Σκηνής Διάλογοι.
Η Σωφέρ Θεάτρου Ζωή Ταυλαρίδου συνεχίζει τη σειρά συνεντεύξεων συνομιλώντας με ανθρώπους της σκηνής.
Ο Θεόδωρος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Γερμανία κι έμεινε εκεί μέχρι τα εννέα του χρόνια. Αφού εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα, ξεκίνησε το ταξίδι του. Αγαπάει το φως και το άρωμα της χώρας μας, την εξωστρέφεια, τη φιλοξενία και τον πολιτισμό του Έλληνα, αν και θεωρεί τη Γερμανία δεύτερη πατρίδα του. Σπούδασε μηχανικός αυτοκινήτων, αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα. Τον κέρδισε η θεατρική τέχνη, την οποία διδάχτηκε στην Ανώτερη Σχολή του Γιώργου Ροντίδη. Πέρασε στην Αθήνα στα ειδικά ταλέντα και παρέμεινε για ένα διάστημα στην πρωτεύουσα. Επέστρεψε ωστόσο στη Θεσσαλονίκη για να συνεχίσει τις σπουδές του. Ταυτόχρονα έπαιζε σε παραγωγές του Ροντίδη, σε παιδικές παραστάσεις, όπως “Χιονάτη”, “Άριελ”, “Η πεντάμορφη και το τέρας” κ.α. Η συνεργασία του με το ΚΘΒΕ ξεκίνησε νωρίς σαν σπουδαστής με το έργο ” ΝΕΚΥΙΑ“. Συμμετείχε σε θεατρικές παραγωγές όπως “Το μαύρο παραμύθι”, “Κατά φαντασίαν ασθενής”, “Το φάντασμα του Κάντερβιλ”, “Η όπερα της πεντάρας”, “Γιατρός με το στανιό”, “Καζανόβας”, “Αμφιτρύων”, “ΕΚΒΟΥΣ”, “Το λαχείο”, “Δεν είμαι εγώ”, “Διογένης ο κυνικός”, “O χοντρός και ο λιγνός”, “Ο Αγαπητικός της βοσκοπούλας”, το οποίο ταξίδεψε με επιτυχία στο εξωτερικό.
Παραγωγές και θεατρικά έργα στα οποία υπογράφει τη σκηνοθεσία είναι: “Ο Αρκάς”, “Εχθροί εξ αίματος”, “Μολιέρος”, “Ποιος γιατρός”. Δικά του θεατρικά έργα στη συγγραφή και τη σκηνοθεσία είναι “Οίκος …Αντοχής”, “Της…τρελής”, “Ένας γαμπρός για την Πεθερά μου”, “Μόρτες και Νεράιδες”, “Η μπουτίκ με τις τρελές”, “Κωδικός… τσατσάρα” και τα παιδικά “Ο Βρωμαίος και η Καθαριουλέτα”, “Παραμυθοσαλάτες”, “Οι φίλοι μου” και τέλος “Ο Κύριος Μαγειρούλης και η Δεσποινίς Ζαχαρένια” σε διαδραστικό κουκλοθέατρο. Συμμετείχε σε κινηματογραφικές παραγωγές, σε 4 ταινίες, σε αρκετές τηλεοπτικές διαφημίσεις. Δίδαξε θεατρική αγωγή σε παιδικούς σταθμούς, σκηνοθέτησε παραστάσεις ερασιτεχνικών συλλόγων και διοργάνωσε εκδηλώσεις σε παιδιά και σε σχολεία ως ανιματέρ.
