1. Πες μας δύο λόγια για τον εαυτό σου, για την οικογένειά σου, τον τόπο καταγωγής, τις σπουδές σου, τις προηγούμενες ασχολίες και γενικότερα τα ενδιαφέροντα σου.
Γεννήθηκα και ζω στην Θεσσαλονίκη. Εξαιτίας της καταγωγής μου έχω ζήσει μεγάλο μέρος της ζωής μου στην επαρχία και νιώθω τυχερή για αυτό. Πλέον επισκέπτομαι το χωριό μου όσο πιο συχνά μπορώ, ο χρόνος με την οικογένεια είναι για μένα πολύ σημαντικός.Είμαι τελειόφοιτος της Δραματικής Σχολής Ροντίδη στην Θεσσαλονίκη. Έχω ζήσει για ένα χρόνο στην Αθήνα κάνοντας θέατρο και παρακολουθώντας σεμινάρια, όπως επίσης και για κάποιο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό. Τα μαθήματα, οι φίλοι και οι παραστάσεις καταλαμβάνουν τον περισσότερο απ’ τον ελεύθερο χρόνο μου. Τα ταξίδια είναι μέρος της ζωής και της δουλειάς μου και μια ανάγκη που δεν σταματάει ποτέ.
2. Ποια ήταν παλιότερα και ποια είναι σήμερα η σχέση σου με το θέατρο; Τί σημαίνει το θέατρο για σένα;
Όλα ξεκίνησαν όταν για πρώτη φορά στα τέσσερα μου χρόνια άρχισα να ανεβαίνω πάνω στο τραπέζι κάθε φορά που ήθελα να χορέψω, να τραγουδήσω ή να παριστάνω τον αγαπημένο μου ήρωα. Μεγαλώνοντας τα πράγματα γινόντουσαν όλο και πιο ξεκάθαρα για εμένα και έκτοτε δεν κατέβηκα από εκεί. Στο σήμερα θα πω ότι δεν θέλω να φανταστώ την ζωή μου χωρίς το θέατρο ή τουλάχιστον χωρίς και αυτό!
Το Θέατρο όπως και κάθε μορφή έκφρασης είναι μια ανάγκη. Μια ανάγκη που βρίσκεται συνεχώς εκεί. Σε χρειάζεται όσο το χρειάζεσαι και εσύ, είσαι η πηγή του και είναι η δική σου! Μονόδρομος θα έλεγα λοιπόν ως ένα βαθμό σίγουρα!

3. Πότε και πώς ξεκίνησε η επαφή σου με το θέατρο; Ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείς με την υποκριτική; Ήταν ένα πρόσωπο, μια συγκεκριμένη παράσταση που είδες;
Οι πρώτες μου επαφές ξεκίνησαν στο σχολείο, λαμβάνοντας μέρος στις θεατρικές ομάδες. Αγαπημένη μου ασχολία από μικρή ηλικία ήταν οι παραδοσιακοί χοροί. Αφορμή ήταν και είναι πάντα η ανάγκη για έκφραση. Έκφραση συναισθημάτων, καταστάσεων, εικόνων.
4. Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του θεάτρου στη σημερινή κοινωνία και ειδικότερα στην ελληνική πραγματικότητα; Θεωρείς ότι, στα πλαίσια και της οικονομικής κρίσης που επικρατεί, παρακολουθεί ο κόσμος θέατρο ή έχει μειωθεί το θεατρόφιλο κοινό;
Θεωρώ ξεκάθαρο πως ο ρόλος του θεάτρου είναι να πει απλά και μόνο την αλήθεια. Την αλήθεια της σημερινής και της κάθε κοινωνίας. Είναι εκεί για να σε μάθει να ακούς, να σε κάνει να γελάσεις, να σκεφτείς, να κλάψεις, να αντιδράσεις! Πράγμα το οποίο ο περισσότερος κόσμος το έχει ανάγκη. Φυσικά και η δυσκολία του να κάνει κάποιος όσα θέλει στις μέρες μας είναι μεγάλη, όμως νομίζω πως το θέατρο είναι κάτι που ο κόσμος ζητά και μια διέξοδος που επιλέγει.
