Δεν γίνεται να μετράμε αντίστροφα για τη λήξη της χρονιάς που οσονούπω μας αποχαιρετά, να κάνουμε απολογισμούς των πάντων δεξιά κι αριστερά (ή «αριστερά») και να λείπει η καθιερωμένη λίστα της «Κ»!
Που ναι, σωστά μαντέψατε, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την κλασική πλέον θεατρική λίστα με τις καλύτερες και χειρότερες παραστάσεις του 2018, όπως αυτές αξιολογήθηκαν κατά την κρίση των συντακτών μας και με τη μεγαλύτερη δυνατή τεκμηρίωση υπέρ ή κατά στις αναλυτικές κριτικές. Ξεκινούμε με τη λίστα των χειρότερων, αφήνοντας τις καλύτερες για κλείσιμο της χρονιάς με αισιόδοξο ελπιδοφόρο τρόπο, και αφού επισημάνουμε ότι η κατάταξή τους ακολουθεί αξιολογική σειρά, ξεκινώντας η πρώτη από… το βάθος του πάτου κι ανεβαίνοντας σταδιακά η τελευταία… αμυδρά στο ημίφως!
Παραστάσεις που δοκίμασαν τις αντοχές μας ή υποτίμησαν τη νοημοσύνη μας ή αποκοίμισαν πνεύμα και σώμα ή όλα αυτά μαζί, και βεβαίως «επάξια» κατέκτησαν μια θέση στη «μαύρη λίστα» που ακολουθεί…
Συγχαρητήρια σε όλους.
Αυτές λοιπόν είναι οι 15 χειρότερες θεατρικές παραστάσεις της χρονιάς 2018 που παρουσιάστηκαν στην πόλη της Θεσσαλονίκης σύμφωνα με το Kulturosupa.gr…
«ΟΙ ΚΑΤΩ ΑΠ’ Τ’ ΑΣΤΕΡΙΑ»
/
Κακο-σκηνοθέτησαν: Κωνσταντίνος Μπίμπης και Λίλα Μπακλέση.
Είναι αστείο να πάρουμε στα σοβαρά αυτό το ρηχό, βλακωδέστατο, αφελές (τρόπος του λέγειν) «θεατρικό έργο» χωρίς κανένα λόγο ύπαρξης και μια παράσταση χωρίς κείμενο/ σκηνοθεσία ερμηνείες, που έγινε από το τίποτα και παρέμεινε ένα τίποτα…
.
-Είδαμε και φρίξαμε τον Αύγουστο στο θέατρο Κήπου.
-Βαθμολογήσαμε με ΜΗΔΕΝ και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΚΑΥΣΩΝΑΣ»
Κακο-σκηνοθέτησε η Εμμανουέλλα Κοντογιώργου.
Είναι προφανώς παρανοϊκό, όμως ο παρών «Καύσωνας» κατάφερε να μας παγώσει με κρυοπαγήματα που πήραν καιρό να γιατρευτούν, γιατί δύσκολα μπορείς να ξεχάσεις μια ανεκδιήγητη παράσταση σχολικού επιπέδου με αποθέωση του ερασιτεχνισμού και μια βραδιά «πολικού ψύχους»…
.
-Είδαμε και φρίξαμε τον Φλεβάρη στο θέατρο Ενώ.
-Βαθμολογήσαμε με ΜΗΔΕΝ και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ»
.
Κακο-σκηνοθέτησε η Μαρία Μπαλτατζή.
Όταν το κλασικό και καταξιωμένο «Σακάκι που βελάζει» υφίσταται αυθαίρετη… κοπτική- ραπτική και μετουσιώνεται σε άτεχνο «Κούρεμα των αμνών» με φιλοδοξίες για σύγχρονη απόδοση, που έμειναν σκέτες φιλοδοξίες χωρίς κανένα έρεισμα…
.
-Είδαμε και φρίξαμε τον Γενάρη στο θέατρο Πολιτεία.
-Βαθμολογήσαμε με ΜΗΔΕΝ και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΠΑΖΟΛΙΝΙ»
.
Κακο-σκηνοθέτησε η Αγγελική Καρυστινού.
