Το ΤΟΠ 10 του αμφιλεγόμενου «Βαρουφακισμού»! Από την Πίτσα Στασινοπούλου...
Ε, μα δεν γίνεται! Δεν είναι δυνατόν να έχουμε Υπουργό Οικονομικών που μέσα σε ένα μήνα τάραξε σύσσωμο τον πλανήτη… κι ΕΜΕΙΣ εδώ στη «Κ» περί άλλων να τυρβάζουμε και να ποιούμε την νήσσαν! Απαράδεκτο! Στο κάτω- κάτω ο συγκεκριμένος, πέρα από οικονομολόγος και πολιτικός, αποτελεί από μόνος του, ένα ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ δρώμενο, μια καινοτόμα αισθητική – κοινωνική πρόταση, αρκούντως διχαστική!
Καιρός λοιπόν να του αφιερώσουμε ένα μελετημένο «πορτραίτο», με τα 10 πιο καυτά στοιχεία του αμφιλεγόμενου προφίλ του:
1. Κατάργηση διπλών σύμφωνων από το όνομα, γιατί… έτσι!
Τί θα πει εσύ μέχρι τώρα μάθαινες να γράφεις το «Γιάννης» με 2 «ν» κι όταν το έγραφες με ένα η δασκάλα σου τράβαγε το αυτί…. Ο Βαρουφάκης το θέλει με ΕΝΑ! Γιατί δηλαδή ο Γιάννης Ξενάκης ήθέλε να τον φωνάζουν, «Ιάννη»; Γιατί ο Χατζηδάκις ήθελε την κατάληξη με «ι»; Μήπως αυτοί ήταν ΠΙΟ μάγκες από τον Βαρουφάκη;;; Ας γελάσω! Κι αν θελήσει να γράφει το όνομά του ως «Γηάνις Βαρουφάκυς», τί σε κόφτει; Που πέσαν όλοι να χλευάσουν μια αθώα αφαίρεση συμφώνου! Άσε που σίγουρα κάποιο… προοδευτικό σκεπτικό υπάρχει. Αλήθεια Γιάννη (Τσιρόγλου), εσύ ΠΩΣ γράφεσαι; Παραδοσιακά ή… προοδευτικά; (Εγώ πάντως το διπλό «λ» στο Καλλιόπη, ως αντιδραστικιά θα το κρατήσω!)
2. Μετα-μοντέρνα αμφίεση με έμβλημα το φούξια σειρητάκι…
Στον αισθητικό τομέα της αμφίεσης, ομολογουμένως έχει δώσει ρέστα και έχει οδηγήσει στυλίστες (ή ράφτες τελοσπάντων) των πολιτικών σε κέντρα ψυχικής υγείας υπό φαρμακευτική αγωγή και στενή παρακολούθηση. Διότι βλέποντας στις επίσημες συναντήσεις τον Έλληνα Υπουργό να αλωνίζει με τα λαχουρέ πουκάμισα χύμα στο κύμα, εκτός παντελονιού, τους όρθιους γιακάδες με το εμβληματικό φούξια σειρητάκι (παραγγελία το κάνει;), τα μπέρμπερυ κασκώλ αραχτά να ανεμίζουν… ένα σοκ είναι λογικό να το παθαίνουν μέσα στους ναούς της γραβατοφορεμένης κυρίλας και ποντικόχρωμης κοστουμιάς. Κι όσο τον σκέφτονται στις καλοκαιρινές συναντήσεις να σκάει με βερμούδα τροπικάνα, σταμπωτό φανελάκι και σαγιονάρα, ε… δεν θέλουν και πολύ οι άνθρωποι! Απλά ελέγχουν τακτικά τα αποθέματα λεξοτανίλ.
3. Καβάλημα μηχανής τύπου «born to be wild» και «καβάλημα» γενικώς…
Ή είσαι ροκάς, αντισυμβατικός, αντικαθεστωτικός, αντι-γενικώς και το δείχνεις, ή αλλιώς άστο! Ή διαθέτεις όλο το πακέτο κομπλέ ή παράτα το! Με μπαλώματα, «ναι μεν αλλά» και «εν μέρει», ΔΕΝ πείθεις! Δεν μπορείς να έχεις χαλαρό, χύμα στυλάκι, να έχεις προκαλέσει στους κατασκευαστές γραβάτας μαζικές αυτοκτονίες, να το παίζεις σκληρή- άγρια αντίδραση και να επιβιβάζεσαι ως… ναφθαλίνη με πόδια, σε υπουργική μερσεντές. Οξύμωρο του κερατά! Ενώ με το μαύρο δερμάτινο μπουφάν, το κράνος και τη μηχανάρα, ξεχύνεσαι ελεύθερος κι ωραίος στους σκοτεινούς δρόμους του πουθενά… Με γκάζια στο τέρμα, γιατί το «ζειν επικινδύνως» είναι μότο σου αφότου γεννήθηκες… Και βρίσκω πολύ λογικό που το «καβάλημα» του έμεινε έκτοτε κουσούρι.
