#ΤαΠιοΓλυκάΧριστούγενναΤηςΖωήςΜου
Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης.
Πρόσωπα χαρούμενα, γελαστά, το χριστουγεννιάτικο τραπέζι με μυρωδιές από λιχουδιές, τα κάλαντα, οι κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, φέρνουν στο μυαλό εικόνες και στην καρδιά συναισθήματα.
Γι’ αυτό για την πλειοψηφία του κόσμου είναι η ομορφότερη γιορτή της χρονιάς.
Ζητήσαμε από αγαπημένες προσωπικότητες του καλλιτεχνικού χώρου να κλείσουν τα μάτια και να σκεφτούν τα πιο γλυκά Χριστούγεννα της ζωής τους και να μοιραστούν την ανάμνηση με τους αναγνώστες της Κουλτουρόσουπα.
Τους ευχαριστούμε θερμά.
Κωνσταντίνος Πασσάς, ηθοποιός.
Τα πιο γλυκά Χριστούγεννα της ζωής μου, συνδέονται με την παιδική μου ηλικία, στο μικρό μου χωριό, κάπου ανάμεσα στον Αμβρακικό και το Ιόνιο, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πρέβεζα, το Μιχαλίτσι.
Τα δημοτικά σχολεία έκλειναν και περιμέναμε με τα αδέρφια μου, με μεγάλη αδημονία, να έρθουν για διακοπές οι ξαδέλφες μας από την Αλεξάνδρεια. Όχι της Αιγύπτου, την άλλη, της Ημαθίας.
Έπρεπε να οργανωθούμε! Καταρχήν για τα κάλαντα! Ποιος θα παίξει τη μελόντικα, ποιος το τρίγωνο, ποιος θα είναι η πρώτη φωνή, ποιος θα σιγοντάρει, ποιος θα μαζεύει τα χρήματα .
Αφού γινόταν η διανομή των ρόλων, ξυπνούσαμε σχεδόν αχάραγα και πηγαίναμε σε όλα τα σπίτια του χωριού. Μας έδιναν χρήματα, κεράσματα, ευχές. Θυμάμαι να παρατηρώ με ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε σπίτι, το κάθε στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ήθελα να διαπιστώσω αν εκείνα ξεπερνούσαν σε ομορφιά το δικό μας, που με πολύ χαρά, ενθουσιασμό και με συνοδεία χριστουγεννιάτικων τραγουδιών a cappella, είχαμε στολίσει λίγες μέρες πριν, όλη η οικογένεια. Μπάλες, λαμπιόνια, αστέρια, φάτνες, προβατάκια, αγγελάκια. Κανένα δεν το ξεπερνούσε. Όχι γιατί ήταν ομορφότερο. Όχι, αλλά γιατί το είχαμε στολίσει με τόση αγάπη φροντίδα και συγκίνηση. Και αυτό δε συγκρίνεται με τίποτα, όσα καλλιστεία χριστουγεννιάτικων δέντρων κι αν κάνεις. Το συναίσθημα πάντα κερδίζει. Και υπήρχε και μια ατμόφαιρα, ζεστή και πυκνή, σχεδόν μαγική. Συνηγορούσε βέβαια και η θαλπωρή της ξυλόσομπας.
Μετά, η μοιρασιά των χρημάτων. Τα σχέδιά μας για τις αγορές των παιχνιδιών, πλέκονταν με τις μυρωδιές από κανέλα, γαρύφαλλο και καβουρδισμένο αμύγδαλο. Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, αλλά και μπακλαβάς με καρύδι. Το χριστόψωμο και το γλυκό κρασί. Το χοιρινό και οι ηπειρώτικες πίτες.
Δεν τρώγαμε πολύ τότε. Ήμασταν χορτάτοι από χαρά και ξενοιασιά.
Και το βράδυ, μετά από το ατέλειωτό μας παιχνίδι στις αλάνες και τους μαχαλάδες, ύπνο στρωματσάδα όλα τα ξαδέρφια μαζί. Γέλια, κουβεντολόι και όνειρα! –“Εγώ θα γίνω ηθοποιός”!– “Ναι καλά, άλλαξε πλευρό”…
Μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας, χαζεύαμε τα φωτάκια στο δέντρο που αναβόσβηναν και έξω από το παράθυρο το άστρο της Βηθλεέμ, που τότε πιστεύαμε ότι η λάμψη του έφτανε μέχρι την Ήπειρο. Τότε που χαιρόμασταν με απλά πράγματα και νιώθαμε γεμάτοι, πλήρεις, ευτυχισμένοι. Ευτυχισμένα Χριστούγεννα.
Καλές γιορτές με υγεία και χαρές
Αγαπημένοι καλλιτέχνες θυμούνται τα πιο γλυκά Χριστούγεννα της ζωής τους και τις μοιράζονται με τους αναγνώστες μας.
Άγγελος Μπούρας, Βαρβάρα Δουμανίδου, Γεωργία Ζώη, Γιάννης Σύριος, Γρηγόρης Βαλτινός, Διογένης Δασκάλου, Κωνσταντίνος Πασσάς, Μαίρη Βιδάλη, Σταύρος Παρχαρίδης, Σόνια Θεοδωρίδου.
