Διάβασε και σχολιάζει η Μιλάντα Σαρικιαχίδου.
Δεν την ξέρεις την ιστορία; Δεν έχεις ακουστά τον Λαζάρου ή τον ανθυπολοχαγό Καραμανίδη; Την ταινία ή το τραγούδι; Διάβασε λοιπόν για το πλέον καλλιτεχνικό αριστούργημα! Ένα τανγκό για τα Χριστούγεννα γίνεται αφορμή να ανατραπεί ο «αμφίσημος» –έτσι κι αλλιώς– αισθηματικός κόσμος του Στρατοπέδου Βάτη στον Έβρο. Ένα τανγκό που ξεδιπλώνει ρυθμικά σχέσεις και απελπισίες μέσα από ξεκαρδιστικά δραματικές συγκυρίες. Καταγραφέας όλων αυτών ο Λάζαρος Λαζάρου, που γίνεται μάρτυρας ερώτων, θανάτων και εορταστικών πανικών. Έτσι, τα Χριστούγεννα του 1970 θα καταχωρηθούν στη μνήμη του σαν σκοτεινός αισθησιακός εφιάλτης, που θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή με ένα αθεράπευτα ρυθμικό τανγκό.

Ο φαντάρος Λαζάρου ασφυκτιά, απελπίζεται στην ιδέα να περάσει ξανά τις γιορτινές μέρες στο λασπωμένο στρατόπεδο, η αδερφή του τον πιέζει να γυρίσει στην Αθήνα και να προσφέρει περίθαλψη στην άρρωστη μητέρα τους, σιχάθηκε το φαγητό, τους ανθρώπους, το κρύο και την σκληρότητα του στρατοπέδου. Χάθηκε η ομορφιά μέσα του, αποφεύγει να φορά τα γυαλιά του για να μην στιγματιστεί, ασθενικό και αδύναμος μέσα στα αρπακτικά. Το χειρότερο αγρίμι ο ανθυπολοχαγός Καραμανίδης. Κι όμως γίνεται ο καλύτερος φίλος, το αίσθημα που του έλλειπε προσωποποιημένο, του ζητά να του μάθει να…χορεύει. Μέσα σε 2 νύχτες πρέπει να μάθει μια χορογραφία ταγκό και τον τρόπο να ζητήσει από την «κυρία» να τον συνοδεύσει, την γυναίκα του Συνταγματάρχη.
Ο Λαζάρου απολαμβάνει την εξουσία που έχει πάνω στον αξιωματικό, που σε άλλη περίπτωση δεν θα είχε. Η δύναμη αυτή, του δίνει το πάνω χέρι στον ανώτερό του, ιδιαίτερα όταν εκείνον τον ταλανίζουν συναισθήματα που κανένας δεν περίμενε να έχει. Η αδυναμία του Καραμανίδη για μια γυναίκα θα τον κάνουν έρμαιο στα παιχνίδια του φαντάρου, αφού θα αναγκαστεί να δείξει την αδυναμία του, έστω και κεκλεισμένων των θυρών και παραθύρων.
.
Ο Ξανθούλης αναβιώνει την λογοτεχνία, το βιβλίο αυτό ναι είναι γνήσια και κλασική λογοτεχνία. Η αίσθηση να διαβάζεις και πάλι Ταχτσή, λέξεις και εκφράσεις περίτεχνες να χορεύουν μπροστά στα μάτια σου παρέα με βωμολοχίες.Χιούμορ, δράμα, πάθη όλα να υπαινίσσονται. Γνήσια, ξεδιπλώνεται η ζωή των φαντάρων, το λεξιλόγιο τους, η καθημερινότητα, βρίσκεσαι κι εσύ εκεί! Οι περιγραφές τόσο ζωντανές που μυρίζεις τον ιδρώτα και τη μπόχα από τα μαγειρεία, αισθάνεσαι το κρύο στο πετσί σου. «…έρχονταν κοντά αψηφώντας τις αποστάσεις ασφαλείας, ίδρωναν ταυτόχρονα στις κοφτές διαδρομές του Ταγκό, συγχρονίζονταν υπνωτισμένοι σε εκείνη την αγωνιώδη παντομίμα..». Θέλεις να ρουφήξεις κάθε λέξη, ενώ το διαβάζεις μαγεύεσαι και ναι εάν είσαι λάτρης της λογοτεχνίας φωνάζεις επιτέλους, διαβάζω για την ψυχή μου.
.

