|
|
Γράφει η Πίτσα Στασινοπούλου για την Κουλτουρόσουπα
Ναι ξέρω… όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρων οι κότες και τελευταία έπεσα σε μπόλικα τηλε-κοτέτσια που ζέχνουν με κότες και πετεινάρια φασαριόζικα, ένεκα το μοιραίο ζάπινγκ τις ώρες που λες «δεν έχω κουράγιο να κάνω τίποτα, μόνο να χαζέψω μια στάλα στο κουτί να χαλαρώσω» (ευσεβής πόθος) και αναπόφευκτα πέφτεις πάνω σε οτιδήποτε σου βγάζει το πάτημα του κουμπιού…κι αν σου τραβήξει το ενδιαφέρον είτε θετικά είτε αρνητικά, θα μείνεις από περιέργεια κάποια λεπτά για να τσεκάρεις περί τίνος πρόκειται, εκτός αν πέσεις σε ριαλιτο-σαβούρα ή αχώνευτες φάτσες, που βάζεις νέφτι στα δάχτυλα να τρέξουν σφαίρα παρακάτω… Κάπως έτσι λοιπόν πρόσφατα, κάτι βροχερά μεσημέρια απραγίας που με κράτησαν σπίτι μακριά από τη δουλειά, πάνω στο ανούσιο χάζεμα του ζάπινγκ τράκαρα με την εκπομπή «Καλό μεσημεράκι» του Νίκου Μουτσινά…
Με μια μικρή – αδιόρατη ελπίδα, που άλλωστε πεθαίνει τελευταία, ότι ίσως ψιλο-ευθυμήσουμε μέσα στην καταχνιά του καιρού και του Μέσου, καθότι ευφυής χιουμορίστας που παλιότερα όταν πετύχαινα περιστασιακά την αντίστοιχη εκπομπή του στο Open, θυμάμαι ότι διασκέδαζα κι επίσης ότι τότε σχολιαζόταν η επιτυχία της με τα υψηλά νούμερα, που μετά από κάποιες απόπειρες «χαμηλών πτήσεων», όλα έδειχναν ότι βρήκε ένα ψυχαγωγικό κόνσεπτ να του ταιριάζει γάντι, αξιοποιώντας το χιούμορ, τη σπιρτάδα, το επικοινωνιακό του ταλέντο…. σε ένα κατά βάση «one man show» με περιφερειακούς συνεργάτες- δορυφόρους μια γκροτέσκα καρτουνίστικη περσόνα«Βάνια» στα όρια της σουρεάλ καρικατούρας και μια μπάντα στο πλατώ σε πιο ενεργό «διαδραστικό» ρόλο μουσικού και όχι μόνο σχολιαστή με σκόρπιες ανεπαίσθητες παρεμβάσεις….
Αυτά… last year, όπου ο «Μούτσι» καταχάρηκε την ανέλπιστη τηλεθέαση που είχε κάτι χρόνια να δει, προσφέροντας ωστόσο ευχάριστη διασκέδαση βασισμένη στο ιδιαίτερο χιούμορ του με τις έξυπνες καυστικές ατάκες… Έκτοτε δεν έτυχε να ασχοληθώ ξανά μαζί του σε άλλα κανάλια που περιηγήθηκε, καθώς όποτεέπεφτα πάνω του, έβλεπα ξανά μανά μια επανάληψη της ίδιας συνταγής που πλέον εμπέδωσα σε σημείο κορεσμού και δεν μου τραβούσε το ενδιαφέρον…Συναντώντας τον όμως φέτος, σκέφτηκα ότι ίσως η αναπόφευκτη κάμψη στα νούμερα μετά την αρχική επιτυχία θα του έδινε το σήμα «sos» για αλλαγή πλεύσης και ότι ως ευφυής ο ίδιος θα αντιλαμβανόταν ότι η πανομοιότυπη μανιέρα του- όση απήχηση κι αν είχε- δεν γίνεται να μη κουράσει μετά από χρόνια επανάληψης… θεωρώντας βέβαιο ότι κάτι «αναθεώρησε», κάτι «άλλαξε», κάπως «εμπλούτισε» ή «διαφοροποίησε» την εκπομπή για να μη χάσει από βαρεμάρα το κουρασμένο κοινό του…
