Γράφει ο Γιάννης Τσιρόγλου για την Κουλτουρόσουπα

Το κρατούσαν μυστικό και έπεσε σαν θεατρική «βόμβα», «Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο ΚΘΒΕ…».

Με αυτό το τίτλο, αλλά χωρίς αποσιωπητικά, αυτά είναι δικά μας, κυκλοφόρησε πλατιά φαρδιά το δελτίο Τύπου προκαλώντας όντως μια απρόσμενη και φυσικά ευχάριστη έκπληξη για την έλευση του ακριβοθώρητου ηθοποιού και σκηνοθέτη στη δεύτερη κρατική σκηνή της χώρας μας.

Και η αλήθεια είναι πως πρόκειται για πρόταση του ΚΘΒΕ και συγκριμένα από τον Χρήστο Σουγάρη που εκτελεί -και- χρέη Καλλιτεχνικού Προγραμματισμού προς τον δημοφιλή ηθοποιό να είναι αυτός ο πρωταγωνιστής της απαιτητικής αυτής παράστασης, αλλά και προς τον ανήσυχο θεατρικό παραγωγό Γιώργο Λυκιαρδόπουλου (που έχει το «Λυκόφως») να το κάνουν από κοινού καθώς η παραγωγή είναι εξαιρετικά ακριβή, οπότε κατ΄ ουσίαν (στις υπογραφές), αποτελεί συμπαραγωγή ενός ιδιώτη με τον συγκεκριμένο κρατικό φορέα.

Σπάνια περίπτωση που δεν συνηθίζεται στα μέρη μας, αλλά όπως ξέρω θα έχει και συνέχεια με άλλον παράγοντα (ντόπιο και πολύ καλό σκηνοθέτη και “δικό” μας παραγωγό) σε συγκλονιστικό έργο πασίγνωστου Αμερικάνου συγγραφέα που πριν λίγα χρόνια  η παράστασή αυτή σάρωσε τα θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης  η οποία όμως θα παιχτεί την επόμενη θεατρική περίοδο…

Το λοιπόν, νέα ήθη στο ΚΘΒΕ που ενώ δεν του «κάθονται» όλες οι παραστάσεις του Αστέριου Πελτέκη, (τελευταία και οι «Ληστές» του Φρήντριχ Σίλλερ που είδαμε πρόσφατα ήταν εντελώς μέτρια), ψάχνει και ψάχνεται, ανεβάζει και κατεβάζει παραστάσεις στο πιτς φυτίλι, τσεκάρει κίνηση, συναντά ηθοποιούς και σκηνοθέτες, ακούει προτάσεις, ανεβοκατεβαίνει Αθήνα για ραντεβού (κάνει και κάτι περατζάδες σε τηλεοπτικά, όπως η παρακάτω φωτό… και μη παρεξηγηθεί…) και προς τιμήν του μέχρι σήμερα το κυνηγά το θέμα «ρεπερτορίου» και το πώς ουσιαστικά να ενσωματωθεί το «θέατρο του» στο κοινό της πόλης αποκτώντας στίγμα και φυσικά όσο μείνει Καλλιτεχνικός Διευθυντής  να αφήσει πίσω του έργο, όπως άλλωστε είναι και το μαράζι όλων όσων έχουν κάτσει σε αυτή την καρέκλα…

Στο πλαίσιο αυτό ξεκινά και τις συνεργασίες και η πρώτη από αυτές είναι  «Η Αγαπημένη του κυρίου Λιν» που ξεκινά από ερχόμενη Παρασκευή 22 του Μάρτη και μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων θα παίξει για το αθηναϊκό κοινό.

Σταρ υπάρχει και είναι ο συναρπαστικός σε όλα Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ο οποίος μας έλειψε υπερβολικά πολύ, όταν χρόνο παρά χρόνο βλέπαμε τις παραστάσεις που επιμελούνταν μέχρι λεπτομέρειας και έχουν μείνει αλησμόνητες.

Γιατί ποιος θεατρόφιλος μπορεί να ξεχάσει τον αριστουργηματικό «Πουπουλένιο» του Μάρτιν Μακ Ντόναν, το συναρπαστικό «Θεό της Σφαγής» της Γιασμίνα Ρεζά, ή το καταπληκτικό  «Φάρο» του Κόνορ Μακφέρσον, με κορυφαίους συμπρωταγωνιστές και τεράστιες επιτυχίες καλλιτεχνικά και εμπορικά, όλες σε παραγωγή του Κάρολου Παυλάκη, τότε που έπαιζαν στο Αριστοτέλειον, μετά τον θρίαμβο στο θέατρο Αθηνών.