4. Διαστροφικό βλέμμα killer και θανατερό σεξ απήλ!
Μιλάμε για το δυνατότερο ίσως σημείο του προφίλ, επικυρωμένο με τη βούλα! Δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις που το επιβεβαιώνουν, τα μηνύματα στα σόσιαλ, τα επίσημα σχόλια δημοσιογράφων, είναι πρωτίστως οι πλησίον μου αντιδράσεις. Ό,τι γνωρίζω σε θηλυκό γένος, έναν… ψιλο-οργασμό στη θέα του γόητος τον παθαίνει,με βασικό όχημα το διαστροφικό βλέμμα, τρέφοντας φαντασιώσεις 50 (τουλάχιστον) αποχρώσεων… Όσο για τους κύκλους που παρίσταται ο Υπουργός, το εν λόγω βλέμμα, κάτι μεταξύ σαδιστή/ δολοπλόκου/ ψυχάκια, δεν θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλο για (ντεμέκ) ψάρωμα σε σκληρό «γκεσταπίτικο» περιβάλλον. Βλέμμα – κοφτερή λάμα, έτοιμη να σε κόψει φέτες στο πρώτο «κιχ»…
5. Μπλαζέ στυλάκι του τύπου «χάρη σας κάνω…»
Το μήνυμα εκπέμπεται κραυγαλέα από κάθε «λέξη» της γλώσσας του σώματος. Χαλαρά μισοξαπλωμένος κι αραχτός, με τα χέρια στις τσέπες, ελαφρώς ειρωνικό μειδίαμα, μορφασμούς περίπου «απαξίας», ύφος «υπεράνω» και υπόγειου τσαμπουκά… μόνο ταμπέλα στο στήθος δεν έχει γράψει: «Ω θλιβεροί γραφειοκράτες, μου χρωστάτε χάρη που έθεσα την μεγαλειότητα της αυθεντίας μου στη μίζερη υπηρεσία σας και τώρα σας ανέχομαι!» Κατηγορούμενος βεβαίως για αλαζονεία μέχρι αγένεια… έχοντας φάει μπόλικο κράξιμο από ημεδαπούς και αλλοδαπούς σχολιαστές. Όμως μην πτοείσαι «ριζοσπαστικέ» Γιάν(ν)η, τα πρώτα 10 χρόνια είναι δύσκολα, μετά θα είναι… δυσκολότερα, να ‘σαι σίγουρος!
6. Γνώση αγγλικής επιπέδου Άγγλου λόρδου και άνω…
Α, όλα κι όλα! Τέτοια ευχέρεια της αγγλικής είχαμε να δούμε από εποχής του αλήστου μνήμης Γεωργίου Παπανδρέου του Β’! Του Γιωργάκη ντε! Που αν ξέχασες τα «έργα και ημέρες» του (ξεχνιούνται τα άτιμα;;;;), δεν μπορεί να μη θυμάσαι ότι μιλώντας στην «μητρική» αγγλική ο αμερικανοτραφής, ΔΕΝ λάθεψε ποτέ! Ενώ την «πατρική» ελληνική την δολοφόνησε αρκούντως! Ευτυχώς όμως τούτος εδώ, τις μιλά αμφότερες με θαυμαστή ευχέρεια, κερδίζοντας τουλάχιστον ως προς αυτό τις εντυπώσεις των εταίρων και ελαφρύνοντας τα έξοδα για πληρωμή μεταφραστή. Αλαζόνας και αγενής ίσως, εκτός dress code σίγουρα, αλλά άψογος γλωσσομαθής! Το δίκιο – δίκιο.
