.
Φοβερός συνωστισμός στα Μέσα από «σοκαρισμένους», άσε που το ΚΑΤ δεν προλαβαίνει τα κατάγματα από «συννεφο-πεσμένους», μετά τις δηλώσεις Μπέου περί «πούστηδων» στην επινίκια ομιλία του…
Βέβαια είπε κι άλλα νόστιμα, ότι ας πούμε οι μορφωμένοι γιατροί και δικηγόροι κατάντησαν την Ελλάδα μαύρο χάλι ή ότι λαϊκός και μπεσαλής σημαίνει κάτι σαν ελόγου του που τα λέει χύμα και τσουβαλάτα, αλλά αυτά πέρασαν στο ντούκου- όπως φυσικά και το πολιτικό μήνυμα των εκλογών για το οποίο άπαντες εχέσθησαν, καθότι η ατάκα «να παράγουμε πούστηδες» απαντώντας (από το πουθενά, έτσι στο ξεκάρφωτο!) σε δήλωση Κασσελάκη ότι θέλουν με τον σύντροφό του δυο γιους, κυριάρχησε ολοκληρωτικά και αποκλειστικά από το βράδυ των εκλογών μέχρι να ξεπουλήσει το πιασάρικο «εμπόρευμα» ως ουρανοκατέβατο δώρο… Όπου οι απανταχού «σοκαρισμένοι» με πεταγμένη φλέβα στο λαιμό από την ένταση των κραυγών, μας φλόμωσαν (ως είθισται) στα ηθικοπλαστικά κηρύγματα και την μετά βδελυγμίας καταδίκη του ομοφοβικού ρατσιστή…
Όπως ας πούμε ο (Σά)Λιαγκας που πρόσφερε ως συνήθως βήμα στον εμετικό Μπέο, μήπως και δεν ακούστηκαν αρκετά οι χυδαιολογίες του, διότι προέχει η ύψιστη αποστολή… «ενημέρωσης» του κοινού! Και για λίγα νούμερα τηλεθέασης τα αυθεντικά νούμερα στο γυαλί, αφού τοντσίγκλισαν με κάθε τρόπο ώστε να τερματίσει την πρόκληση, έστησαν μετά έναν ντεμέκ καυγά ως λάβροι υπερασπιστές των αυτονόητων, απέναντι σε τηλεθεατές που θεωρούν κρετίνους σαν τα μούτρα τους… πιστεύοντας ότι διαφέρουν σε γελοιότητα από τον γελοίο που φιλοξενούν, καθότι «όμοιος ομοίω αεί πελάζει»και είναι λογικό όταν κυλά ο τέντζερης να βρίσκει το καπάκι… ή αλλιώς ο απόλυτος συνδυασμός του «κώλος και βρακί» και μη ρωτάτε ποιος είναι τί, αμφότερα κολλάνε γάντι και στους δύο, γιατί πρόκειται για τις δύο άθλιες όψεις του ίδιου άθλιου νομίσματος, απλά η μία διαθέτει αναγκαστικά τηλεοπτικό λούστρο της καφρίλας, ενώ η άλλη με την αλαζονεία της επιβράβευσης ξεχύνει αβίαστα τον βόθρο… εξ ου κι ο Σάλιαγκας εξερράγη με το χύμα «πούστητες» του Μπέουπρωινιάτικα, αντί το δικό του κομψό «φούστηδες», καθότι για έναν καθωσπρεπισμό ζούμε διάολε και τί κρίμα που απέτυχε να συνετίσει τον παραπλανηθέντα για το λάθος του, συμβουλεύοντάς τον πάντα «με αγάπη» ο άκακος, σοφός, αδέκαστος ποιμένας!
