Σκηνής Διάλογοι. Η Σωφέρ Θεάτρου συνεχίζει τη σειρά συνεντεύξεων με ανθρώπους της σκηνής.
Ας γνωρίσουμε τους BLACKBIRD:
Η Ιωαννίδου Ανθή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτη του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης και της Ανώτερης Δραματικής Σχολής “Ανδρέας Βουτσινάς’’. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής με τους: Ευδόκιμο Τσολακίδη, Άκη Σακελλαρίου, Σίμο Κακκάλα, Στεφανία Γουλιώτη και Αντώνη Λουδάρο. Ασχολείται με τον χορό, έχοντας παρακολουθήσει μαθήματα με τον Τάσο Παπαδόπουλο, Κωσταντίνο Γεράρδο και Ιωάννα Μήτσικα. Υπήρξε μέλος του θεατρικού εργαστηρίου “NoVan Theater Group’’. Έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις: “A small universe”, “Τα σκουπίδια της πόλης Μαχαγκόνυ”, σε σκηνοθεσία Λένας Πετροπούλου. Το 2021 υπήρξε μέλος της ομάδας “Μικρός Βορράς” και συμμετείχε στην παράσταση “Ο ραφτάκος των λέξεων” σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου. Σκηνοθετεί την παράσταση «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει» του Λουίς Σεπούλβεδα και την «Πώς λένε το κορίτσι που κρατάει ένα μπαλόνι;» του Μάνου Κοντολέων στο Θέατρο Σοφούλη.
Η Γιώτα Κασιμιάδου έχει κάνει παιδαγωγικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα και θεατρικές σπουδές στην Ανώτερη Δραματική Σχολή «Ανδρέας Βουτσινάς». Ως ηθοποιός έχει συμμετάσχει σε θεατρικά σεμινάρια και εργαστήρια με τους: Ευδόκιμος Τσολακίδης, Άκης Σακελλαρίου, Σίμος Κακκάλας, Αντώνης Λουδάρος. Επίσης, παρακολούθησε workshop σωματικού θεάτρου με τον Αλέξανδρο Μιχαήλ και εργαστήρι ζογκλερικών με τον Alberto Pérez. Έλαβε μέρος στον πρώτο πανελλήνιο διαγωνισμό θεατρικών μονολόγων επί σκηνής με το κείμενο της Πόπης Φιρτινίδου ‘’Η Κλεμμένη Πλάτη’’, συμμετείχε σε ηχογραφημένη διασκευή του Βαπτιστικού του Θεόφραστου Σακελλαρίδη και συνεργάστηκε με την εταιρεία Sostar για τη ραδιοφωνική διαφήμιση Sostar Σχοινελιά. Από τον Νοέμβριο του 2022 εργάζεται στη Μικρή Σκηνή στο τμήμα θεατρικών εργαστηρίων για παιδιά δημοτικού.
Η Χρύσα Σεραφείμ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι απόφοιτη της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Ανδρέας Βουτσινάς». Έχει παρακολουθήσει θεατρικά σεμινάρια με τους Σίμο Κακκάλα, Ευδόκιμο Τσολακίδη, Άκη Σακελλαρίου, Τάσο Νούσια και Γιώργο Κιμούλη. Ασχολείται πέντε χρόνια με την φωνητική, το τραγούδι και την ορθοφωνία, έχοντας δίπλα της σπουδαία πρόσωπα του χώρου όπως ο Γιώργος Λίζος, ο Μιχάλης Χατζηαναστασίου και η Βάλια Μαυρίδου. Στα εφηβικά εργαστήρια της σχολής συνεργάστηκε με την Λουκία Ορφανίδου, Χριστίνα Γυφτάκη και Νίκο Καπέλιο, ενώ τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα τα έκανε δίπλα στους Γιάννη Μαστρογεωργίου και Γιάννη Ρήγα.
Ο Γιώργος Τερζής είναι κι αυτός γέννημα-θρέμμα Θεσσαλονικιός. Είναι απόφοιτος της Ανώτερης Δραματικής Σχολής «Ανδρέας Βουτσινάς». Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής με τους Ευδόκιμο Τσολακίδη, Άκη Σακελλαρίου, Σίμο Κακάλα, Αλέξανδρο Μιχαήλ και σύγχρονου χορού με την Ιωάννα Μήτσικα, Κωνσταντίνο Γεράρδο και Τάσο Παπαδόπουλο. Έχει συμμετάσχει στο 13th World Festival Of Children’s Theater στο Lingen το 2014 και στο EDERED 2016 στο Βερολίνο, με την θεατρική ομάδα “Πούπουλο”. Τον Αύγουστο του 2021 συνεργάστηκε με την εταιρεία θεάτρου “Μικρός Βορράς” στην παράσταση “Ο Ραφτάκος των λέξεων” σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου. Συμμετείχε στην παράσταση “Το καρύδι και το χριστουγεννιάτικο κέικ” σε σκηνοθεσία Παυλίνας Χαρέλα.
