Γράφει η Νταίζη Λεμπέση για την Κουλτουρόσουπα.
.
.
Θεσσαλονίκη εντελώς ΜΟΥ από Δεκέμβριο φωνάζω πως αυτή η παράσταση πρέπει να παιχτεί σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στην Αθήνα.
Κάθε μέρα γεμάτο το Vault και κάθε μέρα να διώχνουμε άλλους τόσους που δεν χωρούσαν. Παράταση στην παράταση, sold out στο sold out και εγώ να φωνάζω παιδιά ακούστε με πρέπει να πάει Θεσσαλονίκη, πρέπει να πάει παντού. Ευτυχώς για εμένα με άκουσαν και έτσι ξεκινήσαμε πανηγυρικά από την Δράμα.
Η Ράνια Σχίζα παιδί του Λευτέρη Βογιατζή, θεατρινάρα της παλιάς καλής σχολής που είναι ταγμένη μόνο στο θέατρο και την Τέχνη της είχε άγχος. Γιατί είναι τελειομανής. Γιατί δεν κάνει εκπτώσεις. Γιατί κουβαλάει μαζί της σεβασμό, ευθύνη, προσήλωση. Η Ράνια που κάθε μέρα κάνει οικονομία στη φωνή της για να είναι άρτια σε κάθε παράσταση. Για να δώσει το 100 % της κάθε φορά είτε βρέχει, είτε χιονίζει, είτε έχει λιακάδα. Η Ράνια που μαζί με τον σκηνοθέτη της παράστασης Βαγγέλη Λάσκαρη κάνει πρόβα τεχνική πριν από κάθε παράσταση. Που ενώ θέλει και πρέπει να πάρει ανάσα μετά από την παράσταση κάθεται όρθια να μιλήσει με τους θεατές, να ακούσει αυτά που έχουν να της πουν.
Το Νταιζάκι που σπίτι του είναι το θέατρο είχε δει από την αρχή αυτό που γίνεται τώρα με την παράσταση. Μας την ζητούν από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα. Το Νταιζάκι πάλι. Το υπόλοιπο team έπρεπε να το δει στην πράξη. Το κοινό σηκώθηκε όρθιο στη Δράμα, ήταν ένα υπέροχο δώρο, βάλαμε όλοι τα κλάματα. Από συγκίνηση, από χαρά, από κούραση, από άγχος, από ανησυχία. Εγώ διπλή ευθύνη. Γιατί εγώ επέμενα πεισματικά να πάει περιοδεία. Και μετά ως παιδί της παλιάς σχολής είπα θα κάνω πρεμιέρα κανονική κανονικότατη στην Θεσσαλονίκη. Να έρθουν όλοι οι φίλοι. Να δουν αυτή τη δουλειά.
Για πρώτη φορά στη ζωή μου εν ώρα δουλειάς έκατσα και εγώ στην πρεμιέρα να δω την παράσταση. Την είχα δει σε μια πρόβα. Την ώρα που οι θεατές σηκώνονται όρθιοι και φώναζαν μπράβο σηκώθηκα και εγώ. Μέσα στο κλάμα. Μέσα στη συγκίνηση. Κι ύστερα βγήκα έξω από το θέατρο πήρα τη μαμά μου. Της είπα έχει δύο στιγμές μία κωμική και μία δραματική που μου σηκώθηκε η τρίχα. Πανηγυρισμός από μηνύματα και τηλέφωνα, πότε θα έρθετε ξανά, δεν προλαβαίνουμε να το δούμε, τι παράσταση είναι αυτή, τι ερμηνεία είναι αυτή. Με ένα μπαούλο κόσμε, ούτε σκηνικά ούτε τίποτα. Μόνο εκείνη να δεσπόζει με το σάλι της που της το έφτιαξε η μανούλα της ειδικά για την παράσταση.
Με ένα κείμενο γροθιά της Κικής Μαυρίδου, με μία μουσική του Μάνου Αντωνιάδη που μιλάει μόνο μέσα σου, με τη σκηνοθετική ματιά του Βαγγέλη Λάσκαρη μαζί μου σε όλο ταξίδι της περιοδείας. Με χιλιάδες παραστασάρες να παίζονται ταυτόχρονα στη Θεσσαλονίκη, φίλοι όλοι, ταλαντούχα πλάσματα πολύ, μεγάλες παραγωγές. Και εμείς με το μπαουλάκι μας και χαμόγελα μόνο γιατί ξέρουμε πολύ καλά τι παράσταση έχουμε στα χέρια μας.
