ΟΙ «ΑΘΛΙΟΙ» του Αγ. Δομίνικου… Πόσα θέλετε να μας τρελάνετε ΤΑΝΙΜΑΝΙΔΗ & ΣΙΑ;
Ίσως η άποψή μου είναι επισφαλής έχοντας δει - κι αυτό αποσπασματικά- μόνο τρισήμισυ επεισόδια, καθότι δεν περισσεύει χρόνος για άχρηστη - ζημιογόνα τηλεθέαση. Ωστόσο ο ντόρος δεξιά κι αριστερά περί του νέου Survivor, δεν ήθελε πολύ για να εξάψει την περιέργεια και να οδηγήσει στο απονενοημένο… Άλλο να ακούς φήμες κι άλλο να έχεις ιδία άποψη, άσε που σε παρόμοιες περιπτώσεις, θεωρώ απαραίτητο προκειμένου να αποδεχτείς ή να απορρίψεις κάτι, να το γνωρίσεις βεβαίως, ώστε η επιλογή σου να έχει συνειδητότητα. Μόνο που σε κάποιες περιπτώσεις απόρριψης… σιχτιρίζεις και τη συνειδητότητα (sic) και τη φιλοσοφία και το καλό της, μαζί με την προσωπική σου μαλάκυνση!
Σαν το γενναίο σιχτίρισμα που ακολούθησε τη θέαση των 3,5 επεισοδίων… που ενώ ξεκίνησε από το πρώτο, λίγο η περιέργεια- θανάσιμο αμάρτημα, λίγο ο υφέρπων μαζοχισμός, λίγο η αδύναμη στιγμή… έφτασε μέχρι τα μέσα του τρίτου για να ολοκληρωθεί πανηγυρικά, περιλαμβάνοντας σιχτίρισμα κυρίως «εμού της ιδίας». Που δεν μου αρκούσαν οι φήμες- λες και πρώτη φορά θα έβλεπα το κόνσεπτ- ήθελα τάχα μου ιδία άποψη για το καινούργιο, να το «απορρίψω συνειδητά»… λες κι αν το απέρριπτα αλλιώς, θα χαλούσα το (φιλοσοφικό) ίματζ μου! Η σοφή γιαγιά έλεγε κάτι για το διάολο και τα παιδιά του, αλλά anyway… Γεγονός είναι ότι ΕΙΔΑ…
… καμιά δεκαριά «διάσημους» - έχει και χιουμοριστική διάσταση το παιχνίδι - κι άλλους τόσους «άσημους» - «μαχητές» και καλά, ενώ οι πρώτοι απέχουν από τη μάχη- να βολοδέρνουν θεονήστικοι, άπλυτοι, τραυματισμένοι, αγριεμένοι και πολλά εις – μένοι, ως τεχνητά κακέκτυπα του Ροβινσώνα Κρούσου, σε ειδυλλιακές, εξωτικές παραλίες, από αυτές που φιγουράρουν φάτσα κάρτα στους ταξιδιωτικούς οδηγούς με σταθερό συνοδευτικό το «παράδεισος»- χωρίς τους κολασμένους βεβαίως… Οι οποίοι φυσικά γνώριζαν- θεωρητικά πάντα- για τον «παράδεισο» που τους περίμενε, υπέγραψαν με σώας τα φρένας (υποθέτω) τους όρους του παιχνιδιού, έκαναν μια ελεύθερη επιλογή μετ’ αμοιβής. Δεν ξέρω βέβαια στο πρακτικό «δια ταύτα»- πέραν της θεωρίας/ φαντασίας, πόσοι εξ αυτών έχουν σαλτάρει επικίνδυνα μέσα τους, άσχετα από τις γλυκανάλατες δηλώσεις ενώπιον κάμερας- όπου το τρελό βλέμμα απελπισίας είναι σαφώς πιο εύγλωττο από όσα «πολιτικώς ορθά» ή «συμφωνηθέντα» εκφωνεί με το τσιγκέλι το στόμα…