5. Ποια είναι η γνώμη σου για τις παραστάσεις που ανεβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη και γενικά για την θεατρική παραγωγή στην Ελλάδα;
Θα μιλήσω για την Θεσσαλονίκη, όπου τα τελευταία χρόνια δημιουργούνται συνεχώς νέες θεατρικές ομάδες, οι οποίες κάνουν σημαντική προσπάθεια.Η αλήθεια είναι πως οι ευκαιρίες στην πόλη μας δεν είναι πολλές και έτσι η δουλειά των νέων καλλιτεχνών μέσα απ’ τις ομάδες είναι αξιόλογη. Το να πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο για κάτι σε κάνει πάντα καλύτερο. Έχουμε δει και βλέπουμε εξαιρετικές παραστάσεις.
6. Ζούμε σε μια δύσκολη εποχή και κατά πολλούς σε μια εποχή κρίσης των αξιών. Θεωρείς πώς υπάρχουν επιπτώσεις στην δουλειά σου και ιδιαίτερα στις συνεργασίες με παλαιότερους αλλά και νέους συναδέλφους σου;
Ζούμε σε μια εποχή γενικότερης κρίσης. Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει πολύ δύσκολες και αυτό είναι μια θλιβερή πραγματικότητα. Κάθε σχέση χρειάζεται πάντα προσπάθεια, υπομονή και επικοινωνία κάτι το οποίο ο άνθρωπος δεν διαθέτει σήμερα. Φυσικά αυτό έχει επιπτώσεις και στις συνεργασίες κάποιες φορές.

7. Μίλησε μας για κάποιες δουλειές/παραστάσεις στις οποίες συμμετείχες έως τώρα. Ξεχωρίζεις κάποια και γιατί;
Κάνοντας θέατρο στην Θεσσαλονίκη τα τελευταία 8 χρόνια έχω συνεργαστεί με τα περισσότερα θέατρα. Η κάθε δουλειά είναι πάντα διαφορετική για να μπορέσω ξεχωρίσω κάποια.Θέατρα με τα οποία έχω δουλέψει τα τελευταία χρόνια είναι το Ράδιο Σίτυ, το Αυλαία, το Σοφούλη, η ΕΜΣ, το Κολοσσαίον και το θέατρο Βέμπο.Η θεατρική ομάδα στην οποία είμαι, η Theatraction, μου έχει χαρίσει επίσης υπέροχες συνεργασίες, όπως η τελευταία μας συνεργασία με την ΚΟΘ.
Σίγουρα οι παραστάσεις στις οποίες συμμετείχα στο εξωτερικό ήταν για εμένα μια ξεχωριστή εμπειρία.
8. Ποιος από τους ρόλους που ερμήνευσες έως σήμερα σε έχει αγγίξει ως προσωπικότητα και θεωρείς ότι σε έχει επηρεάσει σε κάποιο βαθμό;
Θεωρώ πως πάντα σε επηρεάζει ο οποιοσδήποτε ρόλος υποδύεσαι. Είναι αναπόφευκτο ως ένα σημείο, είναι κάτι που εσύ χτίζεις και κουβαλάς. Μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ του εαυτού σου και των ρόλων που καλείσαι να υποδυθείς. Σχέση εξάρτησης! Βλέπω συνεχώς αλλαγές στον εαυτό μου μέσα απ’ το θέατρο.
9. Πες μας μια αστεία ή άβολη στιγμή που είχες σε κάποια παράσταση; Πώς αντιδράς γενικότερα στις κακές στιγμές αλλά και στις κακές κριτικές που μπορεί να ακολουθούν;
Οι αστείες στιγμές πάνω στην σκηνή είναι πολλές! Ειδικά όταν παίζεις με φίλους ή ανθρώπους που ξέρεις καλά. Απ’ τις πιο άβολες στιγμές ήταν μια φορά που έπαθα σεντόνι εν ώρα παράστασης και για κάποια δευτερόλεπτα, που φυσικά φαντάζουν αιώνες πάνω στην σκηνή, δεν ήξερα καν ποια είμαι. Οποιαδήποτε κακή στιγμή στην ζωή μου προσπαθώ να την αντιμετωπίζω με χιούμορ, έτσι και στην σκηνή. Είμαι ανοιχτή σε κάθε είδους κριτική και ακόμη περισσότερο στις κακές.
