Ένα πρωτότυπο project, μία ιστορία κόμικ που εκτυλίσσεται επί σκηνής θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε από την θεατρική ομάδα Hippo Theatre Group. Πρόκειται για την παράσταση «Mellonia» που συνδυάζει είδη σύγχρονων τεχνών εντάσσοντάς μας σε μια α-χρονική (θεατρική) πραγματικότητα!
Για όλα αυτά και λίγο πριν την έναρξη των παραστάσεων από Παρασκευή 30 Μαρτίου, πανελλήνια πρεμιέρα στο θέατρο Ανετον, οι δημιουργοί της παράστασης «Mellonia» Φώτης Δούσος και Αλέξανδρος Ράπτης μιλούν (από κοινού) στην Κουλτουρόσουπα.
– Ποιο είναι με δυο λόγια το θέμα που πραγματεύεται η παράσταση;
Ο μύθος σχετίζεται με μια μελλοντολογική ιστορία, θεματικός πυρήνας της οποίας είναι το αιώνιο ζητούμενο της πολιτικής και προσωπικής ελευθερίας και χειραφέτησης.
– Τι θα μπορούσατε να αποκαλύψετε για την υπόθεσή της;
Μπορούμε να πούμε μόνο ότι όλα συμβαίνουν σε μια μακρινή μελλοντική κοινωνία που σε μεγάλο βαθμό έχει αυτοματοποιηθεί και αυτό έχει οδηγήσει σε πειθήνιες και δουλοπρεπείς κοινωνικές συμπεριφορές. Η ανατροπή όμως έρχεται από εκεί που δεν το περιμένουμε.
– Ποια είναι η αφορμή που ενέπνευσε τη συγγραφή ή το ανέβασμά της.
Η ιδέα της Mellonia ως φόρμα μας ήρθε σε ένα από τα ταξίδια μας στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Αυστραλία. Το πάντρεμα του κόμικ, με το σινεμά και το θέατρο ήταν μια έμπνευση της στιγμής! Ως θεματική, ζητήματα που πραγματεύεται η παράσταση μας έχουν απασχολήσει και στο παρελθόν είτε σε δουλειές για παιδιά είτε σε δουλειές για ενήλικες.
– Μιλώντας για στόχο, τι θα θέλατε να μεταφέρετε στον θεατή;
Ένας από τους βασικούς μας στόχους είναι να μεταδώσουμε στον θεατή συναισθήματα και συγχρόνως με τις τεχνικές αποστασιοποίησης που χρησιμοποιούμε, να τον κάνουμε να σκεφτεί, να αναρωτηθεί γιατί, να αναζητήσει τις προσωπικές του λύσεις.
– Υπάρχει αναφορά στο σήμερα και πόσο σημαντικό θεωρείτε αυτό το στοιχείο;
Το θέατρο θέτει πάντα επίκαιρους προβληματισμούς. Αν δεν μιλάει για το σήμερα δεν έχει λόγο ύπαρξης. Η αναφορά στο σήμερα είναι σαφής. Τοποθετώντας τη δράση σε μια μακρινή πολιτεία κάνουμε ευκολότερα αναγωγές στις παθογένειες της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε.
– Αν σας ζητούσαμε να την “κατατάξετε σε κατηγορία”, πως θα την χαρακτηρίζατε;
Μετα – θέατρο επιστημονικής φαντασίας ή αλλιώς sci-fi post punk fiction theatre performance που χρησιμοποιεί ως βασικό αφηγηματικό μέσο το comic.
– Ποιο θεωρείτε το δυνατό της σημείο και γιατί;
Η παράσταση συντίθεται από πολλά και ετερόκλητα στοιχεία (comic, σινεμά, ζωντανή μουσική, τεχνικές foley, συμβατικές θεατρικές φόρμες, σημεία πιο λοξής υποκριτικής προσέγγισης κ.ά.). Η ευτυχής σύνθεση τους αποτελεί και το δυνατό της χαρτί.
– Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο κατά την προετοιμασία;
Σίγουρα το τεχνικό κομμάτι ήταν αρκετά δύσκολο. Αλλά και πριν από αυτό χρειάστηκαν αρκετοί μήνες για να γραφτεί το κείμενο και να ολοκληρωθεί το comic το οποίο παρακολουθούμε κατά τη διάρκεια της παράστασης. Σκηνοθετικά έπρεπε να δουλέψουμε σε δύο επίπεδα: α) να γίνει μια πολύ συγκεκριμένη σκηνοθεσία στο χαρτί, με ντεκουπάζ, γωνίες λήψεις, αισθητικές επιλογές και β) να επιμεληθούμε ένα δεύτερο σκηνοθετικό κομμάτι που είχε να κάνει με το σύνολο της παράστασης, με τους ηθοποιούς δηλαδή που θα πλαισίωναν ή θα εμψύχωναν το όλο εγχείρημα και την γενικότερη εικόνα.
– Θέλετε να μοιραστείτε κάτι ενδιαφέρον από τα παρασκήνια της παράστασης;
Δεν ξέρω αν είναι ενδιαφέρον, αλλά σίγουρα μάθαμε να στήνουμε και να ξεστήνουμε σκαλωσιά σε χρόνο dt.
– Αν ήσασταν θεατής για ποιoυς λόγους θα την επιλέγατε;
Γιατί η παράσταση προτείνει ένα πολύ διαφορετικό θεατρικό κώδικα και διαφοροποιείται αισθητά από αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε “συμβατικό θέατρο”.
– Πως βλέπετε τη θεατρική πραγματικότητα της Θεσσαλονίκης και πως την βιώνετε;
Αν και καλλιτεχνικά αποτελούμε γέννημα θρέμμα αυτής της πόλης έχουμε κάνει παραστάσεις σε πολλά μέρη του κόσμου. Η Θεσσαλονίκη βέβαια είναι πολύ καλό μέρος να ξεκινήσεις κάτι. Για μας αποτελεί πόλη σημείο αναφοράς. Κάθε χρόνο καταθέτουμε μια θεατρική πρόταση εδώ.
– Ποια στοιχεία θεωρείτε πως βάζουν εμπόδια ώστε να εξελιχθεί ομαλά μια τοπική ομάδα;
Εφόσον η ομάδα λειτουργεί σε συνθήκες σύμπνοιας και καλής συνεργασίας δε νομίζουμε ότι τα όποια εξωτερικά εμπόδια μπορούν να παίξουν ιδιαίτερα ανασταλτικό ρόλο. Καλό είναι να μη κλεινόμαστε πάντως και να έχουμε μια επαφή με πράγματα που γίνονται έξω.
– Αν θεσμοί και Οργανισμοί της πόλης (Δήμος Θεσσαλονίκης, Μέγαρο Μουσικής, ΚΘΒΕ, Νομαρχία κ.α.) βοηθούν και ενισχύουν θεατρικές ομάδες της Θεσσαλονίκης.
Οι θεσμοί έχουν την τάση να λειτουργούν αρτηριοσκληρωτικά και δεν φημίζονται για τα γρήγορα αντανακλαστικά τους. Παρόλα αυτά έχω την αίσθηση ότι η Θεσσαλονίκη δεν αφήνει παραπονεμένες τις ομάδες της.
– Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του να είσαι ηθοποιός/σκηνοθέτης και να ζεις στη Θεσσαλονίκη;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν ζεις Αθήνα, όπου παρατηρείται πρωτόγνωρη άνθηση σε όλους τους τομείς της θεατρικής τέχνης. Οι ευκαιρίες είναι λιγότερες όπως και οι χώροι και πρέπει να πασχίσεις παραπάνω για να φέρεις τον κόσμο στο θέατρο.
– Γενικότερα ποια εικόνα έχετε για το θεατρόφιλο κοινό της πόλης;
Παλαιότερα το θεωρούσαμε συντηρητικό και όχι πολύ δεκτικό. Αυτό έχει αλλάξει δραστικά τα τελευταία χρόνια και διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μεγάλο ρεύμα που έχει τις κεραίες του τεντωμένες σε νέα πράγματα και στηρίζει έμπρακτα τη θεατρική δράση.
.
.
Φωτογραφικό υλικό
