Άρθρο του Σταμάτη Γαργαλιάνου
Η «αφήγηση», σαν λέξη εμπεριέχει πολλές υποπεριπτώσεις τεχνικών, από τις πολύ απλές έως τις πλέον σύνθετες : α) αφήγηση ενός γεγονότος (π.χ. ο Χ διηγείται στον Ψ το τι συνέβη πριν λίγο) β) αφήγηση ενός μάρτυρα ενός σημαντικού συμβάντος (π.χ. μαρτυρία σε δίκη) γ) αφήγηση παραμυθιού.
Η αφήγηση διακρίνεται σε αναγνωστική και αποστηθητική, σύμφωνα με το αν ο αφηγητής διαβάζει ένα κείμενο ή το έχει μάθει απ’ έξω. Η δεύτερη περίπτωση του επιτρέπει να προβαίνει σε κινήσεις, αλλά και μετατοπίσεις του κορμιού του στο χώρο, άρα να δίνει μια πολύ εξελιγμένη διάσταση σε όσα αφηγείται.
.
Μεγάλος ο ρόλος των παραμυθιών σε ράδιο ή Τηλεόραση, αλλά ταυτόχρονα μεγάλη και η συμβολή των δυο αυτών μέσων στη διάδοση παραμυθιών δια της αφήγησης.
Μεγάλος ο ρόλος των παραμυθιών σε ράδιο ή Τηλεόραση, αλλά ταυτόχρονα μεγάλη και η συμβολή των δυο αυτών μέσων στη διάδοση παραμυθιών δια της αφήγησης.
Παρακολουθώντας έναν αφηγητή συχνά αναρωτιόμαστε το πόσο και που έχει σπουδάσει. Οι σπουδές του είναι μόνον θεατρικές, λογοτεχνικές ή κυρίως παιδαγωγικές ; Σίγουρα είναι καλό να συνδυάζει και τα τρία, αλλιώς οι επιδόσεις του κινδυνεύουν να κινούνται στα όρια του μέτριου.
Για να αφηγηθεί κάποιος ένα παραμύθι πρέπει σίγουρα, αρχικά, και όπως προαναφέρθηκε, να ασχοληθεί σε βάθος με αυτό που λέγεται «Δραματολογική ανάλυση», σύμφωνα με τους αντίστοιχους κανόνες ανάλυσης θεατρικών έργων. Πρέπει δηλαδή αρχικά να αναρωτηθεί : σε πόσα μέρη χωρίζεται ένα παραμύθι (δομή), ποια η αρχή και ποιο το τέλος του, ποιες οι συγκρούσεις εντός αυτού, για ποιους λόγους συγκρούονται οι ήρωες, πότε κορυφώνεται η δράση και πόσες φορές κλπ.
Στη συνέχεια αναρωτιόμαστε αν πρέπει ένας αφηγητής να ξέρει το κείμενο που καλείται να αφηγηθεί απ’ έξω ή όχι ; Μήπως είναι καλύτερο να το διαβάζει ; Και η απλή ανάγνωση τι αντίκτυπο έχει στους ακροατές ; Σίγουρα κι αυτή έχει τις δικές της τεχνικές, κατά πολύ όμως μικρότερων απαιτήσεων από εκείνες της αποστηθητικής αφήγησης. Πάντως οι συνδυασμοί των ανωτέρω είναι ευεργετικοί, τόσο για τους αφηγητές, όσο και για το κοινό.
Μια αφήγηση ξεκινάει από το λόγο αλλά και σιωπή, από τη ηρεμία, από τη διάθεση να πεις σε παιδιά ή μεγάλους κάτι σπουδαίο. Ξεκινά με τη άτυπη συμφωνία ότι όλα όσα θα ειπωθούν συνέβησαν «μια φορά κι έναν καιρό…» και όλα διαδραματίζονται σε μια ασαφή ατμόσφαιρα χωρίς συγκεκριμένο χώρο, χρόνο, πρόσωπα. Έτσι κι αλλιώς τα παραμύθια δεν έχουν, συνήθως, χρόνο. Εχουν όμως ρυθμό, εσωτερικό (ιστορία) και εξωτερικό (λόγια αφηγητή).
Μια αφήγηση αρχίζει με φράσεις κάπως κλισέ, όπως η προαναφερθείσα και οι «κόκκινη κλωστή δεμένη …» , « θα σας πω ένα παραμύθι το κουκί και το ρεβίθι». Με αυτές οριοθετείται η αρχή ενός ταξιδιού ονείρου στον χώρο της φαντασίας. Εκεί όπου όλοι είναι ωσεί παρόντες, μεγάλοι και μικροί, πλούσιοι και φτωχοί, άσχημοι και όμορφοι, εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν, αφού εν ώρα αφήγσης δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον πραγματικό και τον φανταστικό κόσμο. Εδώ ο αγώνας κόντρα στις κάθε είδους δοκιμασίες δικαιώνεται με ευτυχές τέλος (πάντα). Τα παιδιά συμπάσχουν με τον ήρωα που παλεύει, “μάχονται” μαζί του, ταυτίζονται και ξεπερνούν και τους δικούς τους “δράκους” που θα συναντήσουν αργότερα στην ζωή τους ως ενήλικες…
,
Δείτε & αυτά:
Actors Portfolio:
Εμπλουτίστε το βιογραφικό σας με φωτογραφίες υψηλών προδιαγραφών.
Στα πλαίσια του πρότζεκτ «Actors Portfolio», παρέχεται η δυνατότητα φωτογράφησης προβών, πρεμιέρας, φωτογραφίες για δελτία Τύπου, συνεντεύξεις, προώθηση φωτογραφιών σε κοινωνικά δίκτυα και άλλων εκδηλώσεων.
,
& αυτά:
-Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα ΕΔΩ
-Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη ΤΩΡΑ ΕΔΩ
–Θέατρο: Είδαμε & Σχολιάζουμε ΕΔΩ
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε ΕΔΩ
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε ΕΔΩ
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιαζουμε ΕΔΩ
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία – ΕΔΩ
.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
