.
Αποτελεί ένα νέο πρόσωπο με ποικίλες ασχολίες και πολλαπλά ταλέντα. Η ζωή του είναι περιτριγυρισμένη από θέατρο και μουσική.
.
Είναι φιλόδοξος, αλλά παράλληλα προσγειωμένος στην πραγματικότητα του σήμερα. Αυτήν την περίοδο συμμετέχει στην παράσταση «Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας» του Δημήτρη Δημητριάδη.
Για τις ασχολίες, τα ενδιαφέροντα, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες του, αλλά και τους φόβους ενός νέου ανθρώπου, που ασχολείται με τον καλλιτεχνικό χώρο, ο Πάνος Μητσόπουλος μιλά στον Γιώργο Μπαστουνά για την Κουλτουρόσουπα.

1. Πες μας δύο λόγια για τον εαυτό σου, για την οικογένειά σου, τον τόπο καταγωγής, τις σπουδές σου, τις προηγούμενες ασχολίες και γενικότερα τα ενδιαφέροντα σου.
Το όνομά μου είναι Πάνος Μητσόπουλος και έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στη Θεσσαλονίκη. Ανήκω σε μια καλλιτεχνική οικογένεια και από μικρό παιδί είμαι μέσα στο θέατρο και τη μουσική. Είμαι ηθοποιός, multi-instrumentalist, μουσικός συνθέτης και παραγωγός. Είμαι φοιτητής στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του ΠΑΜΑΚ και απόφοιτος της ΑΔΣ Ανδρέας Βουτσινάς. Αγαπώ πολύ τα ζωάκια και τα βοηθώ με όποιο τρόπο μπορώ.
2. Τί σημαίνει το θέατρο για σένα;
Θέατρο για μένα είναι οτιδήποτε με κινεί. Οτιδήποτε μου δημιουργεί ερωτήματα χωρίς απαραίτητα να μου δίνει απαντήσεις. Το θέατρο είναι η αρτιότερη μορφή έκφρασης συναισθημάτων και τίποτε δεν μπορεί να το αντικαταστήσει. Είναι ψυχοθεραπεία.
3. Πότε και πώς ξεκίνησε η επαφή σου με το θέατρο; Ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείς με την υποκριτική; Ήταν ένα πρόσωπο, μια συγκεκριμένη παράσταση που είδες;
Από πολύ μικρό παιδί με θυμάμαι να συμμετέχω πάντα στις σχολικές παραστάσεις και χαρακτηριστικά με θυμάμαι να έχω χάσει πολλούς «σημαντικούς» αγώνες μπάσκετ ή ποδοσφαίρου για να συμμετέχω σε πρόβες. Ήταν φανερό από μικρή ηλικία για μένα πως κάτι τέτοιο θα ακολουθούσα στη ζωή μου. Μπήκα στη Δραματική Σχολή μετά από την πρώτη αποτυχημένη μου προσπάθεια στις Πανελλήνιες με σκοπό να μάθω πως λειτουργεί ο σκηνοθέτης/ηθοποιός/σκηνογράφος/χορογράφος και να μπορέσω να το χρησιμοποιήσω μετέπειτα στη μουσική μου, που ήταν πάντα το όνειρό μου. Κατέληξα να αγαπώ όμως εξίσου και τα δυο!
4. Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του θεάτρου στη σημερινή κοινωνία και ειδικότερα στην ελληνική πραγματικότητα; Θεωρείς ότι, στα πλαίσια και της οικονομικής κρίσης που επικρατεί, παρακολουθεί ο κόσμος θέατρο ή έχει μειωθεί το θεατρόφιλο κοινό;
Έχοντας συζητήσει για αυτό το θέμα με πολλούς φίλους/συνεργάτες/καθηγητές ομολογώ πως δεν έχω ολοκληρωμένη απάντηση. Ο ρόλος του θεάτρου είναι να σε προβληματίσει/αφυπνίσει και να σου υπενθυμίσει πως υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που πέρασαν ακριβώς αυτό που πέρασες, σε κάνει να μη νιώθεις μόνος. Θέατρο όμως είναι και ο θυμός, το γέλιο, το δάκρυ. Δεν θεωρώ πως έχει μειωθεί το θεατρόφιλο κοινό, το αντίθετο μάλλον. Όμως σίγουρα θεωρώ πως έχει μειωθεί ο αριθμός παραστάσεων που αξίζουν τα 10-15-20 ευρώ μου. Όταν κάτι είναι καλό, ο κόσμος το τιμά, είτε είσαι όνομα, είτε είσαι μια μικρή θεατρική ομάδα που μόλις ξεκίνησε. Επίσης οικονομική κρίση ζω περίπου στα 2/3 της ζωής μου οπότε δεν ξέρω πως ήταν πριν για να έχω μέτρο σύγκρισης.