Αλήθεια τώρα, μας θεωρείτε τόσο ηλίθιους εσείς των τηλεοπτικών και διαδικτυακών Μέσων, που πιστεύετε ότι θα χάψουμε σαν χάνοι τη γελοία υποκρισία σας περί «σοκαρίσματος» στο άκουσμα όσων ξεστόμισε ο πασίγνωστου φυράματος δήμαρχος Βόλου;;; Τώρα πήρατε χαμπάρι ότι η νεοελληνική κοινωνία βρίθει από «Μπέους» γύρω μας, με τον τσαμπουκά του ελληναρά, την καφρίλα του άξεστου, την πρόκληση του τραμπούκου, τη χυδαιότητα του φασίστα;;; Πρώτη φορά ακούσατε ομοφοβικό, ρατσιστικό, μισαλλόδοξο παραλήρημα από ανεγκέφαλους με αξιώματα, από ακροδεξιούς βουλευτές και αρχηγούς κομμάτων, από επιφανείς μητροπολίτες και αρχιεπισκόπους;; Πρώτη φορά είδατε «σοκαρισμένοι» το άβουλο κοπάδι να επιβραβεύει, να χειροκροτεί με ενθουσιασμό και να ακολουθεί τυφλά παρόμοιους κήρυκες χλευασμού και μίσους;; Θα μας τρελάνετε μετά τα φαινόμενα των ακραίων χρυσαυγιτών ή σκοταδιστών θρησκόληπτων;;
Αναρωτιέμαι πραγματικά αν, πέρα από τα σώου που στήνετε ως φτηνή πραμάτεια στους άθλιους πάγκους σας ή τα γελοία κηρύγματα περί των αυτονόητων από διαδικτυακούς δικαστές που δεν διστάζουν να γράψουν «καλά να πάθετε, να πνιγείτε εκεί στο Βόλο» ξεπερνώντας σε χυδαιότητα τον δήμαρχο που λοιδωρούν και προκαλώντας ανατριχίλα με την μαυροψυχιά τους οι «δημοκράτες», έχετε ασχοληθεί έστω για μια στιγμή φευγαλέα, με την ρημάδα την ουσία του πράγματος… αν σας έχει απασχολήσει κατ’ ελάχιστο η αναζήτηση μιας εξήγησης πίσω από τα φαινόμενα… του Μπέου και κάθε Μπέου ή του Κασσελάκη ή το ύπουλο διπολικό παιχνίδι των ακροτήτων, καθότι τίποτα δεν προκύπτει «εκ του μηδενός» και υπάρχουν σαφέστατα εξηγήσεις αν σκαλίσει κανείς πιο βαθιά από το θορυβώδες φαίνεσθαι του ντόρου που πουλάει και ταυτόχρονα θολώνει (συνήθως εσκεμμένα ως τακτικισμός) τα πραγματικά δεδομένα ή κίνητρα….
Όπως ας πούμε το γεγονός του βολικού και ύπουλου αντιπερισπασμού ως διαφυγή, κάθε φορά που η κατάσταση ζορίζει ασφυκτικά… Αντιλαμβάνεσαι πχ. Κασσελάκη την ανεπάρκειά σου στο κρίσιμο πολιτικό κομμάτι του ρόλου σου και προκειμένου να στρέψεις την προσοχή αλλού, αμολάς μια βαρύγδουπη, απρόβλεπτη δήλωση για τα προσωπικά σου που είναι αναμενόμενο να προκαλέσει, ώστε η συζήτηση να φύγει από την πολιτική σου ανεπάρκεια και να επικεντρωθεί στους… υποψήφιους γιούς σου! Εσύ πάλι Μπέο, ξέρεις καλά τις φοβερές αδυναμίες στην άσκηση των καθηκόντων σου που οδήγησαν την περιοχή σου στην πρόσφατη τραγωδία και προκειμένου να αποφύγεις κριτική και δύσκολες απαντήσεις, πετάς μια άσχετη, από το πουθενά, ρουκέτα εναντίον Κασσελάκηπερί «παραγωγής πούστηδων», ώστε οι πάντες να ασχολούνται με την ατάκα κι όχι τα άθλια πεπραγμένα σου… Βολεύει και τους δυο σας το παιχνιδάκι εντυπώσεων ‘άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», έτσι;;
