Σκηνής Διάλογοι.
Η Σωφέρ Θεάτρου Ζωή Ταυλαρίδου συνεχίζει τη σειρά συνεντεύξεων συνομιλώντας με ανθρώπους της σκηνής.
Ο Πασχάλης Αραμπατζής γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και κατάγεται από το Αλεποχώρι Έβρου. Άρχισε να ασχολείται με το θέατρο από τα παιδικά του χρόνια. Είναι απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης “Ανδρέας Βουτσινάς” και του Τμήματος Εμπορίας και Διαφήμισης της Σχολής Διοίκησης Οικονομίας στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης, ενώ παρακολούθησε και το Εργαστήρι Δραματικής Τέχνης του Θεάτρου “Παράθλαση” και σεμινάρια των Stacy Makishi, Άρη Ρέτσο, Πέγκυ Τρικαλιώτη, Άκη Σακελλαρίου, Γρηγόρη Βαλτινό και Ερατώ Πίσση. Έχει συνεργαστεί με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, το Θέατρο Αριστοτέλειον, το Θέατρο Παράθλαση, το Studio Vis Motrix, την Παιδική Σκηνή Θεσσαλονίκης καθώς και με τις θεατρικές ομάδες Ars Moriendi, Προσεχώς Subway και Θέατρο του Άλλοτε.
Ως ηθοποιός έχει συμμετάσχει, μεταξύ άλλων, στις παραστάσεις “Σαλώμη” (Θάνος Νίκας), “Ο Μολυβένιος Στρατιώτης” (Μαριάννα Τόλη), “Παπλωματού” (Μαριάννα Τόλη), “Η Μάσα και ο αρκούδος” (Ανδρονίκη Μαλακόζη), “Πινόκιο” (Δήμητρης Αδάμης), “Σχολείο για κλόουν” (Τάσος Ράτζος), “Mr & Mrs Free” (Τατιάνα Εικοσιδυού), “Αν ακούει το φεγγάρι…” (Παύλος Δανελάτος), “Ποιος έρωτας;” (Άκης Δήμου), “Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα” (Μόνα Κιτσοπούλου), “Η τριλογία του παραθερισμού” (Κώστας Ταρπατζής) και “Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες” (Γιώργος Γκασνάκης).
Ως βοηθός σκηνοθέτης έχει συμμετάσχει, το 2016, στην παράσταση “Το Ξύπνημα της Άνοιξης” του Φράνκ Βέντεκιντ σε σκηνοθεσία της Δήμητρας Λαρεντζάκη στο Θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη.
Ως εμψυχωτής θεατρικού εργαστηρίου εργάστηκε από το 2017 έως το 2019 στο θεατρικό εργαστήρι της Σχολής Χορού “Κατερίνα Κοτρίδου”, από το 2018 έως το 2019 στο θεατρικό εργαστήρι “Επί σκηνής” του Θεάτρου Αριστοτέλειον, από το 2019 έως το 2023 στο θεατρικό εργαστήρι της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Ανδρέας Βουτσινάς» και από το 2021 έως σήμερα στο θεατρικό εργαστήρι της Παιδικής Σκηνής Θεσσαλονίκης.
Το 2015 σκηνοθέτησε το “Ερωτικό Αλληλούια σε Τέσσερις Εικόνες-Ο Δον Περλιμπλίν και η Μπελίσα” του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, το 2016 το “Επιστροφή στο σπίτι” του Ματέι Βίσνιεκ, το 2019 το “Ay, Carmela!” του Χοσέ Σάντσις Σινιστέρα στο Studio Vis Motrix, το 2020 το “Αι συνέπειαι της παλαιάς ιστορίας” του Γεώργιου Βιζυηνού στο Θέατρο Αμαλία στη Θεσσαλονίκη, το 2022 δύο θεατρικές παραστάσεις για παιδιά, το “Οι Περιπέτειες ενός Μονόκερου“ και το “Ο Γουίνι και η παρέα του“, το 2023 την παιδική θεατρική παράσταση “Η Μάσα και ο αρκούδος-Έναν καιρό και μια φορά…!” (στην οποία υπογράφει και την συγγραφή μαζί με τη Σοφία Δημοπούλου) και φέτος την παιδική θεατρική παράσταση “Η Παναγία των Παρισίων” για την Παιδική Σκηνή Θεσσαλονίκης στο Metropolitan Urban Theatre.
