Για τους ξενοδόχους της Θεσσαλονίκης, το 2020 δε θα είναι απλώς ζημιογόνο, θα είναι μια χρονιά βουτηγμένη στο βαθύ κόκκινο, αφού οι πολύ χαμηλές πληρότητες- κατά μέσο όρο στο 36% στο σύνολο της χρονιάς- γκρέμισαν τα έσοδα ανά διαθέσιμο δωμάτιο (RevPar) στα 25,69 ευρώ, όταν θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 45 ευρώ, για να μη γράψουν οι επιχειρήσεις μεγάλες ζημίες, όπως γράφει το gr.times.
Η χρονιά, με μία λέξη και χωρίς υπερβολή, ήταν καταστροφική γι’ αυτό και αρκετοί επιχειρηματίες, που είχαν αποφασίσει να ανοίξουν τα ξενοδοχεία τους μετά το πρώτο lock down- μέσα στο καλοκαίρι και προς το Σεπτέμβριο- βλέποντας τη ζυγαριά να γέρνει επικίνδυνα προς τη πλευρά των δαπανών, έκλεισαν άρον – άρον. Απουσία τουριστών, ακυρώσεις εκθέσεων και συνεδρίων, σταμάτημα των εσωτερικών μετακινήσεων, "γκρι" μέτρα από τις αρχές Νοεμβρίου, συνέθεσαν τη ….συνταγή της απόλυτης καταβαράθρωσης των εσόδων και τις εκτόξευσης των ζημιών, για όσους έμειναν ανοικτοί.
Ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι το 2020 θα έφερνε ζημίες για τα ξενοδοχεία 12μηνης λειτουργίας, αλλά η ανακοίνωση εχθές, από την Ένωση Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης, των επεξεργασμένων στατιστικών στοιχείων για το "έτος covid", μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε την έκταση του προβλήματος.
Η μέση τιμή του δωματίου
Έτσι, λοιπόν, το 2020 η μείωση στη μέση τιμή δωματίου (ARR) μπορεί να μην ήταν τραγική αφού διαμορφώθηκε στο – 8,3%, αλλά η μείωση στο λεγόμενο RevPar, δηλαδή στα έσοδα ανά διαθέσιμο δωμάτιο ήταν κάτι παραπάνω από τραγική αφού ήταν στο -53,5%, με τα έσοδα ανά δωμάτιο για τα ξενοδοχεία που ήταν ανοικτά, να είναι μόλις 25,69 ευρώ, καταγράφοντας σημαντικότατη μείωση της τάξης του 53,5%.
Όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται, αυτοί που βγήκαν "κερδισμένοι", ήταν εκείνοι που προτίμησαν να κρατήσουν τα ξενοδοχεία τους κλειστά.
Από τα πολλά συμπεράσματα που συνάγονται απ’ τα όσα πρωτοφανή έζησε ο κλάδος την περυσινή χρονιά, ένα δείχνει να βρίσκει σύμφωνους όλους: Δεν έχει νόημα η λειτουργία μίας ξενοδοχειακής μονάδας, με τις περυσινές αναιμικές έως μηδενικές πληρότητες (σ.σ. υπήρξε 5αστερο ξενοδοχείο που κάποια περίοδο το καλοκαίρι, είχε μισθωμένο μόνο ένα δωμάτιο), εκτός και αν επιδοτείται για να μένει ανοικτό. Κι’ όσο μεγαλύτερο το ξενοδοχείο, όσο υψηλότερης κατηγορίας, τόσο μεγαλύτερες οι ζημίες.
Αν δεν επιτραπούν οι μετακινήσεις μεταξύ νομών και δεν αρχίσει τουλάχιστον η κίνηση εσωτερικού, οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις δεν μπορούν να υποστηρίξουν το κόστος λειτουργίας τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ενίσχυση που πρέπει να συνεχίσει να έχει ο κλάδος.
