Γράφει για την Κουλτουρόσουπα.
“Σκηνής Διάλογοι”
Η Σωφέρ Θεάτρου συνομιλεί με τη Μαρία Στεφάνου
Η Σωφέρ Θεάτρου συνεχίζει τη σειρά συνεντεύξεων με ανθρώπους της σκηνής.
Το θέατρο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ερήμην του ανθρώπου. Αλλά κι ο άνθρωπος δεν έχει την ευκαιρία να ολοκληρωθεί ως προσωπικότητα ερήμην του θεάτρου κι οποιασδήποτε άλλης καλλιτεχνικής ή πνευματικής δραστηριότητας. Οι άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης επιχειρούν μέσω του δημιουργικού τους οίστρου να διασκεδάσουν τον τυχόν πνευματικό και δημιουργικό αποχρωματισμό μας, να μας εμφυσήσουν την αγάπη για την τέχνη και τον άνθρωπο, να μας δραστηριοποιήσουν ανθρωπιστικά και να καλλιεργήσουν την αισθητική μας αντίληψη.
Η Μαρία Στεφάνου κινείται προς την κατεύθυνση αυτή. Είναι μια πολυτάλαντη καλλιτέχνιδα, σκηνοθέτρια, συγγραφέας, χορογράφος, συνθέτρια, στιχουργός και δασκάλα μουσικού θεάτρου, πολυπράγμων, δημιουργική, εραστής της τέχνης και επαγγελματίας μαζί. Μας μιλάει για την παράσταση που ανεβάζει στο αγαπημένο μας θέατρο Ράδιο Σίτυ, το Ένα Βήμα τη φορά, το οποίο βασίζεται σε ένα δικό της παραμύθι αυτογνωσίας κι αλήθειας τόσο για τους μικρούς μας φίλους όσο και για εμάς τους μεγάλους.
To Ένα Βήμα τη φορά είναι το “οδοιπορικό” ενός κοριτσιού προς την ενηλικίωση, την αυτογνωσία, την αυτοπεποίθηση. Η Ερμιόνη, προσπαθώντας αρχικά να βγει πρώτη, σκοντάφτει και γίνεται έρμαιο των αναγκών των σημαντικών κι ασήμαντων Άλλων. Ένας Περαστικός τη βοηθάει να σταθεί στα πόδια της, να ξεχωρίσει τις ανάγκες της από τις προσδοκίες των Άλλων, να εμβαθύνει στα θέλω της και να μάθει να τα εκφράζει. Η μικρή Ερμιόνη ενηλικιώνεται, μαθαίνοντας να βαδίζει σταθερά και να χορεύει αυτοσχεδιάζοντας με πλήρη ελευθερία. Κι όταν κατακτά πλέον την αγάπη για τον εαυτό της, αρχίζει να αγαπά πραγματικά τους Άλλους και να τούς τοποθετεί εκεί που ανήκουν, δεξιά ή αριστερά της.
Το έργο αυτό αναδεικνύει την απόπειρα του κάθε ανθρώπου να ενηλικιωθεί, να αποδεσμευτεί από το τραύμα της μήτρας του, να αφήσει το χέρι των σημαντικών του Άλλων, και, άλλοτε παρατηρώντας τη γη άλλοτε θαυμάζοντας τον ουρανό, να προσπαθήσει να σταθεί και να ισορροπήσει στα δύο του πόδια, με στόχο να κάνει βήματα στην πορεία της ζωής του, βήματα δημιουργικά, πειθαρχημένα, υπερήφανα, ελεύθερα, μαθαίνοντας ότι την πτώση και την αποτυχία τις συνοδεύει πάντοτε η αγάπη τόσο για τον εαυτό όσο και για τον άλλο.
