«Η Eπανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα»: Το αναπάντεχο και το βεβαιωμένο στην νέα παράσταση του Νίκου Μαστοράκη. Είδαμε & σχολιάζουμε.
Βρεθήκαμε στο θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν για την παράσταση «Η Eπανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα» έργο του σύγχρονου Γάλλου δραματουργού Ζοέλ Πομμερά (Joël Pommerat, “La réunification des deux Corées”). Η σκηνοθεσία είναι του Νίκου Μαστοράκη, ενώ η μετάφραση είναι της Μαριάννας Κάλμπαρη– η οποία γνωρίζει και το έργο του Ζ. Πομμερά. Ερμηνεύουν οι Κλέων Γρηγοριάδης, Μαρία Καλλιμάνη, Κατερίνα Λυπηρίδου, Ιωάννα Μαυρέα, Δημήτρης Πασσάς, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Χάρης Φραγκούλης. Συμμετέχουν: Χριστίνα Παπατριανταφύλλου, Ανθή Σαββάκη [ανανεωμένος θίασος της περυσινής επιτυχίας του Υπογείου «Τα παιδιά του ήλιου-Γκόργκι» 2015].
Η υπόθεση της παράστασης είναι μια σειρά σπονδυλωτών ιστοριών και καταστάσεων της ζωής μας και μια ματιά στην ασυνεννοησία των μεταξύ μας σχέσεων. Μικρές ιστορίες διαφορετικού περιεχομένου , συχνά τραγελαφικές, βίαιες και περισσότερο ανθρώπινες και απάνθρωπες, έρχονται να επιβεβαιώσουν την σχεσιακή μας ανικανότητα. Και σαφώς την πιθανότητα ότι «η αγάπη δε φτάνει ». Ίσως γιατί «η αγάπη δεν υπάρχει. Η αγάπη είναι μια επινόηση. Ένα παιχνίδι του μυαλού. Η αγάπη είναι ένα είδος αρρώστιας που μας κάνει να κάνουμε πράγματα τρελά, επικίνδυνα…» Έργα του Ζοέλ Πομμερά έχουν ανεβεί στο θεατρικό σανίδι της χώρας μας και στο πρόσφατο παρελθόν και ο ίδιος παραμένει σήμερα ένας σύγχρονος μοχλός δημιουργίας στη θεατρική Γαλλία. Ο Πομμερά χαρακτηρίζεται για την σπονδυλωτή ματιά του, τους καθημερινούς ήρωες (εμάς) της θεατρικής σκέψης του και τον ανθρωπισμό της γραφής του- θέμα που ευρωπαϊκά τον έχει απασχολήσει.
Το αναπάντεχο της σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη και η σκηνοθετική ευφυΐα του είναι αυτό που απολαύσαμε σε αυτή την παράσταση. Φτιάχνοντας ένα μεταλλικό λαβυρινθικό σκηνικό, κινεί την παράσταση και το θίασο με αναπάντεχα εύστοχο τρόπο, τόσο προς την σπονδυλωτή ροή όσο και προς το θεατρόφιλο κοινό. Οι ερμηνευτές δεν σταματούν ποτέ σε αυτό το χωρίς τέλος παιχνίδι, στο παιχνίδι της παράλογης ζωής μας και συχνά μοιάζουν σαν παιδιά που παίζουν. Και υπενθυμίζουν ότι όχι μόνο η αγάπη, αλλά και η λογική ίσως είναι μια εφεύρεση, μια επινόηση. Ο Νίκος Μαστοράκης σκηνοθετεί αττικά τη γαλλική γραφή,με την υπενθύμιση της ρήσης τά παιδία παίζει [αττική σύνταξη-για ενήλικους που φέρονται με παιδικό τρόπο].
Το βεβαιωμένο, παρακολουθώντας και από πέρυσι το συγκεκριμένο θίασο είναι ότι η θεατρική μούσα του Νίκου Μαστοράκη ακούει στο όνομα Κωνσταντίνα Τάκαλου. Τέτοια σύμπνοια σκηνοθετικού οράματος και πράξης, σπάνια συναντάμε σήμερα στη θεατρική σκηνή [περισσότερο στην κινηματογραφική τέχνη]. Η ερμηνεία της Κωνσταντίνας Τάκαλου ήταν εξπρεσιονιστική, αθώα, συγκινητική και ταυτοχρόνως όλα αυτά μαζί. Δεν είναι μόνο οι θερμοκρασίες και η έκφραση που αλλάζει στιγμιαία και έντεχνα, είναι και το διάχυτο συναίσθημα της γραφής που αποδίδει με άνεση σε μια δύσκολη ροή, σε μια δύσκολη σκηνή όπως αυτή του υπογείου.
Ο υπόλοιπος θίασος ερμήνευσε διαδραστικά και συντονισμένα και επαναλαμβάνουμε την γνώμη ότι οι ηθοποιοί τούτοι συμβάλουν στη σύγχρονη όψη του Θεάτρου Τέχνης και στον άθλο να συμμετέχουν με την τέχνη τους στα σημερινά. Με τις επιμέρους θεατρικές ερμηνείες τους σε ένα ανθρωπιστικής πνοής έργο. Θίασος κυριολεκτικά και ανανεωμένος: με το Χάρη Φραγκούλη να αποτελεί τη βασική ραχοκοκαλιά, την Ιωάννα Μαυρέα να δίνει φέτος τον καλύτερο εαυτό της, τη Μαρία Καλλιμάνη σε ρεσιτάλ ερμηνείας, τον Κλέωνα Γρηγοριάδη να εκπλήσσει, την Κατερίνα Λυπηρίδου να ακολουθεί και τον Δημήτρη Πασσά να είναι παρόν από την αρχή μέχρι το τέλος.
Στα συν[+] της παράστασης:
1. η σκηνοθετική άποψη του Νίκου Μαστοράκη που δίνει το στίγμα της σωστής ανάγνωσης των κειμένων με μια καινοτόμα και ουσιαστική σκηνοθετική πραγματικότητα.
2. η πρότυπη ερμηνεία της Κωνσταντίνας Τάκαλου.
3. η εξαιρετική μετάφραση της Μαριάννας Κάλμπαρη.
4. τα συν λειτουργικά σκηνικά του Αλέξανδρου Λαγόπουλου
5.τα κουστούμια της Κλαιρ Μπρέισγουελ
6. η επιμέλεια κίνησης από τη Βάλια Παπαχρήστου
7. οι εξαιρετικοί φωτισμοί της Στέλλα Κάλτσου
Στα πλην[–] της παράστασης :
1.Το άγχος των ερμηνευτών για το συγκεκριμένο θεατρικό παιχνίδι/παράσταση, αλλά αρχή είναι
2.Η επιλογή της μουσικής κάλυψης (στιγμές).
,
Εν κατακλείδι [=]
Η παράσταση «Η Eπανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα» είναι για την σκηνοθετική μαεστρία του Νίκου Μαστοράκη σε ένα σύγχρονο κείμενο,και για τις ερμηνείες ενός καλοκουρδισμένου και ταλαντούχου θιάσου.
Βαθμολογία:
7.5 στα 10
Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε ΕΔΩ
———————————————————————-
#kulturosupa #eidamekaisxoliazou #ariadnikanavaki #theatromania #theatro #joelpommera
Φωτογραφικό υλικό