Κι όταν ρωτάς για τα κίνητρα της ακραίας επιλογής, η κασέτα ξεχειλίζει από «αδρεναλίνη» και «ήθελα να δοκιμάσω τα όριά μου…», που όταν το ακούω τρελαίνομαι! Θεωρείς δηλαδή ρε Έλληνα συμπατριώτη του σήμερα, ότι για να δοκιμάσεις τα όριά σου έπρεπε να ξενιτευτείς στου διαόλου τη μάνα, να κωλοβαράς άσκοπα όλη μέρα, να λιάζεσαι ή να βουτάς τρώγοντας καρύδες, να καταστρώνεις ίντριγκες και να παίζεις κατασκηνωτικά παιχνίδια σε χλιδάτο παιδότοπο; Δηλαδή στην άγρια καθημερινότητα της μη εξωτικής Ελλάδας, ΔΕΝ δοκιμάζονται ανά πάσα στιγμή τα όριά σου; ΔΕΝ παίζεται καθημερινά στα ζάρια η επιβίωσή σου; ΔΕΝ κερδίζεις το λιγοστό φαί σου φτύνοντας αίμα; Με σκληρούς, απάνθρωπους, ρεαλιστικούς αγώνες…όχι με γελοία, παιδαριώδη «αγωνίσματα» σε ντιζαϊνάτες εγκαταστάσεις του χορηγού, που μόνο νεροτσουλήθρες και καρουζέλ λείπουν και «χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ»! Άσχετα που η αγριεμένη «μαχητικότητα»- και καλά, ως φαιδρός ρόλος τα σπάει…
Και πες ότι πιστεύω το τσιτάτο περί εξερεύνησης των ορίων σου- που την ήθελες με εξωτικό ντιζάιν… το ότι επιλέγεις να την εκθέσεις δημόσια και να την πουλήσεις ως τηλεοπτικό προϊόν, ξέρεις πώς λέγεται; Φτηνή ματαιοδοξία του κώλου! Τον οποίο, μαζί με ό,τι άλλο γυμνό διαθέτεις, μοστράρεις πρώτο πλάνο, άσχετα που στο τέλος μένετε κι αυτός κι εσύ, μισοί από την αφαγία, οπότε τζίφος και το οφθαλμόλουτρο… Άσε λοιπόν τα «όρια», τις «αδρεναλίνες», τις «εμπειρίες» και λοιπές παπαρδέλες και μολόγα σταράτα την αλήθεια: «Ναι, γουστάρω τρελά δημοσιότητα και με τις ακρότητες θα την έχω γκαραντί! Είτε γιατί ποτέ δεν την είχα και με έτρωγε το σαράκι, είτε γιατί την είχα μικρή (τη δημοσιότητα) κι ήθελα να τη μεγαλώσω! Πέρα από τα φράγκα, που καθόλου δε με χαλάνε…» Έτσι, για να συνεννοούμαστε χωρίς φιοριτούρες, δεν απευθύνεσαι σε κρετίνους, μεγάλοι και νοήμονες άνθρωποι είμαστε. Εμείς τουλάχιστον που σας χαζεύουμε… εσείς στην παιδική χαρά με το βλέμμα τρελού, παίζεται!
Και μην ακούω «σοφιστικέ» τύπους να βαφτίζουν την εμπορεύσιμη αθλιότητα «σύγχρονο κοινωνικό πείραμα» και «μελέτη αντιδράσεων σε ακραίες συνθήκες επιβίωσης», έτσι; Διότι με ένα ανώδυνο πέρασμα πχ. από το μη εξωτικό Ελλάντα, θα είχαν μελέτες για δυο ζωές, για να μην αναφέρω απείρως πιο «καυτά» σημεία του πλανήτη, με ακραία, επώδυνη επιβίωση- απόλυτα ρεαλιστική… χωρίς παιδικές χαρές, ζουζουνίσματα, «έπαθλα φαγητού» και κάμερες! Να τελειώνει κι αυτό το γελοίο άλλοθι των τηλε- εμπόρων, που παλεύουν φιλότιμα με το ριάλιτι επιβίωσης για την αποβίωση του εγκεφάλου μας! Όπου πέραν τούτου, χάσαμε κατά τη θέαση κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας και κάθε αίσθηση λογικής και ηθικής, παρακολουθώντας την εκούσια σωματική και ψυχική εξαθλίωση κάποιων ματαιόδοξων νοματαίων, καθώς και τη μαλάκυνση του παρουσιαστή…
