.
Θεατρόφιλοι VS Κορονοϊού
Αγαπητοί θεατρόφιλοι… ο εγκλεισμός συνεχίζεται. ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ συνειδητά και υπεύθυνα, εδώ και δύο εβδομάδες περίπου και ενώ προσπαθούμε να είμαστε υπομονετικοί και να διατηρούμε όσο είναι δυνατό την ψυχραιμία μας, έχουμε στην προσπάθειά μας αυτή έναν βασικό εχθρό. Τις «μαύρες» ειδήσεις που προβάλλονται, ολημερίς και ολονυχτίς, από όλα ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ. Θάνατοι, απόγνωση, πανικός, εικόνες ανθρώπων σε κατάρρευση, φέρετρα και πόνος- ό,τι πουλάει δηλαδή -, μεταδίδονται συνεχώς, θυσιάζοντας την ψυχική ηρεμία μας, στο βωμό της ενημέρωσης και όχι μόνο.Πέρα από την τραγικότητα των καταστάσεων, που προφανώς την εμπεδώσαμε, αλλά και την ανάγκη επιστημονικής ενημέρωσης, όλα τα υπόλοιπα που γεμίζουν τα προγράμματα των τηλεοπτικών καναλιών, αποτελούν μια εγκληματική πρακτική. Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, η συνεχής μετάδοση καταθλιπτικών ειδήσεων θα εξοντώσει ψυχολογικά όσους γλιτώσουν από τον κορονοϊό. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι από την ψυχή μας πηγάζουν όλες οι ασθένειες. Μια μαυρισμένη και ταλαιπωρημένη ψυχή, που μόνο θλίψη και πόνο της προσφέρεις, θα «γεννήσει»αναπόφευκτα και αρρώστιες…
Προσωπικά αρνούμαι να υποστώ άλλο αυτήν την ψυχολογική φθορά, τη διασπορά πανικού και την ηθική καταρράκωση. Συνεχίζω να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις και τις νέες οδηγίες, χωρίς όμως να υπερβάλω, χωρίς να κλέβω πολύτιμο χρόνο από τους αγαπημένους μου «συγκρατούμενους» και χωρίς να βλάπτω την ψυχολογία μου. Όχι δεν θα παρακολουθώ όλη την ημέρα δελτία ειδήσεων και όχι δεν δω το «Contagion» στην τηλεόραση, που ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω με ποια λογική προβλήθηκε…
Είναι αναγκαίο να μείνουμε αισιόδοξοι, να έχουμε ελπίδα, να βλέπουμε φως και διεξόδους. Επιλέγουμε λοιπόν ευχάριστες ασχολίες. Βρίσκουμε χαραμάδες στους «τοίχους» του μυαλού μας και «ταξιδεύουμε» νοητά με αγαπημένες θεατρικές παραστάσεις και ποιοτική μουσική. Παραμένουμε άνθρωποι με ενδιαφέροντα, με χόμπι, και με αγαπημένες δραστηριότητες. Κρατάμε την ψυχραιμία μας και το χαμόγελό μας.
.
.
Θεατρόφιλοι VS Κορονοϊού λοιπόν. Η μάχη συνεχίζεται…
Μια νέα πρόταση για ένα φωτεινό καλλιτεχνικό διάλειμμα από την σκοτεινή καθημερινότητά μας, αποτελεί η εξαιρετική όπερα «Τανχόιζερ» του Βάγκνερ, με την οποία κλείνει το πρόγραμμα της δεύτερης εβδομάδας με τις καθημερινές παραστάσεις από την Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης.
.
Την συγκεκριμένη παράσταση μπορούμε να παρακολουθήσουμε αργά το βράδυ της Κυριακής (29/3) στην 1:30 μετά τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδος και για είκοσι ώρες, έως τις 9:30 μμ περίπου της Δευτέρας.
