Σκηνής Διάλογοι.
Συνομιλεί (και γράφει) η Σωφέρ Θεάτρου, Ζωή Ταυλαρίδου, για την Κουλτουρόσουπα.
….με αποσπάσματα από το Σονέτο του Γλυκού Παραπόνου του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα.
“Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία…”
Χαμένοι κάπου στο διάστημα. Περιφερόμαστε σε γιορτές υποκρινόμενοι πως περνάμε φίνα. Ο Άνθρωπος-Νυχτερίδα και η Γυναίκα-Θαύμα. Όσο ωραία κι αν είσαι -δεν αμφισβητώ, χρόνια παντρεμένοι- δε θα καταφέρεις το ακατόρθωτο: να με σηκώσεις από το κρεβάτι. Τρίβω τα μάτια μου. Οι αναπνοές μου βαθαίνουν, προσπαθώντας να δώσουν οξυγόνο στο φορτωμένο μου μυαλό. Νυχθημερόν εγκαταλείπομαι στο μειλίχιο μουντ των παντρεμένων: δε θα σου λείψει ποτέ τίποτε. Σου έχω εξασφαλίσει ένα υπέροχο σπιτικό, υπέροχα έπιπλα, υπέροχο χαλί. Κι αν εσύ δεν εκτιμάς, χαλάλι το χαλί!
Τα μασκέ πάρτυ μάς ταιριάζουν γάντι.
“…που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου”.
Άφθονο αλκοόλ, προτού κλείσω τα μάτια μου… και ήδη αφουγκράζομαι το επόμενό μου όνειρο. Ξυπνώ, δε θυμάμαι τίποτε. Μια πικρίλα φωλιάζει έντεχνα μες στο στόμα μου. Όλα μού φαίνονται ίδια σαν χθες, σαν προχθές, σαν πέρυσι, σαν από πάντα. Δεν μπορώ να επαναφέρω τις μνήμες του παρελθόντος, αυτές που με κρατούσαν ερωτευμένο. Και δεν μπορώ να δημιουργήσω άλλες. Μια δίνη με καταπίνει στο συζυγικό μας κρεβάτι. Τότε βρίσκω την ευτυχία μου να ρεμβάζει στον καναπέ. Ενίοτε περιφέρομαι σαν φάντασμα μέσα από τους τοίχους του σαλονιού μας. Κοκκινοσκουφίτσες, μοναχοί-καπουτσίνοι και μπαμπάδες με άνοια μπαινοβγαίνουν στη φωλιά μας κι ελέγχουν το πώς αγγίζουμε ο ένας το χέρι του άλλου. Το χέρι είναι κρύο. Μοιάζει χωρίς σφυγμό. Κάτι είναι λειψό, απολύτως λάθος. Η συνταγή δεν πετυχαίνει, κι ας επενδύουμε χρόνια. Κάτι με ενοχλεί στη μυρωδιά σου. Κάτι σε ενοχλεί στον τόνο της φωνής μου.
Κάποτε σε μύριζα ώρες. Κάποτε τα λόγια μου ήταν τραγούδι. Υπόκωφες κραυγές τώρα ταράζουν τα όνειρά μου. Χαμένος εγώ τριγυρνώ, δουλεύοντας και προσπαθώντας για ύλη, πίνοντας και κλαίγοντας, μυρίζοντας τον ιδρώτα μου εκστασιασμένος, κι αναρωτώμενος γιατί ενοχλείσαι από ψιθύρους.
Η γυναίκα δεν ευχαριστιέται, φίλε μου, δίχως μουσική, χορό, γιορτές, φαντασία, παραμύθια, ασφάλεια, θόρυβο, φώτα δυνατά και θαυμασμό. Και τα λοιπά. Και τα λοιπά. Μου τα έλεγες, αλλά δεν πίστευα σε τέτοια. Ας χωρίσουμε λοιπόν. Η γλώσσα μου έχει κολλήσει πάνω στα δόντια μου. Ούτε να ουρλιάξω, ούτε να ψιθυρίσω μπορώ.
“…μη με αφήσεις να χάσω ό,τι έχω κερδίσει και στόλισε τα νερά του ποταμού σου με φύλλα από το φρενοκρουσμένο μου φθινόπωρο”.
Και σεξ…ούτε καν.
Η παράσταση “Το Σεξ αρχίζει στα 40!” σε κείμενο και σκηνοθεσία του Βασίλη Τσικάρα στο Θέατρο Αθήναιον (5ος χρόνος παραστάσεων!) σκιαγραφεί με ιδιαίτερα κωμικό τρόπο τη σχέση δύο συζύγων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην ερωτική τους ζωή. Το κρεβάτι φέρνει στην επιφάνεια το επικοινωνιακό χάσμα που έχει δημιουργηθεί στο ζευγάρι με το πέρασμα του χρόνου. Η έλευση του καναπέ στην ερωτική ζωή του ζευγαριού πολλές φορές σηματοδοτεί και το τέλος. Έχουν άραγε οι δύο αυτοί άνθρωποι τη δυνατότητα να βρουν μόνοι τους την άκρη; Ή απαιτείται η παρέμβαση τρίτων; Άραγε θα καταφέρουν να σώσουν τον γάμο τους; Στα προκαταρτικά κρύβεται το μυστικό.
