Από τη στήλη Ο θεατρόκοσμος της Ντάιζης Λεμπέση.
Όταν είσαι συναισθηματικά δεμένος με κάτι, είναι πολύ δύσκολο να γράψεις γι’ αυτό. Αποφασίσαμε οικογενειακώς, ανοίγοντας το τεράστιο αρχείο του Γιώργου Λεμπέση, να ανεβάσουμε online streaming την εξαιρετική παράσταση ” … Με την Σιωπή” του Αλεχάντρο Κασόνα, στις 15,16 και 17 Ιανουαρίου μέσω του viva.gr.
Η αλήθεια είναι πριν το κάναμε με δυσκολία γιατί το ζωντανό θέατρο δεν αντικαθίσταται με τίποτα. Εδώ όμως είναι μια μεγάλη θεατρική μας στιγμή, εμάς των συντελεστών, που είναι αρχειακή, η παράσταση ανέβηκε το 2006 και κράτησε δύο σαιζόν (αυτό το αι στο σαιζόν με τίποτα δεν το συμπαθώ). Επομένως δεν υπάρχει η δυνατότητα να ανέβει σε σκηνή Θεάτρου όταν με το ΚΑΛΟ ανοίξουν τα θέατρα.
Την είδαμε τρεις φορές για να πούμε το ΝΑΙ, θέλαμε η ποιότητα της να είναι όπως αρμόζει και στην ίδια την παράσταση και στον Γιώργο Λεμπέση. Πόσο πολύ αγάπησε το Θέατρο ο πατέρας μου. Πόσο καλά γυρισμένη είναι η παράσταση με τρικάμερο και κινηματογραφική λήψη από τον έξοχο Κυριάκο Καλαματιανό που ήρθε και είδε την παράσταση πέντε φορές και μετά την γύρισε και έτσι έχει πιάσει όλες τις ανάσες, τις λεπτομέρειες. Στην σκηνή της απόκλισης, σε γεμάτο θέατρο, έχει πιάσει την μαγική στιγμή που η Μίρκα Παπακωνσταντίνου εμφανώς συγκινημένη από την κατάθεση ψυχής της αλλά και από το χειροκρότημα του κόσμου υποκλίνεται και η κάμερα έχει πιάσει όλο της το συναίσθημα σε ένα υπέροχο κοντινό, που έρχεται να επιβεβαιώσει πως μια εικόνα είναι καλύτερη από χίλιες λέξεις.
Αυτό το έργο που ξεκίνησε με 15 εισιτήρια και κατέληξε να διώχνει κόσμο από τα απανωτά soldout σε Αθήνα (Βεάκη) αλλά και στη Θεσσαλονίκη (Μονή Λαζαριστών), ήταν επιλογή του Γιώργου Λεμπέση. Το έδωσε στην Μιρκα να το διαβάσει και η Μίρκα του είπε “Χριστιανέ μου που σου ήρθε να το παίξω εγώ;” , για να της απαντήσει εκείνος με το γνωστό του ύφος πως αυτό το έργο θα την συνόδευε για πάντα και πως θα ήταν σταθμός στην καλλιτεχνική της πορεία. Και είχε δίκιο.
Η Μιρκα κέρδισε με το σπαθί της το πρώτο βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας Βραβείων Αθηνοράματος ενώ ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος στην πρώτη του θεατρική δουλειά ήταν υποψήφιος για Καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιός στα βραβεία Δημήτρης Χορν. Στο πλάι της Μίρκας βρίσκεται ο πολύ καλός Κώστας Αρζόγλου, συνεργάτης του πατέρα μου για πολλά χρόνια, με κορυφαία τους στιγμή το Μαντάμ Μπατερφλαύ (Αλεξανδράκης – Αρζόγλου ). Η μετάφραση και σκηνοθεσία είναι του Νίκου Καραγέωργου, που με την μάτια του άλλαξε όλο το έργο και που με την γραφή του, η παράσταση απέκτησε άλλο νόημα. Δεν θα ήταν η ίδια παράσταση χωρίς το Νίκο. Ο Προμηθέας κέρδισε τον ρόλο με το σπαθί του και τι ρόλο. Ο Χρήστος Βασιλόπυλος ήρθε ως σωτήρας να αντικαταστήσει άλλον ηθοποιό (πολύ φίλο μου πολύ ταλαντούχο) κυριολεκτικά στο παρά πέντε και τα κατάφερε εξαιρετικά. Η Άννα Μονογιού πόσο ταλαντούχο πλάσμα και όλα τα παιδιά της παράστασης γιατί είναι παράσταση ερμηνειών. Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω την Χριστίνα Κωστέα για το υπέροχο σκηνικό της και τα κοστούμια της που σε παραπέμπουν κατευθείαν στο ονειρικό κομμάτι του έργου.
Είμαστε όλοι πολύ φορτισμένοι και νομίζω πως αυτό είναι και το καλύτερο δώρο. Το πόσο πολύ όλοι μαζί αγαπάμε και πιστεύουμε αυτήν την δουλειά.
Ο πατέρας μου άρχισε να αρρωσταίνει και δεν ακολούθησε την παράσταση στην Θεσσαλονίκη. Η μαμά με τη Μίρκα τον έπαιρναν κάθε μέρα τηλέφωνο και τον έβαζαν να ακούει το χειροκρότημα. Και εκείνος έκλαιγε και καμάρωνε πολύ. Γιατί το χειροκρότημα του κοινού είναι η μεγαλύτερη και ωραιότερη επισφράγιση ενός πολύ όμορφου φινάλε για την συγκεκριμένη παράσταση. Είναι η αλήθεια και το συναίσθημα του θεατή που δεν μπορεί να το επισκιάσει τίποτα. Είμαστε χορτάτοι από το χειροκρότημα και την αλήθεια και το μπράβο των θεατών σε αυτήν την δουλειά και αν και ο μόνος απών είναι ο Λεμπέσης… στην ουσία δεν είναι… αυτός μας μάζεψε πάλι για να ανεβάσουμε έστω κι έτσι την παράσταση που αγάπησε και πίστεψε πολύ. Και όπως λέει και η Μίρκα, μακάρι να μπορέσετε να αισθανθείτε έστω και στο 50% αυτό που αισθανθήκαμε όλοι μας με αυτήν την παράσταση, η οποία ήρθε για να μείνει και μυρίζει μόνο ΘΕΑΤΡΟ.
Θα σε αφήσω τώρα κόσμε μου, είναι και η κούραση να τα προλάβω όλα και η αγωνία να είναι όλα φροντισμένα και το συναίσθημα που φέρνει δάκρυα στα μάτια και με δυσκολία γράφω.
Εύχομαι μέσα από την ψυχή μου όσοι αγαπάτε το θέατρο να την δείτε, όχι για να βγάλουμε χρήματα αλλά γιατί πραγματικά είναι μια θεατρική στιγμή που όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσοι την είδαν θα λένε τι παράσταση ήταν αυτή.
.
–Πληροφορίες για την διαδικτυακή παράσταση, εδώ
-Προπώληση εισιτηρίων ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