Λίγα λόγια για το έργο
Η όπερα του Ριχάρδου Βάγκνερ, με τοντίτλο Τανχόυζερ ή Τανχόιζερ (πλήρης τίτλος Tannhäuser und der Sängerkrieg auf Wartburg) σε λιμπρέτο του ίδιου, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Βασιλικό Θέατρο Δρέσδης τον Οκτώβριο του 1845. Είναι μια όπερα σε τρεις πράξεις και τέσσερις σκηνές. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή το 1962.
Για την ιστορία του έργου του ο Βάγκνερ συνδύασε δυο διαφορετικούς μύθους. Ο πρώτος αναφέρεται σε έναν περιπλανώμενο ποιητή που νίκησε σε έναν διαγωνισμό ποίησης στον οποίο είχαν πάρει μέρος αξιόλογοι βάρδοι από όλη την μεσαιωνική Ευρώπη (ο διαγωνισμός είχε κατά την παράδοση διαδραματιστεί το έτος 1206 ή 1207 στον πύργο του Βάρτμπουργκ στην γερμανική πόλη Άϊζεναχ). Ο δεύτερος μύθος σχετίζεται με την λαϊκή παραβολή του Λόφου της Αφροδίτης, ενός φανταστικού τόπου αχαλίνωτης ερωτικής ηδονής και σωματικών απολαύσεων, εντελώς αντίθετου με τις ιδέες της αγνής χριστιανικής αγάπης και εγκράτειας. Ο Βάγκνερ, χρησιμοποιώντας βασικά στοιχεία των άνω μύθων, ενέπλεξε ιστορικά δεδομένα με μυθικά πρόσωπα και τα τοποθέτησε σε ένα περιβάλλον που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι πραγματικό, προσδίδοντας με τον τρόπο αυτό αληθοφάνεια και διαχρονικότητα στο έργο του.
.
.
Η υπόθεση της όπερας, εκτυλίσσεται στη μεσαιωνική Γερμανία. Ο ιππότης και βάρδος Τανχόιζερ ή Χαϊνριχ, ένας αλαζόνας καλλιτέχνης που αρέσκεται να τον θαυμάζουν, εγκαταλείπει τους φίλους του και περνά έναν ολόκληρο χρόνο στην αγκαλιά της ειδωλολατρικής θεάς Αφροδίτης. Διασκεδάζει κοντά της και γεύεται τις χάρες της, αποζημιώνοντάς την ταυτόχρονα με τα τραγούδια του. Κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται τη ματαιότητα της ηδονικής ζωής και φεύγει, παρά τις αντιρρήσεις της θεάς. Επιστρέφει στον τόπο του και συναντά τους φίλους του. Οι ιππότες τον αναγνωρίζουν και μάλιστα ένας από αυτούς, ο Βόλφραμ φον Έσενμπαχ, τον συγχωρεί για την απαράδεκτη συμπεριφορά του και παρακαλεί τους υπόλοιπους να τον δεχτούν ξανά στην παρέα τους. Μαζί με τους ιππότες, ο Τανχόιζερ επιστρέφει στον πύργο που ζούσε. Εκεί συναντά την Ελίζαμπετ, την κοπέλα που κάποτε είχε ερωτευθεί και της ζητά να τον συγχωρέσει.Οι δύο νέοι ξαναζούν τον έρωτά τους και υπόσχονται αιώνια αγάπη. Ο ιππότης Βόλφραμ, που και αυτός μυστικά αγαπούσε την Ελίζαμπετ, πικραίνεται για την άδικη μοίρα του.
Στη συνέχεια, ο Τανχόιζερ παίρνει μέρος σε έναν διαγωνισμό τραγουδιού που προκηρύσσεται με έπαθλο το χέρι της Ελιζαμπετ. Ο διαγωνισμός έχει θέμα την «αγάπη». Οι λοιποί συμμετέχοντες υμνούν την αγνή και ρομαντική πλευρά της, ενώ ο Τανχόιζερ υπό την επήρεια ακόμη της θεάς Αφορδίτης, υμνεί τις αισθησιακές απολαύσεις του έρωτα, σκανδαλίζοντας όλους τους παρευρισκόμενους. Οι γυναίκες αποχωρούν από την συγκέντρωση και οι ιππότες του επιτίθενται και τον τραυματίζουν με τα σπαθιά τους.
