Η παράδοση λέει ότι δεν γίνεται να αποχαιρετήσουμε τη χρονιά που φεύγει χωρίς τον καθιερωμένο θεατρικό απολογισμό της «Κ», κι εμείς δεν θα στερήσουμε βεβαίως από τον αναγνώστη τις αγαπημένες λίστες των καλύτερων και χειρότερων παραστάσεων της χρονιάς. Άλλωστε στα πλαίσια της «κανονικότητας» που διάγουμε, θα λέγαμε ότι επιβάλλεται. Ξεκινώντας- πάντα με σεβασμό στην παράδοση- από τις χειρότερες, ώστε αφού πάρουμε την… κρυάδα, να οδηγηθούμε αισιόδοξα στις καλύτερες, ως ελπιδοφόρο μήνυμα για το καλωσόρισμα της νέας χρονιάς. Έχοντας σαν γνώμονα όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά και δίκαια θεατρικά κριτήρια, καταλήξαμε κάθε άλλο παρά αβασάνιστα στην κατάρτιση κάθε λίστας που θέτουμε στην κρίση του κοινού, αρχής γενομένης από τις κάκιστες παραστάσεις με σειρά αξιολόγησης από τον… πάτο της βαθμολογίας.
Αυτές που υποτίμησαν τη νοημοσύνη μας, δοκίμασαν την υπομονή μας, υποβάθμισαν τη θεατρική τέχνη, πρόσβαλαν την αισθητική, καταχράστηκαν χρόνο και χρήμα, κερδίζοντας «επάξια» μια θέση στην κατηγορία των χειρότερων παραστάσεων για το 2019 που παρουσιάστηκαν στην πόλη της Θεσσαλονίκης σύμφωνα με το Kulturosupa.gr…
…και για του λόγου το αληθές ιδού:
.
1. «Φινιστρίνι»
Κακο-σκηνοθέτησε ο Πέτρος Φιλιππίδης.
Ένας παντελώς ανούσιος και άτεχνα δοσμένος μονόλογος περί «αδιεξόδων της εποχής» που υποτίμησε τη νοημοσύνη του θεατή και δεν σηκώνει καμιά επιείκεια, καθώς πρόκειται για έμπειρους καταξιωμένους συντελεστές που θεωρούν ότι μπορούν να πλασάρουν συνειδητά οποιαδήποτε κακότεχνη προχειρότητα ως αρπαχτή της συμφοράς με στόχο το ταμείο…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Μάρτιο στο θέατρο Αυλαία.
-Βαθμολογήσαμε με ΜΗΔΕΝ και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
2. «Το ανάκτορο στην Άνω Τούμπα»
Κακο-σκηνοθέτησε η Αγγελική Ξένου.
.
Άλλος ένας μονόλογος (τυχαίο;) της κακιάς ώρας, με ένα πλήρως αδιάφορο, φλύαρο, κουραστικό κείμενο χωρίς την παραμικρή εμβάθυνση, με (μη) σκηνοθεσία σχολικού επιπέδου και με ερμηνεία τόσο επίπεδη, στημένη και άνευρη από την Ε. Γερασιμίδου, που δεν πιστεύαμε σ’ αυτά που βλέπαμε- ακούγαμε, παρακαλώντας να τελειώσει η πλήξη το συντομότερο δυνατό…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Οκτώβριο στο θέατρο Αυλαία.
-Βαθμολογήσαμε με 2,1 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
3. «Σχέσεις Πόθου- Πάθους- Πόνου»
Κακο-σκηνοθέτησε ο Τάκης Χρυσικάκος.
.
Πέραν της απογοήτευσης που εισπράξαμε, φύγαμε με μεγάλες απορίες… Ποιος ο λόγος να καταπιαστεί ένας καταξιωμένος συγγραφέας με όλα τα αυτονόητα και χιλιοειπωμένα περί έρωτος; Γιατί ένας σπουδαίος ηθοποιός σαν τον Τ. Χρυσικάκο επέλεξε ένα τόσο ανούσιο κείμενο για να στήσει μια παράσταση που δεν είχε κανένα λόγο ύπαρξης, αναλώνοντας το ταλέντο του; Άβυσσος η ψυχή του καλλιτέχνη…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Δεκέμβριο στο θέατρο Αυλαία.
-Βαθμολογήσαμε με 2.5 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
4. «Νούρα- Ένα πένθιμο μπλουζ»
Κακο-σκηνοθέτησε η Βάσια Αργέντη.
Ή αλλιώς εδώ, «το πένθος ταιριάζει στους θεατές» που ανέχτηκαν μια βαρετή παράσταση για το μείζον μεταναστευτικό ζήτημα, στηριγμένη σε τετριμμένα σχετικά στερεότυπα, αναμάσημα ειδησεογραφικών ρεπορτάζ, ολίγον μελό, ολίγη ηθικολογία και αφελείς εξελίξεις, με ανύπαρκτο συναίσθημα, ατυχές κάστινγκ και τραβηγμένες ερμηνείες για την δήθεν «ευαισθησία»…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Νοέμβριο στο θέατρο Αριστοτέλιον.
-Βαθμολογήσαμε με 2,6 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
5. «Δον Κιχώτης»
Κακο-σκηνοθέτησε η Εφη Μπίρμπα.