Οι 3 παρακάτω αυλαίες μαρτυρούν το πόσο πολύ ενθουσίασαν οι παραστάσεις του:

Όπως αξιομνημόνευτες είναι και παραστάσεις που επένδυσε σκηνοθετικά και είδαμε στην πόλη μας: «Ο Φεγγίτης» (2019, Κολοσσαίον) και το «Για όνομα» (2017) στους Λαζαριστές. Όπως καταλαβαίνετε τις είδαμε όλες και τις  λατρέψαμε όλες…

Ωστόσο η τελευταία του δουλειά  το  «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» (2019) δεν μας ήρθε Θεσσαλονίκη, καθώς προέκυψε πανδημία και τα θέατρα έκλεισαν  με την περίοδο αυτή να αμαυρώνεται και από το Metoo  όταν ηλίθιοι (βλέπε: Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) ) το ενέπλεξαν έστω και φωτογραφικά …γιατί νωρίτερα σκηνοθέτησε τον Λιγνάδη στο καλοκαιρινό «Οιδίποδα Τύραννο» (2019).

Όμως με μια επιστολή καταπέλτη τους έβαλε στη θέση τους αλλά η ζημιά έγινε… Ο κόσμος άλλωστε  ήταν σοκαρισμένος και εξαιρετικά ευάλωτος (φυσικά και παρασυρμένος) σε ό,τι ακουγόταν, και όποιον πάρει ο χάρος…. Ας μην ξεχνάμε και την αδικία σε βάρος του Γιώργου Κιμούλη, που την πληρώνει μέχρι και σήμερα.

Κάπως αποσύρθηκε αλλά ποτέ δεν έκατσε στ΄ αβγά του σκηνοθετώντας «Το Τρίτο Στεφάνι» με την Μαρία Κίτσου στο Παλλάς, ενώ ως ηθοποιός πρωταγωνίστησε στο μιουζικαλέ «Μια υπέροχη ζωή» (2021) και «Το Σώσε» (2022), ενώ φέτος σκηνοθέτησε την τραγικωμωδία «The Humans» που γίνεται χαμός στο Μουσούρη, ελπίζουμε να φέρουν και εδώ.

Οπότε και όπως καταλαβαίνετε το κεφάλαιο Μαρκουλάκης είναι μεγάλο και άκρως ενδιαφέρον καθώς περιέχει όλα αυτά τα θελκτικά στοιχεία ενός ζυμωμένου θεατράνθρωπου που τα΄  χει όλα μα όλα και είναι απόλαυση να τον βλέπεις στη σκηνή.

Σαφώς « Η Αγαπημένη του κυρίου Λιν» δεν αντικατοπτρίζει το «πακέτο Μαρκουλάκης» και σε όσα έχουμε καλομάθει βλέποντας τις δουλειές του, αλλά όπως φαίνεται και δαύτο έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ασχέτως αν πρόκειται για –άλλο- έναν μονόλογο…

Τι έχει;  Καλή παραγωγή, έναν ξένο σκηνοθέτη, τον  Βέλγο Γκι Κασίερς  που θεωρείται κορυφαίος στην Ευρώπη (έτσι λένε) και ένα δυνατό έργο του Φιλίπ Κλοντέλ που αυτό δεν θεωρείται σπουδαίο αλλά είναι..

Οπότε όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών γιατί η παρουσία του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη είναι μεγάλο γεγονός.

Ευχόμαστε και η παράσταση να είναι αντάξια των προσδοκιών μας. Καλή επιτυχία.

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

 «Η Αγαπημένη του κυρίου Λιν» του Φιλίπ Κλοντέλ.

Πρεμιέρα: Παρασκευή  22/03/ 2024, στις 21.00

Ο κύριος Λιν κρατώντας στην αγκαλιά του τη Σανγκντιού, τη μικρή εγγονή του και τη μόνη επιζήσασα της οικογένειάς του, εγκαταλείπει το κατεστραμμένο από τον πόλεμο χωριό του και φτάνει στην Ευρώπη πρόσφυγας. Εκεί, χωρίς να γνωρίζει τίποτα για τη νέα χώρα και χωρίς να αντιλαμβάνεται τη γλώσσα των ξένων, αφήνει τη μοίρα του στα χέρια των αρμόδιων αρχών που τον περιθάλπουν. Μέχρι που γνωρίζει τον κ. Μπαρκ.

Σκηνοθεσία: Γκι Κασίερς. Ερμηνεύουν:  Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη: 19.00, Πέμπτη- Παρασκευή: 21.00, Σάββατο: 21.00, Κυριακή: 19.00

-Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