Ο Μεγάλος Περίπατος του Γιάννη | Ιωάννης Κυφωνίδης

Γράφει για την Κουλτουρόσουπα.

Facebook – Instagram

Τους τελευταίους μήνες έχω γίνει walking addicted. Εθισμένος στο περπάτημα και τις πορείες με τα πόδια. Πάντα το έκανα αυτό, αλλά τους τελευταίους μήνες υπερέβαλα από ανάγκη η σκέψη μου να ελευθερωθεί από όσα προβλήματα, ουκ ολίγα, την ταλάνιζαν. Έτσι ανακάλυψα εκ νέου γειτονιές της πόλης κι άρχισα να σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να ζήσω σε περισσότερες γειτονιές από όσες νόμιζα.

Αλλά τι είναι περίπατος;

Ο Περίπατος είναι το όνομα της φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτέλη. Όπως και οι άλλες φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας (Ακαδημίας, Στοά, Κήπος) αντλεί το όνομά του από τον τόπο απ ‘όπου τα μαθήματα έλαβαν χώρα (σε αυτή την περίπτωση από Περίπατο). Κατά συνέπεια, τα μέλη του σχολείου ονομάστηκαν Περιπατητικοί. Σήμερα, οι όροι «περιπατητικό» και το επίθετο «περιπατητικό» χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά με την έννοια των “εκπροσώπων / οπαδών του δόγματος του Αριστοτέλη” ή “με βάση τη διδασκαλία του Αριστοτέλη”. Αλλά και ιατρικά, εάν δηλαδή ο ασθενής είναι κινητικός ή όχι. Αλλά και περπάτημα τι είναι; Το περπάτημα (γνωστό επίσης και ως βάδισμα) είναι ένα από τους κύριους διασκελισμούς της Μετακίνησης αναμεταξύ των σκελών του ζώου η του ανθρώπου, και είναι πιο αργή από το τρέξιμο και άλλων ειδών διασκελισμών. Περπάτημα ορίζεται ως διασκελισμός «ανεστραμμένο εκκρεμές» το οποίο σώμα πηδάει επάνω από το αλύγιστο άκρο ή άκρα σε κάθε βήμα. Αυτό εφαρμόζει απρόσεκτα στον αριθμό των άκρων – ακόμα αρθρόποδα με έξι, οχτώ ή με περισσότερα άκρα. Η λέξη περπάτημα προέρχεται από την αρχαία ελληνική: Περιπάτημα< Περί+πάτημα.

Ως κάτοικος της Ανατολικής Θεσσαλονίκης και σχεδόν πάντα δίπλα στη θάλασσα αγαπούσα με διαφορά την περιοχή και ποτέ δε σκεφτόμουνα να μετακομίσω πιο πάνω, πιο βόρεια. Μόνο που σε αυτούς τους τεράστιους περιπάτους επανεκτίμησα από την αρχή δυο περιοχές. Την Πυλαία και την Τούμπα.

Η Τούμπα βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του Δήμου Θεσσαλονίκης και τα όρια της είναι τα εξής: Λ. Καυτανζόγλου – Αγίου Δημητρίου – όρια με Δημοτική Ενότητα Τριανδρίας – Ορτανσίας – βορειοανατολικά όρια Δήμου Θεσ/νίκης . – όρια με συνοικισμό Μαλακοπής – Λαμπράκη – Αερωπού – ανατολικά όρια Δήμου Θεσσαλονίκης – Αναξιμένους – Κανάρη – Παπαναστασίου – Εγνατία (προέκταση). Xωρίζεται στις εξής περιοχές: Άνω Τούμπα, Κάτω Τούμπα, Κληματαριά, Αγία Βαρβάρα, Αγία Μαρίνα, Παπάφη – Άγιος Φανούριος, Περραιβού, Δόξα, Κρυονέρι. Η περιοχή πήρε το όνομά της από τον λόφο της Τούμπας, όπου η αρχαιολογική έρευνα αποκάλυψε ένα πόλισμα της Εποχής του Χαλκού (2200 π.Χ.). Η θέση του οικισμού φαίνεται να εγκαταλείφθηκε, μετά την ίδρυση της Θεσσαλονίκης από τον Κάσσανδρο το 324 π.Χ.[εκκρεμεί παραπομπή] Στην Τούμπα υπάρχει το Παπάφειο Ορφανοτροφείο, το γηροκομείο της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, ενώ παλιότερα λειτουργούσε και το Ορφανοτροφείο θηλέων «Μέγας Αλέξανδρος», που τελούσε υπό κατάληψη από το 2005 μέχρι το 2016 όταν και κατεδαφίστηκε Στην Τούμπα βρίσκεται εγκαταλελειμμένο το παλιό νοσοκομείο Ειδικών Παθήσεων (Λοιμωδών) και στην περιοχή Παπάφη το παλιό εργοστάσιο «Υφανέτ», που βρίσκεται υπό κατάληψη.

Ενώ η Πυλαία ανήκει στο δήμο Πυλαίας Χορτιάτη και βρίσκεται ακόμη πιο βόρεια. Η αρχαία ονομασία της Πυλαίας που αναφέρεται στον Θουκυδίδη είναι Στρέψα. Η λέξη αυτή σήμαινε πόλη-πύλη της Θράκης. Το 424 π.Χ. η Στρέψα αναφέρεται ως περιοχή πολεμικών επιχειρήσεων κοντά στη Χαλκιδική. Κατά τη Βυζαντινή εποχή και την Τουρκοκρατία ήταν γνωστή ως Καπουτζήδα, λέξη τουρκική που σημαίνει καστροφύλακες, φύλακες των θυρών, και παράγεται από τη λέξη καπού που σημαίνει πόρτα. Σε όλη τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας ανήκε διοικητικά στο ναχιγιέ της Καλαμαριάς. Το σημερινό της όνομα καθιερώθηκε από το 1927, θυμίζοντας και πάλι την ιδιότητα των κατοίκων της να φυλάσσουν τις Πύλες της Θεσσαλονίκης. Στην περιοχή βρίσκεται το Γήπεδο μπάσκετ ΠΑΟΚ και εδρεύουν οι ομάδες Α.Ε. Πυλαίας και Α.Μ.Ο. Εθνικός Πυλαίας.

Και στις δυο περιοχές μου αρέσει η εξέλιξη τους στο χρόνο, η πρόοδος τους και ο συνδυασμός αστικού τοπίου και φύσης. Όπως βέβαια το βλέπω εγώ, υποκειμενικά. Έχουν πολλά πράγματα να κάνεις εκεί. Και σε σχέση με το κέντρο, τη Νέα Παραλία και την Καλαμαριά προσφέρουν εναλλακτικές λύσεις διαμονής. Θα μου πείτε: Δεν το ήξερες; Και απαντώ: Το ήξερα βέβαια, εδώ και χρόνια. Μόνο που τώρα σε αυτούς τους περιπατους το μελέτησα ακόμη πιο πολύ. Και μου άρεσε η ιδέα μιας μελλοντικής μετοίκησης εκεί. Μακάρι κάποτε η Θεσσαλονίκη να αναπτύσσεται παντού και να έχει επισκέπτες σε όλες τις γειτονιές της.