.
10. Ποια η γνώμη σου για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον θεατρικό κόσμο και κυρίως για τις συνθήκες εργασίας που υπάρχουν; Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι προς το καλύτερο, τι θα ήταν αυτό;
Όπως σε όλες τις δουλειές έτσι και στον χώρο της τέχνης τα πράγματα έχουν δυσκολέψει. Αυτή είναι μια γενική κατάσταση. Όσον αφορά τις συνθήκες νομίζω πως πάντα έχεις να αντιμετωπίσεις κάτι διαφορετικό, καλύτερο ή χειρότερο.
Θα ήθελα σίγουρα υπάρχουν περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες σε όλους τους τομείς.
11. Θεωρείς ότι οι μέχρι τώρα οικονομικές απολαβές σου είναι ικανοποιητικές; Θα είναι το επάγγελμα αυτό ικανό να σε καλύψει βιοποριστικά στο μέλλον;
Επιλέγω συνεργασίες στις οποίες οι απολαβές ναι, είναι ικανοποιητικές. Φυσικά στο παρελθόν έχει συμβεί και το αντίθετο.
Αν μπορεί κανείς να βιοποριστεί απ’ το θέατρο; Πολύ σχετική ερώτηση. Υπάρχουν άνθρωποι που το καταφέρνουν και άλλοι όχι. Και άλλοι που στην προσπάθεια του να το καταφέρουν χάνουν την ουσία.
Ο βαθμός δυσκολίας είναι πάντως σίγουρα μεγάλος.
12. Πιστεύεις ότι το επάγγελμα που διάλεξες θα σου προσφέρει ηθική ικανοποίηση;
Σίγουρα ναι, είναι κάτι που συμβαίνει ήδη.
13. Με τι ακριβώς ασχολείσαι αυτή την εποχή;
Φέτος συνεργάζομαι για δεύτερη χρονιά με την Παιδική Σκηνή Θεσσαλονίκης στην παράσταση «Η Μάσα και ο Αρκούδος 2» (δυο τελευταίες παραστάσεις, Σάββατο 8, ώρα: 18.00 & Κυριακή 9 Φεβρουαρίου ώρα: 11.30 στο Ράδιο Σίτυ, πληροφορίες εδώ).
Παράλληλα συμμετέχω σε παραστάσεις της Theatraction, με την οποία ετοιμάζουμε συνεχώς καινούρια πράγματα. Αυτή την περίοδο συνεργαζόμαστε με την ΚΟΘ στην παράσταση «Εγώ ο Μότσαρτ».
Παραδίδω μαθήματα θεατρικού παιχνιδιού σε παιδιά και δουλεύω ως βοηθός σκηνοθέτη στα θεατρικά εργαστήρια της Δραματικής Σχολής Ανδρέα Βουτσινά.
Καθημερινή ασχολία τα μαθήματα σύγχρονου χορού και χοροθεάτρου που παρακολουθώ.
.
.
14. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος ρόλος που θα ήθελες να υποδυθείς; Με ποιον/ ποια ηθοποιό θα ήθελες να συνεργαστείς; Θεωρείς κάποιον το ίνδαλμά σου;
Μελλοντικά σχέδια: δουλειά και νέοι στόχοι. Μέσα απ’ την δουλειά φτάνουμε πάντα εκεί που θέλουμε. Είναι το μόνο σχέδιο στο οποίο βασίζομαι λοιπόν. Ινδάλματά μου οι άνθρωποι που δουλεύουν, τολμάνε και τσαλακώνονται.
15. Τι θα συμβούλευες σε άλλα νέα παιδιά που επιθυμούν να ασχοληθούν με αυτό το επάγγελμα;
Πως θα πρέπει σίγουρα να είναι πολύ σίγουροι και πολύ έτοιμοι για αυτό.
Με δεδομένο αυτό δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα!
Τα όνειρά τους είναι εκεί και τους περιμένουν!