.
Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία σε ποια παράσταση βρέθηκαν πριν λίγες ημέρες και αν τους άρεσε. Η ιδιαιτερότητα αυτής της συνύπαρξης είναι πως πρόκειται για τρεις ανθρώπους, υπολογίζουμε σχεδόν ίδιας γενιάς, που κάθονται παρεάκι στο ίδιο διάζωμα του θεάτρου Γης για ένα φωτογραφικό ενσταντανέ λίγο πριν ξεδιπλωθεί στα μάτια τους άλλη μια παράσταση, από τις εκατοντάδες που έχει ο καθένας στον ενεργητικό του έστω και από διαφορετική σκοπιά.
Ο πρώτος δεξιά, διαθέτει το πιο κεντρικό θέατρο της Θεσσαλονίκης και αναμφισβήτητα το πιο εμπορικό, καθώς σε αυτό έχουν παρελάσει τα πιο «μεγάλα» και σημαντικότερα ονόματα της αθηναϊκής σκηνής προσφέροντας μέσω των παραστάσεων τους μεγάλες συγκινήσεις.
.
Ο λόγος για το θέατρο Αριστοτέλειον που διευθύνει ο κος Σάκης Γισγάκης, ένας ευγενής άνθρωπος, που θα συναντήσει κανείς στην είσοδο του θεάτρου (εκεί κοντά στο μικρό σαλονάκι) επιβλέποντας την λειτουργία του χώρου, την προσέλευση των θεατών, χαιρετώντας τον κόσμο που τον αναγνωρίζει, κυρίως τη μέρα της πρεμιέρας, αλλά πάντα μα πάντα διακριτικά…
Στο μέσο της φωτογραφίας, μια κυρία του θεάτρου που υπήρξε σύμβολο και σημείο αναφοράς σε δεκάδες παραστάσεις ως παραγωγός, συν-παραγωγός, φίλη, αδελφή ακόμη και …μάνα του θεάτρου δεν θα ήταν υπερβολή να αναφέρουμε, ενώ ο στενός κύκλος της περιελάμβανε κορυφαία ονόματα που παραμένουν ακόμη και σήμερα θρύλοι της καλλιτεχνικής ζωής του τόπου. Μελίνα Μερκούρη, Μίνωας Βολονάκης, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τζένη Καρέζη και Ζωή Λάσκαρη, είναι μερικά μόνο ονόματα που βρίσκονταν καθημερινά στην παρέα της.
Ευτυχώς η κυρία Νινέτα Λεμπέση, μια αναμφίβολα εμβληματική φυσιογνωμία που γεύτηκε όσο λίγοι τεράστιες επιτυχίες μα και ατυχίες, παραμένει έστω και επιλεκτικά ενεργή στον καλλιτεχνικό χώρο, όπως παραμένει (και μεγαλώνει) η μεγάλη αγάπη που της έχουν όλοι οι άνθρωποι του θεάτρου, κυρίως ο απέραντος σεβασμός προς το πρόσωπό της.
Και σε πρώτο φόντο ένα άλλος κύριος που διευθύνει ένα ιστορικό θέατρο της πόλης μας με λαμπρή πορεία στο παρελθόν και βέβαιο το πιο εντυπωσιακό της πόλης, το πάντα επιβλητικό θέατρο Ράδιο Σίτυ της οδού Παρασκευοπούλου με Βασ. Ολγας.
.
Αν και δεν συνηθίζει να τον βλέπουμε σε πρεμιέρες ή δημόσιες εμφανίσεις, το πιο πιθανό αν θέλετε να τον αναζητήσετε είναι το γραφείο του που διατηρεί στο θέατρο, οπότε το γεγονός αυτό καθιστά ακόμα πιο «ιστορική» και σημαντική την παρουσία του πάντα ακριβοθώρητου – και αγαπητού- κου Γιώργου Χατζηανδρέου.
Συμπέρασμα; μια φωτογραφία χίλιες λέξεις πολιτισμού.
.
.
Υγ: δυστυχώς, δεν ξέρουμε ποιος είναι ο φωτογράφος να τον μνημονεύσουμε, αλλά όποιος κι αν είναι, τα συγχαρητήρια μας για την συνύπαρξη.
Φωτογραφικό υλικό