Γράφει η Ειρήνη Μπαιρακτάρη για την Κουλτουρόσουπα.
Δεν θα μπορούσαμε να κλείσουμε την χρονιά παρά με έναν φωτογράφο φωτεινό και λαμπερό!
Ο Τάκης Διαμαντόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949.Ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του καθώς ήταν και αυτός φωτογράφος και ασχολήθηκε από μικρή ηλικία βοηθώντας τον πατέρα του στο στούντιο και σε ηλικία 21 ετών φωτογράφιζε παραστάσεις τού Εθνικού Θεάτρου. Για μια πενταετία συνεργάστηκε με τον αδελφό του και ύστερα για μια διετία (1981-83) έζησε στο εξωτερικό και συνεργάστηκε με τον εκδοτικό οίκο Conde Nast.
Καθιερώθηκε ως ο φωτογράφος των πορτραίτων καθώς κατάφερε οι φωτογραφίες του να είναι τόσο εντυπωσιακές αλλά και οικείες συγχρόνως.Σε μια εποχή βέβαια για την Ελλάδα που η λαμπερή ζωή των διασήμων φιγουράριζε στα εξώφυλλα γνωστών περιοδικών και έλκυε σαν μαγνήτης…
Χάνα Σιγκούλα 1999
Τί είναι αυτό όμως που κάνει ξεχωριστά τα πορτραίτα του αγαπημένου Έλληνα φωτογράφου?
Μίκης Θεοδωράκης
Ίσως η αίσθηση ότι ο φωτογραφιζόμενος παύει να είναι για τον θεατή ένα ανοίκειο πρόσωπο, αλλά καταφέρνει μέσα από τον φακό του να τον αισθανθεί σαν ένα άνθρωπο της διπλανής πόρτας ,χωρίς να χάνει τίποτα από την λαμπερή του αύρα.
Γουίλεμ Νταφόε 2013
Μπρουκ Σίλντς, 1992
Αν και είναι γνωστός σε όλους για τα πορτραίτα του, ο Τάκης Διαμαντόπουλος έχει να παρουσιάσει σημαντικό έργο και στην διαφημιστική φωτογραφία, όπου πάλι έδωσε την δική του ξεχωριστή ματιά και υπογραφή.
1997
2000
Και η φωτογραφία μόδας τον έκανε να βγει από τον αγαπξμένο του χώρο, το στούντιο,και να μας χαρίσει υπέροχες εικόνες από εξωτερικές λήψεις, αποδεικνύοντας ότι θα μπορούσε να διαπρέψει και ως φωτογράφος δρόμου, αν ήθελε…
Παρίσι 1993
Επιπλέον, μία όχι τόσο γνωστή στο ευρύ κοινό αλλά εξίσου πετυχημένη φωτογραφική δουλειά του είναι το κομμάτι τής φωτογραφίας θεάτρου.
2008
Μάνος Κατράκης 1972
“Του είπα μπορώ να βγάλω μια φωτογραφία; Μου είπε βέβαια. Τον έβαλα σε ένα άσπρο φόντο στην Επίδαυρο και τον τράβηξα… Ο μακρόστενος Δον Κιχώτης, ο Κατράκης.”
Μελίνα Μερκούρη, 1993
“Την φωτογράφισα μόνο μια φορά λίγο πριν φύγει, από ένα γύρισμα που έγινε στο στούντιό μου για βίντεο από μια παράσταση που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής την οποία είχε σκηνοθετήσει ο Διονύσης Φωτόπουλος”.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
«33 χρόνια φωτογραφίας» 1999 από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
«200+4 Σημαντικοί Έλληνες»2004 από τις εκδόσεις Λυμπέρη.
Το «Λευκό Βιβλίο» 2008 από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
Το 2010, δημιουργώντας παιδικά πορτραίτα, βραβεύεται από την Ενωση ‘ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ‘ για την φιλανθρωπική του συνεισφορά
πηγή φωτογραφιώνhttps://www.takisdiamantopoulos.g