Η παράσταση αυτή ξεκλειδώνει τη συζυγική ζωή του κάθε σπιτιού. Θα ήταν ωραίο να την αφήσετε να μπει. Θα κλάψετε από τα γέλια.
Τον Βασίλη Τσικάρα τον γνώρισα στην Ομάδα Θεάτρου Νέμεση, της Τίνας Στεφανοπούλου το 2009. Ήμαστε στην ίδια ομάδα, του Πολύτεχνου, και μοιραστήκαμε πολλά. Ο νους του πολυμήχανος και με στόφα κατεξοχήν κωμική. Κάθε χρονιά, πριν κλείσει η σχολή για τις διακοπές των Χριστουγέννων, εμείς οι σπουδαστές κάναμε ανταλλαγή «θεατρικών δώρων». Επρόκειτο για μια θεατρική δράση κατά την οποία ο καθένας ζητούσε από όποιον ήθελε να του ερμηνεύσει έναν ρόλο, σηκώνοντάς τον στη σκηνή. Του ζήτησα να υποδυθεί μια μάνα που θηλάζει το μωρό της. Ο Βασίλης μάς άφησε άφωνους, δεν μπορούσα να φανταστώ πώς ένας άνδρας νεαρής ηλικίας και δίχως δικά του παιδιά μπορούσε να εκφραστεί με τέτοια ευαισθησία, τρυφερότητα και ερμηνευτική μαεστρία, καλύτερος και από μητέρα. Συγκινήθηκα και με έβαλε ευγενικά «στη θέση μου». Αυτός είναι ο Βασίλης.
Ο Βασίλης Τσικάρας, ο σκηνοθέτης και ηθοποιός του πρωτότυπου έργου “Το Σεξ αρχίζει στα 40!” καταθέτει στην κάμερά μας την κοινωνική και πολιτική του σκέψη σε σχέση με τη θεατρική πραγματικότητα, μάς περιγράφει την «καλή» κωμωδία, μας ταξιδεύει στο δημοσιογραφικό και κινηματογραφικό του παρελθόν, μας αποκαλύπτει τα όνειρα, τα θεατρικά και κινηματογραφικά του σχέδια. Αγαπάει την κλιμάκωση, τις ανατροπές, την ψυχογραφία. Έχει άριστη σχέση με την ελληνική γλώσσα και της προσδίδει μια ιδιαίτερη αισθητική. Του αρέσει να εμβαθύνει και να διακωμωδεί τα πάντα. Συγχρόνως, οι κωμωδίες του εμπεριέχουν έναν πολύ γλαφυρό συναισθηματισμό, τρυφερότητα, καθαρότητα και μια υπέροχη, σταδιακά αποκαλυπτόμενη, υπονοούμενη γραφή. Δεν προσφέρει έτοιμη τροφή, ούτε επικαλείται τον εντυπωσιασμό. Απεναντίας, στα έργα του οι ανθρώπινες καταστάσεις προσεγγίζονται με μια πένα γεμάτη αλήθεια και σκηνοθετική απλότητα. «Κωμωδία είναι τα πάντα, είναι η ίδια η ζωή» ομολογεί και μάς αποκαλύπτει ως δάσκαλος θεάτρου… τη συνταγή του.
Του ευχόμαστε από καρδιάς κάθε επιτυχία σε ό,τι ονειρεύεται.
Παρακολουθήστε τη συνέντευξη εδώ
Βιντεοσκόπηση και μοντάζ: Τάσος Πέππας
Για δελτία τύπου και ραντεβού συνεντεύξεων επικοινωνείτε: zozotav@gmail.com
Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ
Και παραθέτουμε αναλυτικά το βιογραφικό του.
Ο Βασίλης Τσικάρας είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας-σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 2 Ιουνίου του 1972. Σπούδασε δημοσιογραφία, την οποία υπηρέτησε για 17 χρόνια, ενώ από το 2007 και μετά άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα θεάτρου, υποκριτικής και σκηνοθεσίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ, της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος, και υπεύθυνος του Θεάτρου Άρατος, της Aratos Films και της Aratos Music.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
Κινηματογράφος:
«Έξοδος 1826» (2017), ιστορικό δράμα «Πολιορκία» (2019), ιστορικό δράμα «Πέντε» (2023), ιστορικό δράμα «Operation Star» (2023), ιστορικό δράμα Ι πολεμική «Somewhere» (2023), δράμα Ι σπονδυλωτή «Απόψε σε θέλω πάλι», (2024) ρομαντική κομεντί). «Φρυκτωρία», ιστορική ταινία μικρού μήκους «The Keys», ταινία μικρού μήκους, υπεύθυνος σεναρίου
Το 2024 αναμένεται να τρέξει επίσης μια νέα διεθνής παραγωγή με τον τίτλο «Eyes to Nowhere». Οι ταινίες του έχουν βραβευτεί σε Διεθνή Φεστιβάλ («Πολιορκία» 6 βραβεία, «Φρυκτωρία» 3 βραβεία) και απέσπασαν βραβεία ποιότητας («Έξοδος 1826» 2 φορές).
