Από την Π. Στασινοπούλου
Όποιος ισχυριστεί ότι πάει τακτικά στο θέατρο και δεν του έτυχε ποτέ η «στραβή» με διπλανό σε σημείο να θέλει να αλλάξει θέση, ή έχει τύχη βουνό και δεν το ξέρει ή πρόκειται για τον Βούδα αυτοπροσώπως ή ψεύδεται! Υπάρχει όμως και η μεγάλη πλειοψηφία που η τύχη τους έχει φτυσμένους, ο βουδισμός και η γιόγκα δεν έφεραν αποτέλεσμα και επιπλέον δεν έχουν λόγο να κρύβουν την αλήθεια, οι οποίοι ενίοτε δεινοπαθούν από τον διπλανό «θεατρόφιλο» με πολιτισμό αμοιβάδας και ας δούμε αναλυτικά τις… επώδυνες περιπτώσεις:
1.. Ο/Η «μποχίλος»…
Δικαιωματικά στην κορυφή της κατηγορίας, όλοι εκείνοι που ζέχνουν κάτι έντονα απωθητικό έως αηδιαστικό, από ιδρωτίλα και απλυσιά μέχρι σκορδίλα ή ψαρίλα ή πατσουλί- και συγγνώμη αν η ανάγνωση σας βρίσκει εν ώρα μασουλήματος, αλλά τί να κάνω η δόλια! Και να θέλω να αγνοήσω, μπορώ; Αφού η μπόχα με παίρνει και με σηκώνει και πώς να βγάλω δίωρη παράσταση με τον οχετό από δίπλα; Και πόση ώρα αντέχει το ανθρώπινο πνευμόνι στην άπνοια μέχρι να κλατάρει; Και θα βρω ν’ αλλάξω θέση ή θα μαζεύει το ΕΚΑΒ την τεζαρισμένη από αναθυμιάσεις; Κρίσιμα ερωτήματα ζωής και θανάτου, έτσι και λάχει δίπλα σου βρωμιάρης- χτύπα ξύλο!
2. Ο/Η «γλυστρίδας»…
Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι τύποι, που από την ώρα που κάθονται με την παρέα τους μέχρι την ώρα που θα σηκωθούν, το ρημάδι το στόμα, το «γλυστροφάγο», δεν κλείνει, και μέχρι να αρχίσει η παράσταση, λες άντε να το ανεχτώ… έλα όμως που η μουρμούρα συνεχίζεται – τροφοδοτημένη επιπλέον από σχόλια γι αυτό που βλέπουν κι εσύ έχεις ένα μόνιμο σπαστικό βουητό δίπλα στ’ αυτιά σου, απτόητο στα «σουτ», λες και σου επιτίθεται σμήνος σαλταρισμένων μελισσών! Που σε κάθε υπόδειξη κοπάζει ελάχιστα και στο λεπτό ξανά προς τη δόξα τραβά κι εσύ από τον εκνευρισμό έχεις αποσυντονιστεί και στο τέλος πιστεύεις ότι είδες τον «Μελισσοκόμο» σε θεατρική εκδοχή…
3. Ο/Η «απλώστρας»…
Πρόκειται για εκείνη τη συμπαθέστατη κατηγορία των «ανοικονόμητων», που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να επεκταθούν ανεξέλεγκτα στα πέριξ, λες και η διπλανή θέση είναι αδειανή, άνευ (ανθρωπίνου) περιεχομένου! Απλώνουν χαλαρά χερούκλες και ποδάρες πάνω σου, κοντεύουν να σε θάψουν κάτω από παλτά και μπουφάν, μοιράζονται μαζί σου το βάρος της τσάντας τους κι όταν το επισημαίνεις, είτε σε κοιτούν σαν ούφο του τύπου «μα γιατί διαμαρτύρεται η βλαμμένη;», είτε απαντούν ξινά «και τί θέλετε να κάνω, στο κεφάλι μου να τα βάλω;», είτε τάχα απορούν ειρωνικά «αλήθεια, σας ακούμπησα; Συγγνώμη» Τι με ακούμπησες μαντάμ, με καβάλησες κανονικά λέμε!
