Η αποκαθήλωση του «ζούμε για να σ΄ ακούμε» Κουρσάρου… Γράφει η Πίτσα Στασινοπούλου
Χαμός με το θέμα αμοιβής του Β. Παπακωνσταντίνου που πληρώθηκε με το ποσό των 16.500 ευρώ για συναυλία στην Ξάνθη μέσω (off shore) εταιρείας στη Βουλγαρία όπου ο φόρος παρακράτησης αναλογεί στο ένα τοις χιλίοις, με συνέπεια ο κατάπτυστος «αριστερός» να φοροδιαφεύγει. Δεχόμενος βέβαια επίθεση και χλευασμό – υπεραρκετή και για τα εγγόνια του. Για να βγει ο ίδιος να δηλώσει πλήρη άγνοια για τα οικονομικά τερτίπια της εταιρείας που συνεργάζεται, ότι τα χρήματα είναι δηλωμένα στην εφορία και φορολογημένα στην Ελλάδα και ότι το ποσόν είναι το… μισό του δημοσιευθέντος, ήτοι «8000 ευρώ για αμοιβή 25 ανθρώπων».Όμως Ο,ΤΙ και να πει… ΔΕΝ πείθει τα Μέσα και μέσω αυτών την κοινή γνώμη που συνεχίζει τον λιθοβολισμό!
ΟΧΙ δεν φιλοδοξώ ούτε γι αστείο να διαδραματίσω εν προκειμένω ρόλο υπερασπιστή του Β. Παπακωνσταντίνου, όσο κι αν αναγνωρίζω το μέγεθος του ταλέντου του, παρότι ουδέποτε ανέκραξα με το πλήθος «Βασίλη ζούμε για να σ’ ακούμε». Για την ακρίβεια όταν πρωτάκουσα- φοιτήτρια ακόμη- σε συναυλία του αυτή την ιαχή, μάλλον τρόμαξα, νιώθοντας ότι το να «τάζεις» τη ζωή σου σε παρόμοιο σκοπό με ξεπερνούσε και μεταξύ μας πίστευα ότι ο ίδιος θα «απέκρουε» μια τόσο ακραία έκφραση θαυμασμού, ωστόσο στην πορεία την καλοδέχτηκε… Άλλωστε και χωρίς αυτήν, είχε εδραιωθεί ως είδωλο της νέας γενιάς των μεταπολιτευτικών χρόνων. Δεν ήταν μόνο η τεράστια φωνή, το πάθος και κάποια τραγούδια- σύμβολα, ήταν η ροκ στάση ζωής συνδυασμένη με έκδηλη αριστεροσύνη, όταν η έννοια εκείνα τα φορτισμένα χρόνια είχε αίγλη, αυθεντικό περιεχόμενο και ορκισμένους οπαδούς, παράλληλα βέβαια με τον συρφετό των «αριστερών» τυχοδιωκτών…
.
Η γενιά μου και όχι μόνο, παρότι… δεν έταξε τη ζωή της στο άκουσμα του Βασίλη, εντούτοις ακολούθησε έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, γεμίζοντας μέχρι σήμερα τους χώρους των συναυλιών του, κατανοώντας ακόμα και τη μοιραία κόπωση τόσων χρόνων ή το μετριασμένο πάθος ή το σπάσιμο της φωνής. Είναι φυσικό μαζί με εμάς να μεγαλώνουν και οι ροκ σταρ- παρά το βαμμένο μαλλί, ωστόσο η παλλόμενη ψυχή μπορεί να παραμείνει έφηβη χωρίς ανάγκη εξωτερικού φτιασιδώματος. Παράλληλα όμως πίστεψε έναν άνθρωπο ακέραιο που αντιστάθηκε στο σταρ σύστεμ του συρμού, σεβάστηκε την αριστερή ιδεολογία του, κινήθηκε με αρχές και αξίες στο χώρο, κρατήθηκε μακριά από την ευτέλεια. Επί 40 χρόνια στο προσκήνιο, σταθερός πρεσβευτής του ήθους μέσα από την τέχνη, τον λόγο, τη ζωή του και μακριά έστω και από υποψία σκανδάλου- από αυτά που βρίθουν στο συνάφι του, ουδέποτε έδωσε δικαίωμα για το παραμικρό. Και αίφνης «στα γεράματα», μετά από 40 χρόνων αλώβητη/ άμεμπτη ηθικά πορεία…. χρίστηκε από τα Μέσα «λαμόγιο»!
