Να καταλάβουμε τη διαφορά κοροϊδίας και σάτιρας μας λέει κάποιος. Την ξέρουμε.
Σύμφωνα με το el.wiktionary.org Κοροϊδία είναι:
Η αναφορά «με περιπαικτικό τρόπο (λέξεις ή χειρονομίες) στα ελαττώματα, τις αδυναμίες ή τις ιδιαιτερότητες κάποιου, με ασεβή ή ανάρμοστο τρόπο σε κάτι» ή όταν εξαπατούμε κάποιον, τον ξεγελούμε.
Σάτιρα:
«(Λογοτεχνία, θέατρο) λογοτεχνικό/θεατρικό είδος σε έμμετρο ή πεζό λόγο, στο οποίο διακωμωδούνται, παρωδούνται, καυτηριάζονται ή αναδεικνύονται δημόσια ή ιδιωτικά ήθη, χαρακτήρες, καταστάσεις, πρόσωπα κ.ά.»
Ποια είναι λοιπόν η διαφορά; Η σάτιρα πάντα αναφέρεται στον ισχυρό, η κοροϊδία έχει στόχο τον αδύναμο.
Όποιος λοιπόν κοροϊδεύει ομοφυλόφιλους, Ρομά, ΑΜΕΑ, πρόσφυγες κλπ, είναι ένα σκουπίδι, ένα φασιστοτσογλάνι, που σκοπό έχει την εξαπάτηση, τον αποπροσανατολισμό, τη δημιουργία μίσους εναντίον αθώων ανθρώπων.
Αντίθετα σάτιρα είναι να τολμάς να πειράζεις τους δικτατορίσκους με σκοπό να διορθωθούν κακώς κείμενα. Που σημαίνει πως οι πολιτικοί είναι ο πρώτος στόχος της σάτιρας όπως επίσης, πλούσιοι, ιερείς, όσοι καθορίζουν τη ζωή μας. Η σάτιρα μπορεί να αναφέρεται σε ελαττώματα χαρακτήρα (πχ ζήλια), αλλά πάντα με σκοπό τη διόρθωση, όχι το μίσος.
Ελπίζω να το εξηγήσαμε επαρκώς. Στην Αρχαιότητα πχ θεωρούνταν ύβρη η αναφορά σε σωματικό ελάττωμα Πχ Οιδίποδας σε Τειρεσία «τυφλὸς τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματ᾽ εἶ.»
Σάτιρα έκανε ο Αριστοφάνης που τα έψελνε στους φιλοπόλεμους Σπαρτιάτες και συμπατριώτες του Αθηναίους.
Η σάτιρα προϋποθέτει θάρρος, θέλει να πεις πράγματα, που θα ενοχλήσουν ισχυρούς και που μπορεί να έχεις επιπτώσεις γι όσα είπες. Σάτιρα κάνει ο Ζαραλίκος και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες, που ασχολούνται με αυτά που έχουν τεράστια επίπτωση στη ζωή μας.
Αντίθετα διάφοροι κουτσομπόληδες και κουτσομπόλες ασχολούνται λχ με το σεξουαλικό προσανατολισμό, λες κι όλοι έχουμε αυτό τον καημό και ψάχνουμε για γκόμενο, ώστε να μας ενδιαφέρει αν έχει σχέση και με ποιον ή με ποια! Έλα «κυρά Κατίνα» μου, πες και για το ρεύμα κάτι…