Και τί βλέπω;;;
Μια εκπομπή που σχεδόν δεν πίστευα ότι μπορεί να υπάρχει στον τηλεοπτικό αέρα, ότι μια παραγωγή πληρώνει τα έξοδά της, ότι δεσμεύεται για χάρη της πολύτιμος τηλεοπτικός χρόνος, καθώς ούτε ο… Ιώβ αυτοπροσώπως με την παροιμιώδη υπομονή θα άντεχε μέχρι τέλους! Αφού στην πρώτη θέαση είπα έκπληκτη «αποκλείεται να είναι αυτό το πράμα εκπομπή, έπεσα σε άτυχη μέρα και κακώς βιάζομαι να κρίνω από ένα δεκάλεπτο»… την επόμενη φορά που έτυχε, λέω «θα μείνω παραπάνω να τσεκάρω» και υπέμεινα 60 λεπτά με μεγάλο ζόρι ως πραγματική τιμωρία, χάνοντας μια ώρα από τη ζωή μου με τον πλέον ανούσιο τρόπο, ενώ την τρίτη φορά – επιμένοντας μαζοχιστικά να επιβεβαιωθώ- τα όριά μου άντεχαν μέχρι πεντάλεπτο συνεχόμενο με διαρκές ζάπινγκ, έχοντας πλέον καταλήξει μετά από απανωτά- μαρτυρικά πεντάλεπτα σε όλη τη διάρκειά της, ότι «ναι, ΑΥΤΟ το πράμα είναι η εκπομπή»!
Κι όταν λέμε «εκπομπή» εννοούμε τα εξής: ένα παντελώς άδειο πλατώ να κόβει παντελώς άσκοπες βόλτες ή τρεχαλητά ο παρουσιαστής στον μισό χρόνο που του διαθέτουν, ενώ στον άλλο μισό δήθεν «σχολιάζει» τα γνωστά ανακυκλώσιμα βιντεάκια- αποσπάσματα άλλων εκπομπών (ως καθιερωμένο πλέον και άκρως δημιουργικό σπορ), ωστόσο φέτος με έναν πολύ ιδιότυπο τρόπο: αποκλειστικά με άσχετα σαχλοτράγουδα ανά λεπτό από τον φαιδρό ντιτζέι με το μαύρο γυαλί που το είδε πλέον σούπερ γκόμενος, συνοδεία σπαστικών χορευτικών κινήσεων ενός Μούτσι με λουμπάγκο και απαραίτητα με μορφασμούς σε συνεχή φοβιστικάγκρο πλαν, χωρίς… χρήση λέξεων! Αν έχει κέφια μπορεί πού και πού να ξεστομίσει μισή ατάκα, συνήθως άσχετη με το βίντεο και ουδέποτε ολοκληρωμένη ως πρόταση και νόημα, καθώς τα διαρκή, ανούσια, εκνευριστικά «παράσιτα» με δήθεν ερωτήσεις- παρατηρήσεις στο κοντρόλ, στη μπάντα, στον φλορ, στο κοινό, στη μάνα του, στο θεό κλπ. δεν αφήνουν να αποσώσει την παραμικρή φράση με ειρμό κι εκτός που σου έχει τσαταλιάσει τα νεύρα κι έχεις σκυλοβαρεθεί το ίδιο βιολί, έχεις ήδη ξεχάσει από πού ξεκίνησε και φυσικά χέστηκες πού θέλει να το πάει… ας είναι και στον αγύριστο!Μιλάμε για απίστευτη καταπόνηση του μυαλού του και απερίγραπτη κούραση, να τον λυπάται η ψυχή σου! Είναι βέβαιο ότι ο φαιδρός ντιτζέι με τη γυαλούμπα δουλεύει πολύ περισσότερο για τη λίστα των αμέτρητων σαχλοτράγουδων, όπως και το καρτούν Βάνια για να εφευρίσκει κάθε φορά ένα διαφορετικό καρναβάλι σοκαριστικού κιτς…