7. Ευκαμψία και εμφανώς καλή φόρμα στο άθλημα της κυβίστησης…
Σε αυτό το σημείο της ταινίας αναρωτιέται ο θεατής «βρε μπας και έχω ξαναδεί το έργο και τζάμπα πλήρωσα εισιτήριο;» Γιατί πήγε φτιαγμένος, ντοπαρισμένος, να απολαύσει μια καινούργια, σούπερ διαφημισμένη ταινία υψηλών προσδοκιών και ενώ τα πρώτα λεπτά η πλοκή τον συνεπήρε με ρίγη εθνικής συγκίνησης, η συνέχεια έκανε μια κοιλάρα να!!!... θυμίζοντας χιλιοπαιγμένες, φτηνές παραγωγές, με τον ήρωα να επιδίδεται για πολλοστή φορά (χάσαμε το μέτρημα) στο κατοχυρωμένο εθνικό σπορ της κωλοτούμπας. Μόνο που τώρα το έκανε με στυλ, σεξ απήλ, αλαζονικό - ανέφικτο τσαμπουκά και ωραία αγγλικά. Ξεκίνησε φορτσάτος μάγκας και φευ… πριν «αλέκτωρ φωνήσαι τρις» μεταλλάχθηκε σε βρεγμένη κότα, για να φτάσει πιθανότατα στο ίδιο πηλίκον από άλλο δρόμο, παίζοντας απλά ένα επικοινωνιακό παιχνίδι εσωτερικής κατανάλωσης. Τόση μαγκιά!
8. Προσφιλή χόμπυ η πατατοκαλλιέργεια και οι βαφτίσεις!
Ποιος θα περίμενε από έναν καραμπινάτο τεχνοκράτη, τέτοιες επιδόσεις στην καλλιέργεια της ταπεινής πατάτας! Που παρότι πρωτάρης (υποθέτω) στον γεωργικό τομέα, κατάφερε με την πρώτη απόπειρα να παράγει άριστες σοδειές του προϊόντος και μάλιστα διαδοχικές, χωρίς αγρανάπαυση! Ή μήπως του φαινόταν η αδυναμία στο μυστήριο της «Βάπτισης»; Που ως φαίνεται δεν έλαχε να βουτήξει μωρά στην κολυμπήθρα και δοθείσης ευκαιρίας, βαφτίζει αβέρτα… καταστάσεις με παραπλανητικά ονόματα επιλογής του. Την Τρόικα «θεσμό», τους δανειστές «εταίρους», τα κενά της συμφωνίας «δημιουργική ασάφεια» (!), το μετα-μνημόνιο «γέφυρα», άντε με το καλό και «κρεμαστή» για πιο θεαματική. Άξιος ο νονός! Τη μπομπονιέρα φοβάμαι μόνο, μήπως έχει τίποτα περίεργο μέσα και σπάσω κανένα δόντι… Την πατάτα την συνήθισα, έχω ήδη εθιστεί.
9. «Δημιουργική (;;;;) ασάφεια» στο εσωτερικό του εγκεφάλου…
Η ευφυής ονοματοδοσία ανήκει βεβαίως στο «νονό», μόνο που περιγράφει άριστα την εγκεφαλική κατάσταση του ιδίου! Που θεώρησε σκόπιμο την κρισιμότερη στιγμή να προκαλέσει στα κόκκινα, καμαρώνοντας δημόσια για φτηνές κουτοπονηριές δικής του σύλληψης, θεωρώντας προφανώς τους εταίρους, είτε κωφάλαλους, είτε ανεγκέφαλους έναντι της δικής του νοητικής υπεροχής! Προκαλώντας οργή με αποδέκτη ολόκληρη τη χώρα (τί είχες Γιάν(ν)η…) και ειρωνικά σχόλια του τύπου «ο τσαμπουκάς δεν ταιριάζει στον επαίτη», να είναι όλα δικά του! Πέραν βεβαίως της τρομακτικής και ουδόλως «δημιουργικής» ασάφειας που ταλανίζει τα του υπουργείου του… αγνοώντας τα του οίκου του ή με γελοίες αμερικανιές τύπου «λοταρίας» και «δημιουργικού ρουφιάνου»!
10. Προφανής σύγχυση ρόλων που ΠΡΕΠΕΙ να διαχωριστούν ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ!
Είναι φανερό ότι εξέλαβε την ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΗ υπουργική αποστολή του, ως πρωταγωνιστικό ρόλο σε ταινία περιπέτειας, συνοδευόμενο από ατυχή σταριλίκια και λογής «καβαλήματα». Εντάξει, έχει τη στόφα πρωταγωνιστή- φρόντισε να το εμπεδώσουμε παντί τρόπω, αλλά μήπως να την επένδυε συνετά στον κρίσιμο τομέα «εφ’ ω ετάχθη», έναντι των lifestyle φωτογραφήσεων και αμέτρητων τηλεοπτικών εμφανίσεων ξεπερνώντας και αυτές του Αδώνιδος; κ. Βαρουφάκη ΔΕΝ χτίζετε προσωπική καριέρα και η όποια «ταινία» οφείλει να δικαιωθεί από τους λαϊκούς κριτές σας, αυτούς που ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΕ. Όσο για το να «σαρώσει», το ξεχάσαμε ήδη… Όνειρο (απατηλό) ήταν και πάει!