Του Σάκη Τανιμανίδη με το όνομα, έχοντας δώσει μάλλον επαρκή δείγματα «πρωτογονισμού» με το «World Party» του. Όπου οι ταξιδιωτικές εμπειρίες του τηλεαστέρα κοντραρίστηκαν με τον ναρκισσισμό του και νίκησε χαλαρά ο δεύτερος, εγγράφοντας στη μνήμη του τηλεθεατή άπειρες επιδείξεις κοιλιακών και μούσκουλων σε μόνιμη βάση. Δυστυχώς, το παρόν κόνσεπτ δεν προέβλεπε (εκτός αν έχασα) δικές του γυμνές εμφανίσεις, καθότι με τόσο ανταγωνιστικό γυμνό ολούθε στις παραλίες, η δόση θα παραέπεφτε βαριά… γεμίζει η οθόνη κρέας και νισάφι! Ωστόσο, μπορεί να στερεί από το φιλοθεάμον κοινό τα γυμνασμένα μούσκουλα και τις ωραιοπαθείς πόζες, αλλά έχει την ευκαιρία να αναδείξει ένα «άλλο» προφίλ… Του παρουσιαστή που καταρχήν… εκτελεί τη γλώσσα στα 6 μέτρα, αλλά κυρίως επιδεικνύει ύψιστο IQ και σπάνιο ήθος έναντι των εξαθλιωμένων…
Καθώς δεν παραλείπει να ρωτά πριν τα αγωνίσματα της παιδικής χαράς με μέγιστη απορία στο ψαρωτικό βλέμμα, τους επί μέρες θεονήστικους «μα πώς γίνεται να έχετε 5 ήττες στη σειρά; Πώς νιώθετε που χάνετε συνέχεια από τους διάσημους και αυτοί κερδίζουν φαγητό ενώ εσείς τα… τρία μου; Πιστεύετε ότι σας επηρεάζει η πείνα και η κακή ψυχολογία;» και λοιπές αντίστοιχης ευφυΐας προβοκατόρικες ερωτήσεις, στις οποίες ο θεατής σαλτάρει κι ο παίχτης ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να απαντήσει στον κρετίνο- κι ίσως αυτό είναι πιο βαρύ και από την πείνα του! Φθάνοντας ο ανεγκέφαλος και ανάλγητος μαζί, στην ακραία ξεφτίλα: να περιγράφει το έπαθλο- φαγητό που επιδεικνύει προκλητικά, με γαργαλιστικές λεπτομέρειες ικανές να σκανδαλίσουν και χορτάτο, σε ανθρώπους που για μέρες τρέφονται με αέρα κοπανιστό και το μάτι τους γυαλίζει, ενώ τα σάλια μουλιάζουν την άμμο… και καπάκι την ερώτηση- κόλαφο: «Τι θα κάνατε γι αυτό το ζουμερό, λαχταριστό, πεντανόστιμο χάμπουργκερ;;;;;;», για να ψελλίσει ο υπό κατάρρευση παίχτης «… τα πάντα» και το εννοεί! Θα δώσει και την τελευταία ικμάδα ενέργειας στον γελοίο παιδότοπο, θα παραχωρήσει και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας στον ιερό τηλεοπτικό βωμό, θα φτάσει στο έσχατο σκαλί για ένα πολύτιμο χάμπουργκερ, χειρότερα από πεινασμένο σκυλί για ένα κόκαλο…
Υπό τους πανηγυρισμούς και ιαχές του από θέση ισχύος κρετίνου, ο οποίος θα επαναλάβει πανομοιότυπα στη συνέχεια τις κλισέ ευφυείς ερωτήσεις, το προκλητικό ξεφτίλισμα των χαμένων, τις γαργαλιστικές περιγραφές του φαγώσιμου επάθλου στους έτοιμους να φάνε τις σάρκες τους από την πείνα… Χωρίς να παραλείπει στα «συμβούλια» την επιβεβλημένη προβοκάτσια βεβαίως- αλίμονο. Αυτός που στην πρώην εκπομπή του- πέραν της ωραιοπάθειας, μας είχε φλομώσει στα ηθικοπλαστικά τσιτάτα και τις «yolo» αμερικανιές! Κατά τα άλλα… είμαστε μια ωραία, τηλεοπτική ατμόσφαιρα! Με την πνευματική μας επιβίωση «στα κόκκινα»… Αυτό που θα ΄λεγε η σοφή γιαγιά (σε καλό μου σήμερα) «τί έχουν τα έρμα και ψοφούν»… ΚΑΦΡΙΛΑ γιαγιά, ΚΑΦΡΙΛΑ!
#Κουλτουρόσουπα #kulturosupa #Γκρίνιες #Τηλεόραση #Σκαι #Survivor2017 #ΡιάλιτιΕπιβίωσης #ΣάκηςΤανιμανίδης
