Με χαρά η Θεσσαλονίκη υποδέχεται τον Αντώνη Καλομοιράκη, φέρνοντας τη νέα του παράσταση «Ένας Καταπληκτικός Καταθλιπτικός» στο θέατρο Αθήναιον από τη Παρασκευή 2 έως και Κυριακή 4 Μαΐου και είναι μια καλή αφορμή να τα πούμε με τον εξαίρετο νέο δημιουργό
Αν και αρκετά νέος, έχετε ήδη μια καλλιτεχνική πορεία αρκετών χρόνων. Μιλήστε μας για το ξεκίνημά σας. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν;
Το ξεκίνημά μου το θυμάμαι με πολύ έντονα συναισθήματα. Ήταν ένας συνδυασμός ενθουσιασμού και αγωνίας. Το να κάνεις τα πρώτα σου βήματα σε αυτόν τον χώρο δεν είναι εύκολο. Θέλει πίστη, υπομονή και πολύ σκληρή δουλειά. Όμως πάντα ένιωθα ότι είμαι στο σωστό δρόμο και αυτό μου έδινε δύναμη.
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός. Είναι εύκολο να συνδυάζει κανείς αυτές τις ιδιότητες; Ποια από τις τρεις σας εκφράζει περισσότερο;
Δεν είναι εύκολο, γιατί κάθε ιδιότητα απαιτεί διαφορετικό τρόπο σκέψης και εναλλαγές ρόλων μέσα σου. Όμως ακριβώς αυτή η πολυπλοκότητα με γοητεύει. Αν έπρεπε να διαλέξω μία, θα έλεγα ότι η υποκριτική με εκφράζει περισσότερο. Λατρεύω να «μπαίνω» σε χαρακτήρες και να τους δίνω ζωή.
Η πρώτη γνωριμία σας με το ευρύ κοινό έγινε μέσω της τηλεόρασης. Τι σας γοητεύει περισσότερο, το θέατρο ή η τηλεόραση και γιατί;
Κάθε μέσο έχει τη δική του μαγεία, αλλά το θέατρο για μένα είναι το πιο άμεσο. Εκεί υπάρχει μια ζωντανή ανταλλαγή ενέργειας με το κοινό που δεν συγκρίνεται με τίποτα. Η τηλεόραση έχει άλλη δυναμική και τεράστια απήχηση, αλλά στο θέατρο νιώθεις τον παλμό κάθε ανάσας.
Οι ρόλοι σας μέχρι σήμερα ήταν κατά βάση κωμικοί. Υπήρξε συνειδητή επιλογή σας η ενασχόληση με την κωμωδία; Τι σημαίνει το γέλιο για σας;
Ναι, ήταν συνειδητή επιλογή. Πιστεύω ότι το γέλιο είναι ένας από τους πιο ισχυρούς τρόπους να επικοινωνήσεις, να αγγίξεις και να θεραπεύσεις. Για μένα, το γέλιο σημαίνει ελευθερία. Είναι μια πράξη βαθιάς ειλικρίνειας.
Αν μπορούσατε να επιλέξετε να συνεργαστείτε με οποιονδήποτε κωμικό ηθοποιό (όχι μόνο Έλληνα), ποιόν θα επιλέγατε;
Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τον Steve Carell. Θεωρώ ότι έχει απίστευτο εύρος — μπορεί να σε κάνει να κλαις από τα γέλια αλλά και να συγκινηθείς βαθιά μαζί του.
Ποιον από τους ρόλους, που έχετε έως τώρα ερμηνεύσει, ξεχωρίζετε, με ποιόν ταυτιστήκατε και ποιόν δυσκολευτήκατε να αποδώσετε;
Ξεχωρίζω τον Ευτύχη από το «Ένας καταπληκτικός καταθλιπτικός», γιατί ήταν ένας ρόλος που με έκανε να ψάξω πολύ μέσα μου. Ταυτίστηκα με τη βαθιά ανθρώπινη ανάγκη του για αποδοχή. Δυσκολεύτηκα, όμως, να αποδώσω την εσωτερική του πάλη με έναν τρόπο που να ισορροπεί ανάμεσα στο κωμικό και στο δραματικό.
Τι σημαίνει για σας επιτυχία; Συμφωνείτε ότι το «χειροκρότημα είναι η τροφή του καλλιτέχνη»; Είναι αυτό αρκετό στη σύγχρονη εποχή;
Η επιτυχία για μένα είναι να βλέπω ότι αυτό που κάνω αγγίζει αληθινά τους ανθρώπους. Το χειροκρότημα είναι σίγουρα σημαντικό, γιατί δείχνει αναγνώριση αλλά στη σημερινή εποχή χρειαζόμαστε και βαθύτερη επικοινωνία, πέρα από το φευγαλέο χειροκρότημα.