.
Αξίζει να το διαβάσεις για τον ανθυπολοχαγό Καραμανίδη.Η αδυναμία και ταπείνωση του ισχυρού φύλου, του βαρβάτου αρσενικού, που παρασύρεται από τον έρωτα και κάνει τα πάντα για να σταθεί αντάξιος και να μπορέσει να προσεγγίσει το αντικείμενο του πόθου του. Εξευτελίζεται, με βάση τουλάχιστον τις δικές του αξίες. Τα παιχνίδια που του παίζει η φαντασία, τον οδηγούν σε πράξεις ανείπωτες που δεν θα έκανε με καθαρό το νου. Ο πυρετός του έρωτα, τον έχει αποδιοργανώσει. Μα ο ερωτάς του είναι αγνός, της είπε ότι την αγαπά μόνο μια στιγμή, ενώ χόρευαν,το φαντάζεσαι αυτό, ναι υπάρχει ακόμα και τι παράλογο το συναντάς στην καρδιά ενός αυταρχικού και ακοινώνητου στρατιωτικού. Ξέρεις τι άλλο συναντάς; Την τρυφερότητα, αγαπά και φροντίζει έναν σκύλο, τον πενθεί, λυγίζει. Θα ερωτευτείς τον πένθιμο Καραμανίδη!
.

.
Αξίζει να το διαβάσεις για τον Λαζάρου, η δυστυχία που ακολουθεί έναν άνθρωπο λόγω της αδυναμίας του.Η ευαισθησία του, η αμηχανία, τον κάνουν τόσο λυπηρό. Τον λυπάσαι τον Λαζάρου, ένα μικρό ανθρωπάκι κρυμμένο που παρατηρεί.Θα διαβάσεις και για την καταθλιπτική και αλαφροίσκιωτη Ζωή, θύμα της αυταρχικότητας και των πρέπει ενός ένστολου, για τον Συνταγματάρχη Λόγγο, κενός και απεχθής, για την έρημη Παρασκευούλα με τον γιό στην Γερμανία και για τα ευτράπελα της προετοιμασίας μια γιορτής σε ένα στρατόπεδο.
Άφησε το στη άκρη εάν προτιμάς μια πιο δημοσιογραφική και στείρα γραφή.
Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη είναι και η ομότιτλη ταινία,με τον Γιάννη Μπέζο στην επιβλητική ενσάρκωση της εξουσίας, τον Αντίνοο Αλμπάνη να διαχειρίζεται τον ευάλωτο ήρωά του με διακριτικότητα και αυτάρκεια, την Ελένη Κοκκίδου να αναδεικνύεται με άνεση στο μικρό της ρόλο και την Βίκυ Παπαδοπούλου είναι τόσο φωτογενής και γνήσια μελαγχολική. Ωστόσο ο ηθοποιός που κρατά την ταινία και γεμίζει την οθόνη με το αψύ πρόσωπο της ήρεμης δύναμης και του αληθινού ζεν πρεμιέ είναι ο Γιάννης Στάνκογλου. Όσο για το soundtrack, μια στιγμή και το ακούς για πάντα.
,
Βαθμολογία:
4,5/5
Εκδοτικός Οίκος: ΔΙΟΠΤΡΑ
Συγγραφέας: Γιάννης Ξανθούλης
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Σελίδες: 157
.
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο εδώ
.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό