Γράφει για την Κουλτουρόσουπα.
Από τη στήλη “Σκηνής Διάλογοι”.
Η Σωφέρ Θεάτρου συνεχίζει τη σειρά συνεντεύξεων με ανθρώπους της σκηνής.
Στον απόηχο του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου και του εμφυλίου που ακολούθησε στη χώρα, τον χειμώνα του 1949, σε έναν οίκο ανοχής στην οδό Ασπασίας, στο κέντρο της Αθήνας, ζουν και εργάζονται πέντε γυναίκες. Ενώ όλα πια δείχνουν να πηγαίνουν καλά, με πραξικόπημα καταλαμβάνει την εξουσία ένα αιρετικό τάγμα θρησκόληπτων, που φέρει το όνομα «Το Τάγμα της Αγίας Ευλογίας». Σκοπός του Τάγματος είναι να εξαλείψει τα βδελυρά στοιχεία της κοινωνίας, πραγματοποιώντας εφόδους σε οίκους ανοχής.
Το πορνείο αποδεικνύεται ως ένα μεγάλο σχολείο. Αυτό της ζωής.
Τα Κορίτσια της οδού Ασπασίας λικνίζονται κι ερωτοτροπούν με το ίδιο το πρόσωπο του φασισμού μέσα στον προσωπικό τους οίκο ανοχής, δίχως ενοχή, δίχως φόβο, αλλά με πολύ πάθος. Η αλήθεια τους στέκει σε ένα βάθρο ηθικής κι αισθητικής, απηχούν μιαν άλλη εποχή, περισσότερο απλή κι ανθρώπινη. Προσπαθούν να αντιδράσουν στο μαστίγιο, στον βούρδουλα που τις περιμένει, με όλους τους δυνατούς τρόπους. Ειρωνεύονται τον φασισμό, τον χειραγωγούν μέσα στο ίδιο τους το οίκημα, τον φτύνουν κατά πρόσωπο. Στα μάτια τους η πορνεία δεν είναι έγκλημα, καθώς έχουν ήδη κατακτήσει την απόλυτη διαχείριση του σώματος και της ψυχής τους. Τα κορίτσια αυτά με την ακεραιότητα και τη σταθερότητά τους βάζουν τα γυαλιά με πολύ χιούμορ και σεξαπίλ στα φερέφωνα της εξουσίας.
Οι γυναίκες-φερέφωνα, με τις οποίες συγκρούονται ιδεολογικά και ταξικά, αναδεικνύονται στην αρχή σκληρές, αυταρχικές, ταγοί ενός παρερμηνευμένου ελληνοχριστιανικού κώδικα, μιας αντίχριστης ηθικής, μιας ηθικής υποκρισίας. Στη συνέχεια όμως οι μάσκες πέφτουν κι η αλήθεια όλων αποκαλύπτεται στο φως. Τα φαντάσματα μιας παλιομοδίτικης κι ανυπόληπτης πλέον ηθικής υποκύπτουν στον εκμηδενισμό τους, κάνοντας χώρο στο μεγαλείο ενός ανθρώπου που υποφέρει και καθαίρεται ως ανολοκλήρωτη και τετελεσμένη ύπαρξη, αλλά κι ευλογημένη ευτυχώς με μια ψυχή δυνατή και γεμάτη, μετανιωμένη και λυτρωμένη, εις το διηνεκές.
