Καραντίνα #season 2 (?)
.
.
Μετράμε δυο εβδομάδες (και κάτι μέρες) όταν από τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου η Θεσσαλονίκη και οι πολίτες της τέθηκαν σε αυστηρούς περιορισμούς για την προστασία της δημόσιας υγείας έπειτα από τη ραγδαία αύξηση κρουσμάτων του νέου κορωνοϊού.
Από εκείνη τη μαύρη μέρα σε πανελλαδικό επίπεδο μετράμε δεκάδες νεκρούς καθημερινά, ενώ τα κρούσματα όλο και πολλαπλασιάζονται. Πλέον δεν ισχύει το «δεν ξέρω κανέναν δικό μου να νοσεί», γιατί οι περισσότεροι έχουν κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο που έχει κολλήσει τον ιό.
Παράλληλα ένα άλλο δράμα «παίζεται» για άλλη μια φορά στον χώρο του πολιτισμού καθώς έχει παύσει κάθε είδους πολιτιστική δραστηριότητα μετρώντας και εκεί άλλου είδους θύματα. Τα θέατρα ίσα που ξεκίνησαν, έκλεισαν, τινάζοντας στον αέρα τον όποιο –επιφυλακτικό- προγραμματισμό είχαν προγραμματίσει. Ακόμη χειρότερα για τους κινηματογράφους. Τη μέρα που είχαν έναρξη χειμερινής σεζόν, έπαυσαν, αφήστε που καμιά σημαντική ταινία δεν διακινδύνευε να κάνει πρεμιέρα σε χώρους που θύμιζαν φαντάσματα. Στον κυκεώνα της πανδημίας δεν θα έλειπαν οι μουσικές σκηνές, το Βιβλίο ακόμη και οι αίθουσες Τέχνης που είδαν τους επισκέπτες τους να εξαφανίζονται. Δίπλα σε όλα αυτά και τα ΜΜΕ που ασχολούνται κυρίως με τον πολιτισμό. Τόσο οι συνθήκες μετάδοσης όσο και «δουλειάς», εγκλώβισαν και περιόρισαν προσαρμόζοντας σχεδόν όλη την υλη τους στην επικαιρότητα.
Σε όλη αυτή τη ζοφερή κατάσταση υπάρχουν και τα καλά νέα. Τα εμβόλια είναι σχεδόν έτοιμα και είναι σε πολύ μεγάλο ποσοστό αποτελεσματικά.
.
.
Η Κουλτουρόσουπα απευθύνθηκε σε 17 προσωπικότητες από τον ευρύτερο χώρο του πολιτισμού να μας περιγράφουν συνοπτικά πως βλέπουν το δεύτερο κύμα της πανδημίας και πως βιώνουν την καραντίνα.
Τους ευχαριστούμε.
Τον λόγο έχει ο δημοσιογράφος, κριτικός κινηματογράφου Τάσος Ρέτζιος.
.
Όταν ξύπνησα εκείνο το πρωινό, μετά από μια βραδιά με ανήσυχα όνειρα, διαπίστωσα πως είχα μεταμορφωθεί κι εγώ, ευτυχώς όχι –ακόμα- σε κατσαρίδα. Σκέφτηκα ότι καραντίνα σημαίνει απομόνωση σαράντα ημερών, άρα ακόμα ένα λάθος που εκνευρίζει τον εθνικό μας γλωσσαμύντορα.
Παρατήρησα για ώρα τις κινήσεις από ένα μυγάκι στο δωμάτιο, προσέχοντας πάρα πολύ να μη χρησιμοποιήσω τη γενική του, δείγμα πως τρέχει πολύ μπαμπινιωτισμός στο αίμα μου.
Δεν βιάστηκα να σηκωθώ, ήρθε ο γιος μου σε μένα, μεταμορφωμένος κι αυτός. Κοιταχτήκαμε στον καθρέφτη. Όχι, δεν ήμασταν κατσαρίδες.