Δηθενισμός και λανθασμένες τεχνικές που κατέληξαν σε κουραστική θέαση ενός βασανιστικού δρώμενου, καταστρέφοντας συμβολισμούς και συναίσθημα και οδηγώντας έναν εξαιρετικό ηθοποιό σαν τον Α. Σερβετάλη να περιφέρεται επί σκηνής σε ένα δίωρο επαναλαμβανόμενο μοτίβο, σε σημείο ο θεατής να ψάχνει έξοδο διαφυγής…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Φεβρουάριο στο Μέγαρο Μουσικής.
-Βαθμολογήσαμε με 2,7 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
6. «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του»
Κακο-σκηνοθέτησε η Θάλεια Ματίκα.
Κι εμείς κανονικά έπρεπε να… πάρουμε τα βουνά, μετά η θέαση μιας παράστασης συνοδευόμενης από ύμνους! Οι οποίοι αφορούσαν έναν απαράδεκτα επιφανειακό- μελοδραματικό μονόλογο με αντιπολεμική θεματολογία και κραυγαλέα υπερβολή, ερμηνευμένο με πλήρη βασανιστική ακινησία μιας ώρας, που και… Βούδας να είσαι ξεσπάς!
-Είδαμε και φρίξαμε τον Ιουνίοι στο θέατρο Αμαλία.
-Βαθμολογήσαμε με 2,8 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
7. «Μετά τη Θήβα»
Κακο-σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Καρακάσης.
Φύγαμε με το μυαλό σκοτισμένο από τη μάταιη προσπάθεια να ερμηνεύσει «τί ήθελε να πει ο ποιητής» και να συνδέσει τα ασύνδετα κομμάτια του παζλ, σε ένα έργο, που ενώ μπορούσε να εξελιχθεί σε ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ, χάθηκε για τα καλά στην εντελώς ανοργάνωτη δομή με τα λογικά κενά, ψάχνοντας στα τυφλά το ζητούμενο…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Οκτώβριο στο θέατρο Αθήναιον.
-Βαθμολογήσαμε με 3 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
8. «Πέφτει η νύχτα…»
Κακο-σκηνοθέτησε ο Κώστας Μελίδης.
Μια απόπειρα διασκευής του κλασικού «Οκτώ γυναίκες κατηγορούνται», που κατέληξε σε έναν αλλοπρόσαλλο αχταρμά με «λίγο απ’ όλα» στην πιο φτηνιάρικη εκδοχή τους… ένα ατυχέστατο εγχείρημα με άκομψες προσθήκες και χωρίς ταυτότητα, που παράπαιε ανάμεσα σε κωμωδία- θρίλερ μυστηρίου- παρωδία, πασχίζοντας ακατανόητα να προσδώσει κωμικότητα με το στανιό σε ένα καταξιωμένο ψυχολογικό έργο που… αιωνία του η μνήμη!
-Είδαμε και φρίξαμε τον Δεκ’εμβριο στο θέατρο Σοφούλη.
-Βαθμολογήσαμε με 3,4 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
9. «Τρεις φόνοι… καμιά κηδεία»
Κακο-σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Κυριακού.
Κάποιες φιλότιμες ερμηνείες δεν μπορούν να εξαλείψουν σοβαρές συγγραφικές και σκηνοθετικές αδυναμίες, σε μια παράσταση που παρέπεμπε σε αφελή, χοντροκομμένη φάρσα γυμνασιόπαιδων, με φαιδρή πλοκή και ενοχλητικά τραβηγμένες υπερβολές για τον εκβιασμό του (ανύπαρκτου) γέλιου, καταλήγοντας σε χάσιμο χρόνου και χρήματος…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Ιούνιο στο θέατρο Κήπου.
-Βαθμολογήσαμε με 3,5 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
10. «Ο βαφτιστικός της κυρίας»
Κακο-σκηνοθέτησε ο Χάρης Ρώμας.
Καλές μεν οι προθέσεις, ωστόσο με αποτέλεσμα προβληματικό, εντοπίζοντας σοβαρές αδυναμίες στο αδιάφορο φλύαρο, παρωχημένο κείμενο, στην ανέμπνευστη, στημένη, αδούλευτη σκηνοθεσία χωρίς ενέργεια, καθώς και σε αρκετές ερμηνείες, με βασικότερη ένσταση για την κουραστική, επαναλαμβανόμενη μανιέρα του πρωταγωνιστή Χ. Ρώμα….
-Είδαμε και φρίξαμε τον Οκτώβριο στο θέατρο Αριστοτέλειον.
-Βαθμολογήσαμε με 3,6 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
Ακολουθούν:
–Οι καλύτερες παραστάσεις 2019 (Δημοσίευση: Σάββατο 28/12)
–Οι καλύτερες παραστάσεις της Δεκαετίας (Δημοσίευση: Δευτέρα 30/12)
.
Δείτε & αυτά:
..
.
.
.
/
Όλες οι νέες παραστάσεις (πρεμιέρες) που θα δοθούν από 15/5/2019 έως 14/05/2020 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αυτόματα συμμετέχουν για τα 3 Βραβεία Κοινού καθώς και για τα Βραβεία Κριτικής Επιτροπής στα 10α -επετειακά- Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2020.
& αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
..
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