5. Ποια είναι η γνώμη σου για τις παραστάσεις που ανεβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη και γενικά για την θεατρική παραγωγή στην Ελλάδα;
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πονεμένη ιστορία. Από το: «θα το καλύψουμε εμείς το κενό, θα δημιουργήσουμε, θα φέρουμε τον κόσμο πίσω στα θέατρα» μέχρι το «ήρθε η ώρα να κατέβω Αθήνα» έχει περάσει κάθε φοιτητής Καλλιτεχνικών Σχολών που έχω γνωρίσει. Την αγαπώ όμως πολύ την πόλη μου. Και θα συνεχίσω να προσπαθώ να δημιουργώ και να εξελίσσομαι μέσα σε αυτήν, όσο συνεχίσει να μου το επιτρέπει και η ίδια. Όλα αυτά για να απαντήσω, θεωρώ πως η πόλη μου μπορεί πολύ καλύτερα. Έχουμε εξαιρετικούς νέους καλλιτέχνες, όμως συνεχίζουμε να στηρίζουμε τους ίδιους 10-15 παλιούς σταθερά. Η πόλη διψά από κάτι καινούριο και θα το φωνάζω όσο μπορώ να στηρίζουμε κάθε νέα προσπάθεια και ας μην πάμε στην παράσταση με τους ίδιους ηθοποιούς με διαφορετικό κείμενο, δεν θα μας λείψει.

6. Ζούμε σε μια δύσκολη εποχή και κατά πολλούς σε μια εποχή κρίσης των αξιών. Θεωρείς πώς υπάρχουν επιπτώσεις στην δουλειά σου και ιδιαίτερα στις συνεργασίες με παλαιότερους αλλά και νέους συναδέλφους σου;
Η δουλειά μου δεν βασίστηκε αλλά ούτε και επηρεάστηκε ποτέ από τις σχέσεις που είχα με τους συναδέλφους μου. Θεωρώ πως όταν βρίσκεσαι σε μια ομάδα, πρέπει να επιτρέπεις να επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα η σχέση που έχεις με τον άλλο μέχρι εκεί που χρειάζεται. Έτσι κι αλλιώς, η μαγεία της στιγμής δεν βρίσκεται ούτε στο πριν, ούτε στο μετά, αλλά στο τώρα. Εκεί δεν χωράνε διαπροσωπικές σχέσεις, εκεί είσαι μόνος αντιμέτωπος με τα συναισθήματα σου και απλά τυχαίνουν να βρίσκονται εκεί και κάποια άλλα σώματα που αναπνέουν δίπλα σου.
7. Μίλησε μας για κάποιες δουλειές/παραστάσεις στις οποίες συμμετείχες έως τώρα. Ξεχωρίζεις κάποια και γιατί;
Είμαι αρκετά τυχερός να έχω ήδη κάνει αρκετές δουλειές που αγάπησα και είμαι περήφανος για αυτές είτε σαν ηθοποιός, είτε σαν μουσικός. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιες θα είναι επειδή ήταν η πρώτη φορά που δοκιμαζόμουν σε κάτι, όπως στο Hippo (2018) μια μικρού μήκους σε σκηνοθεσία Θ. Αργυρού που ήταν μια εμπειρία στο Φεστιβάλ Δράμας που δεν θα ξεχάσω. Μετά, το «Σε μένα μιλάς;» σκην. Σ. Μιχαηλίδου που ήταν η πρώτη φορά που δοκιμάστηκα ως μουσικός επί σκηνής. Κλείνοντας, η δουλειά που κάνω τώρα, «Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας» είναι η αγαπημένη μου μουσικά.
8. Ποιος από τους ρόλους που ερμήνευσες έως σήμερα σε έχει αγγίξει ως προσωπικότητα και θεωρείς ότι σε έχει επηρεάσει σε κάποιο βαθμό;
Οι ρόλοι που ερμηνεύω με επηρεάζουν αρκετά κατά τη διάρκεια των προβών και ίσως και των παραστάσεων. Σαν να βουτάω μέσα στον χαρακτήρα και να προσπαθώ να μιμηθώ τα θέλω του, τα πιστεύω του, τα patterns του. Μετά φεύγει από μένα και μένει πίσω. Οπότε δεν έχω κάτι συγκεκριμένο, όλοι λίγο πολύ έγιναν εγώ κι εγώ με τη σειρά μου έγινα αυτοί.