.
.
Τον Τανχόιζερ σώζει η Ελίζαμπετ, που φανερώνει για πρώτη φορά ενώπιον όλων ότι τον αγαπά και ζητά έλεος για τη ζωή του. Οπληγωμένος ήρωας αναγκάζεται να πάει στη Ρώμη και να ζητήσει από τον Πάπα άφεση των αμαρτιών του. Όσο εκείνος λείπει, η Ελίζαμπετ προσεύχεται για την σωτηρία του, κλεισμένη σε μοναστήρι. Λίγο καιρό αργότερα πεθαίνει μόνη, χωρίς κανένα νέο από τον αγαπημένο της.
Ο ιππότης Βόλφραμ, απαρηγόρητος για τον θάνατο της κρυφής του αγάπης, συναντά τον Τανχόιζερ. Εκείνος του εκμυστηρεύεται ότι ο Πάπας αρνήθηκε να τον συγχωρήσει και του είπε μάλιστα ότι θα συγχωρεθεί μόνο αν η ράβδος του ανθίσει και βγάλει φύλλα. Σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση ο ήρωάςαναπολεί τις μέρες που πέρασε με τη θεά Αφροδίτη και μπαίνει στον πειρασμό να ξαναγυρίσει κοντά της. Ο Βόλφραμ προσπαθεί να τον αποτρέψει και του ζητάει να μείνει σταθερός στην αγάπη που του έδειξε η Ελίζαμπετ. Ο Τανχόιζερ, ακούγοντας το όνομα της αγαπημένης του, βρίσκει τη δύναμη να αντισταθεί στον πειρασμό, αλλά είναι πλέον αργά, οι δυνάμεις του τον εγκαταλείπουν. Εκείνη την στιγμή εισακούονται οι προσευχές της Ελίζαμπετ και η ψυχή του Τανχόιζερ λυτρώνεται, ενώ ταυτόχρονα ακούγονται παιδικές φωνές να αναγγέλλουν ότι στη Ρώμη έγινε θαύμα: Η ράβδος στο χέρι του Πάπα άνθισε και έβγαλε φύλλα!
.
.
Οι συντελεστές της παράστασης που θα παρακολουθήσουμε είναι πραγματικά ξεχωριστοί. Στην διεύθυνση της ορχήστρας ο φημισμένος James Levine. Στον απαιτητικό ρόλο του Τανχόιζερ, του νεαρού ιππότη που παγιδεύεται ανάμεσα στην αγάπη και το πάθος, ο κορυφαίος σύγχρονος βαγκνερικός τενόρος Johan Botha.Η σοπράνο Eva-Maria Westbroek ερμηνεύει την αφοσιωμένη Ελίζαμπετ και ο βαρύτονος Peter Mattei ερμηνεύει τον Βόλφραμ. Στον ρόλο της θεάς του έρωτα Αφορδίτης η μετζοσοπράνο Michelle De Young.
Πρόκειται για μια εξαιρετική παράσταση που ζωντανεύει επί σκηνήςτην ιστορία ενός άνδρα που διχάζεται ανάμεσα στην σαρκική απόλαυση και την αγνή αγάπη. Μια τραγική ιστορία αγάπης και πάθους, ντυμένη με την επιβλητική μουσική του Ριχάρδου Βάγκνερ, που αξίζει να παρακολουθήσουμε.
Καλή μας θέαση λοιπόν και μην ξεχνάτε ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ….. θέλουμε, δεν θέλουμε…
.
.
Φωτογραφικό υλικό