Όλα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς, αν η σκηνοθεσία δεν είχε χαθεί σε ένα ακατάσχετο παραλήρημα χωρίς ειρμό, ουσία και στόχο, αποθεώνοντας προκλητικά τη γελοία δηθενιά στο στήσιμο και ωθώντας τον πρωταγωνιστή σε άνευ λόγου εξάντληση/ παράκρουση…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Νοέμβρη στο θέατρο Αυλαία.
-Βαθμολογήσαμε με ΕΝΑ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΆΓΡΙΑ ΔΥΣΗ»
Κακο-σκηνοθέτησε η Μπέσσυ Μάλφα.
Το απίστευτο κατασκεύασμα ενός τρικυμισμένου συγγραφικού μυαλού που κατάφερε να στριμώξει τα άπαντα σε έναν φαιδρό αχταρμά- σε συνδυασμό με μια εξίσου φαιδρή, πρόχειρη, βαρετή σκηνοθεσία, δοκίμασαν σαδιστικά τα όρια αντοχής μας…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Ιούλιο στο θέατρο Κήπου.
-Βαθμολογήσαμε με ΕΝΑ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
«ΝΤΑ»
.
Κακο-σκηνοθέτησε ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος.
Όταν η έλλειψη έμπνευσης και λάθος σκηνοθετική προσέγγιση, στηριγμένη σε αργόσυρτο, κουραστικό ρυθμό, εμφανώς στημένα κλισέ, προβλέψιμα στιγμιότυπα, μπορεί να «καταπιεί» όλη την ουσία ενός έργου και να κοιμίσει τον θεατή- αν δεν τον εκνευρίσει…
.
-Είδαμε και φρίξαμε τον Φεβρουάριο στο θέατρο Βασιλικό.
Βαθμολογήσαμε με ΔΥΟΜΙΣΙ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΚΥΡΙΑ ΝΤΑΛΟΓΟΥΕΪ»
.
Κακο-σκηνοθέτησε η Μαρία Ξανθοπουλίδου.
Μια σκηνοθεσία αλαλούμ, με άναρχες μεταφορές στο παρελθόν/ παρόν/ υποσυνείδητο της ηρωίδας, δημιουργώντας χάος και δυσκολεύοντας την παρακολούθηση, ενώ η κουραστική εκφώνηση κειμένων έκανε τον θεατή να αποζητά εσπευσμένα τη λήξη…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Οκτώβρη στο θέατρο Αυλαία.
Βαθμολογήσαμε με ΤΡΙΑ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΆΜΛΕΤ»
.
Κακο-σκηνοθέτησε ο Θοδωρής Γκόνης.
Χαώδες κείμενο με ατέλειωτα πισωγυρίσματα, προορισμένο μόνο για ανάγνωση, ψυχρή και αδιάφορη σκηνοθεσία, ο καλός Χατζηπαναγιώτης σε μια επιλογή μετριότητας, από αυτές που ειρωνικά αποκαλούμε «βαριά κι ασήκωτη κουλτούρα»…
.
-Είδαμε και φρίξαμε τον Γενάρη στο θέατρο Αθήναιον.
-Βαθμολογήσαμε με ΤΡΙΑ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
«ΑΦΕΝΤΗΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΣ
.
Κακο-σκηνοθέτησε ο Γιώργος Νανούρης.
Δεν κατανοούμε τί ελκυστικό βρήκε ο Νανούρης σε αυτή την απαράδεκτη προσέγγιση αφήγησης- ερμηνείας, όπου με εύκολα τερτίπια ξεπέταξαν ένα βαθυστόχαστο έργο, δημιούργησαν ίντριγκες στην εισαγωγή και εκτέλεσαν τον Τολστόι σε μια μόλις ωρίτσα…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Φλεβάρη στο θέατρο Αθήναιον
-Βαθμολογήσαμε με ΤΡΙΑ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΟΡΕΣΤΗΣ»
.
Κακο-σκηνοθέτησε ο Γιάννης Αναστασάκης.
Η πρόθεση του σκηνοθέτη να δημιουργήσει έναν σύγχρονο Ορέστη ατύχησε, καθώς η άρρυθμη, αμήχανη, κουραστική σκηνοθεσία με προσθήκες χωρίς ταυτότητα, έδωσε τραγελαφικούς ήρωες και κωμικοτραγικές καταστάσεις σε ένα στείρο καλλιτεχνικά αποτέλεσμα…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Ιούλιο στο θέατρο Δάσους.
-Βαθμολογήσαμε με ΤΡΕΙΣΗΜΙΣΙ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ»
.
Κακο-σκηνοθέτησε η Βαρβάρα Δουμανίδου.
Από ένα αξιόλογο σχήμα με ταυτότητα, που περιμέναμε να υπερβεί τη «βιτρίνα» του έργου και να διαφοροποιηθεί από τη συμβατική κινηματογραφική του απόδοση, εισπράξαμε μια κακή, καθόλου πειστική αντιγραφή…
.
-Είδαμε και φρίξαμε τον Ιανουάριο στο θέατρο Αυλαία.
-Βαθμολογήσαμε με ΤΕΣΣΕΡΑ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
«ΜΑΝΤΑΜ ΣΟΥΣΟΥ»
.
Κακο-σκηνοθέτησε ο Γιάννης Κακλέας.
Το ζήσαμε κι αυτό… την εμβληματική ηρωίδα του Ψαθά ως ελαφρόμυαλη, χαζοχαρούμενη, γραφική φιγούρα χωρίς κανένα βάθος και περιεχόμενο, με φαιδρό τσαμπουκά, στείρα αλαζονεία και τεχνητό ψεύτικο στήσιμο, στα πλαίσια ενός μιούζικαλ…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Σεπτέμβρη στο θέατρο Δάσους.
-Βαθμολογήσαμε με ΤΕΣΣΕΡΑ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΗΛΕΚΤΡΑ»
Κακο-σκηνοθέτησε ο Θάνος Παπακωνσταντίνου.
Δεν καταλάβαμε πώς συνδέθηκαν τόσο ετερόκλητα στοιχεία σε έναν σκηνοθετικό αχταρμά που προκάλεσε πλήξη, κούραση και ενίοτε γέλιο με τις ερμηνευτικές υπερβολές, σε μια σύγχρονη Ηλέκτρα ως θρίλερ- εκδοχή που ατύχησε…
.
-Είδαμε και φρίξαμε τον Σεπτέμβρη στο θέατρο Δάσους.
-Βαθμολογήσαμε με ΤΕΣΣΕΡΑ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«Ο ΓΑΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΠΡΑΟΥΝ»
Κακο-σκηνοθέτησε ο Γιώργος Σκεύας.
Άρρυθμο τέμπο, ανολοκλήρωτες σκηνές, αποστασιοποιημένες ερμηνείες, σε ένα ψυχρό αποστειρωμένο αποτέλεσμα χωρίς συναίσθημα και κορυφώσεις, σε μια παράσταση με κουραστική διάρκεια που αδίκησε το έργο…
.
-Είδαμε και φρίξαμε τον Απρίλιο στο θέατρο Αριστοτέλειον.
-Βαθμολογήσαμε με ΤΕΣΣΕΡΑ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
.
«ΓΚΡΙΝΙΑ ΜΟΥ»…
.
Κακο-σκηνοθέτησε ο Στέργιος Σαραγιώτης.
Κακο-σκηνοθέτησε ο Στέργιος Σαραγιώτης.
Θα μπορούσε να ήταν μια εύπεπτη, ευχάριστη κωμωδία άνευ απαιτήσεων, αν έλειπαν κάποια προβλέψιμα κλισέ και ευκολίες συν ρηχότητα και αφέλεια στο κείμενο, παράλληλα με στιγμές αμηχανίας και τραβηγμένη υπερβολή στην σκηνοθεσία με «άρωμα» ερασιτεχνισμού…
-Είδαμε και φρίξαμε τον Νοέμβρη στο θέατρο Αριστοτέλειον.
-Βαθμολογήσαμε με ΤΕΣΣΕΡΑΜΙΣΙ στα 10 και σχολιάζουμε αναλυτικά ΕΔΩ
,
Αλλο “κακό”… να μη μας βρει….
.
Φωτογραφικό υλικό