Ο Πασχάλης μάς ανοίγει την καρδιά και τη σκέψη του με ιδιαίτερα εύγλωττο κι αυθεντικό τρόπο. Μας μιλάει για τις θεατρικές καταβολές του, τα θεμέλια της θεατρικής του εμπειρίας, τα όνειρα, τις σκέψεις του και τις προσδοκίες που σχετίζονται με την καριέρα και τον εαυτό του. Μας συγκινεί που όταν μιλάει για το παιδί δακρύζει. Είναι ένας γνήσιος παιδαγωγός, καθώς η αγάπη του για τα παιδιά είναι αστείρευτη. Και μας έχει πείσει πως τη δουλειά του την αντιμετωπίζει ως λειτούργημα, δίχως να απουσιάζει από αυτήν η επαγγελματική ευρεσιτεχνία και ταπεραμέντο. Υπάρχει τόση αλήθεια, τρυφερότητα και παιδικότητα μέσα του, και τη διοχετεύει στον ρόλο του ως ηθοποιού, σκηνοθέτη, δασκάλου. Τα θεατρικά έργα που ανεβάζει έχουν μια ιδιαίτερη σφραγίδα κι ένα φιλοσοφικό βάθος.
Και «Η Παναγία των Παρισίων», που ταξιδεύει αυτόν τον καιρό στο Metropolitan Urban Theater, αγγίζει τις ψυχές των μικρών μας φίλων και διασκεδάζει όλη την οικογένεια, με τις εικόνες και τις μουσικές της. “Η Παναγία των Παρισίων” είναι ένα έργο που μιλά για την αγάπη, τη φιλία, την ηθική, την ενσυναίσθηση, την αξία της διαφορετικότητας και τη δύναμη της αποδοχής, καταγγέλλοντας τις αυθαιρεσίες της εξουσίας και τις κοινωνικές διακρίσεις. Η παράσταση αυτή μεταφέρεται αριστοτεχνικά στον σημερινό μας κόσμο, λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής μας, τους προβληματισμούς της, τα αγκάθια της, τις ελπίδες της. Μη χάσετε το ροκ αυτό μιούζικαλ, έργο του Βίκτορος Ουγκώ, με το μοναδικό ανθρώπινο και κοινωνικοπολιτικό του αποτύπωμα, καθώς ένα κλασικό αριστούργημα περνάει με τον καλύτερο τρόπο στα παιδιά μας αλλά και στους μεγάλους.
Ευχαριστούμε από καρδιάς τον Πασχάλη Αραμπατζή για τη συνέντευξη που παραχώρησε στη Σωφέρ καθώς και το Metropolitan Urban Theater για τη θερμή φιλοξενία του.
Τεχνική επιμέλεια: Τάσος Πέππας
Παρακολουθήστε τη συνέντευξη:
Πληροφορίες για τη παράσταση εδώ
Επίλογος: Το θέατρο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ερήμην του ανθρώπου. Αλλά κι ο άνθρωπος δεν έχει την ευκαιρία να ολοκληρωθεί ως προσωπικότητα ερήμην του θεάτρου κι οποιασδήποτε άλλης καλλιτεχνικής ή πνευματικής δραστηριότητας. Οι άνθρωποι του πνεύματος επιχειρούν μέσω του δημιουργικού τους οίστρου να απορροφήσουν τον τυχόν πνευματικό και δημιουργικό μας αποχρωματισμό. Μας περιμένουν με την ενέργεια και την ψυχή τους, να μας προβληματίσουν, να μας συγκινήσουν, να ξυπνήσουν μέσα μας συναισθήματα και να μας οδηγήσουν στην κάθαρση.
Γιατί η ψυχή του θεάτρου είναι ο άνθρωπος και μόνο ο άνθρωπος.