Διότι είναι και οι εμβόλιμοι, απείρου κάλλους διάλογοι ανάμεσα σε παρουσιαστή και καρτούν, όπου το χιούμορ προτιμά να αυτοκτονήσει παρά να τους κάνει τη χάρη, κι αφού αποσώσουν τα ανόητα χαριεντίσματα άνευ ουδενός λόγου και αιτίας, τσιφτετελιαστούν αρκούντως από το πουθενά, επιδοθούν σε καραγκιοζιλίκια ντυμένοι καρναβάλια που ούτε τις απόκριες τόσος οίστρος, στείλει κλωτσηδόν το έπαθλο της «χρυσής τηλεόρασης» στον αποδέκτη και του φέρουν τρέχοντας μια πολυθρόνα, αναλαμβάνει (ο πολύς Μούτσι ντε) ρόλο βαρβάτου ψυχαναλυτή με ειδικότητα στις γκομενο-σχέσεις…όπου κάθε πικραμένη «κολλητούλα» – πραγματική ή μαϊμού- τάχα του στέλνει την πίκρα της για τον γκόμενο και ζητάει τη συμβουλή της ντόκτορ Ρουθ… η οποία ντόκτορ, με το ίδιο ακριβώς βιολί «λέξη- παράσιτο- αστειάκι- φουλ βαρεμάρα» κάνει πως απαντάει κι η μπάντα στα πατώματα όποτε γουστάρει πετάει καμιά σοφία για το τζέρτζελο, ενώ το καρτούν Βάνια και κανά-δυο σκόρπιοι στο πλατώ χαζογελάνε, ξαπλώνουν, μασουλάνε, του σκουπίζουν τη φαλάκρα, μετακομίζουν έπιπλα όταν σκάει καλεσμένος για πεντάλεπτη χαζοκουβέντα, ρίχνουν κάνα δυο γύρες χορό ακόμα να βρίσκεται και… τίτλοι τέλους!
ΑΥΤΟ το πράμα βαφτίστηκε «εκπομπή» απλά για να παίζει ο βαριεστημένος Μούτσι με το φακό, δοκιμάζοντας γκριμάτσες, περούκες, σαλιγκάρια στη μούρη, ασυνάρτητες ατάκες ή χορευτικές φιγούρες, μα πάνω απ’ όλα το νευρικό μας σύστημα! Τόση υποτίμηση της νοημοσύνης του θεατή, ΔΕΝ αντέχεται, λες και δεν μας έφτανε ένας Σεφερλής και χρειαζόμασταν έξτρα απομίμηση! Δίνοντας την αίσθηση ότι βρίσκεται στο δωμάτιο του σπιτιού του, έβαλε ένα σιντί να παίζει σερί σαχλαμάρες στο γάμο του καραγκιόζη (όνομα και πράμα) και φώναξε 5-6 αργόσχολους ναχαζολογήσουν στο βρόντο με πλακίτσες σκοτώνοντας την ώρα, με γκράντε μαέστρο του «τίποτα» την καβαλημένη αφεντιά του!
Δεν ξέρω τα νούμερά του ούτε με απασχολούν, καθώς και η μεγαλύτερη γελοιότητα έχει το αντίστοιχο κοινό της… αυτό που με ενδιαφέρει είναι να ΜΗΝ ξανακούσω το τσιτάτο περί «πολύτιμου τηλεοπτικού χρόνου που κοστίζει ακριβά», όταν κάποιοι σαν ελόγου του έχουν την ευχέρεια να τον σπαταλούν ασύστολα για το απόλυτο τίποτα, που πιο φτηνός δεν γίνεται! Για την ακρίβεια, του πεταματού… Στο μεταξύ θα φύγω με την αιώνια απορία πώς γίνεται έξυπνοι άνθρωποι με ταλέντο να πετούν χωρίς λύπηση τα χαρίσματά τους στα σκουπίδια! Άντε καλέ μου να ξαποστάσεις μπας και ξελαμπικάρει το κουρασμένο κρανίο κι αν βρεις κάτι καινούργιο ενδιαφέρον να μας πεις που να αξίζει τον μισθό σου, εδώ θα είμαστε- όσοι τελοσπάντων επιβιώσουμε με σώας τας φρένας! Και μεγάλη η χάρη σου δηλαδή που ασχολούμαστε με καρναβάλια της πλάκας…
.
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..