Γράφει για την Κουλτουρόσουπα.
Ναι, εντάξει, το εμπεδώσαμε χρόνια τώρα ότι κάθε κανάλι που σέβεται το… ταμείο του, οφείλει να διαθέτει και τα δικά του «τσομπανόσκυλα» να αλυχτούν επί παντός επιστητού της καυτής επικαιρότητας, καθότι αναλόγως των κραυγών- γαυγισμάτων διαμορφώνονται οι εισπράξεις…
.
Αν περίμεναν να πουλήσουν τηλεθέαση με ήπιους νηφάλιους τόνους, ψύχραιμο λόγο, ευπρεπείς αντιδράσεις, θέματα ουσίας κλπ. το μαγαζί θα είχε βάλει λουκέτο προ πολλού, μοναχά με καμιά χούφτα νοματαίους- συγγενείς του παρουσιαστή να παρακολουθούν από αγγαρεία και αν… Οπότε η επιλογή των τσομπανόσκυλων είναι μονόδρομος κι όσο πιο λυσσασμένα εμφανίζονται, τόσο το αφεντικό τρίβει τα χέρια κοιτώντας τους πίνακες…
Γνωστή και μη εξαιρετέα συνταγή από καταβολής ιδιωτικής τηλεόρασης, μόνο που σε κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις σαν την πρόσφατη τραγωδία των Τεμπών, τα «υπηρεσιακά σκυλιά» μέσω των εκπομπών τους έχουν ανεβάσει τα ντεσιμπέλ του γαυγίσματος σε επίπεδα καταστροφικά για την ακοή μας, επιλέγοντας ο καθένας από ένα πλούσιο ρεπερτόριο ρόλων, αυτόν που του ταιριάζει για την εκάστοτε παράσταση… άλλος του επαναστάτη, άλλος του εύθικτου, άλλος του ηθικολόγου, άλλος του μαχητή ή του δημόσιου κατήγορου ή του Δον Κιχώτη ή του δαιμόνιου ρεπόρτερ ή του πολέμιου του συστήματος και πάει λέγοντας, προσαρμόζοντας το καταγγελτικό πάθος ανάλογα με τα νούμερα, που μόλις δείξουν κάμψη, οι τόνοι «αναβαθμίζονται», γιατί ούτε το εμπόρευμα μπορεί να μείνει απούλητο ούτε οι ντελάληδες να ξελαρυγγίζονται χωρίς αντίκρισμα, υπάρχει κι ένας βαρβάτος μισθός που πρέπει να πιάνει τόπο και οι παραλήπτες να αποδείξουν ότι τον αξίζουν…
Οπότε με τη λήξη του τριήμερου πένθους για την πρωτοφανή τραγωδία, οι γνωστοί κράχτες άρχισαν να ακονίζουν τις φωνητικές χορδές για τα ξεφωνητά, έχοντας ήδη ετοιμάσει από την πρώτη στιγμή τα απαραίτητα κείμενα του ρόλου, διότι για τόσο θεαματική πολυαναμενόμενη παράσταση με προσδοκίες για πληθώρα εισιτηρίων, δεν μπορούν να ρισκάρουν με αυτοσχεδιασμούς κι αυθορμητισμούς, επαγγελματίες είναι διάολε με χρόνια στο κουρμπέτι! Ντύθηκαν λοιπόν στα μαύρα του πένθους σύμφωνα με το κοστούμι του ρόλου, έβαλαν μέσα τα βυζιά οι τσούπρες με τα αβυσσαλέα ντεκολτέ, αντικατέστησαν το κόκκινο της φωτιάς κραγιόν με πένθιμη απόχρωση «σάπιο μήλο», φόρεσαν τη μάσκα του πόνου με διακριτικό μακιγιάζ, βούτηξαν άπαντες τα μικρόφωνα και… πού σε πονεί και πού σε σφάζει παλιοσύστημα και παλιοκοινωνία με απανωτές φονικές μαχαιριές!
Όπου κοντά στα παραδοσιακά τσομπανόσκυλα των εμπόρων Ευαγγελάτου, Στεφανίδου, Κουτσελίνη, Παπαδάκη, Αυτιά, Μάνεση κλπ. με προτίμηση στην «κοινωνική ευαισθησία» ή κοντά στα λυσσαλέα κομματόσκυλα του Σκάι τύπου Πορτοσάλτε με ειδίκευση στην «πολιτική ανάλυση», προστέθηκαν πανηγυρικά μετά επαναστατικών κραυγών ΚΑΙ «πρωινάκηδες» με εμπροσθοφυλακή τον λαϊκιστή Λιάγκα ή την όψιμη εισαγγελέα - Μπάρμπι Καινούργιου, ΚΑΙ «χιουμορίστες» με δυναμική εκπροσώπηση από λάβρο Κανάκη ή λάιτ Μουτσινά στη γελοιωδέστατη εκπομπή του απόλυτου τίποτα, καταγγέλλοντας σύσσωμοι με αγωνιστικό παλμό και περίσσια οργή το σύμπαν με όλες του τις παθογένειες, το κράτος, τους θεσμούς, την εξουσία, τους πολίτες, το συνάφι τους, το σύστημα το γαμημένο και γενικώς «δώσε πόνο τώρα που γυρίζει», γιατί παρόμοια ευκαιρία να τσιμπήσουν νουμεράκια με το σώου κραξίματος ενόσω η οργή πουλάει φουλ, δύσκολα θα ματατύχει…
Επειδή όμως ΔΕΝ είμαστε όλοι όσο πρόβατα νομίζουν οι «ξύπνιοι» που ωρύονται στους δέκτες παριστάνοντας τον μαχητικό… τσομπάνη, κι επειδή αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο τους στο σώου, τα κίνητρα, τις σκοπιμότητες, τις ενοχές, τα συμπλέγματα κλπ. τους απαντούμε κατάμουτρα «Κόψτε βλάκες το δούλεμα, μας τα πρήξατε!» Γιατί δούλεμα;; Διότι ενώ η ρημάδα δουλειά σας εξ ορισμού ως δημοσιογράφοι (τρομάρα σας!) είναι να ελέγχετε την εκάστοτε εξουσία, να ερευνάτε και να δημοσιοποιείτε τα κακώς κείμενα σαν το τεράστιο σκάνδαλο του ΟΣΕ, να φέρνετε στο φως κρίσιμα ζητήματα για τον πολίτη, εσείς κανακεύετε τους εξουσιαστές, κλείνετε προκλητικά μάτια και αυτιά στις εγκληματικές παραλείψεις τους, προσπερνάτε σφυρίζοντας αδιάφορα σοβαρότατες δημόσιες καταγγελίες και μετά το μοιραίο «κακό» κάθε φορά, σας πιάνει δήθεν ο πόνος να «στηλιτεύσετε» κραυγάζοντας αυτά που ως τότε κάνατε γαργάρα, ενώ κατόπιν εορτής πάντα ξυπνά, ω του θαύματος, το δαιμόνιο λαγωνικό μέσα σας κι ερευνάτε μέχρι… του βοδιού το κέρατο απίθανες λεπτομέρειες προς πώληση στο φιλοθεάμον κοινό!
