ΓΙΟΓΚΑ: ΣΤΟ ΠΥΡ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΟΝ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ.
Με αφορμή την πρόσφατη καθιέρωση από τον ΟΗΕ της 21ης Ιουνίου ως «Παγκόσμιας Ημέρας Γιόγκα», η Ιερά Σύνοδος εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία τονίζει ότι στο πλαίσιο του «σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας, η οποία στην Ελλάδα είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένη και σεβαστή, αλλά και της ποιμαντικής της ευθύνης για την αποφυγή δημιουργίας κλίματος θρησκευτικού συγκρητισμού, υπενθυμίζει ότι: η γιόγκα αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουισμού, έχει ποικιλομορφία σχολών, κλάδων, εφαρμογών και τάσεων και δεν αποτελεί «είδος γυμναστικής». Ως εκ τούτου είναι απολύτως ασυμβίβαστη με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των χριστιανών».
Συνεπώς μετά τους ομοφυλόφιλους, τώρα και οι γιόγκι είναι καταδικασμένοι να καούν στην κόλαση, σύμφωνα με το εγχώριο ιερατείο. Η παραπάνω ανακοίνωση αν δεν ληφθεί ως κάποιο κακόγουστο αστείο, σηκώνει πλήθος ενστάσεων στον κοινό λογικό νου. Η γιόγκα αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουισμού, όπως επισημαίνει η Σύνοδος, για τους Ινδούς και Ινδουιστές, έχω να προσθέσω εγώ. Όλοι αυτοί (κι ανάμεσά τους κι εγώ, καθώς ήμουν και είμαι οπαδός της εν λόγω πρακτικής) που εξασκούνται στη γιόγκα, δεν πήραν ξαφνικά το άγαλμα του Σίβα στο εικονοστάσι τους να κάνουν επικλήσεις, μήτε προσεύχονται στα σανσκριτικά ολημερίς στο θεό Γκανέσα για ευημερία. Ένα Ομ ξεφωνίζουμε πότε πότε κι αυτό στο τσακίρ κέφι, άντε και κανέναν γιόγκικο χαιρετισμό αντί για χαίρεται. Ούτε γυμναστική είναι, ούτε θρησκευτική πρακτική. Είναι μια μέθοδος χαλάρωσης κι ευεξίας του σώματος. Λίγο να ξεχαστεί το στρες, λίγο να τεντωθεί το κορμί, κι έξω απ’ την πόρτα. Αν γι’ αυτό μαίνεται η Ιερά Σύνοδος, καλό θα ήταν να αναρωτηθεί γιατί ο απλός κόσμος, αντί να στραφεί στην Εκκλησία για χαλάρωση του νου, στρέφεται σε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ άλλο.
«Είναι απολύτως ασυμβίβαστη με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των χριστιανών» ισχυρίζεται το ιερατείο κι αναρωτιέμαι: Η εμφάνιση του κάθε μητροπολίτη με άμφια που κοστίζουν πέντε μηνιάτικα, σε θωρακισμένες Mercedes, που εγώ ο γιόγκι δεν ονειρεύτηκα ποτές, με χρυσάφια που χρειάζονται τρεις βαστάζους να τα κουβαλάνε, είναι συμβατή με τον εν Χριστώ βίο; Το να απαιτεί κάθε εκκλησία ένα κάρο λεφτά για να τελέσει μυστήρια που είναι το κατεξοχήν λειτούργημά της και θα έπρεπε να είναι δωρεάν, έχει θέση στη ζωή των χριστιανών, και ειδικά των ιερέων; Ή μήπως είναι χριστιανικά σωστό και θεμιτό να βγαίνει κάθε τόσο κάποιος εκπρόσωπος της Εκκλησίας και να κατακεραυνώνει, να αναθεματίζει και να αφορίζει του ίδιους τους ανθρώπους από τους φόρους των οποίων ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ;; Καθώς απαντήσεις σε αυτά δεν μπορώ να δώσω, ο αφελής, θα προτιμήσω να εκλάβω την ως άνω ανακοίνωση σαν κακόγουστο αστείο. Ακριβώς σαν το «η ομοφυλοφιλία προκαλεί καρκίνο» ένα πράγμα, ένα ανέκδοτο, το άλλο με τον Αρχιμανδρίτη το ξέρεις; Όχι; Χάνεις!
Εγώ ως οπαδός της γιόγκα (που έχει κάνει και λίγο σε άσραμ – Θού Κύριε!) τη θεσούλα μου στην κόλαση την έχω κατοχυρωμένη. Εσύ διάλεξε αν θα είσαι πλάι μου να σιγοβράζουμε παρέα, ή αν προτιμάς να ακολουθήσεις το παράδειγμα της εν Χριστώ ζωής που δίνουν οι ιεράρχες μας.
Ναμαστε!
(Ουπς! Συγνώμη! Ο Κύριος μεθ’ ημών ήθελα να πω)