Ο Θεόδωρος μάς μιλάει για τα δύο φετινά έργα που σκηνοθετεί, εκ των οποίων το πρώτο ανήκει στον χώρο του παιδικού θεάτρου και είναι δικό του δημιούργημα, «Ο Κύριος Μαγειρούλης και η Δεσποινίς Ζαχαρένια», μια κουκλοθεατρική και μουσικοκινητική διαδραστική παράσταση που «σκίζει», και το δεύτερο, μια θεατρική κωμωδία καταστάσεων του Γάλλου συγγραφέα Laurent Βaffie, που ανεβαίνει το προσεχές Σαββατοκύριακο, το «Τικ…τοκ τοκ», με guest star έκπληξη! Η χαρά της δημιουργίας είναι για τον ίδιο κάτι το πηγαίο κι ανεξάντλητο. Θεωρεί επίσης πως στην πόλη μας υπάρχει πολύ καλό θέατρο και θεατρόφιλο κοινό, υπογραμμίζοντας πως «στα υπόγεια γεννιούνται οι καλλιτέχνες» και πως το ερασιτεχνικό θέατρο δεν πρέπει να υποτιμάται σε σύγκριση με το επονομαζόμενο «επαγγελματικό». Η επαγγελματοποίηση του θεατρικού χώρου δεν τον αφορά, καθώς ο ίδιος ως γνήσιος ηθοποιός θα έπαιζε στη σκηνή ακόμη και για δύο άτομα. Γι αυτόν το θέατρο αποτελεί λειτούργημα κι έχει τεράστια ηθικοπλαστική αξία.
Το «Τικ…τοκ τοκ», ένα έργο του Γάλλου συγγραφέα Laurent Βaffie, σε διασκευή και σκηνοθεσία του ιδίου στο Θέατρο Αθήναιον πραγματεύεται με διασκεδαστικό τρόπο τις επισκέψεις ασθενών σε ένα “ιδιαίτερο” ιατρείο, με σκοπό τη λύση και την κάθαρση. Η νεοσύστατη θεατρική ομάδα “Θεατροθεραπευτήριον” του πολιτιστικού συλλόγου “Κουκλοθυμικοί” επιχειρεί την όσο δυνατόν πιο κωμική προσέγγιση καθημερινών θεμάτων μέσα από ξεκαρδιστικούς διαλόγους. Ο Θεόδωρος μάς περιγράφει διεξοδικά πώς αποφάσισε να ανεβάσει το συγκεκριμένο έργο, συνυφαίνοντάς το με την ελληνική πραγματικότητα και φτιάχνοντας μια πολύ γλυκιά συνταγή για άφθονο γέλιο. Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα ψυχοθεραπευτήριο, όπου προσφεύγουν χαρακτήρες φουλ στην ιδιαιτερότητα, για να θεραπευθούν. Έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους, προσπαθώντας να γνωρίσουν τον εαυτό τους μέσα από τους άλλους και να βρουν τη λύτρωση από τα σκοτάδια και τα πάθη τους.
«Είναι τελικά όντως προβλήματα αυτά που αντιμετωπίζουμε ή μήπως “πνιγόμαστε σε μία κουταλιά νερό”; Αναρωτιέται. Και μας περιμένει το Σάββατο 11 και την Κυριακή 12 Νοεμβρίου στο Θέατρο Αθήναιον, για να μας ψυχαγωγήσει και –γιατί όχι;- να μας ψυχοθεραπεύσει!
Ευχαριστούμε από καρδιάς τον Θεόδωρο Παπαδόπουλο για τη συνέντευξη που παραχώρησε στη Σωφέρ καθώς και το Θέατρο Αθήναιον για τη θερμή φιλοξενία του.
Τεχνική επιμέλεια: Τάσος Πέππας
Όλη η συνέντευξη στον σύνδεσμο:
Επίλογος: Το θέατρο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ερήμην του ανθρώπου. Αλλά κι ο άνθρωπος δεν έχει την ευκαιρία να ολοκληρωθεί ως προσωπικότητα ερήμην του θεάτρου κι οποιασδήποτε άλλης καλλιτεχνικής ή πνευματικής δραστηριότητας. Οι άνθρωποι του πνεύματος επιχειρούν μέσω του δημιουργικού τους οίστρου να απορροφήσουν τον τυχόν πνευματικό και δημιουργικό μας αποχρωματισμό. Μας περιμένουν με την ενέργεια και την ψυχή τους, να μας προβληματίσουν, να μας συγκινήσουν, να ξυπνήσουν μέσα μας συναισθήματα και να μας οδηγήσουν στην κάθαρση.
Γιατί η ψυχή του θεάτρου είναι ο άνθρωπος και μόνο ο άνθρωπος.