4. Ο/Η «κουδουνίστρας»…
Σπάνια μεν περίπτωση, αλλά να μη σου τύχει (γυναίκα βασικά) να έχει πάνω της ή να φορά κάτι που κουδουνίζει σταθερά και συνήθως πρόκειται για βραχιόλια! Μια αρμαθιά στο κάθε χέρι, κοκάλινα ή τσίγκινα ή χρυσοασημένια, που σε κάθε αδιόρατη κίνηση «ντρουμ ντρουμ τα βραχιόλια της βροντούν» κι εσένα τα νεύρα σου κρόσσια που ήρθε η Γερακίνα αυτοπροσώπως και στρώθηκε δίπλα σου και σου ΄ρχεται να κατασχέσεις τζοβαίρια και κουδουνιστά φλουριά και θορυβώδη αξεσουάρ για ένα δίωρο και να της τα επιστρέψεις στο φινάλε…
5. Ο/Η «γελαδερός»…
Εδώ είναι που λέμε «τα πιάσαμε τα λεφτά μας» ή «την κάτσαμε τη βάρκα» ή «άλλο κακό να μη μας βρεί» ή όποια παροιμία τέλος πάντων μας έρχεται πρόχειρη, όλες κολλάνε! Διότι αν έχεις την τύχη να κάτσει δίπλα σου ο συνήθης γελαδερός τύπος, αυτός που στα «αστεία» (κατά την κρίση του) γελά εκκωφαντικά μέσα στ’ αυτιά σου και χτυπιέται χειροπόδαρα σαν να μην υπάρχει αύριο… αυτός που πλήρωσε κωμωδία για γελωτοθεραπεία κι εννοεί να αποσβέσει το εισιτήριο γελώντας υστερικά ακόμα και στις σάχλες, ακόμα και στο πικρό χιούμορ που σιγά μην το ξεχώριζε- καταστρέφοντας την ατμόσφαιρα και τη δική σου αίσθηση… τότε εύχεσαι μέσα σου να επέμβει μια ανώτερη δύναμη και να τον κοιμίσει! Καθότι η δημοκρατική σου αγωγή (και ανοχή) δεν σου επιτρέπει να του ρίξεις σφαλιάρα, να σε πει φασίστρια, να σε πλακώσει και να γίνετε οι δυο σας «θέατρο στο θέατρο» ως παράλληλη εναλλακτική σκηνή…
6. Ο/Η «κρυφοκινητάκιας»
Όλοι έχουμε προσέξει ότι παρά την ανακοίνωση περί κλεισίματος των κινητών και ενώ τα φώτα έχουν σβήσει, κάποιες διάσπαρτες φωτεινές οθόνες μέσα στο σκοτάδι, παίζουν το ρόλο της πυγολαμπίδας (χωρίς κανείς να τους τον αναθέσει). Φαντάσου τώρα ο «άρρωστος» κάτοχος να βρίσκεται δίπλα σου και κάθε τρεις και λίγο να ανασύρει τάχα μου κρυφά, τάχα μου διακριτικά το ρημάδι, διαβάζοντας ή στέλνοντας μηνύματα εν ώρα παράστασης- που ανάθεμα αν πήρε πρέφα τί γίνεται στη σκηνή, κι εσύ να έχεις το φως της οθόνης δίπλα στο μάτι, σαν φακός διαρρήκτη που ήρθε να κλέψει την ηρεμία σου, καθώς έχεις το βίτσιο να πηγαίνεις θέατρο για να παρακολουθείς παράσταση, κατά προτίμηση απερίσπαστος! Παράδοξο μεν, αλλά υπάρχουν και τέτοια βίτσια, τί να κάνουμε…
7. Ο/Η «σαλιάρης»…
Είναι το ζεύγος που έλαχε να κάτσει δίπλα σου και έκτοτε η μισή αίθουσα εμπέδωσε ότι είναι ή νομίζει ότι είναι ερωτευμένο! Καθότι δεν έχουν σταματήσει λεπτό να χαριεντίζονται με αγκαλίτσες, φιλάκια, χαδάκια, κοιτώντας ο ένας τον άλλον στα μάτια, ε και παρεμπιπτόντως, σε κάποιο διάλειμμα του σαλιαρίσματος, ίσως τα ρίξουν στιγμιαία στη σκηνή, αν και χλωμό… τώρα γιατί θα έπρεπε να επιδείξουν ΚΑΙ στο θέατρο τον παθιασμένο έρωτά τους, αγνοώντας προκλητικά καλλιτέχνες και συν-θεατές, αναζητήσατε τις τζαμπέ προσκλήσεις… και μπορεί ως καθήμενοι δίπλα σου να μην σε ενοχλούν άμεσα- άλλωστε έχουν στριμωχτεί «οι δύο εις σάρκαν μίαν» σαν να μην υπάρχει ψυχή γύρω- αλλά το προκλητικό σαλιάρισμα σε απόσταση αναπνοής με τα μέλια να κολλάνε παντού συν το φτύσιμο της παράστασης, δεν γίνεται γαμώτο να μην σε επηρεάσουν!