Ο Βασίλης Παπάς μάς παρουσιάζει το έργο του «Τα κορίτσια της οδού Ασπασίας», το οποίο αποτελεί πρωτότυπο κείμενο, απόλυτα κωμικό, δραματικό και αναρχικό ταυτόχρονα απέναντι σε αλλοτινούς (;) κώδικες ηθικής άτεγκτους, αυταρχικούς και γραμμικούς, που όχι μόνο δεν επιτυγχάνουν κανένα στόχο, αλλά και αποπροσανατολίζουν τον άνθρωπο από οτιδήποτε θεωρείται ευγενές κι ιδανικό.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε πορνείο. Ωστόσο, η υπονοούμενη γραφή και το πλούσιο κι επιμελημένο λεξιλόγιο του έργου, από οποίο απουσιάζει η βωμολοχία κι ο βερμπαλισμός, κάνουν την παράσταση προσιτή σε όλη την οικογένεια, προσδίδοντάς της ιδιαίτερη ποιότητα κι αισθητική. Τα Κορίτσια της οδού Ασπασίας και τα αρσενικά στοιχεία της παράστασης, ανάμεσα στα οποία υπάρχει μια δυναμική ισορροπία, ξεκλειδώνουν τις βασικές πτυχές του έργου, μάς προβληματίζουν, μας συγκινούν, μας κάνουν να γελάμε με την καρδιά μας, δίχως να μας κατευθύνουν σε συγκεκριμένες ατραπούς ή παρωχημένες νόρμες.
Ο Βασίλης Παπάς και η θεατρική του ομάδα Κωμοδύνη μάς περιμένουν στον πολύ ατμοσφαιρικό οίκο ανοχής τους, που τον φιλοξενεί το Κινηματοθέατρο Αθήναιον αυτή την Πέμπτη 30/03 και την Παρασκευή 31/03 στις 21:00.
Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τον Βασίλη Παπά και τη θεατρική ομάδα Κωμοδύνη για τη συνέντευξη που παραχώρησαν στη Σωφέρ καθώς και το Κινηματοθέατρο Αθήναιον για τη θερμή φιλοξενία του.
Δείτε τη συνέντευξη – Βιντεολήψη και μοντάζ: Τάσος Πέππας.
Επίλογος: Το θέατρο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ερήμην του ανθρώπου. Αλλά κι ο άνθρωπος δεν έχει την ευκαιρία να ολοκληρωθεί ως προσωπικότητα ερήμην του θεάτρου κι οποιασδήποτε άλλης καλλιτεχνικής ή πνευματικής δραστηριότητας. Βρισκόμαστε ίσως σε μια εποχή “ισχνών αγελάδων” όσον αφορά στον πολιτισμό και την τέχνη. Οι άνθρωποι του πνεύματος επιχειρούν μέσω του δημιουργικού τους οίστρου να διασκεδάσουν τον πνευματικό και δημιουργικό αποχρωματισμό της γενιάς αυτής… ή και της προηγούμενης, διαμορφώνοντας ένα καλύτερο μέλλον.
Οι άνθρωποι του θεάτρου μάς περιμένουν, με την ενέργεια και την ψυχή τους, να μας προβληματίσουν, να μας συγκινήσουν, να ξυπνήσουν μέσα μας συναισθήματα και να μας ψυχαγωγήσουν.
Γιατί η ψυχή του θεάτρου είναι ο άνθρωπος και μόνο ο άνθρωπος
.
-k-
ΑΘΗΝΑΙΟΝ
«Τα κορίτσια της Οδού Ασπασίας» του Βασίλη Παπά.
Στον απόηχο του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου και του εμφυλίου που ακολούθησε στη χώρα, τον χειμώνα του 1949, σε έναν οίκο ανοχής στην οδό Ασπασίας, στο κέντρο της Αθήνας, ζουν και εργάζονται πέντε γυναίκες. Ενώ όλα πια δείχνουν να πηγαίνουν καλά, με πραξικόπημα καταλαμβάνει την εξουσία ένα αιρετικό τάγμα θρησκολήπτων, που φέρει το όνομα «Το Τάγμα της Αγίας Ευλογίας».
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπάς. Ερμηνεύουν: Θωμαή Ντόκου, Λίζα Μιμιλίδου, Βάσω Τσέκου, Μαριάνθη κ.ά.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη 30 και Παρασκευή 31 Μαρτίου στις 21:00
.
-k-
Δείτε όλα τα τελευταία άρθρα της Ζωής Ταυλαρίδου με μια ματιά εδώ .
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