Στο μπάνιο, αφήσαμε το νερό να τρέξει. Πολύ. «Λέμε ότι είναι βροχή, εντάξει;». Εντάξει. «Έχεις δουλειά;». Έχω; Με κοιτάζω: μιλάω στο τηλέφωνο, ακούγομαι στο ραδιόφωνο, βάζω τα γυαλιά μου και γράφω, ταινίες πολλές, όμως θαύματα μόνο από το παρελθόν, μουσική όχι, ακούω τον θόρυβο των ημερών.
Είμαι στο δρόμο τώρα. Αυτός εκεί έχει κατεβασμένη μάσκα. Ο άλλος κοντοστάθηκε στο καφέ. Έβηξες, το είδα! Οργή και σκέψεις ότι είμαστε πολλοί μαζεμένοι για έναν τόσο μικρό πλανήτη.
Το αγαπημένο σας χόμπι; Να σχολιάζω δηκτικά το σχολιασμό όσων σχολιάζουν δηκτικά. Αυτοκριτική τρόπον τινά.
«Μήπως να διαβάσουμε μια ιστορία;». Άσε, σκέφτηκα εγώ μία: όταν ξύπνησα εκείνο το πρωινό…
«Ήταν οι καλύτεροι καιροί, ήταν οι χειρότεροι καιροί, ήταν η εποχή της σοφίας…»
.
Τάσος Ρέτζιος
————
Ο Τάσος Ρέτζιος συνεχίζει τις εκπομπές του στον FM100 σχολιάζοντας την επικαιρότητα κάθε πρωί, μετά τις 11, ενώ κάθε Σαββατοκύριακο την «Πρωινή Περίπολο».
/
Δημοσιεύτηκαν:
–Βάσω Γουλιελμάκη: «Απαγορευτικό… Όταν το έχεις ξαναζήσει φοβάσαι περισσότερο!
–Γιάννης Ζαφειρίου : «Η αισιοδοξία έχει αρχίσει να χάνεται δυστυχώς».
–Γιώργος Λυκιαρδόπουλος : «Η δουλειά μας προϋποθέτει ψυχικές δεξιότητες και αντοχές τζόγου με τον ιό να κερδίζει μέχρι τώρα».
–Δέσποινα Σαρόγλου: «Νοέμβρης 2020. Δεύτερη καραντίνα. Λοβοτομή…»
–Έλενα Λεμονίδου: «Lockdown2 – the sequel – Ρόμπα γίναμε..»
–Ιφιγένεια Μανώλα: «Με υπομονή και αισιοδοξία… θα περάσει κι αυτό!»
–Καλλιόπη Ευαγγελίδου: «Απ’ τα μπουλούκια άντλησα δύναμη για την καραντίνα».
–Κωνσταντίνος Καβακιώτης: «Post Covid Theatre».
–Κώστας Κιμούλης: «Καραντίνα Νο2 – Φόβος ή επιβίωση;»
–Κώστας Παρχαρίδης-Chalkos Gallery: «Κοιτάζουμε το μέλλον με αισιοδοξία παρά και τη 2η καραντίνα».
–Λένα Πετροπούλου: «Στόχος δεν είναι η δημιουργία, αλλά η δημιουργική επιβίωση»
–Μαίρη Ανδρέου: Δεν είναι εδώ.. Αλλά ΕΙΝΑΙ… ΕΔΩ… Σ΄ αυτό το “join the meeting”…
–Μηνάς Βιντιάδης: «Οι «Αφανείς Ήρωες» της Καραντίνας»…
–Ναυσικά Γκράτζιου: «Ραδιοφωνικά χαμόγελα, το εννοώ και το μεταδίδω, θα περάσει κι αυτό»
–Νίκος Ψαρράς: «Aς γίνει ο εγκλεισμός ευκαιρία να αναλογιστούμε πως θέλουμε να είμαστε στη ζωή.
–Σταύρος Παρχαρίδης: «Δεν έμαθα τίποτα, γι’ αυτό μπορώ και επιβιώνω στους αιώνες».
–Τάσος Ρέτζιος: «Χαμένοι στη μετάφραση».
..
Ακολουθήστε μας στα social media
..