8. Ο/Η «ανακατώστρας»…
Συνηθέστατη περίπτωση με τον τύπο που «δεν βολεύεται» πουθενά και συγγενεύει με τον «απλώστρα», αλλά σε διαφορετική εκδοχή… μπορεί να μην απλωθεί, αυτός και η πραμάτειά του εις βάρος σου, αλλά θα αρχίσει να ξεφυσά σαν τραίνο, να αγκομαχά με περίεργους υπόγειους ήχους, να δυσφορεί για δικούς του λόγους, να ανακατεύεται διαρκώς στο κάθισμα- που συνήθως τρίζει διαβολεμένα σαν τσιρίδα γάτας που της πατάς την ουρά, να αλλάζει ανά λεπτό στάση σώματος γέρνοντας μια από δω – μια από κει, να μη μπορεί να βολέψει χέρια, πόδια και γενικώς τον όποιον όγκο κουβαλά, με αποτέλεσμα να μην σε αφήνει σε ησυχία, άσε που σε αγχώνει ότι κάτι σοβαρό του συμβαίνει και σου ΄ρχεται να αφήσεις την παράσταση και να παρακολουθείς την πορεία του διπλανού μήπως χρειαστεί να επέμβεις για πρώτες βοήθειες, με το αγωνιώδες ερώτημα «θα προλάβει να βγάλει το δίωρο ή τον χάνουμε;».
9. Ο/Η «κοινωνιοσχεσάκιας»
Μπορεί να είναι μόνος/η ή με παρέα, ωστόσο στα πλαίσια διεύρυνσης των κοινωνικών γνωριμιών του, θα σκάσει αν δε σου πιάσει κουβέντα ο εξωστρεφής, θες-δε θες… Θα ξεκινήσει από την παράσταση (ξέρετε πόσο διαρκεί; Με διάλειμμα ή χωρίς; Την έχω ξαναδεί με τον τάδε… κακώς διάλεξαν τον δείνα γι αυτό το ρόλο… διάβασα μέτριες κριτικές κλπ) και θα συνεχίσει με τον καιρό, την επικαιρότητα, ιατρικά ανακοινωθέντα, αν το μαλλί σου είναι φυσικό, αν δικαιολογείται τόση καθυστέρηση, μπλα… μπλα… μπλα, ενώ εσύ αντί απαντήσεων μουγκρίζεις μπας και πιάσει το υπονοούμενο ότι ΔΕΝ έχεις όρεξη για χαζολόγημα με άγνωστο τη δεδομένη στιγμή, αλλά μπαααααα…. Ο δήθεν διάλογος που κατέληξε εκνευριστικός μονόλογος οφείλει πάση θυσία να ολοκληρωθεί!
10. Ο/Η «σελφολάγνος»
Θα έχεις σπάνια τύχη αν δεν καθίσει δίπλα σου ο κολλημένος/η – μάστιγα, αυτός που θα ποζάρει αναλόγως και θα τεντώνει τη χερούκλα του μπροστά στη μούρη σου για να τραβήξει σέλφι, που αν ήταν μια-δυο, πάει στο διάολο και ποιος θα το έκανε θέμα… θα τραβήξει όμως μπόλικες από διάφορες οπτικές γωνίες για να πετύχει τη σούπερ που θα ανεβάσει κι εσύ- ζαρωμένος στην άκρη να αποφύγεις τη χερούκλα, αναρωτιέσαι, αφού έβγαλε άλλες τόσες έξω, αφού σίγουρα θα τραβήξει βίντεο και αφού σίγουρα θα περάσει ένα χέρι σύσσωμο τον θίασο, αγκαλιά μέχρι τον τελευταίο κομπάρσο, τί ζόρι τραβάει να φωτογραφηθεί ΚΑΙ στην πλατεία;;; Άντε ρώτα τον άρρωστο κι αν βγάλεις άκρη πες μου…
11. Και βεβαίως Ο/Η «καλοκαιρινός», καθότι κάθε εποχή διαθέτει τα φρούτα της κι αλίμονο αν έλειπε από τη συλλογή η ειδική θερινή κατηγορία καλή ώρα, όπου η θεατρική έξοδος σε ανοιχτό χώρο- πέραν των προαναφερθέντων, έχει άλλου τύπου ελευθερία συν κάτι από «εκδρομή», από «πικνικ», από «άρτο και θεάματα» ένα πράμα… κι απλά εύχεσαι ο διπλανός να μη κουβαλήσει το μισό κυλικείο ή σπιτικές προμήθειες τρωγοπίνοντας ακατάπαυστα με χράτσα-χρούτσα, να μη καπνίζει σαν φουγάρο στα μούτρα σου, να μη χαζολογάει ενοχλητικά ένεκα η «ελευθερία του χώρου», να μην αφήνει αποφάγια και μπύρες εκεί που κάθεσαι ή γόπες- χαλάκι ποδιών… γενικώς να μη πέσεις σε κάφρο, που σε συνδυασμό με την άβολη κερκίδα, την πιθανή αποπνικτική ζέστη, τα αιμοβόρα κουνούπια, την έβαψες και λίγα λέω!
.
,
Δείτε & αυτά:
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
–Θέατρο Δάσους & Θέατρο Γης 2019: πρόγραμμα εκδηλώσεων, κλικ εδώ.
–Όλες οι θεατρικές παραστάσεις του καλοκαιριού 2019 – Πρόγραμμα παραστάσεων – Περιοδείες, κλικ εδώ.
-Τι παίζουν τα θερινά σινεμά της Θεσσαλονίκης τώρα, κλικ εδώ.
.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