Δεύτερη ημέρα στη Θεσσαλονίκη, με έχει πάρει όλο το Ελληνικό Θέατρο. Δε βγαίνει η φωνή μου από την κούραση, από τη συγκίνηση. Μιλάω με Σταμάτη ΜΟΥ Κραουνάκη, μου λέει πες πως πήγατε; Του εξηγώ. Μου λέει έχεις καταλάβει τι έχεις κάνει; Του λέω ναι μετά από παύση. Έρχεται η Ράνια στο δωμάτιο μου στο ξενοδοχείο. Πολύ συγκινημένη, πολύ χαρούμενη. Μου λέει θέλω να πω στον εαυτό μου ένα μπράβο, μπορώ; Με πήρε αγκαλιά, την πήρα αγκαλιά, είναι αυτή η αγκαλιά που μένει, είναι το παιδιά έχουμε κάνει χαμό, χαμό δημιουργικό, χαμό θεατρικό, χαμό που κάτι έχει να πει, χαμό ουσίας.
«Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή» σαφέστατα συνεχίζεται από Οκτώβριο στο Vault, με την ίδια ομάδα γιατί είναι ομαδικό το σπορ και καμιά φορά οι ομάδες γράφουν τη δική τους ιστορία. Προσπαθούμε να δούμε πως θα οργανώσουμε όλα αυτά τα μέρη που μας ζητούν να πάμε. Υπόσχομαι ότι θα έρθει ξανά Θεσσαλονίκη.
.
.
Μέχρι τότε Θεσσαλονίκη μου έρχομαι την Παρασκευή ξανά, η Ηρώ Μουκιου ξεκινά το ταξίδι της στις 6 Μαΐου στο Αθήναιον με το «Φαίδρας Άτοπος» της Δήμητρας Μήττα σε μουσική σύλληψη και εκτέλεση επί σκηνής του Μιχάλη Χατζηαναστασίου και ο Γιάννης Μπέζος ξεκινά το δικό του ταξίδι στο Κολοσσαίον στις 5 Μαΐου με τα «Οικόπεδα με θέα» του David Mamet σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη. Μαζί του απίστευτα ταλαντούχοι ηθοποιοί και τα sold out κόσμε συνεχίζονται.
.
.
Για εμένα δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να γεμίζουν τα θέατρα.
Πάμε δυνατά. Πάμε Σαλονικιώτικα.
Ξέρετε εσείς. Και ξέρω και εγώ. Θα γίνει του sold out το κάγκελο πάλι.
.
Πληροφορίες για τις παραστάσεις:
ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ
«Οικόπεδα με θέα» του Νταίηβιντ Μάμετ.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Παρασκευή 5 Μαίου, 21:00
Το έργο, διαδραματίζεται κατά τις τελευταίες μέρες ενός διαγωνισμού, που έχει επιβληθεί από τα κεντρικά γραφεία ενός κτηματομεσιτικού γραφείου μιας μικρής αμερικανικής πόλης. Οι τέσσερις απελπισμένοι μεσίτες του γραφείου διαγωνίζονται ποιος θα κλείσει τις περισσότερες πωλήσεις. Ο πρώτος νικητής θα κερδίσει ένα πολυτελές αυτοκίνητο, ο δεύτερος ένα σετ μαχαίρια ενώ ο τρίτος και ο τέταρτος θα απολυθούν!
.
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης. Ερμηνεύουν: Γιάννης Μπέζος, Μάκης Παπαδημητρίου, Άρης Λεμπεσόπουλος, Θανάσης Κουρλαμπάς, Γιάννης Δρακόπουλος κ.ά.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πρεμιέρα: Από 5 Μαίου. Παρασκευή 19:00 & 21:30, Σάββατο 18:00 & 21:00, Κυριακή: 18:00 & 20:30
-k-
.
ΑΘΗΝΑΙΟΝ
«Φαίδρας Άτοπος» της Δήμητρας Μήττα.
«Φαίδρας Άτοπος» της Δήμητρας Μήττα.
–H Ηρώ Μουκίου «Φαίδρα» πάνω σε μια δοκό… | Interview
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Σάββατο 6 Μαΐου, 21:00
Η Φαίδρα μιλά για τη Φαίδρα με ότι αυτό συνεπάγεται. Λυρισμός, χιούμορ, κυνισμός, ρεαλισμός, τραγωδία σε ρυθμό παραληρηματικό.
Σκηνοθεσία: Αντώνης Καραγιάννης. Ερμηνεύουν: Ηρώ Μουκίου. Μουσική εκτέλεση επί σκηνής: Μιχαήλ Χατζηαναστασίου.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο 6 και Κυριακή 7 Μαΐου στις 21:00
.
Φωτογραφικό υλικό
