Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα του Σαββάτου, έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική, η δημοσιογράφος και συγγραφέας Σοφία Αδαμίδου.
Η Σοφία Αδαμίδου, γεννήθηκε το 1963 στη Χαραυγή Κοζάνης. Δούλεψε για χρόνια στο Ριζοσπάστη και στην τηλεόραση του 902 .
Υπήρξε τακτικό μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ. Στην επαγγελματική της πορεία ως δημοσιογράφος, εργάστηκε επίσης στην ΕΤ1, στη ΝΕΤ, τον ΑΝΤ1.
Το συγγραφικό έργο που αφήνει πίσω της είναι πλούσιο και πολυσχιδές. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές (“Υπάρχει μια χώρα που σου μοιάζει», “Στην αγορά του χρόνου ανειδίκευτη”) και συνέγραψε τη βιογραφία της Σωτηρίας Μπέλλου, με τίτλο «Πότε ντόρτια, πότε εξάρες», έργο το οποίο διασκεύασε για το θέατρο, με τον τίτλο «Σωτηρία με λένε».
Στα θεατρικά της έργα είναι μεταξύ άλλων ο «Άρης», βασισμένο στη ζωή και τους αγώνες του Άρη Βελουχιώτη, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο «Αλέκος Σακελλάριος» από τα Κορφιάτικα βραβεία, «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, «Ήλιος στην πέτρα», βασισμένο στο αφήγημα της αντάρτισσας του ΔΣΕ, Ελένης Τραγγανίδα – Μακρυνιώτη «Η Μυρτιά του βουνού», «Άνθρωποι και ποντίκια» του Στάινμπεκ, «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», από το βιβλίο του Ντάλτον Τράμπο κ.ά.
Με τον αδερφό της και θεατρικό συγγραφέα, Μυρώδη Αδαμίδη, συνεργάστηκαν μεταξύ άλλων στη συγγραφή του έργου «Καρλ, της καρδιάς μου καρδιά», εμπνευσμένο από τις επιστολές της Τζένης και του Καρλ Μαρξ
Η κηδεία της θα γίνει αύριο Κυριακή 13 Ιουνίου, στις 4 μ.μ., στην Χαραυγή Κοζάνης.
. . . .
«Έφυγε» τα ξημερώματα του Σαββάτου, μετά από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική, η συντρόφισσα Σοφία Αδαμίδου, δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη και της τηλεόρασης του 902 και συγγραφέας.
.
Έφυγε από τη ζωή η πιο καλή, η ακριβή, η αγαπημένη Σοφία Αδαμίδου.
Ήταν δημοσιογράφος, ποιήτρια. Ήταν ΚΚΕ. Ήταν εξέχουσα θεατρική συγγραφέας.
Μεταξένια Σοφία μου γνωριστήκαμε το σκληρό 2012 με τον πιο τρυφερό τρόπο.
Για μένα ήσουν η ελπίδα. Ότι μπορούν οι Άνθρωποι να παραμένουν ακέριοι αψηφώντας τις συστημικές μυλόπετρες, μπορούν να ανθίστανται στις τριβές των μηχανισμών, μπορούν να δημιουργούν ‘’επειδή’’ και όχι ‘’για να’’
Αντίο…χαιρετισμούς …ξέρεις εσύ
.
Σοφία Αδαμίδου αντίο!!!Θα μου λείψουν τα όμορφα μάτια σου και το γλυκό χαμόγελο σου.Θα μου λείψει η μαχητικότητα σου, το πείσμα σου,η αγάπη σου για το θέατρο,η πένα σου.Σ ευχαριστώ για τα θεατρικά δώρα που μου πρόσφερες.Σ ευχαριστώ που ήσουν καθηγήτρια της δραματικής Σχολής Πρόβα.Μιά μέρα πριν χειρουργηθείς…..μιλήσαμε.Δεν θέλω να θυμάμαι τον ανθρώπινο διάλογο μας..Ενώ άρχισα να περιμένω το τέλος της διαδρομής σου,σήμερα δεν το αντέχω.Αδικο αδικο!!!
Πάλεψες γενναία Σοφούλα μου με τον καταραμένο ιό. Δεν μπορω να το πιστεψω οτι εφυγες. Θα σε βλεπω πάντα στην εισοδο του θεάτρου να μου λες τα νέα για τον Άρη σου. Σοφία Αδαμιδου είσαι εδώ
Φωτογραφικό υλικό