Ωστόσο η βασική εξήγηση για το προκλητικό παραλήρημα του Μπέου που συναντά μαζική, ενθουσιώδη στήριξη- αποδεδειγμένη έμπρακτα στην κάλπη- βρίσκεται αλλού: Στο γεγονός ότι η σύγχρονη πολιτική ορθότητα έχει καταντήσει μάστιγα και είναι αναπόφευκτο να προκαλεί αντίστοιχη αντίδραση στο αντίθετο άκρο! Κάτι σαν το εκκρεμές, που πριν βρει την ισορροπία του στο κέντρο, παλινδρομεί για καιρό ανάμεσα σε δύο ακραίους πόλους και βρισκόμαστε ακριβώς σε αυτή τη φάση της ταλάντωσης (με μηδαμινή ελπίδα ισορροπίας εν Ελλάδι)… Διότι όταν η εν λόγω μάστιγα δημιουργεί νέα σκληροπυρηνικά στερεότυπα με απαράβατα στεγανά που όποιος διανοηθεί να αμφισβητήσει αποβάλλεται αυτοστιγμεί ως βδελυρό μίασμα, είναι επόμενο να προκύψει η αντίθετη, εξίσου εκκωφαντική φωνή ως φυσικός νόμος δράσης- αντίδρασης, με την κοινωνία πεδίο σύγκρουσης για την επικράτηση… Όταν πχ. απαγορεύεται δια ροπάλου, στιγματισμού, χλευασμού, αποκλεισμού και λοιπών σκληρών «ποινών» οποιαδήποτε ελευθερία άποψης περί ομοφυλοφιλίας ή ζωοφιλίας ή μεταναστών ή κακοποίησης ή σωματικών χαρακτηριστικών κλπ. με την φασιστική «επιταγή» να υπακούν όλες σε μία συγκεκριμένη οπτική, είναι μοιραίο να επέλθει η έκρηξη του άλλου καταπιεσμένου άκρου με «ισοδύναμο» φασισμό, τραμπουκισμό, ρατσιστικές κορώνες…
Άρα για την πηγή παρόμοιων φαινομένων ανατρέξτε στην κυριαρχία (δικτατορία) της πολιτικής ορθότητας που γεννά αναπόφευκτα πολέμιους για να αποτινάξουν τον βαρύ ζυγό της, χωρίς να το πολυκουράζουν με… κομψότητες, κουλτούρες, ευαισθησίες και λοιπά «φλωρίστικα», διότι για τα «παλαιάς κοπής» δεδομένα τους, λαϊκός, αυθεντικός μάγκας πχ, σημαίνει άξεστος που χλευάζει τη μόρφωση ως υπεύθυνη δεινών για τη χώρα, τσαμπουκαλής που στο τσακίρ κέφι αμολάει και χαστούκια, κάφρος που δεν μασά τα λόγια του κι άμα λάχει θα σου φτύσει την προσβολή κατάμουτρα, τραμπούκος που αν τολμήσεις να τον αμφισβητήσεις θα μαζεύεις τα δόντια σου από κάτω…. Κι αυτό γιατί απέναντι σε όλη τούτη τη σύγχρονη καθημερινή καφρίλα από παντού, που όχι μόνο δεν σοκάρει αλλά φτάσαμε να ταυτιστούμε με το «τέρας», ΔΕΝ υπάρχει αντίπαλο δέος! Ποιον ανώτερο ιδεαλισμό και αξίες έχουμε να αντιπαραθέσουμε στον άθλιο λαϊκισμό κάθε τυχοδιώκτη;; Με ποιο πειστικό, ρεαλιστικό, ποιοτικό αφήγημα θα αντιπαλέψουμε τα σκουπίδια που αλωνίζουν;; Με κούφιες παπαρολογίες θα αντιμετωπίσουμε τη σαπίλα των Μπέων;; Μπορεί οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» του συστήματος να παίζουν σημαντικό ρόλο για τα γρανάζια του, αλλά εδώ πρόκειται για βαρύ τίμημα ολόκληρης κοινωνίας σε βάθος χρόνου! Καταλάβατε μυγιάγγιχτα, υποκριτικά, (ορθο)πολιτικά ρεμάλια;;;
Φωτογραφικό υλικό
