα όταν δεν ανταποκρίνεται το φλερτ ή όταν από μόνη της βγάζει σενάρια, την έλξη, την ευτυχία όταν αγγίζει εκείνον κατά λάθος ή όταν της ζητά επιτέλους να βγουνε, τα ζεις όλα μαζί της.
Τα γεγονότα στη καθημερινότητα της, κάποια καθημερινά κι άλλα ακραία και ξεκαρδιστικά μας καθοδηγούν στο να πιστέψουμε ότι ίσως δεν αξίζει να παίρνεις τη ζωή και πολύ στα σοβαρά, ας εκτεθούμε και λιγάκι, κι αν δε το κάνουμε για έναν έρωτα τότε πείτε μου για ποιο λόγο αξίζει;Η ροή της αφήγησης είναι έντονη, γρήγορη, πλούσια, ίσως λίγο παραπάνω φρενήρης απ’ όσο θα έπρεπε, στα σημεία, αλλά γεμάτη ζωντάνια, πάθος και πλημμυρισμένη από συναισθήματα και μοναδικές εικόνες, που ο συγγραφέας αποτυπώνει με την πένα του στο χαρτί και τις ζωντανεύει μαγικά μπροστά στα μάτια μας. Μια ιστορία για τη ζωή, τους ανθρώπους, την αγάπη, τον έρωτα, τα όρια ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον παραλογισμό, μια ιστορία πολύ προσωπική που στιγμές-στιγμές θα σας κάνει να γελάσετε μέχρι δακρύων και που αναμφίβολα, θα σας κρατήσει όμορφη συντροφιά αυτό το καλοκαίρι.
Βαθμολογία: 4,2/5