9. Δεδομένης της ενασχόλησής σου και με το κομμάτι της μουσικής πόσο περίπου χρόνο χρειάζεσαι για να ολοκληρώσεις το «ντύσιμο» μίας παράστασης με μουσική; Θυμάσαι κάποια δουλειά που είχε ιδιαίτερες απαιτήσεις και σε δυσκόλεψε;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος που χρειάζομαι. Γράφω σχεδόν καθημερινά μουσική και μπορεί κάτι που έγραψα πέρσι να «κολλάει» στην δουλειά που κάνω τώρα. Έχει τύχει να ολοκληρώσω όλο το έργο σε μια μέρα, έχει τύχει να μου πάρει μήνες. Τα ερεθίσματα είναι που μου δίνουν πολύ για αυτό προσπαθώ σαν μουσικός σε μια παράσταση να παρακολουθώ πρόβες, δεν μου αρέσει να γράφω στα τυφλά.
10. Σε ένα θεατρικό έργο, πόση αυτονομία δίνεται σε έναν μουσικό από το σενάριο και την σκηνοθεσία; Είναι μία διεκπαιρεωτική ή καθόλα δημιουργική εργασία;
Αυτό πάντα εξαρτάται από τον σκηνοθέτη. Έχω δουλέψει με ανθρώπους που ξέρουν ακριβώς τι θέλουν, που θα μπει και πόση διάρκεια θα έχει. Σε βαθμό να μου μουρμουράνε και τις μελωδίες που έχουν μυαλό τους. Έχω δουλέψει και με σκηνοθέτες που δεν ξέρουν τι θέλουν, αλλά με την καλή έννοια, που θέλουν να το βρούμε μαζί. Σε όποια κατάσταση και αν βρίσκομαι όμως, πάντα βρίσκω τον δικό μου χώρο και χρόνο για να αναπτύξω και να δημιουργήσω. Προτιμώ τον δεύτερο, αλλά το πρώτο είναι πιο συνεπές στο χρονοδιάγραμμα.
11. Ποιος μουσικός αποτελεί πρότυπο για εσένα;
Προτιμώ να μην έχω πρότυπα, ακούω και εμπνέομαι από κυριολεκτικά τα πάντα. Τελευταία ακούω πολύ MIKA και Baby Keem.

12. Πες μας μια αστεία ή άβολη στιγμή που είχες σε κάποια παράσταση;
Έχει τύχει να μπω για παράσταση και με το που πατήσω το πόδι στο σανίδι να αρχίζω να σκέφτομαι πως έχω ξεχάσει ανοιχτό το μάτι της κουζίνας, να μη φεύγει από το μυαλό μου με τίποτα και να φοβάμαι πως θα γίνει ζημιά. Ο σκηνοθέτης μου μου είχε πει πως ήταν από τις καλύτερες παραστάσεις μου. Μάλλον γιατί σκεφτόμουν το μάτι και όχι το κείμενο.
13. Πώς αντιδράς γενικότερα στις κακές στιγμές αλλά και στις κακές κριτικές που μπορεί να ακολουθούν;
Όπως και στις καλές. Κακές στιγμές υπάρχουν και θα υπάρχουν γιατί είμαστε άνθρωποι που κάνουν λάθη. Οι κριτικές δεν με άγγιξαν ποτέ, θετικές ή αρνητικές.
14. Πες μας τη γνώμη σου για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον θεατρικό κόσμο και κυρίως για τις συνθήκες εργασίας που υπάρχουν; Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι προς το καλύτερο, τι θα ήταν αυτό;
Θεωρώ πως βρισκόμαστε σε μια εποχή 50-50 σε σχέση πάντα με αυτά που ζω και ακούω. Υπάρχει η «καλή» πλευρά και το καλή μέσα σε εισαγωγικά γιατί θα έπρεπε απλά να θεωρείται το κανονικό, όμως υπάρχει και η κακή. Απλήρωτες πρόβες, πληρωμές με ποσοστά, καθυστέρηση πληρωμών. Και δεν μιλάμε καν για σοβαρά ποσά. Αυτό που θα άλλαζα, αν μπορούσα θα ήταν τη νοοτροπία που κουβαλάνε μερικοί σκηνοθέτες-παραγωγοί. Πρώτα θα πληρωθούν όλοι τα συμφωνημένα, μέχρι και ο τελευταίος τεχνικός, ταξιθέτης κλπ και μετά θα πληρωθώ εγώ. Έτσι θα έκανα τουλάχιστον εγώ, γιατί έτσι έμαθα.
15. Πως διαχειρίστηκες την πανδημία και τι σου έμαθε;
Η πανδημία με βρήκε σε μια πολύ κακή στιγμή της ζωής μου και ήρθε και με αποτελείωσε. Με μηδένισε. Όμως μετά από το μηδέν άρχισα σιγά σιγά να ανεβαίνω. Θυμήθηκα πόσο πολύ αγαπάω τους ανθρώπους γύρω μου, την οικογένεια μου, το σκυλάκι μου αλλά πόσο αγαπώ και εμένα. Ήταν και είναι ακόμη μια αφύπνιση. Να κάνω ότι θέλω όπως το θέλω χωρίς δεύτερη σκέψη. Το «δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει» είναι αληθινό και πλέον το μότο μου.

