#ΤαΠιοΓλυκάΧριστούγενναΤηςΖωήςΜου
Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης.
Πρόσωπα χαρούμενα, γελαστά, το χριστουγεννιάτικο τραπέζι με μυρωδιές από λιχουδιές, τα κάλαντα, οι κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, φέρνουν στο μυαλό εικόνες και στην καρδιά συναισθήματα.
Γι’ αυτό για την πλειοψηφία του κόσμου είναι η ομορφότερη γιορτή της χρονιάς.
Ζητήσαμε από αγαπημένες προσωπικότητες του καλλιτεχνικού χώρου να κλείσουν τα μάτια και να σκεφτούν τα πιο γλυκά Χριστούγεννα της ζωής τους και να μοιραστούν την ανάμνηση με τους αναγνώστες της Κουλτουρόσουπα.
Τους ευχαριστούμε θερμά.
Σταύρος Παρχαρίδης, ηθοποιός, σκηνοθέτης.
Με τον χρόνο αντίπαλο και διακόσιες λέξεις όλες κι όλες να πιέζουν το μυαλό μου να θυμηθεί, έκατσα απέναντι από τον υπολογιστή μου για να συμμαζέψω τις σκόρπιες και πολλές φορές χαμένες στο παρελθόν αναμνήσεις μου. Με έπιασε κάτι σαν πανικός τίποτα δεν μπορούσα να ξεχωρίσω έτσι σκέφτηκα να γράψω ότι μου έρθει στο μυαλό με σειρά… ηλικίας .
Τι είναι αυτό που κάνει όμως κάποια Χριστούγεννα πιο ξεχωριστά από τα άλλα σε ένα παιδί; Η αναμονή για το δώρο που θα σου στείλουν οι ξενιτεμένοι γονείς σου ενώ εσύ μεγαλώνεις με τον παππού σου; Η αγωνία για μια αγκαλιάς της μάνας σου και ένα φιλί στο μάγουλο ένα χρόνο μετά πάλι Χριστούγεννα σε μια ξένη χώρα μακριά από τον παππού και την θεία. Το γονάτισμα του μπαμπά σου μπροστά σου για να έρθει στο ύψος σου και να σου πει Χρόνια πολλά; Η τέλος τα κάλαντα στους ομοεθνής σου φίλους, συγγενείς, που όλοι ήταν και έμειναν οικογένεια ; Ή το μάρκο που σου έδιναν μπαξίσι και μια ευχή; Τέλος η υπόσχεση στους γονείς σου ότι θα φροντίσεις την μικρή σου αδερφή όσο θα λέτε τα κάλαντα ; Ακόμη και η χαρά όταν αυτή έπαιρνε το μεγαλύτερο ρεγάλο και ας έλεγε μόνο τις καταλήξεις από τους στοίχους, του τύπου «Καλήν εσπέραν άρχοντες…. » εμείς «…ντες» αυτή, πενήντα φένικ εμείς, ένα μάρκο η μικρή και πως να μην το πάρει ήταν τόσο όμορφη τόσο γλυκιά σαν άγγελος επί γης. Γλυκά τα τότε Χριστούγεννα λοιπόν. Ακόμη και η αυστηρή Γερμανίδα σπιτονοικοκυρά άνοιγε το σπίτι της, κερνούσε γλυκά τσάι και καφέ σε βαριές πορσελάνες με όμορφες χρυσοζωγραφισμένες χριστουγεννιάτικες μαγικές εικόνες.
Ξάφνου γίνομαι δεκαπέντε, δεκαέξι ίσως και δεκαεπτά χρονών και να ‘μαι στην σκιά του Ολύμπου σχεδόν ξημερώματα να λέω ακόμη τα κάλαντα με τον Πάρη πάντα με τον Πάρη λέγαμε τα κάλαντα. Γυρνούσαμε όλη την Καλλιθέα στην κυριολεξία σπίτι -σπίτι «Φέτος παίζει κυρά Περσεφόνη Πάρη ;» «Εννοείτε δίνει μισή δραχμή να την μοιραστούμε αλλά δίνει και τρεις καραμέλες» κοντοστεκόταν ο Πάρης που τότε τον φωνάζαμε Βούλη και συμπλήρωνε « Είδες όμως πως χαμογελά;» «Το μερίδιο της θα το συμπληρώσει ο κυρ- Γιώργος που θα μας δώσει εικοσάρικο .» Και τα λέγαμε και εκεί και παντού, όλες οι πόρτες ανοίγανε κι ας ήταν πίσσα σκοτάδι. Ούτε φόβος, ούτε πονηρές σκέψεις μόνη έγνοια τους να κάνουν τα Χριστούγεννα μας ακόμη πιο γλυκά. Το πρωινό έφερνε και τον απολογισμό «Δύο χιλιάδες διακόσες τέσσερις δραχμές Βούλη φέτος» «Πόσα να έβγαλαν ο Νικολάκης με τον Μπίλη;».
Ύστερα μεγάλωσα ακόμη πιο πολύ στρατός θαλαμοφύλακας Χριστούγεννα, κανείς δεν το είχε σκεφτεί είχα στην τσέπη ένα «Αραπάκι κοφρεν κέικ» το έκοψα στα τέσσερα το μοιράστηκα με τους άλλους θαλαμοφύλακες που περιφερόταν σκεπτικοί αναπολώντας το σπίτι τους «Χρόνια πολλά »είπαν όλοι καθώς τα Χριστούγεννα τα γλύκανε ένα κομματάκι κέικ με ελαφρός ρατσιστικό για σήμερα όνομα.
Να που μεγάλωσα ακόμη περισσότερο ερωτεύτηκα, Εκείνα τα γλυκά Χριστούγεννα ήταν που αποφάσισα να κάνω το μεγάλο βήμα της ζωής μου.
Μεγάλωσα ακόμη πιο πολύ, φωτογραφίες μπροστά στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα, στην μία με ένα κοριτσάκι, έναν άγγελο στην αγκαλιά και μερικούς μήνες μετά μπροστά στο ίδιο εορταστικό δέντρο δύο οι άγγελοι. Το κοριτσάκι όρθιο το αγόρι στην αγκαλιά να βιάζεται να κατέβει.
Οι διακόσες λέξεις μάλλον τελείωσαν ίσως τριπλασιάστηκαν, την σκέψη μου γεμίζει μία εικόνα στο πατρικό μου, όλοι εκεί, χαμογελούν και αυτοί που μείναν και αυτοί που φύγαν.
Τα πιο γλυκά Χριστούγεννα ήταν αυτά που είχαν τα πρόσωπά σας.
Σας ευχαριστώ. Γλυκά Χριστούγεννα σε όλους
Αγαπημένοι καλλιτέχνες θυμούνται τα πιο γλυκά Χριστούγεννα της ζωής τους και τις μοιράζονται με τους αναγνώστες μας.
Άγγελος Μπούρας, Βαρβάρα Δουμανίδου, Γεωργία Ζώη, Γιάννης Σύριος, Γρηγόρης Βαλτινός, Διογένης Δασκάλου, Κωνσταντίνος Πασσάς, Μαίρη Βιδάλη, Σταύρος Παρχαρίδης, Σόνια Θεοδωρίδου.