Πριν το «κακό» όμως, ποιος ο λόγος να προβάλλετε πχ. τις απανωτές καταγγελίες των εργαζομένων του ΟΣΕ, τα δελτία τύπου που σας έστελναν προαναγγέλλοντας την τραγωδία, τις κινητοποιήσεις τους για τα κρίσιμα θέματα ασφάλειας;; Για να πατώσουν οι εκπομπές σας με «αντιεμπορικά» θέματα, τη στιγμή που μπορούσατε να τις απογειώσετε με ίντριγκες του Survivor, γκομενιλίκια, κατινιές κάθε τυχάρπαστου, κουτσομπολιά και λοιπές γελοιότητες του τίποτα;;; Μετά την τραγωδία όμως, ως Νο 1 «ευπώλητο εμπόρευμα» στα μαγαζιά σας, μάλιστα! Να τα προβάλλετε όλα κι άλλα τόσα που εκ των υστέρων θα ανακαλύψετε οι «δαιμόνιοι», να κραυγάσετε όσο αντέχει το λαρύγγι σας, να καταγγείλετε με σθένος το σάπιο σύστημα, να εμπορευτείτε όσο παίρνει τον πόνο και την οργή του κόσμου… έτσι έχει νόημα (και χρήμα), ενώ πριν θα πήγαινε άπατο το θέμα και τί να το κάνεις… είπαμε «δημοσιογραφικό λειτούργημα», αλλά υπάρχει και μια επιχείρηση στη μέση κι ένα «άνωθεν» αφεντικό με εντολές και λέμε κανα ανέκδοτο να περνά η ώρα…Το πιο τρελό δε είναι ότι αυτοί που ωρύονται για όσους ΔΕΝ έκαναν σωστά τη δουλειά τους, θεωρούν ότι οι ίδιοι έκαναν τη δική τους σωστά! Θράσος απύθμενο ή βλακεία τρισμέγιστη από αλαζόνες που μετατοπίζουν το επίκεντρο από τα γεγονότα στις δικές τους φαιδρότητες…
Κι έχεις ας πούμε τον Κανάκη ως τον πιο λάβρο κατήγορο των ημερών, να λούζει πατόκορφα τους πάντες με σηκωμένο ως συνήθως δάχτυλο ηθικολόγου, ανάμεσα στις διακοσμητικές γλάστρες της αυλής του… Να παραληρεί με ατέλειωτους μονολόγους βρίζοντας (για πιο πιασάρικο), να κατακεραυνώνει με τσαμπουκαλίδικες κορώνες το σύστημα (ως παραδοσιακός… αντισυστημικός), να βογκάει και να ξεφυσάει σκασμένος (για τις ανάγκες της θεατρικότητας), να ενορχηστρώνει την αντίσταση του λαού λίγο πριν πάρει τα… όπλα (ή τα βουνά), να δίνει διαλέξεις περί ηθικής και αξιών (ένεκα το δασκαλίκι) ή να μιλάει ο αθεόφοβος για αποχαύνωση και «χαζοχαρούμενη κανονικότητα» μέσω Survivor και λοιπών σκουπιδιών, τη στιγμή που η μισή και βάλε δική του εκπομπή ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να μην καταπιαστεί με ό,τι τωρινό ή παλιακό σκουπίδι έχει προβληθεί με εμμονή σε Bacelor και GNTM, καταντώντας μνημείο χοντροκομμένης κακογουστιάς και γελοίας ελαφρότητας! Παρά ταύτα τολμά να κατακρίνει το σύμπαν, θεωρώντας προφανώς τον εαυτό του «υπεράνω» διανοούμενο και την εκπομπή του κοινωνική αποστολή- με… αριστοφανικό χιούμορ βεβαίως, όχι ό,τι κι ό,τι…
Κόψτε λοιπόν ΟΛΟΙ σας το δούλεμα, μέχρι και οι πέτρες πήραν χαμπάρι τί κουμάσια είστε, καθότι τα νεύρα μας από μια κλωστή κρέμονται… Εντάξει;;;
Δείτε όλα τα άρθρα της Π. Σ. με μια ματιά εδώ