Σε λίγες μέρες θα επισκεφτείτε τη Θεσσαλονίκη με την παράσταση «Ένας καταπληκτικός καταθλιπτικός», στην οποία πρωταγωνιστείτε και έχετε γράψει και το σενάριο. Πώς εμπνευστήκατε το συγκεκριμένο έργο;
Η ιδέα ήρθε μέσα από προσωπικές εμπειρίες και από παρατηρήσεις της καθημερινότητας. Ήθελα να μιλήσω για τη σύγχρονη ανάγκη μας να φαινόμαστε «τέλειοι» ενώ μέσα μας παλεύουμε με δύσκολα συναισθήματα, όπως η θλίψη και η μοναξιά.
Στην παράσταση υποδύεστε τον Ευτύχη, έναν επιτυχημένο lifecoach. Μιλήστε μας για τον χαρακτήρα αυτόν, ποια τα συναισθήματά σας επί σκηνής όταν τον υποδύεστε και τι κοινά στοιχεία θεωρείτε ότι έχετε (αν έχετε) μαζί του;
Ο Ευτύχης είναι μια πολύπλοκη φιγούρα. Εξωτερικά αποπνέει σιγουριά, αλλά εσωτερικά είναι γεμάτος αμφιβολίες. Όταν τον υποδύομαι, νιώθω μια τρυφερότητα γι’ αυτόν. Κοινό μας στοιχείο είναι ότι και οι δύο θέλουμε να βοηθάμε τους άλλους αλλά πολλές φορές χρειάζεται να θυμόμαστε να βοηθάμε και τον εαυτό μας.
Η κατάθλιψη αποτελεί ένα από τα βασικά προβλήματα των ανθρώπων στην σύγχρονη εποχή. Πόσο εύκολο είναι να προσεγγίσετε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα μέσα από την κωμωδία;
Δεν είναι εύκολο και απαιτεί μεγάλη ευαισθησία. Η πρόκληση είναι να διατηρήσεις τον σεβασμό στο βάθος του θέματος, ενώ παράλληλα χρησιμοποιείς την κωμωδία για να «ξεκλειδώσεις» το κοινό και να το οδηγήσεις σε ουσιαστικότερη σκέψη.
Τόσο η τελευταία, όσο και προηγούμενες δουλειές σας αγγίζουν υπαρξιακά ζητήματα. Θεωρείτε ότι το θέατρο, γενικά, μπορεί να λειτουργήσει «ψυχοθεραπευτικά» και με ποιόν τρόπο;
Απολύτως. Το θέατρο έχει τη δύναμη να καθρεφτίζει τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας, να μας προσφέρει χώρο να νιώσουμε, να γελάσουμε, να κλάψουμε, να αναστοχαστούμε. Όταν συμβαίνει αυτή η συναισθηματική ανταλλαγή, λειτουργεί πραγματικά θεραπευτικά.
Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε με το έργο σας; Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι την σύγχρονη, άκρως απαιτητική, καθημερινότητα ώστε να μην τους καταβάλει;
Θέλω να περάσω το μήνυμα ότι δεν χρειάζεται να είμαστε «τέλειοι» για να είμαστε άξιοι αγάπης και σεβασμού. Ότι είναι εντάξει να μην είμαστε πάντα καλά. Πιστεύω ότι πρέπει να δίνουμε χώρο στα συναισθήματά μας, να είμαστε τρυφεροί με τον εαυτό μας και να ζητάμε βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε.
ΑΘΗΝΑΙΟΝ
«Ένας Καταπληκτικός Καταθλιπτικός» του Αντώνη Καλομοιράκη
Πρεμιέρα: Παρασκευή 02/05, 21:00
Ο Ευτύχης είναι lifecoach. Γράφει βιβλία αυτοβελτίωσης. Δίνει συμβουλές ζωής μεγάλης αξίας. Πιστεύει ότι όλα στη ζωή είναι θετικά. Αρνιέται την αρνητικότητα. Και είναι θετικός στην θετικότητα. Αυτός είναι ο Ευτύχης. Ο Ευτύχης, ο δυστυχισμένος.
Σκηνοθεσία: Εφη Δράκου. Ερμηνεύουν: Αντώνης Καλομοιράκης, Τερέζα Καζιτόρη, Εύη Κολιούλη, Ορέστης Τουλιάτος, Βασίλης Θελούρας.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 02, Σάββατο 03 και Κυριακή 04 Μαίου στις 21:00
-Αναλυτικές πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ
