Ο «Ιησούς Χριστός, Υπέρλαμπρο Άστρο» είναι η κλασική πλέον ΡΟΚ ΟΠΕΡΑ του Άντριου Λόυντ Γουέμπερ και του Τιμ Ράις που ανέβηκε στα μεγαλύτερα θέατρα της Υφηλίου και διασκευάστηκε και σε κινηματογραφική ταινία, που τότε θεωρήθηκε αιρετική και απαγορεύτηκε σε πολλές χώρες, κατά τη διάρκεια της πρώτης της προβολής.
.
Προτού ανέβει στο Μπροντγουέι όμως, κυκλοφόρησε το 1970 ως άλμπουμ με τον αρχηγό των Deep Purple Ian Gilan στο ρόλο του Ιησού, την Yvonne Elliman στο ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής και τον Murray Head στο ρόλο του Ιούδα, σημειώνοντας ρεκόρ πωλήσεων και προσφέροντας στο κοινό κομμάτια που έγιναν τεράστια hits.
Το αυθεντικό άλμπουμ του 1970 είναι ένα από τα πλέον καλαίσθητα και σπάνια που κυκλοφόρησαν και περιελάμβανε μάλιστα τις παρτιτούρες και το λιμπρέτο του έργου.
Τόσο η θεατρική ροκ όπερα όσο και η κινηματογραφική μεταφορά παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια της ζωής του Χριστού, την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, τη σύλληψη και σταύρωσή του.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νόρμαν Τζούισον
ΠΑΙΖΟΥΝ: Τεντ Νίλι, Καρλ Αντερσον, Ιβόν Έλιμαν
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Νόρμαν Τζούισον, Ρόμπερτ Στίγκγουντ
ΜΟΥΣΙΚΗ: Αντριου Λόιντ Βέμπερ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Μπάρι Ντένεν
Είναι πολλοί όμως αυτοί που λένε, ανεξάρτητα από καταγωγή και θρησκευτική καταβολή, πως ο Ιησούς Χριστός είναι ούτως ή άλλως ο μεγαλύτερος «σταρ» όλων των εποχών, η διαχρονική προσωπικότητα των αιώνων, ο δημοφιλέστερος και πλέον αναγνωρίσιμος “πνευματικός ηγέτης και φιλόσοφος” στο σύμπαν.
Η κύρια πηγή πληροφόρησης για τον Ιησού είναι τα Χριστιανικά, κανονικά Ευαγγέλια (σε αντίθεση με τα μη κανονικά ή Απόκρυφα Χριστιανικά κείμενα).
Αυτά τα κείμενα, δεν αποτελούν λεπτομερείς και αναλυτικές βιογραφίες του Ιησού Χριστού, ούτε και είναι έργα καθαρά ιστορικά με την έννοια των έργων Θουκυδίδη ή του Ιώσηπου, ή άλλων ιστορικών της αρχαιότητας. Βέβαια μέσα τους βρίσκουμε αναφορές σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα (όπως η απογραφή του Κυρηνίου, ο αυτοκράτορας της Ρώμης Τιβέριος, ο Πόντιος Πιλάτος, ο Ηρώδης Αντίπας, ο τετράρχης Λυσανίας κ.ά.), όμως δεν εξαντλείται ο χαρακτήρας τους στην ιστορία, αλλά αποτελούν κυρίως μαρτυρίες πίστης, βιώματος και μετάδοσης του χριστιανικού μηνύματος. Τα Ευαγγέλια είναι τέσσερα και μαζί με τα υπόλοιπα 23 βιβλία που κατά τους χριστιανούς περιέχουν τη «νέα οικονομία του Θεού», ονομάζονται όλα μαζί «Καινή Διαθήκη».
Ο Ιησούς, δεν έγραψε κανένα κείμενο αλλά φαίνεται ότι εμπιστεύτηκε στη μνήμη των μαθητών και των ακολούθων του το μήνυμά του και τα έργα του. Μέσα στα κείμενα της κανονικής γραμματείας της Καινής Διαθήκης περιλαμβάνεται η προφορική αυτή παράδοση όχι ως υποκειμενική αυθαίρετη καταγραφή, αλλά ως μια αποκρυσταλλωμένη παράδοση, εκφρασμένη από την συγκεκριμένη πρωτοχριστιανική κοινότητα. Ο Ιησούς με τη στάση και τη διδασκαλία του δεν φάνηκε να ακολουθεί ή να συνεχίζει κάποια γνωστή ραββινική παράδοση. Το ιδιόμορφο έργο του, μάλλον δεν θυμίζει κάποιο από τα κοινωνικά ή πνευματικά κινήματα της εποχής του. Δεν φαίνεται να συνεχίζει ούτε την αυστηρή γραμμή του Βαπτιστή, ούτε και τις ασκητικές τάσεις των μοναστικών κοινοτήτων της Νεκράς Θάλασσας καθώς αρκετές διαφορές παρουσιάζει από τις αρχές τους. Χαράσσει μια προσωπική γραμμή, χωρίς να κηρύσσει ούτε αποστασία άλλα ούτε και τυφλή υποταγή στο Νόμο. Προβάλλει την ανθρώπινη ελευθερία ως υπέρτατο αγαθό και καλεί τον άνθρωπο να την εναρμονίζει με το καλό και με τις βουλές του Θεού. Στο έργο και τη στάση ζωής του, τα πράγματα παρουσιάζονταν με μια εντελώς άλλη όψη εγκαινιάζοντας μια διαφορετική κατανόηση του κόσμου και των ανθρώπων.
Γι αυτούς όλους τους λόγους και πολλούς άλλους και ενέπνευσε, εκτός από τους πιστούς, ακόμη και σκηνοθέτες, συγγραφείς, γλύπτες, ζωγράφους και μουσουργούς.
Φωτογραφικό υλικό