Η Μαρκέλλα Καραπιπέρη γεννήθηκε στη Χίο. Είναι απόφοιτη της Ανώτερης Δραματικής Σχολής «Ανδρέας Βουτσινάς». Έχει παρακολουθήσει τα εργαστήρια υποκριτικής σκηνής του ΔΗΠΕΘΕ Β.Α., συμμετέχοντας στις παραστάσεις των εργαστηρίων αλλά και της πειραματικής και επαγγελματικής του σκηνής, με ενδεικτικές παραστάσεις το “Himmelweg” το 2015 σε σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη και το «Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι» το 2014 σε σκηνοθεσία Γιώργου Παυλιδάκη. Πήρε μέρος στο διεθνές νεανικό Φεστιβάλ αρχαίου δράματος στη Μεσσήνη και στο Δίον, συμμετέχοντας στις “Τρωάδες” το 2016. Το 2023 συμμετείχε ως βοηθός σκηνοθέτη της Σοφίας Καρακάτζα, στην παράσταση “Κάλαμος και Κυπαρίσσι”. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής (ενδεικτικά: σεμινάριο σωματικού θεάτρου και μάσκας Larval με τον Αλέξανδρο Μιχαήλ). Ασχολείται με το χορό (hip hop, swing, reggeaton, salsa, bachata, afro) και παρακολουθεί μαθήματα φωνητικής με την Βάλια Μαυρίδου, ενώ διαθέτει και πτυχίο Βιολογίας.
Τα πέντε αυτά δροσερά και γελαστά παιδιά, γεμάτα φρεσκάδα, όνειρα, αγνές προσδοκίες και τρυφερές ιδέες, μοιράζονται μαζί μας τη δική τους άποψη και φιλοσοφία για τη ζωή και τη θεατρική τους σταδιοδρομία. Προβληματίζονται, αναρωτιούνται, ονειρεύονται, χαμογελούν.
Υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Ανθής, η Μαρκέλλα, η Γιώτα, η Χρύσα και ο Γιώργος μεταλαμπαδεύουν την αγάπη για το περιβάλλον και τον άνθρωπο μέσα από δύο πολύ ξεχωριστά έργα, την «Ιστορία του γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει» του Λουίς Σεπούλβεδα και το «Πώς λένε το κορίτσι που κρατά ένα μπαλόνι;» του Μάνου Κοντολέων. Μέσα από μια ευφάνταστη και παιχνιδιάρικη σκηνοθεσία, η Ανθή και η ομάδα της φιλοδοξούν να μας κάνουν κοινωνούς της δικής μας ευθύνης απέναντι στον κόσμο που μας περιβάλλει. Μας διδάσκουν να αγωνιζόμαστε για το καλύτερο όλων, να είμαστε ενεργοί και συμμετοχικοί μέσα στον κοινωνικό ιστό που μας οριοθετεί και μας απελευθερώνει συνάμα. Είναι ευχή μας να ταξιδέψουν οι παραστάσεις αυτές σε όλα τα σχολεία, καθώς το θέατρο έχει τεράστια ηθικοπλαστική δύναμη, και οι Blackbird εν προκειμένω έχουν αποφασίσει να συμβάλλουν το μέγιστο σε μια τέτοια διεργασία. Τους καλωσορίζουμε και τους ευχόμαστε από την καρδιά μας να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και να βοηθήσουν και τα παιδιά μας προς αυτήν την κατεύθυνση. Ευχόμαστε επίσης στην Ανθή να χαίρεται το μωράκι της, να είναι ευλογημένο και τυχερό.
Ευχαριστούμε θερμά τους Blackbird τη συνέντευξη που παραχώρησαν στη Σωφέρ καθώς και το Θέατρο Σοφούλη για την άψογη φιλοξενία του.
Τεχνική επιμέλεια: Τάσος Πέππας
Όλη η συνέντευξη παρακάτω:
Επίλογος: Το θέατρο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ερήμην του ανθρώπου. Αλλά κι ο άνθρωπος δεν έχει την ευκαιρία να ολοκληρωθεί ως προσωπικότητα ερήμην του θεάτρου κι οποιασδήποτε άλλης καλλιτεχνικής ή πνευματικής δραστηριότητας. Οι άνθρωποι του πνεύματος επιχειρούν μέσω του δημιουργικού τους οίστρου να απορροφήσουν τον τυχόν πνευματικό και δημιουργικό μας αποχρωματισμό. Μας περιμένουν με την ενέργεια και την ψυχή τους, να μας προβληματίσουν, να μας συγκινήσουν, να ξυπνήσουν μέσα μας συναισθήματα και να μας οδηγήσουν στην κάθαρση.
Γιατί η ψυχή του θεάτρου είναι ο άνθρωπος και μόνο ο άνθρωπος.