Σαφώς, αυτό που συνέβη στην περίπτωσή του, είναι κάκιστο και στο ισχυρισμό του περί άγνοιας θα του απαντήσω καταρχήν αυτό που ισχύει για κάθε πολίτη, ότι «η άγνοια νόμου όχι μόνο ΔΕΝ συγχωρείται, αλλά τιμωρείται». Θα του απαντήσω επιπλέον ότι ακόμη κι αν πρόκειται για τυπικά νόμιμη διαδικασία, ΔΕΝ είναι ηθική. Και το βαρύτερο στην περίπτωσή του είναι ότι ανήκει σε αυτούς που ΞΕΡΟΥΝ να διαχωρίζουν το νόμιμο από το ηθικό, όπως απέδειξε επί 40 ενεργά χρόνια και άρα ο ισχυρισμός ότι «όλα έγιναν νόμιμα και τυπικά» ΞΕΡΕΙ ότι ΔΕΝ αφορά στην ηθική, όταν οι πολύπαθοι συμπατριώτες και ταυτόχρονα ακροατές του, χωρίς ούτε γι αστείο να αγγίζουν τα δικά του έσοδα, καταθέτουν αιματηρούς φόρους στα κρατικά ταμεία. Όσο ειλικρινής κι αν είναι στο «δεν ήξερα τίποτα», ένας καλλιτέχνης της δικής του «πάστας» και προϊστορίας ΟΦΕΙΛΕ να ξέρει! Δεν είναι δυνατόν να πρεσβεύεις και να τιμάς επί χρόνια το ήθος και ταυτόχρονα να μην ελέγχεις την πηγή της αμοιβής σου… αν τα χρήματα που λαμβάνεις προέρχονται π.χ. από εμπόριο λευκής σαρκός ή όπλων ή ναρκωτικών ή ξέπλυμα μαύρου χρήματος ή off shore… ΝΑΙ Βασίλη, εσύ και οι όμοιοί σου, οφείλετε να γίνετε ΚΑΙ «ανιχνευτές εταιρειών», όσο ειρωνικά κι αν το εκστόμισες, από σεβασμό στα ιδανικά που στηρίζετε την τέχνη σας!
Από αυτά όμως μέχρι το «λαμόγιο» που προϋποθέτει συνειδητό δόλο, η απόσταση είναι τεράστια και το πράγμα «βρωμάει», με αιχμή του δόρατος το διπλάσιο από το πραγματικό ποσό που δημοσιοποιήθηκε, καθώς ο θιγόμενος παραπέμπει σε ανοιχτή έρευνα στην εφορία. Ποιος ψεύδεται άραγε; Η Διαύγεια, οι δημοσιογράφοι, ο Παπακωνσταντίνου ή η Εφορία; Και εύλογα προκύπτουν λογής ερωτήματα:
– Γιατί πριν τη δημοσιοποίηση της είδησης δεν προηγήθηκε διασταύρωση και επαφή με τον άμεσα εμπλεκόμενο/θιγόμενο; Αυτό προβλέπει η δημοσιογραφική δεοντολογία; Να διασπείρεις μια είδηση, κόβοντας και ράβοντας όπως «βολεύει» προκειμένου να πουλήσει, αδιαφορώντας για τον τεράστιο ηθικό αντίκτυπο σε ένα πρόσωπο που ουδέποτε προκάλεσε; (Ρητορικό ερώτημα, διότι ΝΑΙ, έτσι λειτουργεί η δημοσιογραφική «δεοντολογία»!)
– Γιατί «επιλέχθηκε» να στοχοποιηθεί ως λαμόγιο ο συγκεκριμένος την παρούσα στιγμή; Μήπως ως ιδανική «αριστερή» τροφή στην αρένα των παθιασμένων λιονταριών ώστε να εκτονώσουν σε βολικό στόχο το συσσωρευμένο αντιαριστερό μένος; Αν έτσι σκέφτηκαν, πέτυχαν διάνα, το ξέσκισμα καλά κρατεί και το μένος δεν δείχνει να χορταίνει…
– Τα «λαγωνικά» άραγε ερεύνησαν τις πηγές αμοιβών άλλων καλλιτεχνών (χωρίς καμία λογική συμψηφισμού), έντεχνων, αριστερών, δεξιών, εμπορικών και πάει λέγοντας; Ή μήπως έκαναν τις δέουσες ενδελεχείς έρευνες, όλοι οι υπόλοιποι αποδείχθηκαν λευκές περιστερές και το μόνο λαμόγιο της παρέας που αξίζει δημόσιο χλευασμό είναι ο Παπακωνσταντίνου; Που όσο να πεις… υπήρχαν μπόλικα ράμματα για τη γούνα του χρόνια τώρα και επιτέλους πιάστηκε στη φάκα! Σε αντίθεση με τους άμεμπτους συναδέλφους του και τις απόλυτα ελεγχμένες αμοιβές τους, καθ’ όλα νομότυπες και διαφανέστατες… είτε εμφανίζονται στη Διαύγεια, είτε όχι.
Ποιος θα τρελάνει ποιον σ’ αυτό τον τόπο επιτέλους; Έμεινε άραγε τίποτα όρθιο να πιστέψει κανείς χωρίς να προδοθεί; Και τα πεινασμένα, αδηφάγα λιοντάρια πότε θα χορτάσουν αίμα; Που από το «Βασίλη ζούμε για να σ’ ακούμε» μεταπηδούν εν ριπή οφθαλμού και με ένα νεύμα στο «Βασίλη έλα να σε ξεσκίσουμε»…
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ στα πάντα γενικώς…
Φωτογραφικό υλικό