Θέατρο:
Το 2011 ξεκίνησε τη συγγραφή θεατρικών έργων. Τρία από αυτά έχουν πάρει Βραβείο Κοινού Θεσσαλονίκης στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης («Κωδικός Σπασίμπα-Ντα» 2014, «Σουτζούκ Λουκούμ» 2015, «Άδεια πιάτα» 2016), ενώ το «Sorry, λάθος κρεβάτι» πήρε Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου το 2018.
Έργα του είναι: «Απόψε σε θέλω πάλι», «Ψάρι στα χείλη» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ Γράφημα), «Κωδικός Σπασίμπα ΝΤΑ» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ Γράφημα), «Κωδικός Σπασίμπα ΝΙΕΤ», «Σουτζούκ Λουκούμ», «Το Σεξ αρχίζει στα Σαράντα», «Μην πεις όχι μωρό μου», «Χοντρός παραμυθάς», «Sorry, λάθος κρεβάτι», «Σπαγγέτι αλά Γαλλικά», «Άδεια πιάτα», «Άδεια πιάτα 2», «Μια σφαίρα για την Τζέην», «Έχω θέμα», «Madmix I, II, III».
Ο Βασίλης Τσικάρας έχει σκηνοθετήσει περισσότερα από 30 θεατρικά έργα.
Ραδιόφωνο – Τηλεόραση
·Εργάστηκε για 11 χρόνια (2001 – 2012) στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης FM 100 ως συντάκτης, εκφωνητής δελτίων ειδήσεων και παρουσιαστής εκπομπών.
·Την περίοδο 2008 – 2011 και για την Εκκλησιαστική Τηλεόραση 4Ε είχε την επιμέλεια και παρουσίαση των εκπομπών «Ιστορικές Σελίδες» και «Στον τόπο που γεννήθηκα».
·Έχει περισσότερες από 2000 τηλεοπτικές εμφανίσεις (1995 – 2003), στα εξής μέσα: Alpha Polis, ΩΜΕΓΑ τηλεόραση, Δημοτική Τηλεόραση Καλαμαριάς ΑΡΓΩ, TV Θεσσαλονίκη, NETNEWS, Γνώμη Τηλεόραση, παρουσιάζοντας ειδησεογραφικές – ενημερωτικές εκπομπές, δελτία ειδήσεων, έρευνες και εκπομπές λόγου και τέχνης.
·Έχει συνεργαστεί με Rai Uno και CTV.
·Έχει δανείσει τη φωνή του σε περισσότερα από 2500 ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά σποτ.
Εκπαίδευση – Αναβίωση
·Διδάσκει τη θεατρική τεχνική R.IM. βασισμένη σε ασκήσεις Stanislavsky, Grotowski, Boal, Turner και Gestalt.
·Διδάσκει σενάριο και σκηνοθεσία.
·Δίδαξε δημοσιογραφία 4 χρόνια στο Δημόσιο ΙΕΕΚ της Επανομής.
·Σκηνοθέτησε την Ιστορική Αναβίωση του Ολοκαυτώματος της Νάουσας (2022, 2023).
·Είναι κάτοχος 12 εκπαιδευτικών europasses.
·Η φετινή ακαδημαϊκή χρονιά 2023-2024 τον βρίσκει αφενός στο Θεάτρο Άρατος να διδάσκει ταπεινά τη θεατρική τέχνη και αφετέρου στη νεοϊδρυθείσα σχολή Hollywood Studio Film School Θεσσαλονίκης, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Αντώνη Σιώπκα και Κώστα Καραθωμά (ιδρυτή της KAPPA FILMS), να διδάσκει Σκηνοθεσία, Αρχές σεναρίου, Υποκριτική στο θέατρο και στον κινηματογράφο, Προσέγγιση ρόλου βάσει σεναρίου, Υποκριτική on camera, Κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, ανακαλύπτοντας νέους καλλιτέχνες και αναδεικνύοντας ταλέντα της πόλης μας.
Ευχαριστούμε από καρδιάς τον Βασίλη Τσικάρα για το μοίρασμα και την εμπιστοσύνη του, καθώς και το Κινηματοθέατρο Αθήναιον για τη θερμή του φιλοξενία!