16. To προηγούμενο διάστημα μονοπώλησαν το ενδιαφέρον ορισμένες καταγγελίες, που ξεκίνησαν από τον αθλητισμό και συνέχισαν με το θέατρο. Πώς κρίνεις όλη αυτή την κατάσταση και πως πιστεύεις ότι θα είναι η επόμενη μέρα στο θέατρο;
Αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους και όλες που βγήκανε και μοιραστήκανε μαζί μας αυτά που περάσανε. Χρειάζεται απίστευτη δύναμη ψυχής για να μιλήσεις δημόσια για ότι έχεις υποστεί. Χαίρομαι πολύ που πλέον, πολλοί άνθρωποι δεν κοιμούνται ήσυχοι. Όμως θα ήθελα να διαχωρίσω το θέμα από τον αθλητισμό και το θέατρο. Δεν θεωρώ πως αυτά συμβαίνουν μόνο εδώ, ίσα ίσα θεωρώ πως σε άλλους χώρους γίνονται πράγματα που δεν θα τα πίστευε η κοινή γνώμη αν τα άκουγε. Ίσως έχει να κάνει με την αναγνωρισιμότητα του θύτη αλλά και του θύματος και ίσως για αυτό να επικοινωνήθηκε πολύ περισσότερο. Το θέατρο, η μουσική αλλά και ο αθλητισμός είναι πολύ πιο δυνατά από την οποιαδήποτε προσπάθεια «αμαύρωσης» τους.
17. Θεωρείς ότι οι μέχρι τώρα οικονομικές απολαβές σου είναι ικανοποιητικές; Θα είναι το επάγγελμα αυτό ικανό να σε καλύψει βιοποριστικά στο μέλλον;
Για να είμαι ειλικρινής, όχι. Για αυτό κάνω πολλές δουλειές. Βέβαια πιστεύω πολύ σε μένα, στον εαυτό μου αλλά και στη δουλειά μου και δίνω χρόνο στα πράγματα. Κάποια στιγμή θα με καλύπτει οικονομικά γιατί θα το καταφέρω εγώ.
18. Με τι ακριβώς ασχολείσαι αυτή την εποχή;
Αυτή την εποχή συμμετέχω ως συνθέτης/μουσικός επί σκηνής στο έργο «Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας» του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκην. Σ. Βραχνή, στο Θέατρο Αμαλία.
Είμαι συνθέτης/τεχνικός ηχογράφησης-μίξης σε ραδιοφωνική θεατρική παραγωγή που θα ανακοινωθεί πολύ σύντομα
Παράλληλα ασχολούμαι με το Executive Production(Ενορχήστρωση-Προγραμματισμός) σε τραγούδια φίλων και συνεργατών, με πολλά από αυτά να κυκλοφορούν μέσα στο 2022 και ίσως και νωρίτερα στο Spotify.

19. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος ρόλος που θα ήθελες να υποδυθείς;
Ιδανικά θα ήθελα να γράφω μουσική και να ζήσω από αυτό. Όσον αφορά τους ρόλους δεν είχα ούτε θα έχω ποτέ κόλλημα, οτιδήποτε χρειαστεί να έρθω αντιμέτωπος θα το αντιμετωπίσω με τον ίδιο τρόπο.
20. Με ποιον/ποια ηθοποιό ή/και σκηνοθέτη θα ήθελες να συνεργαστείς; Θεωρείς κάποιον το ίνδαλμά σου;
Όπως και με την προηγούμενη ερώτηση, δεν νομίζω πως έχω συγκεκριμένη απάντηση. Δεν έχω ινδάλματα ούτε πρότυπα. Έχω σίγουρα πολλούς που εκτιμώ και θαυμάζω για τη δουλειά τους, όμως η συνεργασία είναι κάτι τελείως διαφορετικό.
21. Τι θα συμβούλευες σε άλλα νέα παιδιά που επιθυμούν να ασχοληθούν με αυτό το επάγγελμα;
Να μην ακούσουνε ποτέ τίποτα και κανέναν. Δεν χρειαζόμαστε όλοι σταθερή δουλειά, πανεπιστήμιο και οικογένεια. Ο χρόνος του ανθρώπου πάνω στη γη είναι τόσο περιορισμένος για να κάτσει και να ζήσει τη ζωή που καθόρισαν άλλοι για αυτόν. Κυνηγήστε κάθε όνειρο όσο μακρινό και αν ακούγεται.
Ευχαριστούμε
.
–Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε
.
.