Βρισκόμαστε σε έναν κόσμο ανταγωνιστικό προς τις βαθύτερες ανάγκες μας. Όμως του κάνουμε τη χάρη να μας επηρεάσει, εάν τον αντιληφθούμε κι εμείς ως τέτοιον. Μαθαίνοντας να στηριζόμαστε στα δικά μας πόδια δε σημαίνει ότι αγριεύουμε την ανθρώπινή μας φύση και απομακρυνόμαστε από τους άλλους, αλλά πως, μέσα από τη βαθύτερή επικοινωνία με τον εαυτό μας, εξανθρωπιζόμαστε περισσότερο και αποκτούμε μια ολιστική αντίληψη του εγώ μας και της κοινωνίας των ανθρώπων όπου και ανήκουμε.
Αποκτούμε επίγνωση της διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στα όρια τα δικά μας και των άλλων, διαισθανόμαστε τις μάσκες, τις ψεύτικες υποσχέσεις, την εγωκεντρική μας τάση συνεχώς να δικαιώνουμε τις επιλογές μας και να αποφεύγουμε τα λάθη μας. Επιτέλους διαμορφώνουμε ξεκάθαρη στάση απέναντι σε κάθε είδους ηθικολογία και ρητορική, υποστηρίζουμε την προσωπική μας αντίληψη για τον κόσμο που μας περιβάλλει, και τον φέρνουμε στα δικά μας μέτρα και σταθμά, όσο βέβαια αυτό μάς επιτρέπεται.
Χρειαζόμαστε λοιπόν να γνωρίσουμε τον βαθύτερό μας εαυτό, να τον αγαπήσουμε, να τον αποδεχτούμε στην ολότητά του, να του συγχωρήσουμε τις αδυναμίες και τα ελαττώματα και να θαυμάσουμε όλα του τα κομμάτια. Είμαστε ολότητες που υπερβαίνουν τα χωροχρονικά όρια. Το χθες, το τώρα και το αύριο είναι απλώς ψευδαισθήσεις του νου. Το κέντρο μας, η ουσία μας βρίσκεται αέναη κάπου μέσα μας και μας περιμένει στωικά. Θα την προσεγγίσουμε, εάν κατορθώσουμε να σπάσουμε τον καθρέπτη μας, τον αντικατοπτρισμό της εικόνας μας στους άλλους, και να διαλογιστούμε με εμάς τους ίδιους, πρόσωπο με πρόσωπο.
Το βιβλίο Ένα Βήμα τη φορά της Μαρίας Στεφάνου, πάνω στο οποίο βασίζεται η συγκεκριμένη παράσταση, αποτελεί ένα εξαιρετικό μάθημα ζωής για μικρούς και μεγάλους, ένα δημιουργικότατο εργαλείο βιωματικής διδασκαλίας για τους εκπαιδευτικούς και μια όαση ανακούφισης για τους γονείς που θέλουν ειλικρινά να κατανοήσουν και να βοηθήσουν τα παιδιά τους. Η παράσταση αυτή μάς διδάσκει να περπατάμε με σταθερό και γεμάτο αυτοπεποίθηση βηματισμό και να βρίσκουμε τον δικό μας δρόμο στη ζωή… χορεύοντας.
Το Βήμα μετουσιώνεται σε παράσταση ήδη από την Κυριακή 27 Νοεμβρίου και μας συντροφεύει στο αγαπημένο μας Ράδιο Σίτυ κάθε Σάββατο και Κυριακή, αποτελώντας μια σταθερή γέφυρα ανάμεσα σε οτιδήποτε έχουμε συνηθίσει και αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη.
Ευχαριστούμε τη Μαρία Στεφάνου που μάς υποδέχτηκε στο ιστορικό αυτό θέατρο-στολίδι της πόλης μας και μας αφιέρωσε πολύτιμο χρόνο από τον ελάχιστο ελεύθερο που διαθέτει. Ευχόμαστε σε όλους τους συντελεστές της παράστασης καλή επιτυχία και στο Ένα Βήμα τη φορά καλό ταξίδι!
Παρακολουθήστε τη συνέντευξη:
Λήψη βίντεο και μοντάζ: Τάσος Πέππας
Δείτε & αυτά:
Φωτογραφικό υλικό
